Maleficent (σπόιλερ)

Τα παραμύθια είναι από τα αγαπημένα μου είδη, ιδίως τα παραμύθια με τα οποία μεγάλωσα. Συνεπώς δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάω να δω την καινούργια ταινία της Ντίσνεϋ που διηγείται την ιστορία της Ωραίας Κοιμωμένης από την πλευρά της Μαλέφισεντ. Όπως καταλαβαίνετε, το άρθρο περιέχει σπόιλερ. Σας προειδοποίησα!




Η Μαλέφισεντ, για όσους δεν τη γνωρίζουν, είναι η κακιά πράσινη μάγισσα που ρίχνει την τρομερή κατάρα στην Ωραία Κοιμωμένη, στα δεκάξι της χρόνια να τρυπήσει το δάχτυλό της στο αδράχτι μιας ανέμης και να πέσει σε ύπνο βαθύ σαν θάνατο. Κι όλα αυτά, γιατί δεν την κάλεσαν στο πάρτι που έκαναν προς τιμής της νεαρής πριγκίπισσας Ορόρας! Συγκεκριμένα, η Μαλέφισεντ θεωρείται η πιο μοχθηρή και σατανική μάγισσα από την ίδια τη Ντίσνεϋ, ακόμα και σε μαζώξεις κακών, είναι πάντοτε η αρχηγός και το ίδιο το όνομά της σημαίνει το να κάνεις κάτι σατανικό, κάτι κακό.

Φέτος η Ντίσνεϋ, που πιθανόν να έχει στερέψει από ιδέες, αποφάσισε να βγάλει μια ταινία ειπωμένη από την πλευρά της φοβερής αυτής μάγισσας, για να μας βοηθήσει να βρούμε τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την αποτρόπαια κατάρα και να μας δείξει πως δεν έγιναν όλα αυτά απλά επειδή δεν την κάλεσαν στο πάρτι, αλλά για πολύ πιο σοβαρούς λόγους.
Έτσι προέκυψε αυτή η ταινία στην οποία πρωταγωνίστρια είναι η κακιά μάγισσα, (αν και στην πραγματικότητα η πρωταγωνίστρια είναι απλά η Τζολί, το έργο το βλέπεις για την Τζολί και δίχως τη Τζολί θα ήταν μια ωραία, αλλά αδιάφορη ταινία.) μια ταινία που η ίδια η Μαλέφισεντ θα περίμενε πώς και πώς και όταν θα την έβλεπε θα γινόταν τρεις φορές πιο πράσινη απ' το κακό της!
H Τζολί Μαλέφισεντ μικρή.
Η ιστορία ξεκινάει στο βασίλειο του Μουρ, όπου ζουν αποκλειστικά μαγικά πλάσματα. Το δάσος αυτό συνορεύει με το βασίλειο των ανθρώπων και δεν έχουν σχέσεις μεταξύ τους. Ώσπου μια νεαρή, αλλά πανίσχυρη νεράιδα, γίνεται φίλη με ένα μικρό κλεφτρόνι, τον φτωχό Στέφαν. Η νεράιδα αυτή, μεγαλύτερη από όλες τις άλλες, έχει ένα ζευγάρι πελώρια φτερά και μαγικές δυνάμεις πολύ πιο ισχυρές από όλων των άλλων πλασμάτων. Για το λόγο αυτό της ανατίθεται η προστασία του δάσους από τους ανθρώπους όταν μεγαλώνει κι εκείνη κάνει ακριβώς αυτό, γιατί είναι ιδιαίτερα καλόψυχη.
Η Μαλέφισεντ είναι στην πραγματικότητα ένας άγγελος
που σκοτώνει μόνο σε αυτοάμυνα!
Όλα στη ζωή της είναι καλά, όλοι είναι ευτυχισμένοι, ώσπου ο παιδικός της φίλος, ο τόσο φιλόδοξος και πονηρός, θα την εκμεταλλευτεί, θα την προδώσει, θα της κλέψει τα δυνατά φτερά της και θα καθίσει στο θρόνο που πάντοτε ποθούσε. Η Μαλέφισεντ πληγώνεται βαθιά, όχι μόνο σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά και από καλή νεράιδα και προστάτιδα των μαγικών πλασμάτων, γίνεται βασίλισσα μάγισσα, φοβερή και τρομερή. Το δάσος των ξωτικών δεν είναι πια ένας χρωματιστός παράδεισος, αλλά ένας γκρίζος τόπος δυστυχίας. Κι εκείνη κάθεται στο θρόνο της και περιμένει να της δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία για να πάρει την εκδίκησή της από τον άλλοτε φίλο της, εκείνον που την πόνεσε χειρότερα από κάθε τι άλλο στη ζωή της.
Και η ευκαιρία της δίνεται, όταν ο βασιλιάς αποκτά κόρη, τη μικρή Ορόρα, και κάνει πάρτι για να γιορτάσει τη γέννησή της. Αυτή η σκηνή, ίσως και να ήταν η μοναδική που διατηρήθηκε από την πρωτότυπη ιστορία της Ντίσνεϋ. Η Μαλέφισεντ ρίχνει την τρομερή της κατάρα και ο βασιλιάς δίνει στις τρεις νεράιδες την κόρη του να τη μεγαλώσουν μακριά από το κάστρο και μακριά από τον κίνδυνο.
Αφού χαίρομαι που δεν τις είδαμε και τόσο πολύ στην ταινία!!
Η φοβερή ανακάλυψη πως η μια από τις τρεις νεράιδες ήταν η ίδια η Άμπριτζ, με έκανε προς στιγμήν να θέλω να σηκωθώ και να φύγω από τον κινηματογράφο! Βέβαια, σε αυτή την ταινία θα τη δούμε να τρώει ένα χορταστικό χαστούκι, να τη λένε "Κατσίκα" (Ναι! Κατσίκα!!!) και ας προσπαθήσουμε να παραβλέψουμε την ατάκα που της έδωσαν να πει: "Είμαι πολύ καλή με τα παιδιά".
Τελικά η Μαλέφισεντ που έγινε φοβερή και τρομερή, στο βάθος βάθος δεν είναι και τόσο. Και η Ορόρα μεγαλώνει σιγά σιγά, τρέχει μες στα χόρτα άγρια και πανέμορφη σαν διαφήμιση του Χέρμπαλ Έσενσις και χαζογελάει συνέχεια, βαδίζοντας δίχως να το ξέρει αργά και σταθερά προς τη φοβερή της μοίρα. Λίγο πριν κλείσει τα δεκάξι της χρόνια, γνωρίζει και τον Τζάστιν Μπίμπερ πρίγκιπα Φίλιπ που για κάποιον άγνωστο λόγο πηγαίνει στο παλάτι του βασιλιά πατέρα της. Βέβαια, μέσα σε όλα αυτά η Μαλέφισεντ που είναι η προσωποποίηση της καλοσύνης, αγαπάει βαθιά τη νεαρή Ορόρα και κάνει ότι μπορεί για να αποτρέψει την κατάρα που της έριξε σε μια στιγμή αδυναμίας.
Εδώ είναι ακόμα λίγο κακιά.
Εδώ η κακία της έχει αρχίσει κιόλας να υποχωρεί. Τόσο γρήγορα.
Κι αν, μετά τη Χιονάτη και τον κυνηγό του 2012 νομίζατε πως είστε προετοιμασμένοι για το τρου λοβς κις, σ' αυτή την ταινία θα αναθεωρήσετε. Πρόκειται για πολύ αλτέρνατιβ καταστάσεις. Το τρου λοβς κις που θα ξυπνήσει τη νεαρή Ορόρα λίγες ώρες αφού κοιμήθηκε, θα δοθεί από την ίδια τη Μαλέφισεντ, γιατί αυτή είναι πραγματική αγάπη και κουραφέξαλα. Δεν αρνήθηκε ποτέ κανείς πως τις μαγεμένες πριγκίπισσες δεν τις αγαπούσαν οι γονείς τους και οι φίλοι τους, μα η ιστορία δεν ήθελε ποτέ τρου λοβς κις από τέτοιους δεσμούς, παρά από τους άλλους, τους ερωτικούς. 

Μετά από αυτή την πρωτότυπη αλλά καμία σχέση ιστορία, περιμένουμε του χρόνου και μια ακόμη τέρμα διαφορετική έκδοση ενός γνωστού μας παραμυθιού, της Σταχτοπούτας. ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ!!! Σε γενικές γραμμές πάντως, η ταινία μου άρεσε πολύ. Την απόλαυσα από την αρχή ως το τέλος (αν εξαιρέσεις την Άμπριτζ), γιατί ήταν μια ωραία ιστορία της Ντίσνεϋ που περνούσε υπέροχα μηνύματα, αλλά δεν ήταν η ιστορία της Ωραίας Κοιμωμένης ούτε κατά διάνοια! Και η Τζολί, που γενικά δεν την έχω σε ιδιαίτερη συμπάθεια (team Jennifer!!) έπαιξε εκπληκτικά το ρόλο της. Απολαύστε το τρέιλερ εδώ:
Και πείτε μας στα σχόλια και τις δικές σας εντυπώσεις από τη νέα ταινία της Τζολί! Εγώ πάω να δω την παλιά ταινία της Ντίσνεϋ να συνέλθω λίγο!

6 σχόλια

  1. Εγώ βρήκα πως η ταινία δεν είχε δέσει καλά, δεν ξέρω τι έφταιξε... Ήταν ανισοβαρής πάντως. Αλλά η Τζολί ήταν θεά (που ούτε κι εγώ την είχα σε μεγάλη υπόληψη), ήταν κυριολεκτικά η μάγισσα που σε έκανε να φύγεις ικανοποιημένος από τον κινηματογράφο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ή μάλλον η νεράιδα, γιατί μόνο μάγισσα δεν ήταν η Μαλέφισεντ σε αυτή την ταινία!!

      Μερικά λόγια της Μαλέφισεντ από το παιδικό της Ντίσνεϋ:

      "You poor simple fools. Thinking you could defeat ME?! Me, the Mistress of all evil!"

      "Now shall you deal with me, O Prince... and all the powers of HELL!!!!"

      .....ούτε καν!

      Δε λέω βέβαια ότι η Τζολί δεν ήταν καλή, απλά δεν ήταν μάγισσα.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος7/6/14 10:24 μ.μ.

    Αυτά που με έκαναν να σηκώσω φρύδια στην ταινία, ήταν τα εξής: Πρώτον, η κατάρα δεν ήταν να πέσει σε αιώνιο ύπνο αλλά να πεθάνει, και η τρίτη νεράϊδα της έδωσε μετά παραθυράκι.. αυτό γιατί δεν το βάλανε? Δεύτερον, υποτίθεται ότι μέχρι τα 16 της μικρής η Μαλέφισεντ δεν είχε ιδέα που ήταν, όχι να την κοιτάει σαν ματάκιας 16 χρόνια. Μετά φυσικά το φιλί (φάγαμε το ένα άκυρο απ το frozen για το τρου λοβ, να τα πάλι) που ήταν άκυρο, αλλά για να βάζανε τον "πρίγκηπα"¨να την ξυπνήσει και να είναι πιστευτό, θα πρεπε να είναι άλλος πρίγκηπας γιατί αυτός ήταν επιεικώς..αδιάφορος.. και τέλος, πως απέκτησαν ζωή τα φτερά και πετάξανε από μόνα τους?? Αν και στο σύνολο μ'αρεσε η ταινία, έσταζε από πολλές μεριές.. Η τζολί πάντως ναι, μέτραγε πολύ στην ταινία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως την ευχή της τρίτης νεράιδας την ξέχασαν (ή εγώ την ξέχασα), ντάξει, τραγικό το ότι την παρακολουθούσε διαρκώς και οι άλλες 3 δεν παίρναν χαμπάρι τίποτα, ούτε καν όταν ούρλιαζε δίπλα στο κρεβάτι της μέσα στη νύχτα!!!

      Νομίζω πως η Ντίσνεϋ γενικά το χαλάει το θέμα "τρου λοβς κις". Η νέα γενιά δε θα πιστεύει και τόσο στον έρωτα, θα πιστεύουν πως πραγματικά μονάχα οι άμεσοι συγγενείς σου μπορεί να σε αγαπήσουν και κανένας άλλος. Βέβαια, στο παιδικό ο Φιλίπ ήταν μεγαλύτερός της κι έμοιαζε λιγότερο με ποπ τραγουδιστή. Ήταν επίσης πιο τολμηρός και ατρόμητος. Μάλλον ήταν μια ταινία που υποστήριζε την girl power (όπως και το φρόζεν)!

      Τα φτερά πραγματικά ήταν λες και ένιωσαν την παρουσία της Τζολί μέσα στο κάστρο και ζωντάνεψαν ξαφνικά!!

      Διαγραφή
  3. αν εξαίρεσης ένα δυο σημεία στην ταινία όπως το φιλί και το σημείο που της κολλησαν τα φτερά
    ήταν κατάπληκτη ταινία μου άρεσε πολύ περισσότερο από το κλασικό παραμύθι της ωραίας κοιμομενης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα μου άρεσε, αλλά δεν μπορώ να τη βάλω πάνω από την κλασσική της Ντίσνεϋ, μάλλον γιατί εκείνη την έχω δει σε μικρή ηλικία και την αγαπώ πιο πολύ.

      Διαγραφή