Τα Οκτώ Πραγματάκια (Ιούνιος 2018)

Τον Ιούνιο ήρθε και το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, συνεπώς και θάλασσα πήγαμε και με κουβέρτα σκεπαστήκαμε. Και πολλά πράγματα μπορεί να μην κάναμε, αλλά ζήσαμε τροπικές στιγμές ατέλειωτης βροχής, και μαζέψαμε δροσιά για το καλοκαίρι που ακολουθεί ζεστό ζεστό (ελπίζω!). Τον Ιούνιο, λοιπόν, έγιναν όμορφα και άσχημα πράγματα, αλλά για κάποιο λόγο τα άσχημα δε με πείραξαν και τόσο. Μπορεί και να έχω πάθει ανοσία.

The day the dreams died...

"Νεκροταφίο Ζώων", του Στίβεν Κινγκ

Ένα κλασσικό βιβλίο του Βασιλιά, όχι από τα καλύτερά του, σίγουρα όμως από εκείνα που πρέπει να έχεις διαβάσει αν είσαι φανατικός!

Ούτε που ξέρω πώς μου ήρθε ένα βράδυ του Μαΐου να ξεκινήσω αυτό το βιβλίο. Είπα πως θα είναι το βραδινό μου βιβλίο, αλλά τελικά παρόλο που το διάβαζα μόνο βράδυ, με κέρδισε και δεν ήθελα να διαβάσω τίποτ' άλλο κατά τη διάρκεια της μέρας. Μου άρεσε η γραφή του γιατί δε με τρόμαζε, μου θύμιζε Ανατριχίλες*, και ήθελα να το δω να πηγαίνει προς την κατεύθυνση την οποία πήρε τελικά (ίσως κάποιος να το χαρακτήριζε κλισέ για το λόγο αυτό), μετά μου φάνηκε λίγο βαρύ και κατέληξε με ένα πολύ ωραίο τέλος, πρωτόγνωρο για Κινγκ!

Γιατί έβγαλα το κινητό από την κρεβατοκάμαρά μου

Οι εντυπώσεις μου μετά από ένα μήνα χωρίς κινητό και πώς επηρέασε αυτό το καθημερινό μου διάβασμα.

Εδώ και πάνω από ένα χρόνο (ίσως και αρκετά παραπάνω) δεν έκανα καθόλου καλό ύπνο. Κοιμόμουν ελαφρά, ξυπνούσα εύκολα, και δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ για κανένα λόγο. Πολύ συχνά ξημέρωνα και τελικά με έπαιρνε ο ύπνος αφού έβγαινε ο ήλιος με αποτέλεσμα να σηκώνομαι και πιο αργά και να νιώθω όλη την ημέρα πολύ κουρασμένη. Σκέφτηκα πως μπορεί να έφταιγε κάποιο άγχος μου, ακόμα και κάποιο άγχος που δεν ήξερα, ίσως έφτασα σε κάποια φάση της ζωής μου που ξόδεψα όλο το ταλέντο μου στον ύπνο (!) όπως έκανα με τις αντοχές μου στη λακτόζη. Τελικά αποφάσισα να κάνω μια και μόνη δοκιμή, να αλλάξω κάτι που σκεφτόμουν πολύ συχνά πως μπορεί να μου κάνει κακό αλλά απόδιωχνα τη σκέψη γιατί δε μου άρεσε. Αποφάσισα να βγάλω το κινητό από την κρεβατοκάμαρα.

Τα βιβλία του καλοκαιριού (2018)

Κάθε καλοκαίρι ξεκινάει με όρεξη για διάβασμα, και κάθε αρχή έχει τις λίστες της, που κάποια μέρα θα πραγματοποιήσω κιόλας, θα δείτε! Όχι, για να μη λέτε!!! 

Παρακάτω θα βρείτε βιβλία που έχω, βιβλία που έχω σκοπό να αγοράσω (πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα-δύο), βιβλία που ίσως δανειστώ, βιβλία που σίγουρα δε θα διαβάσω τελικά, γιατί τέτοια είμαι! Αλλά η λίστα μένει λίστα γιατί ποτέ δεν ξέρεις και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία!

Τα Οκτώ Πραγματάκια (Μάιος 2018)

Μάιος, ένας από τους καλύτερους μήνες γιατί είναι σίγουρα άνοιξη και κοντεύει καλοκαίρι, τα λουλούδια ανθίζουν, γίνονται βιβλιοπράγματα, υπάρχει αυτή η γλυκιά αναμονή, έχει ζέστη αλλα όχι ανυπόφορη, τελειώνει σιγά σιγά η σχολική χρονιά, υπάρχει βρε παιδί μου μια αισιοδοξία!

Από την άλλη είναι και λίγο μυστήριος, από καιρό δηλαδή ήταν σαν γυναίκα σε προεμμηνορροϊκό σύνδρομο: το μεσημέρι καύσωνα, στο καπάκι πατούσε βροχή. Τα μαθήματα τελειώνουν κι αυτά και μένεις λίγο άπραγος και άρευστος, και η ζέστη αρχίζει να γίνεται και λίγο ανυπόφορη για τους πιο τριχωτούς μας φίλους (τον Άλμπους εννοώ, δεν έχω κάποιον πιο τριχωτό άνθρωπο φίλο που υπέφερε από τη μαγιάτικη ζέστη!!)

Ο τρελός, λοιπόν, Μάιος ήταν πολύ γεμάτος από πολύ όμορφα πράγματα και θα τα μάθετε όλα γιατί όλα σας τα λέω!!

Πού να διαβάσεις εκτός σπιτιού

Σε καφέ, στη βιβλιοθήκη, στο πάρκο και σε άλλα έξι μέρη που μπορείς να πάρεις το βιβλίο σου μαζί και να διαβάσεις λίγες ή περισσότερες σελίδες.

Ο καιρός άνοιξε και θέλουμε να είμαστε συνέχεια εκτός σπιτιού, αλλά θέλουμε και να διαβάζουμε τα βιβλία μας. Φυσικά για να διαβάσεις έξω θα πρέπει να είσαι από εκείνους τους λίγο αναίσθητους (ονόματα δε λέμε!) που μπορούν να συγκεντρωθούν σχετικά εύκολα όπου κι αν βρίσκονται. 

Εδώ σας έχω κάνει μια λίστα με όλα τα μέρη εκτός σπιτιού που έχω διαβάσει εγώ, τα υπέρ και τα κατά τους και κάποιες συμβουλές για κάθε περίπτωση. Κυρίως εκτός σπιτιού διάβαζα όταν ήμουν φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, μια πόλη αρκετά πιο απρόσωπη από την εξωτική Κατερίνη, αλλά θα σας πω κι εδώ, στην πατρίδα (!) πού έχω διαβάσει έξω και πώς ήταν.

"Ο θαμμένος γίγαντας" του Καζούο Ισιγκούρο

Από τότε που πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας ήθελα πάση θυσία να διαβάσω Ισιγκούρο! Όχι, ψέματα! Από τότε που διάβασα τον τίτλο ήθελα πάση θυσία να διαβάσω Ισιγκούρο, και πάει πολυυυυυυς καιρός. Έτσι το 'βαλα μέσα στη λίστα με τα βιβλία που θέλω να διαβάσω ο κόσμος να χαλάσει, γιατί έτσι είπαμε να κάνουμε φέτος στη Λ.Α.Κ., και ψηφίστηκε ως το βιβλίο του Φεβρουαρίου. Τα διάφορα ευχάριστα γεγονότα της ζωής μου μου καθυστέρησαν την ανάγνωσή του (είδατε πώς σαν σωστή Ελληνίδα ρίχνω το βάρος στους άλλους;) κι έτσι κατέληξα να το τελειώσω μέσα σε 3 μήνες!!