Μια διλογία φαντασίας σε μεσαιωνικό πλαίσιο, με υπέροχη γραφή, έναν ωραία δοσμένο μαγικό κόσμο, ήρωες που αγαπάς ή μισείς και μια ιστορία που δε μπορείς να σταματήσεις να διαβάζεις, όμως πρέπει να το κάνεις γιατί μετά θα τελειώσει και δε θέλεις να τελειώσει.

There once was a girl, clever and good, who tarried in shadow in the depths of the wood. There also was a King—a shepherd by his crook, who reigned over magic and wrote the old book. The two were together, so the two were the same: The girl, the King… and the monster they became.

Είχα βάλει στο μάτι τα συγκεκριμένα βιβλία πολύ πριν γίνουν τόσο ακραία γνωστά (και δίκαια αυτή τη φορά), περίμενα στωικά (ναι, στωικά και υπομονετικά) τον Ψυχογιό που είπε πως θα τα μετέφραζε αλλά όλο μετακινούσε την ημερομηνία. Και περίμενα. Και περίμενα. Ώσπου βαρέθηκα να περιμένω και αποφάσισα να τα εντάξω στο γενικότερο πλαίσιο "εξασκώ τα αγγλικά μου". Τα πήρα, λοιπόν μαζί (τόσο αισιόδοξη) και τα έβαλα τον Οκτώβρη που μας πέρασε για "βιβλίο του μήνα" στο dodos. 

Περίπου ένα μήνα μετά, τα κυκλοφόρησε επιτέλους και ο Ψυχογιός.*

*μικρή σημείωση: η μετάφραση του τίτλου του δεύτερου βιβλίου δεν αποδίδει ακριβώς το "twisted" που δεν αφορά μόνο κυριολεκτικά δύο πλεγμένα στέμματα, αλλά και μεταφορικά με την έννοια του διεστραμμένου, αν και δε μπορώ να σκεφτώ μια λέξη που να το απέδιδε αυτό με ακρίβεια.

Με δυο λόγια...

Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη από την Elsbeth που ζει στο βασίλειο του Blunder, όπου υπάρχει μια κατάρα, μια μαγική ομίχλη που απειλεί κάθε άνθρωπο με μια "αρρώστια", εκείνη της μαγείας. Γιατί η μαγεία στο Blunder είναι παράνομη (εκτός αν είσαι πάρα πολύ κοντά στο θρόνο, οπότε κάπως επιτρέπεται, κυρίως γιατί μπορεί να είσαι χρήσιμος, πολύ ελληνικό όλο αυτό, αν με ρωτάς) και όσοι "νοσούν" διώκονται και θανατώνονται. Όπως πολύ σωστά μάντεψες, η Elsbeth έχει μαγεία και την κρατάει κρυφή. Μέσα στο κεφάλι της ζει ο Nightmare, ένα πλάσμα φοβερό και τρομερό τόσο στην όψη όσο και σε δύναμη (που είναι ωστόσο τόσο καυστικός στα σχόλιά του, ώστε δεν μπορείς παρά να τον λατρέψεις), όμως όσο περισσότερο ζητάει τη βοήθειά του τόσο περισσότερο εκείνος δυναμώνει και απειλεί να την καταστρέψει. Γιατί τα πάντα σε αυτό τον κόσμο έχουν ένα τίμημα. Η ιστορία μας ξεκινάει όταν η Elsbeth πέφτει θύμα ληστών στο δάσος, μόνο που ο ένας εξ αυτών είναι ο αρχηγός της "αστυνομίας" του βασιλείου και ανιψιός του ίδιου του βασιλιά.

Παρά το ότι στο βασίλειο του Blunder η μαγεία είναι παράνομη, αν είσαι κάτοχος μιας από τις μαγικές κάρτες μπορείς άνετα να τη χρησιμοποιήσεις όσο θέλεις, είσαι μάλιστα αξιοσέβαστο πρόσωπο και πιθανόν κάποιος πολύ πλούσιος ευγενής, καθώς η κατοχή μιας μαγικής κάρτας, ιδίως κάποιας λίγο πιο σπάνιας, σε κάνει αυτόματα πολύ σημαντικό πρόσωπο. Οι μαγικές κάρτες, δε σου κρύβω, μου θύμισαν Yu-Gi-Oh (που αν εξαιρέσεις τους τίτλους αρχής, δεν μου άρεσε ποτέ ιδιαίτερα). Ωστόσο μόλις συνηθίζεις λίγο το σύστημα μαγείας σου κάθονται μια χαρά.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια ενιαία ιστορία που κόβεται μεν σε πάρα πολύ καλό σημείο στο πρώτο βιβλίο, αλλά συνεχίζεται άψογα στο δεύτερο, που για μένα ήταν καλύτερο κι από το πρώτο. Η συγγραφέας επικεντρώνεται σε περισσότερους από τους ήρωες της ιστορίας μας, πέρα από την Elsbeth, ανά κεφάλαιο αλλάζουμε pov όμως μόνο η Elsbeth πάντα αφηγείται πρωτοπρόσωπα. 

Περί γραφής και ύφους..

Γενικά για τη γραφή της, (είναι μάλιστα πρώτη της δουλειά κιόλας της Ρέιτσελ) δεν έχω να της προσάψω απολύτως τίποτα, ήταν εξαιρετική και η κοπέλα έχει ξεκάθαρα ταλέντο. Υπάρχει ένα αδιόρατο χιούμορ και κάποιες αφηγηματικές πινελιές εδώ κι εκεί που από μένα είναι μόνο ναι!

Καθώς διαβάστηκε σε συνανάγνωση, θα σου πω πως στην αρχή κάποιες ζορίστηκαν να συνηθίσουν το μαγικό κόσμο (εμένα δε με μπέρδεψε, μπαίνει απευθείας στο ψητό εξηγώντας τον κόσμο αλλά χωρίς να καθυστερεί), ωστόσο από ένα σημείο κι έπειτα, ιδίως στο δεύτερο βιβλίο, στην πλειοψηφία το βιβλίο το λατρέψαμε. Ο μόνος λόγος που τράβηξα λίγο παραπάνω την ανάγνωση, ιδίως στο δεύτερο μισό του δεύτερου, δεν ήταν γιατί δεν τραβούσε, ήταν γιατί δεν άντεχα το τι γινόταν και το τι επρόκειτο να γίνει. Και φυσικά, το ότι δεν ήθελα να τελειώσει. 

Θα μπορούσα να ζήσω και χωρίς...

• Το spice, αν και είναι τόσο λίγο που δεν με ενόχλησε, είναι τόσο όσο, αν όμως δεν υπήρχε καθόλου ας πούμε θα μπορούσα να το χαρίσω και στη βαφτιστικιά μου.
• Εκφράσεις όπως "κίτρινα μαλλιά" μου φάνηκαν λίγο αστείες, ποιος λέει κίτρινα τα μαλλιά αν δεν είναι προνήπιο; ξανθά δε λέμε; τέλοσπαντων κάποιον παραλληλισμό που δε θα θυμίζει τη Βουγιουκλάκη πριν την εφεύρεση του silver σαμπουάν! 
• Οι πολλές -ΠΟΛΛΕΣ- αναφορές σε δέντρα, που όμως έχουν λόγο ύπαρξης, εντάξει, και εντέλει θα πω πως έμαθα πολλά δέντρα στα αγγλικά, που κάποια δεν τα ξέρω ούτε στα ελληνικά.
  

Να το διαβάσεις αν...

...θέλεις να διαβάσεις μια ιστορία φαντασίας, με περιπέτεια, λίγο σκοτεινή, σε μεσαιωνικό πλαίσιο, με λίγο λοβ στόρι να τρέχει παράλληλα αλλά να μη "σκεπάζει" την κεντρική μας δομή.

Δεν είναι για σένα αν...

...θέλεις αποκλειστικά ρομάντασι με μπόλικο σπάις (έχει ελάχιστο), θέλεις κάτι σύγχρονο, με ήρωες παραπολυκουκλους και κόπι πέιστ του Ρις και του Ζέιντεν, δεν έχει εδώ κάποιον τόσο υπερκούκλαρο, παρά το ότι τα αγόρια μας πρέπει να είναι πραγματικά όμορφα, δεν τονίζεται ποτέ από τη συγγραφέα η κουκλοσύνη τους σε τέτοιο ακραίο βαθμό που προσπαθούν κάποιες άλλες να μας πείσουν. *Ουπς, κάνω σχόλιο 😶*

Βασικά χαρακτηριστικά:

Πρωτότυπος τίτλος: One dark window & Two twisted crowns
Συγγραφέας: Rachel Gillig
Tropes: found family, gothic, romantasy, slow burn, fake dating, female protagonist
Σύνολο σελίδων: 869
Βαθμολογία:★★★★★

**όλες οι φωτογραφίες είναι από το pinterest

Το έχεις διαβάσει; Αν ναι, έλα στα σχόλια να το συζητήσουμε περισσότερο (και με σπόιλερ)