Χρόνος ανάγνωσης: 13 λεπτά

Η ανασκόπηση, το wrapped της Χώρας των Βιβλίων ΔΕΝ γίνεται αυτόματα, γιατί δεν έχω πόρους να προσλάβω έναν υπάλληλο να μου το κάνει ή ένα καλό ΑΙ (αν και μας έχουν κοτσάρει ένα ΑΙ από τη google κει πέρα, αλλά ακόμα δεν το έχω πατήσει να δω τι κάνει!), ΟΠΟΤΕ έπρεπε να ψάξω εις βάθος τι έχω σημειώσει, τι έχω ανεβάσει σε σόσιαλ, σε ποστ εδώ, οπουδήποτε, τι με ενθουσίασε εφέτο για να βγάλω ένα αξιοπρεπές τελικό συμπέρασμα, καθότι και άνθρωπος που ο μισός εγκέφαλος είναι κιμάς επί μονίμου βάσεως και με μνήμη χρυσόψαρου! Συνεπώς πάμε εν τάχει και χωρίς πολλά πολλά να σου πω ποια ήταν τα καλύτερα του 2025 για την Αλίκη στη Χώρα των Βιβλίων (μουά):

Τα 3 καλύτερα βιβλία της χρονιάς

Θα πω πως η χρονιά μπορεί οφίσιαλι να χαρακτηριστεί ως "η χρονιά των μεσαιωνικών βιβλίων φαντασίας" γιατί στην κορυφή τους βρίσκονται ισάξια τα εξής:

Κάθαρμα ζητά βοηθό, της Hannah Nicole Maehrer, που το περίμενα πως θα μου αρέσει, δεν το περίμενα ότι θα μου αρέσει ΤΟΣΟ πολύ. Είναι το ιδανικό βιβλίο για μένα, αν αναρωτιέσαι τι άνθρωπος είμαι, είμαι ο άνθρωπος που ΣΚΑΕΙ από τη ζήλια του που δεν έγραψε πρώτη αυτό το βιβλίο!

Η σκοτεινή καρδιά του δάσους, της Ναόμι Νόβικ, που αγαπάμε Ναόμι Νόβικ μετά το Σχολομαντείο και θέλουμε να διαβάσουμε ό,τι έχει γράψει, και αυτό που δεν έχει ουδεμία σχέση με το Σχολομαντείο, ήταν ένα φανταστικό βιβλίο που πέρασα τέλεια κι έχει μπει στην καρδιά μου όσο λίγα. Τσέκαρε ντοντοκριτικές εδώ.

The Shepherd King series, της Ρέιτσελ Γκίλιγκ (είναι δύο, ναι, αλλά τα βάζω ως ένα καθότι μια ιστορία. Σου μιλάω αναλυτικά εδώ) που πίστεψα πολύ σε αυτά και δικαιώθηκα ΕΥΤΥΧΩΣ γιατί είναι booktok βιβλίο και ΟΛΟΙ ξέρουμε τι παγίδα είναι αυτή.

Πολύ κοντά αλλά ελάχιστα παρακάτω, τύπου 0,001%, δηλαδή οριακά θα έπρεπε να αλλάξω τον αριθμό και να πω τα 6 καλύτερα βιβλία της χρονιάς αλλά δεν θα το κάνω, είναι Ο ταχυδρόμος των βιβλίων, Το κορίτσι που ήπιε το φεγγάρι και η Kiki's delivery service.

Οι 3 καλύτερες σειρές

Δεν θα πω ταινίες γιατί ανάθεμα κι αν είδα τρεις ολόκληρες ταινίες φέτος, οπότε ας πούμε για σειρές που σίγουρα είδα λίγες περισσότερες:

Το Office το αμερικανικό, και οι 9 σεζόν του, το λάτρεψα, τι να πω πραγματικά, απόλυτα comfort επιτέλους το είδα! Μου λείπει, δηλαδή, τώρα που το τέλειωσα.

Οι Σέρρες του Καπουτζίδη, που βγήκε η δεύτερη σεζόν του και ήταν υπέροχη, έκλεισε ιδανικά την ιστορία.

Το American Horror Story - Asylum, δηλαδή η δεύτερη σεζόν της σειράς, η πρώτη για εμάς, ήταν τόσο καλή (αν και ΣΟΥΠΕΡΚΡΙΠΙ) που ακόμα τη θυμάμαι και θεωρώ θα μου μείνει για πάντα. Αυτό είναι ένα καλό σημάδι, θεωρώ, για την ποιότητα ενός έργου.

Οι 3 καλύτερες μουσικές 

Ωσάν καλή και σωστή μιλένιαλ, φέτος το καλοκαίρι έπαθα κανονική παράκρουση με τους all time favorite Backstreet Boys, ναι, προφανώς φταίνε οι συναυλίες τους στο Sphere του Λας Βέγκας, που έχω δει ξανά και ξανά σε βιντεάκια στο τικτοκ (κι έπειτα βρήκα ολόκληρη τη συναυλία στο youtube και προφανώς την είδα κι αυτήν) που μου ξύπνησε τη λαχτάρα της μικρής Αλίκης για τα τραγούδια που ακούγαμε κάποτε, οπότε και έλιωσα το spotify μου να ακούω τα άπαντα. (στο wraped της εφαρμογής που σου λέει "ποιος είναι ο τοπ καλλιτέχνης σου" βγήκαν στο τέλος ένας ένας να μου πουν ευχαριστώ και τι με θέλεις να έχω πάθει ΤΟ σοκ που μου μιλάνε προσωπικά ΤΑΧΑ τα παιδιά ΘΕΜΟΥ!!! Κέβιν, εσένα αγαπάω πιο πολύ, να ξέρεις!)

Πρώτη φορά μου άρεσε μουσική της Taylor Swift, βέβαια δεν κράτησε για πάντα, προφανώς τη βαρέθηκα από ένα σημείο και μετά, αλλά για μερικές εβδομάδες υπήρξε ένα ομπζέσιον με την Οφήλιαααα και κανα δυο ακόμα που ε χμμμ τώρα τα έχω ξεχάσει; Να τώρα. Ήταν και κάτι απίστευτα πιασάρικα ρεμίξ που έφτιαξαν δημιουργοί στο tiktok που έκαναν τα τραγούδια της ακόμα καλύτερα.

Δε θα μπορούσα να παραλείψω ένα πολύ ΠΟΛΥ παλιότερο συγκρότημα κι από τους ίδιους τους BSB, τους Fleetwood Mac, που τους ήξερα, όλοι τους ξέραμε, αλλά όχι τόσο καλά. Τους εξερεύνησα εις βάθος, έμαθα όλα τα κουτσομπολιά (που ήταν ΠΟΛΛΑ) και λάτρεψα τα τραγούδια τους κι εκείνα που δεν ήξερα ακόμη πιο πολύ. 

Θέλω να δώσω μια ειδική μνεία σε ένα τραγούδι που μου θύμησε το tiktok, σε μια στιγμή απόλυτου σοκ για την ξεκάθαρα φθίνουσα μνήμη μου (άνοια στα 37; είναι συχνό;), ένα τραγούδι που πρέπει να είχα να το ακούσω από τα 19 μου, 18 χρόνια πριν δηλαδή, ωστόσο το ήξερα απ' έξω στίχο προς στίχο (ήταν και απίστευτα συναισθηματικό παράλληλα, καθώς ήταν από τα τραγούδια που άκουγα πρωτοερωτευμένη με το μπόιφρεντ τότε, χάζμπαντ τώρα, και όπως καταλαβαίνεις κάπως έπαθα ένα σοκ που το θυμόμουν και που ΔΕΝ το θυμόμουν). Το τραγούδι είναι το Στάσου λίγο του Νίκου Μερτζάνου, που ακόμα και τώρα αν το ακούσω θα βάλω τα κλάματα. Ίσως για άλλους λόγους, βέβαια.

Τα 3 καλύτερα podcast

Δεν άκουσα πολλά φέτος, ομολογώ, ήμουν λίγο κολλημένη στην επικαιρότητα που παρακολουθούσα μέσω youtube (καθόλου υγιές για την ψυχολογία μου, αν με ρωτάς). Όμως από ένα σημείο και μετά κάπως άρχισαν να μου φαίνονται όλα πολύ ίδια και επέστρεψα στα podcast που θα ακούσω, αν όχι κάθε μέρα, σίγουρα κάποιες μέρες της εβδομάδας. 

Θα βάλω πρώτο το δικό μας podcast που είναι και πολύ νεαρό, μια σταλίτσα, μόλις 4ων επεισοδίων, το Dodos Confidential, για το οποίο εδώ δεν σου έχω μιλήσει, πρόκειται για μικρά επεισόδια με δύο διαφορετικά ντόντο ομιλητές (ομιλήτριες) κάθε φορά, με διαφορετικά θέματα όπως: προτάσεις για χριστουγεννιάτικα βιβλία, αγαπημένα book boyfriends, οι πιο μισητοί ήρωες, βιβλία που δεν άξιζαν το hype τους και έρχονται και άλλα (έχουμε μια ατέλειωτη λίστα με ιδέες) με τη νέα χρονιά. 

Μετά θα βάλω την Μαρία aka Marlone με τα Ποιος σε ρώτησε, όπου σχολιάζει κάθε βδομάδα κουταμάρες της επικαιρότητας που ταιριάζουν απόλυτα στο ερώτημα "εσένα όμως ποιος σε ρώτησε;" κι επειδή κι εμένα μου ταιριάζει στο σκεπτικό μου το σκεπτικό της, κάπως περνάω καλά με αυτό το podcast και κάπως ενημερώνομαι για πράγματα μέσω αυτού (ναι, τι να κάνω, καλύτερα έτσι!)

Και τελευταίο αλλά επ ουδενί τελευταίο (ίσως μάλιστα να το έβαζα πρώτο), θα βάλω το podcast που ανακάλυψα πρόσφατα (βασικά, λάθος, δεν το ανακάλυψα πρόσφατα, το γνώριζα αλλά δεν το είχα ξανακούσει γιατί δεν ήμουν σε μουντ) το Dumb and Dahmer, όπου η Έλενα και η Ειρηνέλλα μιλάνε με απολαυστικό τρόπο για αληθινά εγκλήματα. Κι επειδή κάνουν φοβερή δουλειά και υπάρχουν αρκετό καιρό, τώρα που άρχισα να τις ακούω έχω μπόλικο υλικό για το επόμενο μεγάλο διάστημα και πολύ χαίρομαι γι' αυτό! Εντάξει, το να ακούω true crime δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα.

Οι 3 καλύτερες αγορές 

Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί εγώ που με βλέπεις (που με διαβάζεις) έχω αγοράσει φέτος ό,τι αγοράζεται!! Και αν πρέπει να διαλέξω μόνο τα 3 καλύτερα δυσκολεύομαι ΠΑΡΑ πολύ, κυρίως γιατί έχω ψωνίσει τόσα πολλά που δεν θυμάμαι τι έχω πάρει! Οπότε θα με συγχωρήσουν οι άπειρες αγορές μου και θα επιλέξω 3 που έχω πιο ζωντανές αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου:

Το φόρεμα που θυμίζει Karavan αλλά δεν είναι Karavan γιατί τα θέλω τα νεφρά μου, είναι από shein και είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, φορέθηκε μόνο μια φορά, στα γενέθλια του μικρού Κωνσταντίνου και το λάτρεψα απολύτως! Όλως παραδόξως δεν είναι ούτε μπλε, ούτε γαλάζιο, ούτε τίποτα τέτοιο. Είναι φουξορόζ (την επιλογή να βγω από τα ασφαλή κουτάκια μου την αποδίδω αποκλειστικά στην απόφαση να ζω με φυσικό γκρίζο μαλλί!)

Τα σκουλαρίκια που είδα μια μέρα στο tiktok από τη δημιουργό τους, που είναι handmade και χωρίς καθόλου σκέψη παρήγγειλα, λέγονται Mnemosyne's Tears από Naida - Water Nymph και είναι τόσο νεραϊδένια και ονειρεμένα, που τα βάζω στην κορυφή όλων, που κι αν δεν πήρα φέτος σκουλαρίκια! Έχει μια παραπάνω αξία το χειροποίητο, να πεις..

Το steampod που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πήρα, πήρα ένα της Izzy, που τώρα εγώ το βλέπω ως μια από τις καλύτερες αγορές της χρονιάς, μπορεί σε μερικούς μήνες να έρθω και να σου πω πως μου κατέστρεψε το μαλλί, ποιος ξέρει, γιατί βλέπεις έχουμε κι ένα γκρίζο που πρέπει να διατηρηθεί γκρίζο μαναμο και δεν είναι εύκολο με όλη αυτή τη θερμότητα πάνω του! (στον αντίποδα θα βάλω το χειρότερο hairtool που δεν κάνει τίποτα ντιπ στο δικό μου μαλλί, το air styler της Phillips. Πλήρης καταστροφή, απογοήτευση σκέτη, πεταμένα λεφτά! Ωστόσο δεν κατηγορώ το συγκεκριμένο μπραντ, θεωρώ δεν είναι αυτού του είδους τα εργαλεία για το δικό μου μαλλί.)

Τα 3 πιο δημοφιλή άρθρα

...της Χώρας των Βιβλίων, επειδή είμαστε κουτσομπόληδες και μας αρέσει το μπιφ (δε βγάζω την ουρά μου απ' έξω επ' ουδενί!), θα σου πως και με αριθμούς πού έγινε ο χαμός:

Το άρθρο Περί booktok, bookstagram, pr boxes και τέτχια έκανε χαμό άνευ προηγουμένου. Το άρθρο αυτό έφτασε τα δυσθεώρητα ύψη των 2100+ προβολών.

Και είναι δυσθεώρητο, αν σου πω πως τα επόμενα δύο ήταν αρκετά κάτω και θεωρώ τράβηξαν εξαιτίας αυτού κάποιο κοινό (η Χώρα των Βιβλίων παραμένει ένα ταπεινό blog, και δίκαια, αφού γράφω στη χάση και στη φέξη!)

Η βιβλιοκριτική για τον Ταχυδρόμο των βιβλίων έπιασε ένα νούμερο στα 1100+ (ήταν ακριβώς πριν το παραπάνω)

Και το αμέσως επόμενο με τίτλο Meet the dodos όπου σας γνωρίζω τα ντόντο που είναι στη βάση του bookclub έπιασε 779 προβολές.

Οι 3 πιο viral στιγμές μου

Η μια ήταν η παραπάνω, με το άρθρο περί bookinfluencers που όταν ανέβηκε στο instagram έκανε έναν κακό χαμό, θες από τον πάρα πολύ κόσμο που συμφωνούσε; θες από τους λίγους που εξέφρασαν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους (οι υπόλοιποι την κράτησαν σε ιδιωτικά τσατ) και αποφάσισαν να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο; (πολύ χρήσιμο γιατί ακολουθούμε πολύ κόσμο που δεν έχει κάτι να δώσει τελικά) έγινε εξαιτίας αυτού ένα καλό ξεκαθάρισμα πιστεύω κι από τις δυο πλευρές.

Το βίντεο που ανέβασα στο tiktok ως απάντηση σε μια ειδική χρωματολόγο και ειδικό προσωπικής εικόνας (!) που είχε αποψούλα για τα γκρίζα μαλλιά και πώς αν έχεις μικρά παιδιά θα σε βλέπουν με γκρίζο μαλλί και θα φοβούνται -ΘΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ- πως θα πεθάνεις, που αφού έκανα ένα ωραιότατο stitch για να μιλήσω για ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ εμπειρία και μόνο, δεν απαντούσα καν στα επιχειρήματά της, μιλούσα ΜΟΝΟ για τη δική μου εμπειρία, η κυρία ειδική χρωματολόγος παρεξηγήθηκε και απείλησε με μηνύσεις. Ε. Κι έκανα ένα βίντεο όπου έλεγα πως Δέχτηκα απειλή για μήνυση επειδή μίλησα για το χρώμα των μαλλιών μου. Όπως καταλαβαίνεις έγινε viral μέσα σε ελάχιστη ώρα.

Να μην ξεχάσω και ΤΟΝ ΧΑΜΟ που έκανε ένα ποστ για καλημέρα που ανέβασα μια μέρα στη σελίδα στο facebook, μιλώντας όπως μιλάω πάντα κι εδώ, με ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό το ύφος που ξέρεις, που με ξέρεις, και κάπως αυτό βγήκε από τον στενό φιλικό μας κύκλο και κατέληξε στο.. facebook. Όπως φαντάζεσαι έγινε ο κακός χαμός με άπειρο κόσμο να κάνει σχόλια και να λένε ένα κάρο βλακείες που δεν μπήκα καν στη διαδικασία να απαντήσω γιατί τι να πεις δηλαδή με έναν άνθρωπο που βγάζει συμπέρασμα για όλη σου την ύπαρξη από μια λέξη, το βρίσκω πολύ άσκοπο (εντάξει, εκτός αν δίνει έδαφος για λίγο υγιές τρολάρισμα, πολλές φορές αδυνατώ να αντισταθώ, το ομολογώ!)

Δεν είναι ωστόσο το καλύτερό μου το να γίνομαι για κάποιο λόγο viral, θα μου πεις γιατί ανεβάζεις καν, θα σου πω πως μου αρέσει ναι να μιλάω με άτομα που έχουμε παρόμοιες απόψεις ή παρόμοιες αρχές (ακόμα κι αν έχουμε διαφορετικές απόψεις), αλλά όταν κάτι γίνει viral αυτόματα θα μου φάει τον τετραπλάσιο χρόνο να το τσεκάρω, να διαβάζω μηνύματα, να απαντάω σε όλους (μπικόζ αυτή είμαι), κι ύστερα έχω απαιτήσεις από το επόμενο "κάτι" που θα ανεβάσω να πάει εξίσου καλά και μπαίνω σε ένα τριπάκι που δεν είναι το καλύτερό μου.

Οι 3 καλύτερες στιγμές της χρονιάς

Καθώς ετοιμάζομαι να περάσω σε πιο.. προσωπικό επίπεδο, θα βαθμολογήσω με άριστα 10 τις παρακάτω αξέχαστες στιγμές:

Τα ντοντογενέθλια στη Θεσσαλονίκη, όπου το Σάββατο στις 8 Φεβρουαρίου πήρα ένα ρεπό και πήγαμε με την μικρή Εύη Θεσσαλονίκη να συναντήσουμε τα ντόντος, να πιούμε καφέ, να μου κάνουν έκπληξη με τούρτα, να πάμε στα μαγαζιά και να μας βγει το λάδι στο περπάτημα. Ήταν υπέροχα, φτιάξαμε αναμνήσεις, ελπίζω να επαναληφθεί, αν όχι στα γενέθλια σε κάποια άλλη στιγμή ιδανικά.

Οι καλοκαιρινές μας διακοπές, με τη μαμά και τον μικρό Κωνσταντίνο, στον Παντελεήμονα (δηλαδή εντός του νομού) που παρά τις αναποδιές (και ωωωω είχαμε αναποδιές!!!) ήταν μια φανταστική ευκαιρία για πρωινά μπάνια σε μια από τις πιο πιο πιο αγαπημένες μου θάλασσες, υπέροχες αναμνήσεις για τον μικρό Κωνσταντίνο και γενικά διακοπές από τη δουλειά, την πόλη, τα πάντα, πολύ απαραίτητες που εύχομαι επίσης να επαναληφθούν.

Η μετακόμισή μας, όχι η ίδια η μετακόμιση, προφανώς ήταν ένας εφιάλτης (σου έχω μιλήσει αρκετά αναλυτικά εδώ) αλλά το μετά, όταν μπήκαμε στο σπίτι και κάπως συμμαζευτήκαμε και κάπως μπήκε μια σειρά κι ύστερα αρχίσαμε να ζούμε σαν άνθρωποι (το παλιό μας σπίτι ήταν οριακά μια τρώγλη!) και ήρθε και ο χειμώνας και έχουμε άξουαλ ζέστη, και πάντα ζεστό νερό, κι εμείς ανακαλύπτουμε τον κόσμο ως άλλες Μαρίες της γειτονιάς, έκπληκτοι, που χωρίς να ανάψουμε θέρμανση το σπίτι κρατάει ζέστη και είναι όμορφο, και με φυσιολογικούς ιδιοκτήτες που δεν έχουν ψυχολογικά προβλήματα, οπότε ως αποτέλεσμα, το βάζω στις όμορφες στιγμές κι ας φτάσαμε εκεί μετά από πολύ μεγάλο ζόρι.

Ανασκόπηση του έτους και σκέψεις

Είχα γράψει στην αρχή της χρονιάς μια λίστα με στόχους, σοβαρούς και ασόβαρους, που όπως πάντα αφού την κατέγραψα όμορφα και ωραία, την ξέχασα αυτόματα (πώς λέγεται αυτή η πάθηση;). Τώρα που την αναζήτησα και την ξαναδιάβασα καταλήγω στο συμπέρασμα πως:

✓ Κατάφερα να διαβάζω ΜΟΝΟ ένα βιβλίο τη φορά, σπανίως έγινε να διαβάζω παραπάνω.

✓ Δεν έβαλα αναγνωστικό στόχο στο goodreads και δεν το μετάνιωσα, όμως επειδή ΞΕΧΝΑΩ θα ήταν καλό να το ενημερώνω, αν όχι αυτό κάποιο book journal. Στο τέλος της χρονιάς, πριν λίγες μέρες δηλαδή, κάθισα και συμπλήρωσα βαθμολογία και κριτικές για όλα τα βιβλία που διάβασα φέτος. Μπορείς να τα βρεις αν πατήσεις εδώ, στο φάκελο 2025.

☓ Φυσικά και ΔΕΝ είχα λιγότερη τεχνολογία στη ζωή μου, είχα μάλλον περισσότερη, αφού για κάποιο καιρό ανέβαζα καθημερινά κάτι στο tiktok (κάτι που έχω ελαττώσει, γιατί κάπως νιώθω πως ενίοτε ανεβάζω μόνο για να ανεβάσω και δε θέλω να είμαι αυτό το άτομο, άλλωστε το βλέπω ως κάτι δημιουργικό όχι ως επάγγελμα, έχω επάγγελμα).

✓ Αφιερώνω λίγο περισσότερο χρόνο στον μικρό Κωνσταντίνο, καθώς είναι πιο μεγάλος και πιο συνεννοήσιμος, διαβάζουμε κάθε βράδυ, κάνουμε παζλ, κάνουμε πράγματα μαζί αν και σίγουρα υπάρχει χώρος και για περισσότερα.

☓ Δεν διάβασα τα dnf της περασμένης χρονιάς, απλά πρόσθεσα κι άλλα στη λίστα, οφ κόρς. Τι περίμενα δηλαδή! Εσύ, αλήθεια, τι περίμενες;!

✓ Ο στόχος να διαβάζω περισσότερα "καλά" βιβλία σε μεγάλο βαθμό επετεύχθη, απέρριψα επανειλημμένα βιβλία που είχαν τεράστιο hype (όχι απόλυτα, πήρα το Alchemised!) την πάτησα μεγαλειωδώς με το (not) χριστουγεννιάτικο Χριστούγεννα στο κάστρο και απογοητεύτηκα οικτρά με το τελευταίο βιβλίο του Φίτζεκ, πράγματα που με οδηγούν στο συμπέρασμα πως στη Διόπτρα είναι τσαπατσούληδες ΜΟΝΟ με εντυπωσιακά εξώφυλλα και ο Ψυχογιός πλέον δε νοιάζεται για την ποιότητα των βιβλίων του αλλά πιο πολύ για αρπαχτές (βλέπε Έρωτας, ξόρκια και ζεστή σοκολάτα), και οι δύο έχουν μπει σε μια προσωπική μου "μαύρη λίστα" με τίτλο "Δύσκολα θα ξαναστηρίξω". Είμαι σίγουρη πως βρίσκομαι κι εγώ σε αντίστοιχες δικές τους λίστες, but...

Αυτή η χρονιά με αφήνει χωρίς μέτρο, χωρίς καθόλου οικονομίες και όλα αυτά τα ενήλικα υπεύθυνα πράγματα, με ένα σκασμό λάθος αγορές, με αποκλειστικά ντελίβερι γιατί βαριέμαι φριχτά ό,τι έχει να κάνει με κουζίνα, ακόμα, αρκετά ακαμάτρα σε.. όλα τα επίπεδα, ΑΛΛΑ πάρα πολύ πλούσια σε αγάπη, από οικογένεια και φίλους, από τα αγαπημένα μου ντόντος που είναι εκεί στα όμορφα και στα δύσκολα, κυρίως στα δύσκολα κι επειδή στη ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου έρθει και τι θα σου φύγει, τα ντόντος μου ήταν ένα ανέλπιστο δώρο που κάνουν κάθε στιγμή πιο μαγική, πιο ανάλαφρη, πιο αστεία και πιο συγκινητική. 

Σου εύχομαι το νέο έτος να έχεις πρώτα απ' όλα υγεία, κι έπειτα ειρήνη, ηρεμία, σοφία, να έχεις πάρα πολλή αγάπη, να γελάσεις πολύ, να αγκαλιαστείς πολύ, να σε προσέχεις, να διαβάσεις καλά βιβλία, να ταξιδέψεις, να παίξεις, να χορέψεις και πάνω απ' όλα σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να βρεις τα ντόντος σου.