Έχω ξαναναφερθεί στο βιβλίο αυτό, το καλοκαίρι που μας πέρασε, στις περιπέτειες στην ξαπλώστρα μου και το έχω βραβεύσει με το 5ο βραβείο καλύτερου βιβλίου του 2012. Όμως όλα αυτά ήταν μονάχα μια μικρή νύξη, δεν το ανέλυσα όσο θα ήθελα, γι' αυτό και η παρούσα αναλυτική ανάρτηση.
Μετά την Τζέιν Όστεν ήρθε η Τζέιν Έυρ. Αφού πλέον είχα βαπτιστεί στην κλασσική ρομαντική λογοτεχνία, δεν θα μπορούσα να αφήσω το πιο γνωστό δημιούργημα της Σαρλότ (Σαρλόττας;) Μπροντέ παραπονεμένο.
Η Τζέιν είναι μια κοπέλα που καμία σχέση δεν έχει με τις πλούσιες, άνεργες, που κάθονται όλη μέρα πίνοντας τσάι και κουτσομπολεύοντας, ηρωίδες της Όστεν. Στ' αλήθεια όταν διάβαζα την Περηφάνια, αναρωτιόμουν "μα καλά κανείς δεν δουλεύει; είναι όλοι κληρονόμοι;", για να έρθει η ορφανή Τζέιν που δούλευε από μικρή, σαν εσώκλειστη γκουβερνάντα, στο σπίτι ενός ιδιόρρυθμου τύπου, του κυρίου Ρότσεστερ.
 |
| το δικό μου παμπάλαιο βιβλίο του 1952 (ζήλια :P) |
 |
| οι ζόρικοι κύριοι Ρότσεστερ |
Σα να μην έφτανε το ότι δούλευε γυναίκα πράγμα, είχε και άποψη, ήταν ανένδοτη, θα έλεγα κάποιες φορές μέχρι και ξεροκέφαλη και πολύ μα πάρα πολύ σοβαρή. Η Τζέιν ήξερε τι ήθελε, είχε τις αρχές της, τα πιστεύω της και δεν άκουγε κουβέντα κόντρα σε όλα αυτά. Επίσης η Τζέιν είχε μια πολύ όμορφη ζωντανή πίστη στο Θεό, στον οποίο κατέφευγε πάντα για το όποιο πρόβλημά της κι εκείνος πάντα τη βοηθούσε, εκτός του ότι της επιφύλασσε το καλύτερο δώρο.
 |
| Η Τζέην (Καρέζη;) Έυρ του BBC |
Πιθανώς να ξέρετε την ιστορία της Τζέιν Έυρ. Εγώ δεν την ήξερα. Ήξερα μόνο την ύπαρξη του κυρίου Ρότσεστερ, του αισθηματικού της ενδιαφέροντος. Όμως για κακή μου τύχη, η μαμά μου νόμιζε πως ήξερα την ιστορία και μου αποκάλυψε το συνταρακτικό μυστικό που κρύβεται στον πύργο του κυρίου Ρότσεστερ! Όλο το μυστικό, στη φόρα! Και το τέλος! Και δεν είναι κανένα βιβλίο που, εντάξει, πάει κι έρχεται να μάθεις το τέλος. Έχει ανατροπή, σασπένς, αγωνία, δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου, υποθέσεις για την εξέλιξη της υπόθεσης, φάγωμα νυχιών, ξενύχτια... ε, εγώ, τίποτα απ' όλα αυτά δεν έκανα. Ήξερα από την αρχή το τέλος και το διάβαζα εντελώς εγκυκλοπαιδικά.
 |
| Η κινηματογραφική εκδοχή του 2011 |
Και πάλι, είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, κυλάει ομαλά η ανάγνωση και αν δεν ξέρεις τι γίνεται υποθέτω θα έχει και κάποια αγωνία, γιατί το μυστήριο είναι τέτοιο, που δεν πάει το μυαλό σου με τίποτα!
Οι διαφορές με τη λογοτεχνία της Όστεν είναι πάρα πολλές. Αρχικά, αν διαβάζεις Όστεν το μυαλό σου πάει κάπου προς το ροζ, το σομόν, το εκρού, ενώ αντίθετα αν διαβάζεις Μπροντέ το μυαλό σου γεμίζει γκρίζο, μαύρο, σκούρο πράσινο και άλλα χαρούμενα. Η Τζέιν Έυρ είναι πιο ρεαλιστική, μαθαίνεις και κάτι από αυτήν, ενώ η Ελίζαμπεθ και η παρέα της σου μαθαίνουν μόνο ότι:
"Είναι γενικώς αποδεκτή αλήθεια ότι αυτό που οπωσδήποτε λείπει από έναν άγαμο άντρα, με σεβαστή περιουσία, είναι μια σύζυγος"Και είναι αλήθεια ότι η Μπροντέ είπε κάποτε για την Όστεν ότι τα βιβλία της δεν έχουν και κάτι να προσφέρουν, μέγα λάθος κατά την ταπεινή (;) μου γνώμη, αφού για μένα η Όστεν έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, που η Μπροντέ πλησίασε αλλά δεν κατέκτησε. (Ίσως φταίει βέβαια και το τεράστιο σπόιλερ της μαμάς!). Άλλη διαφορά ανάμεσα στις δύο, είναι ότι στην μεν Όστεν δεν πέφτει ούτε χειροφίλημα, ουδεμία σωματική επαφή, ενώ η σουσουράδα η Έυρ όλο ξεμοναχιαζόταν στις γωνιές με τον κύριο Ρότσεστερ και δώστου φιλιά και αγκαλιές!! Σεμνή σου λέει μετά και όλα αυτά πριν το γάμο! Σοκαρίστηκα, το ομολογώ, δεν περίμενα από ένα βιβλίο αυτής της εποχής τόσο πάθος, αλλά από την άλλη ίσως αυτό να είναι και το κάτι που λείπει από την Όστεν.
 |
| ξεμονάχιασμα μια νύχτα στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του κυρίου Ρότσεστερ! Και ξεκινάμε: |
 |
| φιλί στο σπίτι |
 |
| φιλί στη βροχή |
 |
| φιλί στον κήπο |
 |
| φιλί στο κρεβάτι (και λοιπά χαϊδολογήματα!) |
Κλείνοντας, αυτό που μου έμεινε από το αριστούργημα αυτό της κλασσικής λογοτεχνίας (ναι, αριστούργημα, μην δίνετε σημασία στις κακίες μου) είναι η απόλυτη, ατέλειωτη, αβάσταχτη αγάπη της Τζέιν και του κυρίου Ρότσεστερ, μια αγάπη αληθινή και ειλικρινής, στα καλά και στα δύσκολα, που λένε και οι ξένοι και στα ακόμη πιο δύσκολα, που θα πείτε κι εσείς όταν το τελειώσετε!
"Βρήκα για πρώτη φορά κάτι που μπορώ πραγματικά να αγαπήσω, βρήκα εσένα. Είσαι η αγάπη μου, ο καλός μου εαυτός, ο φύλακας άγγελός μου, είμαι δεμένος μαζί σου με έναν ισχυρό δεσμό."
Η ταινία του 2011 μου άρεσε εξαιτίας του "άσχημου" κυρίου Ρότσεστερ (Michael Fassbender), αλλά κυρίως εξαιτίας της καταπληκτικής φωτογραφίας.
Πατήστε εδώ για να δείτε μια συλλογή με όλες τις ταινίες και σειρές που κυκλοφόρησαν για το αριστούργημα της Σαρλότ Μπροντέ από το 1944 ως σήμερα.
Βαθμολογία: ✰✰✰,5 (σίγουρα θα είχε τουλάχιστον άλλο ένα αστέρι αν δεν ήξερα το τέλος)
Η σειρά του BBC μου άρεσε γιατί είναι του BBC, γιατί η ηθοποιός που παίζει την Τζέην δεν είναι τόσο ψυχρή και γιατί ο ηθοποιός που παίζει τον Ρότσεστερ (Toby Stephens) είναι ο γιος της Maggie Smith!
Πατήστε εδώ για να δείτε μια συλλογή με όλες τις ταινίες και σειρές που κυκλοφόρησαν για το αριστούργημα της Σαρλότ Μπροντέ από το 1944 ως σήμερα.
Βαθμολογία: ✰✰✰,5 (σίγουρα θα είχε τουλάχιστον άλλο ένα αστέρι αν δεν ήξερα το τέλος)
29 σχόλια
Γεια σου Αλικη!Να'ξερες ποσο χαρηκα που βρηκα αλλη μια φαν της Τζεην Εηρ.Αυτο το βιβλιο ειναι το αγαπημενο μου ολων των εποχων.Το'χω διαβασει απειρες φορες και παντα με συγκινουσε βαθια αυτος ο ατελειωτος και παθιασμενος ερωτας της Τζεην και του κου Ροτσεστερ.Ειναι ενας ερωτας περα απ'ολους και απ'ολα.Αν στ'αληθεια ψαχνεις για την καλυτερη τηλεοπτικη εκδοχη της Τζεην Εηρ μη δεις με τιποτα αυτη του Τζεφιρελι.Ο Χαρτ ειναι ισως ο χειροτερος Ροτσεστερ στην ιστορια των διασκευων του μυθιστορηματος.Δες τη μινι σειρα του 1983 παραγωγης BBC με πρωταγωνιστη τον Τιμοθυ Νταλτον.Ο Νταλτον μεταμορφωνεται σε εναν απολυτως πειστικο και παθιασμενο Ροτσεστερ.Μολις το δεις θα γινεις φαν και της σειρας και του Νταλτον.Η φωνη του ειναι μαγευτικη.Το βλεμμα του γεματο παθος και λατρεια για την Τζεην.Οκ,τα σκηνικα ειναι λιγακι αρχαιολογια,αλλα αυτη η σειρα ειναι η πιο πειστικη μεταφορα του μυθιστορηματος της Μπροντε.Αν θελεις να παρεις μια ιδεα μπορεις να βρεις σχετικα βιντεακια στο You Tube.Μαλιστα εχω φτιαξει κι εγω δυο,σαν φορο τιμης στην σπουδαια ερμηνεια του Τιμ Νταλτον.Το καναλι μου στο Υou Tube λεγεται annetekoul μπορεις αν θελεις,φυσικα,να το επισκεφτεις και να δεις τα κλιπακια ωστε να παρεις μια γενικη ιδεα.Ελπιζω να τα πουμε για να μαθω εντυπωσεις.Περιμενω απαντηση σου ειτε εδω ειτε στο καναλι μου στο You Tube.Συγχαρητηρια για την προσπαθεια σου να προωθησεις αυτο το καταπληκτικο μυθιστορημα.Γεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου annetekoul, σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Η αλήθεια είναι πως έχω δει μόνο τις δύο εκδοχές που αναφέρω και είχα ακούσει ότι η εκδοχή του Τζεφιρέλι είναι πολύ καλή και ότι έχει, νομίζω, πολύ καλή μουσική. Βέβαια το βιβλίο το διάβασα πρώτη φορά πέρυσι, οπότε δεν έχω προλάβει ακόμα να το δω σε πολλές εκδοχές του. Θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερα πραγματικά βιβλία της παγκόσμιας κλασσικής λογοτεχνίας και χαίρομαι να βλέπω πολύ κόσμο που το αγαπάει :) Είδα και τα βιντεάκια σου, είναι πολύ όμορφα και δείχνουν την αγάπη σου για το βιβλίο. Όντως ο Ντάλτον φαίνεται πολύ παθιασμένος και τρελά ερωτευμένος, κάτι που δεν είδα 100% στους άλλους δύο. Σίγουρα θα τη δω κάποια στιγμή, άλλωστε είναι του BBC που είναι εγγύηση. Όσο για τα παλιά σκηνικά, καθόλου δεν με πειράζει. :)
ΔιαγραφήΘα το λατρεψεις.Ειναι αυτο που λεμε must see.Ο Χαρτ στην ταινια του 1996 ειναι τοσο απαθης και δειχνει να βαριεται.Η Τζεην ειναι οκ.Το ιδανικο ζευγαρι ομως ειναι,μακραν,ο Τιμ Νταλτον και η Ζιλα Κλαρκ.Αν το δεις καποια στιγμη θελω τη γνωμη σου,οκ;
ΔιαγραφήΕχεις δει ποτε σου την ταινια Quills:Η πενα της αμαρτιας;Ειναι μια πολυ ενοχλητικη και βαρια ταινια για τη ζωη του Μαρκησιου Ντε Σαντ.Λοιπον,ο μονος λογος που αξιζει ειναι ο Χοακιν Φοινιξ(βλ.Μονομαχος).Μετα απο αυτη την ταινια εγινα μια απο τις μεγαλυτερες φαν του.Υποδυεται εναν βαθια διχασμενο αναμεσα στη θρησκεια και τη Κεητ Γουινσλετ,ιερωμενο.Το παθος του και η δυναμη της υποκριτικης του με κερδισαν αμεσως.Εχω κανει και για αυτη την ταινια ενα κλιπ αφιερωμενο στην ερμηνεια του Χοακιν "Joaquin Phoenix in quills"λεγεται,αν θελεις μπορεις να του ριξεις μια ματια στο καναλι μου στοYou Tube.Πιστευω πως ο Χοακιν θα επρεπε μια μερα να υποδυθει τον Ροτσεστερ.Ειμαι σιγουρη πως θα μπορουσε να εκφρασει καλυτερα απο τον καθενα τον πονο και την απογνωση του Ροτσεστερ στις σκηνες του αποχωρισμου.Ακομη πιστευω πως ο Ριτσαρντ Αρμιτατζ(βλ.Βορειοι και Νοτιοι-BBC).Εχει το βλεμμα,τη φωνη και την εκφρση.Ισως και ο Κολιν Φερθ να ηταν μια καλη επιλογη.Ακομα,ο Ρεϊφ Φαϊνς,ο Κλαϊβ Οουεν και ο Τζεραρντ Μπατλερ.Εσυ ποιος νομιζεις πως θα τα καταφερνε καλυτερα;Σε ευχαριστω για τα σχολια σου στο καναλι μου και σου ευχομαι τα καλυτερα!
Αννέτα
Διχασμένο ανάμεσα στη θρησκεία και τον έρωτα; Μου θυμίζει λίγο "Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας" Δεν το έχω δει, όμως μου φαίνεται ενδιαφέρον (αν κ οι χαρακτηρισμοί "ενοχλητική" και "βαριά" δεν μου ανοίγουν και τόσο την όρεξη.. :))
ΔιαγραφήΦυσικά θα σου πω όταν δω την ταινία με τον Ντάλτον ;)
Ο Ρίτσαρντ Αρμιτατζ (ή ίσως θα έπρεπε να πω ο Απόλυτος Ρίτσαρντ Αρμιτατζ!) μου αρέσει πάρα πολύ στο ρόλο του κυρίου Θόρντον και δεν θα ήθελα να τον ταυτίσω με άλλο ρόλο, πόσο μάλλον με άλλο τόσο μεγάλο ρόλο. Όπως και ο Κόλιν Φερθ, ήταν είναι και θα είναι ο Ντάρσυ, θα με χαλούσε αν τον έβλεπα σε τόσο διαφορετικό ρόλο. Αλλά ο Κλάιβ Όουεν ή ο Ρέιφ Φάινς ή ο Joaquin Phoenix (που δεν τον έχω πολυγνωρίσει) μπορεί να ήταν καλές επιλογές. Ο Τζέραλντ Μπάτλερ θα ήταν αναμφίβολα η πιο σέξι επιλογή απ' όλες :Ρ
Και εμενα μ'αρεσει ο Αρμιτατζ σαν Θορντον,αλλα νομιζω πως κατι τετοιοι ρολοι του πηγαινουν κουτι αρα θα ειναι καλος Ροτσεστερ.Εχεις κανεναν αλλον στο νου σου;Παρεπιπτοντως,υπαρχει και ελληνικη εκδοχη της Τζεην Εηρ με τον Μανο Κατρακη και την Χριστινα Συλβα.Θυμαμαι καποια χρονια πριν την προβαλαν συχνα τα καναλια.Εχω καιρο να τη δω και ουτε στο ιντερνετ μπορω να τη βρω πουθενα.Μη νομιζεις ομως,δεν λεει και πολλα.Ειναι λιγακι μελο και ειναι φυσικο αφου Τζεην ειναι η Χριστινα Συλβα που ηταν η "πριγκιπισσα" των παλιων μελο ταινιων του '60.Ποια ειναι η γνωμη σου για τα "Ανεμοδαρμενα Υψη"της Εμιλυ Μπροντε;Εμενα με αφησε αφωνη η αγριαδα και η σκληροτητα του Χηθκλιφ.Η γραφη της Εμιλυ,ομως,ειναι ανυπερβλητη.
ΔιαγραφήΧαρηκα που τα'παμε.Να'σαι καλα
Αννέτα
Χμμ... θα μου άρεσε να δω τον Robert Downey Jr, που είναι κάπως ειρωνικός πολλές φορές και δυναμικός και σίγουρα θα μου άρεσε ο Χιου Τζάκμαν!!! Δεν το ήξερα ότι γυρίστηκε και στα ελληνικά, αλλά να σου πω την αλήθεια δεν μου πολυαρέσουν τα ελληνικά μελό..
ΔιαγραφήΤα "Ανεμοδαρμένα Ύψη" τα είχα σε ένα ελλατωματικό αντίτυπο και το είχα σταματήσει κάπου στη μέση, δυστυχώς, αλλά πριν από λίγες μέρες ένας καλός μου φίλος μου έκανε δώρο μια πανέμορφη παλιά έκδοση του βιβλίου και σκοπεύω να το διαβάσω σύντομα! Απ' όσο θυμάμαι πάντως τον Χήθκλιφ δεν τον είχα πολυσυμπαθίσει. Για να δούμε αν τώρα θα αλλάξω γνώμη!
Κι εγώ χάρηκα πολύ που τα είπαμε, Αννέτα, να περνάς όποτε θέλεις από εδώ, ή από το facebook (http://www.facebook.com/aliceinbookworld) αν έχεις λογαριασμό. Να ξέρεις ότι συνήθως δημοσιεύω ένα καινούργιο θέμα κάθε Παρασκευή απόγευμα και σε έκτακτες περιπτώσεις δημοσιεύω και δεύτερο μεσοβδόμαδα.
Καλά να περνάς :)
O Robert Downey Jr και ο Hugh Jackman θα ηταν καταπληκτικοι.Εχουν αυτη την κομψοτητα που ειναι απαραιτητη για το ρολο.Δυστυχως δεν εχω Facebook οποτε θα τα λεμε ειτε απο εδω ειτε απο το You Tube.
ΔιαγραφήΠαντα αναρωτιομουν τι σημαινει αυτο το συμβολο :).Το εχω συναντησει τοσες πολλες φορες στο You Tube.Μηπως μπορεις να μου πεις τι σημαινει;Να'σαι καλα!
Αννέτα
Ποιο σύμβολο; αυτό: :) ;
ΔιαγραφήΕίναι χαμογελάκι, που καμιά φορά μπαίνει και ανάποδα (:
Thanks.Τωρα ξερω.Εχω κανει κι εγω μια προσπαθεια να γραψω ενα βιβλιο που διαδραματιζεται στην Αγγλια του 19ου αιωνα και ειναι η παραλληλη ιστορια δυο ζευγαριων.Το εγραφα πολυ καιρο και το τελειωσα εδω και ενα χρονο,περιπου.Ειναι χειρογραφο γιατι οταν το ξεκινησα δεν ειχα υπολογιστη.Το'χουν διαβασει καποιοι δικοι μου και ορισμενοι φιλοι μου.Λενε πως ειναι καλο και εμενα τωρα που το ξαναδιαβαζω μου αρεσει.Εσυ εχεις προσπαθησει να γραψεις;
ΔιαγραφήΑννέτα
Το παρόν μπλογκ λειτουργεί κάπως σαν υποκατάστατο για μένα, επειδή δεν έχω το χρόνο να γράψω κάτι πιο ολοκληρωμένο, και γράφω μικρά άρθρα γύρω από θέματα σχετικά με τα βιβλία, ή μεταφράζω κανένα άρθρο που βρίσκω στο ίντερνετ και θεωρώ ενδιαφέρον.
ΔιαγραφήΠιστεύω λίγο πολύ όλοι όσοι αγαπάμε τα βιβλία αγαπάμε και το γράψιμο :) Φυσικά και έχω γράψει πάρα πολλά αλλά δύσκολα τα τελειώνω.. Το μόνο που έχω τελειώσει είναι ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι, αλλά δεν το έχω κυνηγήσει ακόμη. Εσύ έχεις προσπαθήσει να εκδόσεις το δικό σου;
Δεν εχω κανει καμμια ενεργεια ακομα.Να σου πω την αληθεια δεν εχω ψαχτει με τις διαδικασιες.Θα κοιταξω,μελλοντικα,τι μπορω να κανω!
ΔιαγραφήΣου εχω στειλει ενα mail σχετικα με ενα πολυ ενδιαφερον site που περιεχει ολα τα κλασσικα βιβλια της ξενης λογοτεχνιας σε μορφη e-book και ακουστικων βιβλιων και ειναι εντελως δωρεαν το κατεβασμα.Σου στειλα το σχετικο link.Ριξε μια ματια αξιζει!
Αννετα
Μπορεις να μου κανεις μια μικρη χαρη και να δημοσιευσεις στο μπλογκ σου το κλιπακι της Τζεην Εηρ που εκανα,οπως εκανες με το τρειλερ της ταινιας του 2011;Που ξερεις ισως βρεθουν και αλλοι φαν.Ολα αυτα βεβαια,αν και εφοσον το θελεις εσυ και αν φυσικα ειναι εφικτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω
Αννέτα
Θα το βάλω στη σελίδα του facebook που θα το δουν σίγουρα περισσότεροι και όταν δω τη σειρά θα ξαναεπεξεργαστώ την παρούσα παρουσίαση και κάτι θα κάνω ;)
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ για το λινκ που μου έστειλες :) Το πρόβλημα δεν είναι τα αγγλικά, είναι περισσότερο το διάβασμα από την οθόνη του υπολογιστή που με κουράζει... Βέβαια, τα e-book είναι πιο εύκολα!
Μπορεις τοτε να το κατεβασεις σε μορφη ακουστικου βιβλιου.Το αρχειο ειναι mp3 οποτε το φορτωνεις στο κινητο σου ή στο i-pod σου και το ακους.Ετσι δεν κουραζεις και τα ματακια σου διαβαζοντας στον υπολογιστη!Προσωπικα εχω ακουσει πολλα τετοια βιβλια απο αυτο το σαϊτ και ορισμενες ηχογραφησεις ηταν πολυ αξιολογες.Ειδικα αυτη της Τζεην Εηρ.Η αναγνωστρια διαβαζει πολυ καθαρα και καταλαβαινεις τα παντα!
ΔιαγραφήΑννέτα
Μολις προσεξα πως εβαλες το βιντεακι μου για τις τηλεοπτικες μεταφορες της Τζεην Εηρ σαν παραπομπη στο αρθρο σου.Χιλια ευχαριστω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννέτα
:)
ΔιαγραφήΑλίκη, μ' έχεις βάλει στην πρίζα με όλα τα ρομαντικά βιβλία που αγαπάς. Πρίν από 6 μήνες δεν μου περνούσε απ' το μυαλό, ότι θα διαβάσω Τζέην Έϋρ ή Ανεμοδαρμένα ύψη. Τώρα τα έχω στην βιβλίοθήκη μου πλέον, μαζί με πολλά άλλα ρομαντικά. Δεν λέω ότι δεν μ' αρέσει, απλώς δεν το φανταζόμουν, γιατί πάντα διάβαζα άλλα είδη βιβλίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συγκεκριμένο πιστεύω το διαβάζει άνετα κι ένα αγόρι, δεν είναι καθαρά κοριτσίστικο, κατ'αρχάς έχει πολύ αγωνία και σασπένς και μεγάλες εξελίξεις στο τέλος. Από εκεί και πέρα, εγώ χαίρομαι πολύ να επηρεάζω θετικά προς τέτοιες κατευθύνσεις γιατί πραγματικά αξίζουν :)
ΔιαγραφήΑλικάκι μου συγνώμη όμως κατα λάθος έσβησα το σχόλιο σου απο το μπλόγκ μου.Μπορείς σε παρακαλώ να ξανασχολιάσεις;Σ'εύχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Αλίκη, μόλις χτες τα χαράματα ανακάλυψα το τρομερότατο blog σου, σερφάροντας αφού είδα (για 3η, παρακαλώ, φορά)την Περηφάνια και Προκατάληψη (θεός ο κος Ντάρσι!). Ε, λοιπόν, την Τζέην Έυρ τη διάβασα πέρσι ή πρόπερσι αφού την είχα στη βιβλιοθήκη αρκετό καιρό (βλέπε: αργός αναγνώστης #1) και θυμάμαι το είχα ξεκινήσει Σεπτέμβρη, διάβασα κανα δυο κεφάλαια αλλά το παράτησα. Το συνέχισα τα Χριστούγεννα και σοβαρά με καθήλωσε. Ξενυχτούσα διαβάζοντας... Το λάτρεψα σαν βιβλίο και μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος γραφής της Μπροντέ. (Ακόμα δεν εχω διαβάσει Όστεν βέβαια και δεν μπορώ να συγκρίνω...) Πέρσι είδα και την ταινία. Οφείλω να ομολογήσω πως σε κάποια σημεία με εκνεύριζε η Τζέην και η απάθειά της, και για όποιον δεν είχε διαβάσει το βιβλίο θα την παρεξηγούσε θεωρώ. Είχε αρκετές διαφορές όμως. Εγώ έκανα σα λυσσάρα κυριολεκτικά για να δω τη σκηνή με την κυρά-κάτι (δεν θυμάμαι όνομα) να της λέει τη μοίρα της στην βιβλιοθήκη. Εν συνεχεία αποκαλύφθηκε ότι αυτή ήταν ο κύριος Ρότσεστερ. Ζούσα για εκείνη τη σκηνή που ποτέ δεν προβλήθηκε (θυμάμαι είχα τσακίσει και τη σελίδα του βιβλίου σε εκείνο το κεφάλαιο). Γενικά, να μην τα ξαναλέμε, ισχύει πως η ταινία με κανέναν τρόπο δεν αντισταθμίζει τη μαγεία του βιβλίου. Αυτά από μένα, keep going!!! φιλιαα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Μάιρα, σ' ευχαριστώ για τα τρομερότατα καλά σου λόγια :) Ελπίζω να βρεις κι άλλα θέματα που να σε ενδιαφέρουν στη Χώρα των Βιβλίων!!
ΔιαγραφήΑφού σου αρέσει η ταινία της Περηφάνιας και Προκατάληψης, θα σου αρέσει και το βιβλίο! Τώρα μάλιστα που έχεις και την εικόνα του Ντάρσυ (αλήθεια ποια μεταφορά; Το Πρόσωπο (Κόλιν Φερθ) ή η Φωνή (Μάθιου ΜακΦάντιεν);) Κι επίσης ρίξε και μια ματιά εδώ: http://janeaustenonly.blogspot.gr/ αν δεν το ξέρεις ήδη δηλαδή, πιστεύω θα σου αρέσει (και μετά σίγουρα θα διαβάσεις και βιβλία της Όστεν ;))
Αυτή τη σκηνή που λες της Τζέιν Έυρ κι εγώ ήθελα πάρα πολύ να τη δω, αλλά δεν την είδα σε καμία μεταφορά ως τώρα! Αλλά από την άλλη, πόσο πια να μεταμφιεστεί ο Ρότσεστερ και να μην μπορούμε να τον γνωρίσουμε; και πόσο να αλλάξει τη φωνή του και να μην ακούγεται εντελώς ψεύτικος; Όμως πιστεύω πως ήταν πραγματικά μια πολύ σημαντική σκηνή για την ιστορία και έπρεπε να τη συμπεριλάβουν οπωσδήποτε!!
Καλησπέρα και πάλι! (με λίγη καθυστέρηση αλλά ας μην το συζητήσουμε:p) Εκείνο το βράδυ αφού τελείωσε η ταινία, μπήκα στη google και άρχισα να πληκτρολογώ... Το πρώτο μπλογκ που μπήκα ήταν αυτό που ανέφερες, πραγματικά πολύ καλό, έχει μπει στους σελιδοδείκτες μου(!) Δεν έχω δει δυστυχώς τη σειρά με τον Φερθ αλλά θα την ψάξω οπωσδήποτε... Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο θα μου αρέσει γιατί έχω συνδυάσει τον κύριο Ντάρσυ με το κουκλί τον ΜακΦάντιεν και είναι δύσκολο να δω κάποιον άλλον στο ρόλο του. Εν τω μεταξύ το ίδιο παθαίνω όταν διαβάζω ένα βιβλίο πριν δω την ταινία. Έχω φτιάξει ένα πρόσωπο για κάθε ήρωα και αν στην ταινία είναι διαφορετικός εεε, απογοητεύομαι (φαντασιόπληκτη τι να κανεις;!)
ΔιαγραφήΘα διαβάσω σίγουρα κανένα βιβλίο της Όστεν το καλοκαίρι! Άσχετο αλλά πήρα χτες ένα του Stephen King (ιστορίες του λυκόφωτος), είδα ότι υπάρχει και ανάρτηση εδώ για τον κύριο ψυχεδέλεια όπως τον λέω, όποτε πάω να διαβάσω κι εκεί! Μάλλον όμως θα το παρατήσω γιατί δεν είμαι και τόσο φαν του τρόμου κλπ κλπ...
(Πάντως επιτέλους βρήκα ένα ενδιαφέρον στέκι! ;D) Καλό βράδυ!!!
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ, επειδή πρώτα είδα την ταινία, τον συνδύασα με τον ΜακΦάντιεν τον Ντάρσυ, αλλά λίγο η μίνι σειρά του bbc με τον Φερθ, λίγο η Μπρίτζετ Τζόουνς με τον δικό της Φερθ-Ντάρσυ, τον έχω βάλει κι αυτόν στη λίστα με τους απόλυτα ερωτεύσιμους κυρίους Ντάρσυ!!
ΔιαγραφήΔεν το έχω διαβάσει αυτό του Κινγκ, να φανταστώ είναι συλλογή με ιστορίες του; έχω καιρό να διαβάσω κάτι δικό του είναι η αλήθεια και πλέον δεν διαβάζω και τόσο τρόμου όπως διάβαζα... αλλά ο "Βασιλιάς" έχει γράψει κι άλλα είδη. Ας πούμε το καινούργιο του, το 11/22/63, λένε ότι είναι πολύ καλό και δεν είναι τρόμου, απλά θα έχει σίγουρα πολύ πολύ αγωνία ;)
Ναι ναι! Έχει 13 ιστορίες, 2 από τις οποίες είναι πιο εκτεταμένες. Διάβασα την πρώτη και δε μπορώ να πω ότι μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση! Τώρα είμαι σε μια ιστορία με έναν μουγκό που κάνει οτοστόπ, ας ελπίσουμε πως θα έχει περισσότερη δράση! Αν μου αρέσει τελικά, (χλωμό το κόβω)θα τον ψάξω παραπάνω σίγουρα! Δε βλέπω την ώρα να φύγω για διακοπές και να διαβάζω στην ξαπλώστρα...με έχεις δελεάσει πάρα πολύ με τη λίστα που έφτιαξες! :D
Διαγραφήχαχα εεε μα το καλοκαίρι είναι φτιαγμένο για θάλασσα και βιβλία ;)
ΔιαγραφήΤα βιβλία του Κινγκ που περιέχουν συλλογές από ιστορίες δεν είναι και τόσο καλά, γενικά. Από το σύνολο των 10 ιστοριών για παράδειγμα, να ξέρεις ότι 1-2 αξίζουν πραγματικά. Εγώ από όλες τις συλλογές του που έχω διαβάσει μου ήταν οι περισσότερες αδιάφορες, εκτός από 1, βαριά 2 από κάθε βιβλίο. Καλύτερα διάβασε κάτι πιο ολοκληρωμένο του Κινγκ, και αν δεν θέλεις τρόμου, έχει κι από αυτά ;) Είναι καλός συγγραφέας, αλλά και πολύ παρανοϊκός ώρες ώρες!!!!
Το αγαπημένο μου βιβλίο το αγάπησα απ' την πρώτη ως την τελευταία σελίδα!!! ακόμα και στα σημεία που λένε κάποιοι πως κάνει κοιλιά εμένα δεν με πειράζει καθόλου ίσα - ίσα που καθυστερεί να φτάσει στο τέλος. Τον κ. Ρότσεστερ τον λυπήθηκα πολύ στο τέλος με το ατύχημα που έπαθε, η σκηνή που αγαπώ πολύ είναι όταν την φώναξε και εκείνη άκουσε τη φωνή του και έτρεξε κοντά του!! Αυτό αποδεικνύει πως αυτοί οι δυο άνθρωποι είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία αλλά δεν βρίσκω κανένα σαν κι' αυτό.... ( Τζέην κ Έντουαρτ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάλαβα κοιλιά να σου πω την αλήθεια, ήταν πολύ αγωνιώδες σαν βιβλίο. Κι εγώ λυπήθηκα τον Ρότσεστερ, δε θα 'θελα να του συμβούν όλα αυτά που του συνέβησαν, αλλά τι να κάνεις, καμιά φορά συμβαίνουν αυτά στη ζωή. Όντως ήταν τέλειοι ο ένας για τον άλλο. Και τώρα που το λες, νομίζω πως θα 'πρεπε να του κάνω μια επανάληψη, ή να το ξαναδιαβάσω ή έστω να το ξαναδώ. :)
ΔιαγραφήΑχ, η Τζέυν Έυρ είναι πολύ ωραίο βιβλίο. Εγώ πρώτα διάβασα αυτήν και μετά της Ώστεν. Η τζευν Ευρ είναι πιο κοντά στα σύγχρονα γούστα νομίζω, κατά κάποιο τρόπο: η πρωταγωνίστρια είναι εργαζόμενη γυναίκα και βάζει κι ίδια χέρι στα γεγονότα. εμένα μου αρέσει το γοτθικό υπόβαθρο, δηλαδή μυστηριώδες αρχοντικό, οικογένεια με ένα μυστικό, αλλά και το φεμινιστικό στυλ της πρωταγωνίστριας αλλά και γενικά, όλου του βιβλίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν όντως αποκάλυψη η Τζέιν Έυρ, δεν το περίμενα να έχει τόσο ενδιαφέρον, δεν ήταν καθόλου βαρετό σε σχέση με ένα σύγχρονο ανάγνωσμα!
Διαγραφή