Κάπως έτσι νιώθω τον τελευταίο καιρό.. Δεν έχω τίποτα να πω; Δεν έχω τίποτα να διαβάσω; Δεν έχω όρεξη να πιάσω βιβλίο; Να ασχοληθώ με το blog; Πώς δεν έχω! Πώς τάχα περνάω τις μέρες μου, νομίζετε; Παίζω παιχνίδια στο καινούργιο μου κινητό μέχρι να τελειώσει η μπαταρία (και είναι μπαταρία καινούργιου κινητού!), βλέπω κανένα βιντεάκι από τη MairiBoo (Μαίρη Συνατσάκη, αν δεν την έχετε τσεκάρει να της ρίξετε μια ματιά, είναι πολύ διασκεδαστική και σου φτιάχνει τη διάθεση), βλέπω τηλεόραση, πολύ τηλεόραση, (εντάξει το Voice φέτος τα σπάει, όχι ότι είχα ξαναδεί βέβαια..), βλέπω Revenge (ψέματα, το βάζω να παίζει και το παρακολουθώ κυρίως στο τέλος που γίνεται κάτι συνταρακτικό, αλλά είναι τρελή σαπουνόπερα, και να σκεφτείτε το ξεκίνησα γιατί και καλά είναι βασισμένο στο σκεπτικό του Κόμη Μοντεχρίστο του Δουμά), παίζω με τον σκύλο μου, αναρωτιέμαι με τι γυμναστική να καταπιαστώ, αν και δε νομίζω πως θα κάνω κάτι τελικά, βάζω pin στο pinterest (αλλά με μέτρο, δε θέλω να γεμίσω πινέζες που δε θα μου αρέσουν μετά), κάνω σχέδια για το σπίτι, τη δουλειά, τη ζωή, για το blog, για τα βιβλία που θέλω να διαβάσω... αλλά τελικά δεν κάνω τίποτα. Νιώθω σα να κάθομαι πάνω σε ένα κόμμα, μετέωρη ανάμεσα στο πριν και στο μετά, το πριν το ξέρω, μπορώ να το συνεχίσω άφοβα. Το μετά θα ήθελα να είναι λίγο πιο διαφορετικό θετικά. Ίσως φοβάμαι μην κάνω λάθη... Η ζωή χωρίς διάβασμα πάντως είναι αρκετά ρηχή και μονόχρωμη, δε νομίζετε;
Μια από αυτές τις μέρες θα πάρω ένα βιβλίο και θα το διαβάσω ολόκληρο! Να ξέρετε! Και θα προσπαθήσω να μην αμελώ τον ένα και μοναδικό στόχο που έβαλα για τη νέα χρονιά (να ακούω περισσότερη μουσική!). Και θα κάνω και κάτι δημιουργικό! Θα επιστρέψω δριμύτερη, σύντομα! Πολύ σύντομα! Θεού θέλοντος και mac επιτρέποντος!!
...new stuff loading...
