Θέλω να βρω τις σωστές λέξεις να πω αυτά που σκέφτομαι ώστε να μην παρεξηγηθώ.
Ένας πολύ διαδεδομένος τρόπος διαφήμισης στις μέρες μας για τους εκδοτικούς είναι.. οι ίδιοι οι αναγνώστες. Αντί να πληρώσουν κάποιον διαφημιστή, ηθοποιό ή κάτι τέτοιο, "προσλαμβάνουν" αναγνώστες πληρώνοντάς τους με δωρεάν βιβλία (πάρα πολύ καλό ντιλ, μιλώντας ως αναγνώστρια), αλλά σχεδόν ποτέ με χρήματα (πάρα πολύ κακό ντιλ, πράγμα που δεν γίνεται στο εξωτερικό, ε;) ΕΝΙΓΟΥΕΪ!
Αυτό το βιβλίο ΠΡΕΠΕΙ να το διαβάσεις, μου έλεγαν οι φίλες μου που το θεωρούσαν αδιανόητο το ότι δεν το είχα διαβάσει ακόμα! Και να σου πω την αλήθεια ήταν ένα από τα βασικά βιβλία που είχα σκοπό να διαβάσουμε με τα ντόντος από τη δημιουργία ακόμη του bookclub. Γιατί κι εγώ πίστευα πως θα μου αρέσει, ιδίως αφότου διάβασα το Σχολομαντείο (που ωστόσο απολύτως καμία σχέση δεν έχει με αυτό εδώ) και γνώρισα τη συγγραφέα, αποφάσισα να διαβάσω ό,τι έχει γράψει.
Αυτό εδώ το βιβλίο ούτε που θυμάμαι από πότε το είχα βάλει στο μάτι, πόσο πολύ πίστευα πως θα μου αρέσει, πως είναι ακριβώς αυτό που θέλω να διαβάσω μέσα στους πιο κρύους μήνες του χρόνου. Ωστόσο, αυτό που περίμενα με αυτό που πραγματικά είναι το βιβλίο αυτό δεν είναι τόσο κοντά...
Η Τζόσι είναι μάλλον χειμωνάκιας (σχεδόν όσο εγώ) και ό,τι έχει γράψει ως τώρα εκτυλίσσεται μέσα στο κρύο, στα χιόνια, ε και λίγο στα Χριστούγεννα. Μετά το "Μια μέρα τον Δεκέμβρη" που κάπως υπήρχε για χρόνια ωσάν one time wonder και το βλέπαμε παντού και ήταν στις λίστες μας και θέλαμε να το διαβάσουμε και τα λοιπά, ήρθε ένα ακόμη βιβλίο της φέτος για περισσότερη Τζόσι, αγάπες κι έρωτες και παγωνιά!
Επειδή μου αρέσει πολύ να ταιριάζω εποχή με ανάγνωσμα, κι επειδή φέτος το "επιβάλλω" αυτό και σε άλλους, θα σου πω μερικά μόνο βιβλία με χειμώνα που έχω στη βιβλιοθήκη μου, τα οποία έχω έτσι μια επιθυμία; λαχτάρα; ψευδαίσθηση; πως θα διαβαστούν κατά τους χειμερινούς μήνες που μας απέμειναν.