Τι φοβάμαι να βρω σε ένα βιβλίο

Σαν αναγνώστης κι εγώ με τα χρόνια έχω διαπιστώσει πως υπάρχουν κάποια πράγματα που προσωπικά με ενοχλούν σε ένα βιβλίο, πράγματα που είναι ικανά να μου χαλάσουν ακόμα κι ένα κατά τ' άλλα καλό βιβλίο. Έψαξα λοιπόν τα πιο κακοβαθμολογημένα ή παρατημένα βιβλία που έχω στο goodreads κι ένα σωρό άλλα που αποφεύγω να διαβάσω, και αναλογίστηκα τους λόγους που μπορούν να κάνουν ένα βιβλίο να μη μου αρέσει, αυτά που φοβάμαι μήπως βρω σε κάποιο και νιώσω πως έχασα το χρόνο μου μαζί του.
Όπως καταλαβαίνετε το αρθράκι είναι καθαρά προσωπικό, δεν προσπαθώ να θίξω γούστα και συγγραφείς, οι προτιμήσεις είναι διαφορετικές για τον καθένα μας πάντα!


Μεταφορές που είναι πολύ ψαγμένες για να τις πιάσω εγώ η απλή θνητή
Εκτιμώ ιδιαίτερα έναν συγγραφέα που λέει αυτό που θέλει να πει απλά και κατανοητά σεβόμενος όποιον αναγνώστη έχει απέναντί του, αντιπαθώ βαθιά εκείνον που κάνει του κόσμου τις μεταφορές και συμβολισμούς και γεμίζει ανούσια σουρεαλιστικά στοιχεία την ιστορία του γιατί είναι πολύ μπροστά για την εποχή του και θέλει να περάσει το σούπερ ψαγμένο σκεπτικό του. Όχι, δε θα πάρω!

Πολλά επίθετα και υπερβολικό γράψιμο
Το είπε κι ο Βασιλιάς στο Περί Συγγραφής του, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με επίθετα. Κάτι που δεν μπορείς να το πεις απλά, με το να το στολίσεις με όλα τα λαμπάκια των Χριστουγέννων, γιρλάντες, μπάλες, πασχαλινά αυγά και κομφετί, δεν θα το κάνεις πιο εντυπωσιακό, θα το κάνεις απλά... κιτς! Τα μεγάλα λόγια και τα πολύ μελό μου προκαλούν, κυριολεκτικά, αναγούλα!!

Πως όλο το βιβλίο το έγραψε ο συγγραφέας για να μας πει στο τέλος ότι τελικά δεν υπάρχει Θεός
(ακόμα κι αν δεν έχει σχέση αυτό με το είδος του βιβλίου)
Καταλαβαίνω πως ο καθένας έχει τις ανησυχίες του, και ο συγγραφέας που είναι και πιο πολύ του πνεύματος ίσως και λίγο παραπάνω, αλλά το να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο, για να μου πετάξει κάποια στιγμή προς το τέλος πως α, να, τελικά δεν υπάρχει Θεός, κι από εκεί που το βιβλίο είναι αστυνομικό να γίνεται φιλοσοφικό ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση, ειλικρινά δε με ενδιαφέρει η γνώμη του συγγραφέα επί του θέματος, αν ήθελα θα διάβαζα μια συνέντευξή σου και όχι το Όνομα του Ρόδου (θα μου πεις, σε μοναστήρι εκτυλίσσεται η ιστορία, εσύ τι περίμενες να μη θίξει καθόλου το θέμα;). Κι εντάξει, ο Έκο συγχωρείται λόγω εκπληκτικής γραφής και τα λοιπά, αλλά ειλικρινά, εμένα προσωπικά όταν γίνεται αυτό το βιβλίο με ξενερώνει (και χάνει αστεράκια με συνοπτικές διαδικασίες).

Ψαγμένες εκφράσεις σε μη ψαγμένα βιβλία
Το καμπανάκι χτυπάει για την Κυρία Τζέιμς, που πέταξε κάτι επιστημονικά εντελώς γελοία μέσα στο ένα βιβλίο της που κατάφερα να διαβάσω, που καμία θέση δεν είχαν εκεί (μάλλον σε κάποια ιατρική εγκυκλοπαίδεια από την οποία και θα ξεθάφτηκαν), σε καμία περίπτωση δεν κολλάει να σκεφτεί η απόφοιτος λογοτεχνίας δεσποινίς Στιλ την ώρα που καίγεται για τα στιβαρά μπράτσα του Κρίστιαν πως "ο σφυγμός της έχει επιταχυνθεί και ο προμήκης μυελός της έχει ξεχάσει να δημιουργήσει συνάψεις για να αναπνεύσει" (κάθε φορά που το διαβάζω γελάω!) Απλά της κόπηκε η ανάσα! Το αναγνωστικό κοινό του συγκεκριμένου βιβλίου (και όλων των παρομοίων) δεν περιμένει να διαβάσει εδώ λογοτεχνία ή ιατρική, απλά να απολαύσει την ανάγνωση ενός λίγο πιο.. βρώμικου βιβλίου!!

Ερωτικές σχέσεις που είναι πάνω απ' όλους και όλα
Πάνω από φίλους, οικογένεια, ανθρωπότητα, λογική, δεν ξέρω τι μήνυμα ακριβώς θέλει να περάσει ο συγγραφέας που υποστηρίζει μια τέτοια σχέση ιδίως όταν το βιβλίο απευθύνεται σε νεαρές ηλικίες. Αντιλαμβάνομαι πως θέλει να δημιουργήσει μια έντονη ιστορία που θα μείνει χαραγμένη στην αιωνιότητα, όμως θα πρέπει να δουλέψει πιο περίτεχνα το θέμα, όχι να μας δώσει μια νεαρή κοπέλα που τα έχει όλα στη ζωή και δε νοιάζεται για τίποτα γιατί την παράτησε ο φίλος της από το σχολείο και θα πάει να πέσει από το γκρεμό!


Αρρώστιες
Ένα βιβλίο με άρρωστο έφηβο (το A walk to remember) είναι υπεραρκετό. Δε θέλω ξανά βιβλία με καρκινοπαθείς, καρδιακούς, χτυπημένους από τη μοίρα εφήβους. Και δεν έχω θέμα με τέτοιες καταστάσεις, προς Θεού, το Αγαπητέ Θεέ είναι ένα μικρό διαμάντι στην ιστορία της άρρωστης λογοτεχνίας, όμως η μόδα που τείνει να περάσει μετά το τραγικό Λάθος Αστέρι, δεν είναι καθόλου του γούστου μου, με ψυχοπλακώνει, με κάνει να νιώθω κι εγώ η ίδια άρρωστη και δεν είναι και πολύ καλογραμμένη για να μπορέσω να της συγχωρήσω όλα τα υπόλοιπα.

Ερωτικά τρίγωνα ή βρικόλακες (ή και τα δύο)
Το ζήσαμε με το True Blood, με το Twilight, με το Vampire Diaries, με τα περισσότερα Young Adult μυθιστορήματα, και κουραστήκαμε λίγο με το χιλιοπαιγμένο αυτό σενάριο, αλλά και με τους ίδιους τους βρικόλακες που τους φάγαμε με το κουτάλι και μας χόρτασαν και καλό θα ήταν και λίγο να τους ξεχάσουμε γιατί κάποτε μας άρεζαν κιόλας...

Γυναίκες χτυπημένες από τη μοίρα 
(τους Τούρκους, τον πατέρα τους, τον άντρα τους, τον πόλεμο κλπ)
Ο βασικός λόγος που δεν διαβάζω ελληνική "γυναικεία" λογοτεχνία είναι αυτό το κοινό που έχουν τα περισσότερα βιβλία του είδους. Αλλάζει λίγο το γύρω γύρω, αλλά η ουσία μένει η ίδια: Γυναίκα, γεννήθηκε σε δύσκολες καταστάσεις (πόλεμο συνήθως ή απλά φτώχεια) μεγάλωσε, τα βρήκε μπαστούνια, αλλά πήρε τη ζωή στα χέρια της και τα κατάφερε και στο τέλος καλοπαντρεύτηκε και τη ζηλεύουμε όλες. Μπορεί να μου έρθει η όρεξη κάποια στιγμή για καμιά Οικονόμου, Μαντά, ακόμα και καμιά Δημουλίδου (αν και πια έχει χρόνια να μου έρθει τέτοια όρεξη), οπότε αν έχεις διαβάσει 3-4 βιβλία τέτοια, είναι σα να τα διάβασες όλα.

Γλώσσα επινόησης του συγγραφέα
Αν δεν είστε ο Τόλκιν, που ήταν πραγματικός μάστορας και του συγχωρούνται τα ξωτικίστικα, παρακαλείστε να μη γράφετε σε δικιά σας γλώσσα, σε αργκό, σε δυστοπική παραλλαγή ή ότι άλλο σκέφτεστε. Χιλιοπαρακαλείστε, επίσης, να μην περιμένετε να καταλάβει ο αναγνώστης τον τρόπο που σκέφτεστε και αυτά που έχετε στο μυαλό σας, δεν είμαστε μέντιουμ! Όταν ξεκινάω ένα βιβλίο (ή και όταν είμαι στη μέση) δύσκολα να ψάξω να βρω τι θέλει να πει ο συγγραφέας εδώ, ΑΣ δω το γλωσσάρι (αν υπάρχει). Θα το προσπεράσω, δε θα ξέρω τι εννοούσε, και θα καταλήξω να μην έχω καταλάβει το μισό βιβλίο.

Πολιτική ή Φιλοσοφία
Δεν απολαμβάνω καθόλου ένα βιβλίο που θίγει πολιτικά θέματα, και σχεδόν καθόλου ένα βιβλίο που φιλοσοφεί ατελείωτα. Οι βασικοί λόγοι που δε μου άρεσε και το 1984.

Ορθογραφικά και κακό γράψιμο γενικότερα
Ή κακή μετάφραση. Υποθέτω πως για να γίνει κάποιος συγγραφέας, έχει διαβάσει κι ένα καλό μερίδιο βιβλίων, έχει γράψει γενικά πολύ στη ζωή του, δεν το θεωρώ απλή υπόθεση το να κάτσεις να γράψεις ένα βιβλίο. Αν βλέπω ορθογραφικά, γλώσσα υπολογιστή (χα χα, lol και τέτοια) συμπεραίνω πως το πιο πολύ που έχει γράψει είναι στο τσατ του facebook και κανένα sms στο κινητό. Θα συμφωνήσω για άλλη μια φορά με τον Βασιλιά που λέει πως για να μπεις στη διαδικασία να γράψεις, θα πρέπει να ξοδεύεις πάρα πολύ χρόνο να διαβάζεις, έτσι μόνο θα έχεις τα εφόδια να δημιουργήσεις κι εσύ κάτι δικό σου.

Μισές δουλειές
Αν ο συγγραφέας παράτησε το βιβλίο (γιατί το βαρέθηκε, γιατί δεν είχε κάτι άλλο να πει, γιατί πέθανε) και η ιστορία έμεινε μισή, ή την τέλειωσε κάποιος άλλος (το ξέρουμε πως δε μετράει αυτό, έτσι;) εγώ θα ζω πάντα με την αίσθηση πως έχω αφήσει κάτι μισοδιαβασμένο, και θα χτυπάει το καμπανάκι του ψυχαναγκασμού μου όποτε θα το σκέφτομαι, και ακόμα και τη μέρα που θα πάρω την απόφαση να τελειώσω όλα μου τα μισοξεκινημένα αυτό δε θα γίνεται να τελειώσει, γιατί να μου το κάνεις αυτό κύριε συγγραφέα, ε;;;

Ένα βιβλίο με το ζόρι
Συμβαίνει συχνά, ιδίως σε καινούργιους συγγραφείς που έχουν ξαφνική επιτυχία, να περιμένουμε από αυτούς να γράψουν άμεσα τη συνέχεια του βιβλίου τους και να είναι εξίσου συναρπαστική με το πρώτο που τους καταξίωσε. Ίσως όμως ο συγγραφέας αυτός να είχε ΜΙΑ καλή ιδέα και ακόμη μπορεί να την ετοίμαζε για χρόνια. Ξαφνικά πρέπει να κατεβάσει ολόκληρο σίκουελ και να λίγο θα κουραστεί, λίγο δε θα ξέρει τι να πει, λίγο θα τα παρατήσει, αλλά κρίμα είναι να σταματήσει εδώ, να χάσει τα λεφτά και τη δόξα, και όλο και κάποιος θα τους πιέσει να συνεχίσουν, και δίχως αυτόν τον κάποιον δε θα ήταν το βιβλίο στα χέρια μας και τον ευχαριστεί πολύ και τα λοιπά και τα λοιπά. Ε, λοιπόν, αυτή η βαρεμάρα, αυτό το δεν ξέρω τι να πω, αγαπητοί μου, φαίνεται στο βιβλίο! Κι ένα βιβλίο που γράφεται με το ζόρι, διαβάζεται και με το ζόρι. Καλύτερα να αφήνουμε πιο ελεύθερη τη δημιουργία και να μη τη θυσιάζουμε στο βωμό του χρήματος (ξέρω φυσικά πως ποτέ δε θα γίνει αυτό!)

Εσείς τι φοβάστε να βρείτε σε ένα βιβλίο; Ποιο είναι εκείνο το χαρακτηριστικό που μπορεί να σας χαλάσει όλη την ιστορία; Πείτε μας στα σχόλια (ή αν έχετε δικό σας blog κάντε ένα σχετικό ποστ ;) )

8 σχόλια

  1. Εξαιρετικό το άρθρο Αλίκη μου και χαίρομαι που κατά 90% συμφωνούμε! Όπως λέω κι εγώ, δεν μου περισσεύει χρόνος για βιβλία που δεν με σέβονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ 😊 όντως, τοσα βιβλία υπάρχουν είναι κριμα να χάνουμε χρόνο σε αυτα που δε μας ταιριάζουν!

      Διαγραφή
  2. Πάνω κάτω συμφωνώ. Επίσης, προσωπικά δεν μου αρέσουν οι υπερβολικές περιγραφές. Στα βιβλία του Τόλκιν βασανίστηκα πραγματικά γτ απλά δεν μπορούσα!! Λέω φτάνουν οι περιγραφές, παρακαλούσα στο τέλος!! Αλλά αυτό είναι γούστο δικό μου. Έχω και άλλα μικροπαράπονα αλλά δεν θα τελειώσω σήμερα αν αρχίσω :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Τολκιν που μου αρέσει κατα τ' άλλα πολυ, ακομα κι εμενα με κουρασε καποια στιγμή. Οι πολλές περιγραφές τοπιων του ειναι ταυτόχρονα υπεροχες και κουραστικές. Οι περισσότεροι ζορίζονται γι' αυτο το λογο, αλλα περα απο αυτον, δε μου έρχεται τωρα στο μυαλο άλλος τοσο περιγραφικός συγγραφέας.

      Διαγραφή
  3. Δε θ' άλλαζα τίποτα από όσα έγραψες για να περιγράψω όσα βαριέμαι και αποστρέφομαι στα βιβλία.Μεγαλώνοντας γίνομαι ακόμα πιο δύσκολη και μαζί δυσκολεύει και η επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διεκδικησει τα χρηματα και το χόονο μου.Και ειναι τοσο κρίμα να αυξάνονται τα μισοδιαβασμενα/αδιάβαστα/μάπες στη Βιβλιοθήκη και να είσαι σίγουρη ότι εκεί έξω παραμένουν αδιάβαστα εκατοντάδες υπέροχα βιβλία.Σ ευχαριστώ που μου δώσεις την αφορμή να γκρινιάξω λίγο για ένα τόσο σημαντικό. ..first world problem 😆!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα εντάξει, μια στο τόσο να γκρινιάξουμε και λίγο για κάτι τόσο "σημαντικό" γενικά θα είμαστε χαρούμενοι πάντα ;)

      Διαγραφή
  4. Τελειο άρθρο Αλίκη μου!!!θα συμφωνήσω στα περισσότερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή