Είσαι κι εσύ άλλος ένας λάτρης του φθινοπώρου που αναζητά τρόπους να γεμίσει το κενό σε σχήμα κολοκύθας μέσα σου με τα κατάλληλα βιβλία;

Θέλεις να ετοιμάσεις ένα ζεστό ρόφημα, μια μηλόπιτα, και να χουχουλιάσεις κάτω από μια ελαφριά κουβερτούλα φορώντας τις πιο αφράτες κάλτσες σου ενώ ακούς τους ήχους της βροχής που πέφτει απαλά;

Μήπως τέλος πάντων σε τρώει το δεξί σου το χέρι, που σημαίνει πως θα δώσεις χρήματα; (γιατί αν σε τρώει το αριστερό σημαίνει πως θα πάρεις! Όλοι το ξέρουν αυτό!)

Είναι αυτοί που η νέα χρονιά ξεκινάει τον Ιανουάριο κι είναι κι εκείνοι που βρίσκουν πιο σωστή αρχή της χρονιάς τον Σεπτέμβρη. Εγώ είμαι και στις δύο παρέες, μου αρέσει η νέα αρχή, ο επαναπρογραμματισμός, τα σχέδια, η ελπίδα πως τώρα θα είμαι μια νέα "εγώ" και όλα θα είναι πιο... διαφορετικά. Άλλωστε τον Σεπτέμβρη ξεκινούν όλα, όντως τότε αρχίζει η χρονιά. Μα κι ο Γενάρης, αν δεν είχε την πρωτοχρονιά θα ήταν ο πιο βαρετός μήνας, δε θα είχε τίποτα και θα κρατούσε ογδόντα χρόνια. Επιπλέον ο Σεπτέμβρης είναι και σχεδόν αρχή φθινοπώρου, που όπως και να το κάνουμε είναι ένα τσικ πιο ενδιαφέρουσα εποχή από όλες τις υπόλοιπες (*ζεσταίνεται υπερβολικά πάρα πολύ τη στιγμή που γράφει αυτές τις γραμμές, πάει να ανοίξει τον κλιματισμό*)

Τι μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε τον Σεπτέμβρη ώστε να αξιολογήσουμε πλήρως την νέα αυτή αρχή; Πάρα πολλά πράγματα! Ελπίζω να έχεις χρόνο γιατί έχουμε δουλίτσα!

Βασικό συμπέρασμα: Πρέπει να αλλάξει η σχέση μου με τα social media!

Το ήξερα, το διαισθανόμουν, ήταν μια πολύ πραγματική κατάσταση η εξάρτησή μου από τα social media. Το άσκοπο σκρολάρισμα ήταν δεδομένο, παρόν και άκρως χρονοφάγο. Έπαιρνε διαρκώς τη θέση άλλων υποχρεώσεων ή και όχι υποχρεώσεων, γενικότερα άλλων πραγμάτων που ήθελα να κάνω. Χαλούσε ακόμη και τη διασκέδαση, θα έμπαινα στα social την ώρα που διάβαζα, πάει η συγκέντρωση, την ώρα που έβλεπα ταινία, πάει η σκηνή που ίσως κάτι σημαντικό γίνεται, την ώρα που περνούσα με τον μικρό, να το το κακό παράδειγμα η μαμά απορροφημένη μπροστά σε μια οθόνη για ώρες, την ώρα που ήμουν με φίλους και οικογένεια, αγένεια, στη δουλειά, έλλειψη συγκέντρωσης στις υποχρεώσεις μου. 

Ο Αύγουστος ο φετινός ήταν μήνας διακοπών... ηλεκτρονικών διακοπών. Η Χώρα των Βιβλίων έκανε τις διακοπές που δεν έκανα εγώ. Ξεκουράστηκε για έναν ολόκληρο μήνα, κι επιστρέφει ανανεωμένη με νέα θεματάκια, βιβλιοκριτικές, μπόλικες λίστες, τσάλεντσιζ κι ό,τι άλλο σκεφτώ ή δω και μου αρέσει. Εδώ σου έχω μαζέψει τα λίγο πιο ξεχωριστά του μήνα, από βιβλία, σειρές, ένα social media detox, έναν μινι καλοκαιρινό απολογισμό και άλλα.

Ο Ιούλιος του 2023 ήταν ο πιο ζεστός μήνας των... πολλών τελευταίων ετών. Κάθε που προβλεπόταν 40άρι λέγαμε "αυτή θα είναι η πιο ζεστή μέρα του χρόνου" λες και είναι κάποιος διαγωνισμός ποια θα πάρει την πρώτη θέση ως η μέρα εκείνη που υποφέραμε περισσότερο από ποτέ. Μια τουλάχιστον από αυτές τις 3 νομίζω ακραία ζεστές μέρες, την περάσαμε σχεδόν αποκλειστικά στο σπίτι και δεν ήταν καθόλου κακή απόφαση. Από εκεί και πέρα, και αν σκεφτείς πως όταν έχει καύσωνες δεν έχω κουράγιο να κάνω τίποτα απολύτως, κι όμως ήταν ένας μήνας που έκανα πολλά. 

Να ένα βιβλίο που δεν περίμενα να διαβάσω φέτος το καλοκαίρι, όχι γιατί δεν το είχα βάλει στο μάτι. Το είχα. Αλλά γιατί ήταν ένα τσικ μεγαλούτσικο (που πλέον τα αποφεύγω γιατί ξέρω πολύ καλά τη μοίρα τους) και... ήταν όσο να πεις από τις πιο καινούργιες κυκλοφορίες που συνηθίζω να τις αφήνω λίγο να τριγυρίσουν πριν πάρω σίγουρα μια απόφαση να τις αποτολμήσω. Ειλικρινά, αν το βιβλίο, τόσο μεγάλο που είναι, είχε αγοραστεί σε έντυπη μορφή, θα τελείωνε του Αγίου Κάποτε. Αλλά! Ήταν η πρώτη μου επαφή με ακουστικό βιβλίο, μπόρεσα να του αφιερώσω χρόνο παράλληλα με τη δουλειά μου (το μόνο μέρος όπου είμαι σχετικά ανενόχλητη, ναι, καλά διαβάζεις!) και τελικά το τελείωσα μέσα σε.. μια εβδομάδα; ΣΟΚ!

Μια συναρπαστική ανακάλυψη για εμένα που δουλεύω πολύ και δεν έχω χρόνο ή είμαι απλά εθισμένη στο multitasking (δε ξέρω για σένα, εγώ αδυνατώ ακόμη και να βράσω ένα αυγό, αν πρέπει να κάνω ΜΟΝΟ αυτό!) είναι το ακουστικό βιβλίο. Στα ξένα, στα εξωτερικά, μπορούσες να ακούσεις βιβλία εεε εδώ και χρόνια. Εδώ τα άκουγες αν ήσουν μέχρι 13ων χρονών και κάποιος είχε ηχογραφήσει την κοκκινοσκουφίτσα σε κασέτα (αν δεν ξέρεις τι είναι η κασέτα.... πέρασε έξω!). Πρόσφατα το τοπίο άλλαξε, ο εγχώριος κόσμος του βιβλίου έγινε πιο πλούσιος, καθώς πλέον έχουμε κι εμείς τη δυνατότητα να ακούμε τα βιβλία μας, αν για τον οποιονδήποτε λόγο εκείνη την ώρα δε μπορούμε να τα διαβάζουμε με τον παραδοσιακό τρόπο. 

Εδώ σου έχω μαζέψει όλες τις εγχώριες επιλογές σου αλλά και λίγες ξενόφερτες (όχι όλες), για να διαλέξεις εκείνη που ταιριάζει περισσότερο σε εσένα, στις ανάγκες σου και κυρίως... στο πορτοφόλι σου.