Άκρως εποικοδομητικό το φετινό καλοκαίρι για τη βιβλιοθήκη της Αλίκης, καθώς είχα τρεις ολόκληρους μήνες διακοπές (την ανεργία εδώ στην εξωτική Κατερίνη τη λέμε διακοπές!) και μια και η θάλασσα είναι δυο βήματα, τύπου ξυπνάς και βρέχεις τα πόδια σου (λέμε τώρα) και το καλοκαίρι ήταν από τα πιο ζεστά που περάσαμε ποτέ, κάθε μέρα είχε το ίδιο κι απαράλλαχτο πρόγραμμα: πρωινό ξύπνημα, φετούλες με βούτυρο και μαρμελάδα ροδάκινο της γιαγιάς (άλλο να σας το γράφω κι άλλο να το δοκιμάζετε!!), λίγο διάβασμα, μαγιό, θάλασσα, φαγητό στο ταπεράκι (γιατί αλλιώς θα πάθουμε τίποτα από το πολύ σάντουιτς), μπάνιο, ξάπλα στην αμμουδιά, βιβλίο, σουσού με τη μαμά, κι άλλο μπάνιο, κι εκεί που πήγαινε να πέσει ο ήλιος, λέγαμε ντάξει τώρα θα αντέξουμε να γυρίσουμε στο σπίτι, επιστροφή, πότισμα λουλουδιών, παιχνίδι με το νερό στο μπαλκόνι και την αυλή για λίγη έξτρα δροσιά, ντουζάκι, μπαλκονάκι, βιβλιαράκι ή ταινιούλα μέχρι να αεριστεί καλά καλά το σπίτι που το 'χαμε όλη τη μέρα κλειστό μη τυχόν και μπει στάλα ήλιου και βράσει και μείνουμε άστεγοι, ύπνος ανάσκελα με τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά και σε απόσταση από το μπόιφρεντ (Καρκίνος και αγκαλίτσας, αν έχετε το Θεό σας ακόμα και τα καλοκαίρια με τους 40 βαθμούς υπό σκιάν!!!!) που το ότι δεν τον σκότωσα αυτό τον Ιούλιο ακόμα κι εκείνον τον παραξενεύει και όπως καταλαβαίνετε, διάβασα ΠΟΛΛΑ βιβλία φέτος. Λίγο η Λέσχη του Τρελοκαπελά και τα γαλλικά βιβλία της, λίγο το ότι άλλο βιβλίο διάβαζα το πρωί, άλλο στη θάλασσα και άλλο το βράδυ, κάναμε μια γερή μπάζα φέτος και είμαι πολύ ικανοποιημένη!
Όταν πήγα Θεσσαλονίκη, για την εκπομπή Culture Club στο ραδιόφωνο του Alpha, φυσικά και πέρασα από Πρωτοπορία, με σκοπό να αγοράσω ΜΟΝΟ κανένα πειρατικό βιβλίο για το καλοκαίρι μου. Βέβαια, ο Στίβενσον είναι αγαπημένος, και το βιβλιαράκι φτηνό και μικρό (και τα φτηνά και μικρά βιβλιαράκια δε χρειάζεσαι δικαιολογία για να τα αγοράσεις!). Τι να κάνω κι εγώ, το πήρα. Το διάβασα Ιούνιο και είδα πως είχε μέσα τρεις ιστοριούλες. Το πνεύμα του μπουκαλιού ήταν η πρώτη και μιλούσε για ένα μπουκάλι με ένα πνεύμα τύπου τζίνι που σου εκπλήρωνε όλες σου τις επιθυμίες, απλώς αν δεν προλάβαινες να το πουλήσεις προτού πεθάνεις σε χαμηλότερη τιμή από αυτή που το πήρες, η ψυχή σου θα πήγαινε γραμμή στην κόλαση. Όμορφα πράγματα. Οι άλλες δύο ιστορίες ήταν ο Μάρχαϊμ, ένας γλυκούλης δολοφόνος και ο Τυμβωρύχος, ένας ιατροδικαστής που για χάρη της επιστήμης και της έρευνας, προμηθευόταν συχνά πυκνά πτώματα, που κάποιος τα σκότωνε για λογαριασμό της τσέπης του. Μόνο που κάποια στιγμή συνέβη κάτι πολύ πολύ παράξενο. Εντάξει, ο Στίβενσον είναι εγγύηση!
Διαβάστε επίσης: Περιπέτειες στην ξαπλώστρα μου... (μέρος 1ο)
Τον Ιούλιο πρότεινα τρία βιβλία στη Λέσχη του Τρελοκαπελά, για να διαλέξουμε ένα από αυτά και να το διαβάσουμε, αλλά εμένα μου άρεσαν τόσο οι περιγραφές τους, που αποφάσισα να τα διαβάσω και τα τρία. Άλλωστε τα δύο ήταν μια σταλιά και το τρίτο καλούτσικο. Έτσι διάβασα:
Το Αφήσαμε τον γάμο της Άννας Γκαβαλντά, που θέλω ΤΩΡΑ να διαβάσω κι άλλα πολλά δικά της γιατί είναι εκπληκτική, και θυμίζει φοβερά ευχάριστες γαλλικές κωμωδίες, περιγράφει το πως τρία αδέρφια εκεί που πήγαιναν σε ένα γάμο το 'σκασαν, για να πάνε να βρουν τον τέταρτο αδερφό τους σε ένα κάστρο κάπου στη γαλλική εξοχή, θυμούνται αγαπημένες παιδικές στιγμές και παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον τους. 3€ βιβλίο. Σχεδόν αμαρτία να μην το έχεις.
Η Σαγκάν είναι πασίγνωστη στη Γαλλία και το Καλημέρα Θλίψη το πιο σπουδαίο βιβλίο της. Τι να πω γι' αυτό το βιβλίο που σε ταξιδεύει σε κάποιο μαγευτικό μεσογειακό ακρογιάλι έτσι που είναι πραγματικά σα να έχεις πάει κι εσύ διακοπές! Η πρωταγωνίστρια φουλ κακομαθημένη, σκαρώνει κόλπα για να χωρίσει τον πατέρα της από την σχέση του που από τη μια θαυμάζει φοβερά, από την άλλη μισεί θανάσιμα. Ούτε που μπορώ να περιγράψω τις ονειρεμένες εικόνες του καλοκαιριού της Σαγκάν και προτείνω να το διαβάσετε οπωσδήποτε το συγκεκριμένο, κάποιο καλοκαίρι στις παραθαλάσσιες διακοπές σας, ΜΟΝΟ!
Το βιβλίο που διαβάσαμε όλοι μαζί τον Ιούλιο, ήταν Η βίλα της θλίψης του Πατρίκ Μοντιανό, που βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2014, για τις πανέμορφες περιγραφές του, που είναι πράγματι τόσο πανέμορφες κι ακόμη περισσότερο! Άλλο ένα καλοκαιρινό ανάγνωσμα, όπου βρισκόμαστε στη νότια Γαλλία, κάπου στο Ανεσί, πλάι σε μια λίμνη και περνάμε άσκοπα τον καιρό μας μαζί με τους πρωταγωνιστές που δεν έχει και πολύ νόημα η ιστορία τους, αλλά αξίζει για τις εικόνες που ζωγραφίζει ο συγγραφέας (πράγματι το άξιζε το νόμπελ!!)
Σε ένα μινι ταξιδάκι μου στην Αθήνα, που το κάνω κάθε χρόνο και από πέρυσι αποφάσισα να δημιουργήσω αυτή την παράδοση, διάβασα το δεύτερο βιβλίο της σειράς "Μια σειρά από ατυχή γεγονότα", το Δωμάτιο με τα ερπετά του Λέμονι Σνίκετ, αλλά στα αγγλικά, όπου πιστεύω και πως αξίζουν να διαβαστούν τα συγκεκριμένα, γιατί πέρα από όλα τ' άλλα νομίζω πως ο συγγραφέας σου μαθαίνει και τη γλώσσα! Το απόλαυσα τόσο απίστευτα, που αν δεν ήμουν κομμάτια στην επιστροφή, πιασμένη από τις ατέλειωτες ώρες στο λεωφορείο, με πρησμένα πόδια από το κρέμασμα και άυπνη, θα διάβαζα και το αμέσως επόμενο, τρίτο βιβλίο της σειράς. Μπορεί καθυστερημένα και μεγάλη, αλλά τα λατρεύω αυτά τα βιβλία!!
Καθότι μανιώδης βιβλιοφάγος, είμαι μέλος και σε πολλές λέσχες, η Λέσχη Ανάγνωσης Κατερίνης (γνωστή και ως Λ.Α.Κ. ή "Τούλα") για τον Ιούλιο αποφάσισε να διαβάσει Νέσμπο, να τον γνωρίσουμε κι εμείς που δεν τον ξέραμε, και διαλέξαμε το πρώτο βιβλίο με ήρωα τον Χάρι Χόλε, τη Νυχτερίδα. Για καλή μου τύχη, γιατί είμαι και περίεργη τελικά με αυτά και δε θέλω χιόνια στα καλοκαιρινά βιβλία μου, το βιβλίο δεν εκτυλισσόταν στην παγωμένη Νορβηγία, αλλά στην καλοκαιρινή καυτή Αυστραλία, Ιανουάριο μήνα! Ωραίο βιβλιαράκι, το απόλαυσα χωρίς να τρελαθώ όμως από την αγωνία μου. Σίγουρα θα διαβάσω περισσότερα δικά του.
Είχα από πέρυσι αγορασμένο το βιβλίο Οι ναυαγοί του Ιπτάμενου Ολλανδού, αλλά δεν έσωσα να το διαβάσω. Ο Ιπτάμενος Ολλανδός και ο θρύλος του είναι ίσως ο αγαπημένος μου από θαλάσσιες περιπέτειες, αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο δεν ήταν αυτό που περίμενα, δεν ήταν ούτε καν αυτό που ήθελα. Ίσως θα έπρεπε να προσέξω περισσότερο τον τίτλο που σημαίνει προφανώς πως δεν θα ήταν επάνω στο καράβι οι πρωταγωνιστές μας! Τζίφος! Ούτε καν στη θάλασσα, αφού ήταν Ν Α Υ Α Γ Ο Ι, φίλε μου!! Είχε μεν κυνήγι θησαυρού, δεν είχε όμως πειρατικά καράβια, ναυμαχίες, θρύλους, κάτι βρε παιδί μου. Αφήστε που ήταν όλοι οι καλοί τόσο εκνευριστικά καλοί που κατέληγαν ψεύτικοι. Μπορεί βέβαια για άλλες ηλικίες να είναι ιδανικό το συγκεκριμένο βιβλίο. Για μένα δεν ήταν και τόσο.
Λόγω δίψας μου για πειρατές, παράλληλα με το παραπάνω, πήρα τη μεγάλη απόφαση να διαβάσω επιτέλους το Οι πειραταί (ναι, έτσι ήταν ο τίτλος, στα αρχαία!) του Ιουλίου Βερν. Κι αν οι πειρατές του συγκεκριμένου βιβλίου δεν ήταν οι απόλυτοι πρωταγωνιστές, κι αν ήταν στην ουσία αυτό που ήταν οι πειρατές στην πραγματικότητα (κλέφτες και δολοφόνοι), το λάτρεψα φοβερά το συγκεκριμένο βιβλίο (και τον Βερν κατ' επέκταση, που δεν κατάφερα μέχρι σήμερα να τον λατρέψω τόσο, ούτε με τον "Πύργο των Καρπαθίων" ούτε με τον "Γύρο του κόσμου"), έμαθα ναυτικές ορολογίες κι ότι αν τα σύννεφα είναι ενωμένα θα βρέξει, αν είναι σπασμένα δεν πρόκειται να ρίξει ούτε ψιχάλα, πώς να μη ζαλίζεσαι πάνω στο καράβι, κι άλλα πολλά. Ήθελα μόλις το τελείωνα να διάβαζα ΑΜΕΣΩΣ τις 20.000 λεύγες, αλλά δεν το είχα και είπα να το αφήσω για του χρόνου το καλοκαίρι.
Τον Αύγουστο με τη Λέσχη του Τρελοκαπελά διαβάσαμε τη Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων ένα εκπληκτικό βιβλίο που ακούω εδώ κι εκεί να λένε μέχρι και το ότι νιώθουν περήφανοι αυτοί που το διάβασαν που το 'χουν στην βιβλιοθήκη τους και άλλα τέτοια, και συμφωνώ τόσο απόλυτα με όλα αυτά! Είναι σίγουρα ένα υπέροχο βιβλίο, που μπορεί να μην τρελαίνεσαι συνέχεια να διαβάσεις το παρακάτω, δεν έχει την τρελή αγωνία, έχει όμως μια υπέροχη εξέλιξη και είναι τόσο ευχάριστο στο διάβασμα και τόσο καλογραμμένο, που δεν θέλεις να σταματήσεις. Οι εικόνες του Παρισιού και της δεκαετίας του '60 ακριβέστατες. Αγαπημένο. Απλά. Διαβάστε το!
Τη Μαντάμ Σουσού την είχα ξεκινήσει πέρυσι, αλλά την είχα παρατήσει γιατί ναι μεν μου άρεζε, αλλά με κούραζε και λίγο. Είπα λοιπόν να τελειώσω σιγά σιγά τα ξεκινημένα μου και αποφάσισα να διαβάζω κάθε μέρα ένα κεφάλαιο. Έτσι και τη διάβασα μέσα σε μια βδομάδα περίπου και μου άρεσε πολύ τελικά. Άλλωστε γράφτηκε σε συνέχειες, ίσως έτσι να πρέπει να διαβάζεται κιόλας και όχι μονοκοπανιά.
Τον Αύγουστο αποφάσισα να διαβάσω λίγο Αύγουστο (Κορτώ). Το καινούργιο αστείο βιβλίο του φιγούραρε σε πολλές παραλίες, με τους αναγνώστες του να διαβάζουν με ένα χαμόγελο καρφωμένο στις ηλιοκαμένες φάτσες τους, ο ίδιος φιγούραρε συχνά πυκνά στη σελίδα μου στο facebook χωρίς καν να τον έχω φίλο, και λέω, ε, ας δοκιμάσω κι εγώ λίγο Αύγουστο να είμαι και στη μόδα. Τελικά τον διάβασα σχεδόν αποκλειστικά μέσα σε τράπεζες (δύο επισκέψεις ήταν αρκετές!) αφού άφησα μέσα και το χαρτάκι με το νούμερο 500 (όταν ακόμα δεν είχε περάσει το 250!!) για να θυμάμαι αργότερα τις ευχάριστες στιγμές που πέρασα με το αιρκοντίσιον, τους κλασσικούς Έλληνες που πλακώνονται για την ουρά και πάνε να σου φάνε τη σειρά γιατί νομίζουν ότι επειδή διαβάζεις έτσι αφοσιωμένα μάλλον είσαι βούρλο και δε θα δεις ότι ήρθε η σειρά σου. Τέλος πάντων, ο Αύγουστος ήταν ιδιαίτερα ευχάριστος, αν και τον βρήκα λίγο υπερβολικό σε κάποιες φάσεις, αλλά δε με πολυπείραξε. Μικρό βιβλίο, γράφει κάποιες αλήθειες, καλό για πρώτη γνωριμία μαζί του.
Από πριν το καλοκαίρι είχα ξεκινήσει το ξαναδιάβασμα των Δύο Πύργων του Τόλκιν, που του αφιέρωσα κυρίως βράδια στο μπαλκόνι, αλλά δεν το τελείωσα και δε με πειράζει και τόσο γιατί απολαμβάνω τη φοβερά αργή ανάγνωσή του.
Κάτι με έπιασε φέτος και διάβαζα με μανία Τεντέν. Δεν έχω και τόσο πολλά όμως (μπήκε ο στόχος, φυσικά, να τα αγοράσω όλα σιγά σιγά) και αρκέστηκα να διαβάσω αυτά που έχω και να πάρω κι ένα ακόμα (7€ δεν είναι και λίγα εξαντλημένε μου Ερζέ!). Κακό μεγάλο με βρήκε με τα ηλεκτρονικά βιβλιοψώνια, ιδίως από το public που το 'χω και στη γειτονιά, να 'ναι καλά το μπόιφρεντ που δουλεύει σαν το ρολόι μέρα-νύχτα και χαίρεται τρομερά να μου κάνει δώρα βιβλία (είδατε τι καλό μπόιφρεντ που έχω; για να μη λέει κιόλας ότι δε μιλάω ποτέ γι' αυτόν, ούτε στα ραδιόφωνα που με καλούν, λέει, δεν αναφέρομαι στο πολυαγαπημένο μου μπόιφρεντ που χάρη σ' εκείνον είμαι σήμερα τόσο σούπερ ουάου άνθρωπος και ω, πόσο πολύ τον αγαπώ και είναι και όμορφος κι έξυπνος και δουλευταράς και άξιος και δε μπορεί με τόσα καλά λόγια θα μου πάρει μερικά βιβλιαράκια ακόμα δώρο, άμα με διαβάσει γιατί ΔΕ ΜΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΠΟΤΕ και να με θυμηθείτε, ακόμα κι αν κάτσει να διαβάσει αυτό το άρθρο γιατί θα του πω ότι γράφω γι' αυτόν, σιγά μη φτάσει ως εδώ, εξόν κι άμα ξεκινήσει από το τέλος #οργή!!!)
Τέλος, φέτος η Καθημερινή είχε και πάλι τους τόμους με τα άπαντα του θείου Καρλ (Μπαρκς) που επιβάλλεται να διαβάσει κάθε λάτρης των παπιών είτε είναι μικρός είτε μεγάλος και επιβάλλεται ακόμη περισσότερο να τα έχει κανείς στη βιβλιοθήκη του (μόνο που στην προκειμένη επιβάλλεται να αγοράσει και μια καινούργια βιβλιοθήκη, η δικιά μου ίσα που χωρούσε τα περσινά, τα φετινά τα έβαλα κάτω από το τραπέζι του σαλονιού). Και κάπου κάπου, όταν ήθελα κάτι πιο χαλαρό, περνούσα τη μέρα μου στη θάλασσα ξεκοκαλίζοντας κάποιον από τους 10βάλε τόμους παρέα με τα παπιά και τις συναρπαστικές περιπέτειές τους.
Αυτά τα ολίγα διάβασα φέτος το καλοκαίρι στην ξαπλώστρα, στην πετσέτα, στην ψάθα, όπου βρισκόμουν τέλος πάντων πλάι στη θάλασσα, στο σπίτι, στο μπαλκόνι, στην τράπεζα, απολαμβάνοντας τις διακοπές μου κι ελπίζοντας τη νέα χρονιά να έχω λίγο λιγότερο χρόνο για διάβασμα, λίγο περισσότερη δουλειά και λίγα περισσότερα χρήματα γιατί δε μας βλέπω με το μπόιφρεντ να γινόμαστε τίποτα παραπάνω από μπόιφρεντ και γκέρλφρεντ που μένουν μαζί και έχουν για παιδιά τους ένα λεωφορείο βιβλία, μια αδέσποτη γάτα (τον κύριο Γατούλη) που κοιμάται κάπου κάπου στο πατάκι της πόρτας και μια μπέιμπι σαυρίτσα (το Μιτσάκι) που παίζουμε κυνηγητό μέσα έξω στο σπίτι!!!
Εσείς τι καλό διαβάσατε φέτος το καλοκαιράκι;;
αστυνομικά
βιβλία
Γαλλία
θαλασσινά
κλασσικά
κόμιξ
κωμωδίες
Μέση Γη
σκέψεις
τρόμου
φαντασίας
e-βιβλία
23 σχόλια
Το καλοκαίρι διάβασα το θησαυρό της βαγίας της Ζώρζ Σαρή ότι πρέπει για τις καλοκαιρινές μέρες μου άρεσε τόσο πολύ που θα το αγοράσω. Διάβασα κ' άλλα εφηβικά και παιδικά είναι πιο ανάλαφρα και διασκεδαστικά για τη ζέστη, ένα απ' αυτά ήταν το Ίριδα - η πόλη της ψυχής μας της Σουζάνας Χατζηνικολάου είναι φαντασίας μπορεί να σου αρέσει!!! Διάβασα την Κυρία με τις Καμέλιες κι αυτό ανάλαφρο τελείωσε πολύ γρήγορα. Επιτέλους διάβασα και το κορυφαίο ΟΙ ΆΘΛΙΟΙ αν και η έκδοση του Λιβάνη είναι κομμένη και έχει πολλά ορθογραφικά το λάτρεψα αυτό το βιβλίο και μπήκε κατευθείαν στα αγαπημένα μου!!! Τώρα διαβάζω το Χωρίς Οικογένεια του Μαλό κάποιοι λένε ότι μοιάζει με τον Όλιβερ Τουίστ, εγώ δεν βλέπω πολλές ομοιότητες μέχρι τώρα μόνο ότι πρόκειται για δυο φτωχά αγόρια χωρίς γονείς. Αν και ο Όλιβερ είναι πιο αγαπημένο μου ίσως γιατί το διάβασα στην εφηβεία μου και το αγάπησα περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ πως κι εσύ διάβασες εκπληκτικά βιβλία αυτό το καλοκαίρι :) Συμφωνώ τόσο πολύ πως το καλοκαίρι θέλει και το παιδικό του, αν μη τι άλλο μας φέρνει στο νου αναμνήσεις από τα παιδικά μας καλοκαίρια!! Μου άρεσε η ιδέα σου για Σαρή, θα το βάλω σίγουρα στη λίστα μου για το επόμενο καλοκαίρι, πρώτα ο Θεός!! Οι Άθλιοι απ' όσο ξέρω δεν έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά σε έκδοση που να μην είναι κομμένη. Δε με πείραξε, βέβαια, και το έμαθα αφού το είχα διαβάσει, όπως και να 'χει όμως είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ! Ωραίες επιλογές πιστεύω γενικά, λίγο πολύ από τα "SOS" βιβλία που έχω κι εγώ στη λίστα μου :)
ΔιαγραφήΜου συνεβησαν διαφορα το καλοκαιρι και μονο στις διακοπες μου καταφερα λιγο να χαλαρωσω και να ανοιξω βιβλιο. Διαβασα μονο το "Οι βιολετες του Μαρτιου" που ειχες προτεινει σε ενα αρθρο σου, μου αρεσε πολυ και σιγουρα καποια στιγμη θα γραψω γι'αυτο στο μπλογκ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου άρεσε τελικά;;; Τέλεια, θα περιμένω να διαβάσω την παρουσίασή σου ;)
ΔιαγραφήΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ....ΧΜ! ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΦΕΤΟΣ...ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΑ;´Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ' ΤΟΥ Σ.ΜΥΡΙΒΗΛΗ, '' EROICA´ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, ´Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ´ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ, ´ΤΑ ΑΝΕΜΩΛΙΑ´ ΖΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΙΟ ΑΝΑΛΑΦΡΑ ΒΙΒΛΙΑ(ΔΕΝ ΤΑ ΥΠΟΤΙΜΩ)ΟΠΩΣ ´ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ´ΚΑΙ ´ΠΕΤΡΙΝΟΙ ΚΥΚΝΟΙ´ ΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσουν κι εμένα τα ανάλαφρα βιβλία για παραλία, τύπου "γυναικεία λογοτεχνία" αλλά δεν πρόλαβα να διαβάσω και κάτι τέτοιο φέτος... Το "Ανεμώλια" θέλω κι εγώ να το διαβάσω κάποιο καλοκαίρι. Πάντως προτιμάς Έλληνες, εγώ μάλλον προτιμώ ξένους συγγραφείς...
ΔιαγραφήΑλικη τι σπανια τυχη να χεις θαλασσα κατω απο τα ποδια σου. Να προτεινω δυο: Την μελωδια του θανατου του μαρη που αναφερεται σε σεμπτεμβρη και την προβα νυφικου που θα λατρεψεις. Αριαδνη
ΑπάντησηΔιαγραφή(δεν είναι ακριβώς κάτω από τα πόδια μου, αλλά 10 λεπτά με το αυτοκίνητο) Θα τα κοιτάξω οπωσδήποτε τα βιβλία που μου προτείνεις Αριάδνη, σ' ευχαριστώ πολύ :)
ΔιαγραφήΗ προβα νυφικου διαδραματιζεται και σε παραθαλασια κομωπολη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααα ακόμα καλύτερα, ιδανικό για διάβασμα το καλοκαίρι λοιπόν :)
ΔιαγραφήΑκριβως! Θα το λατρεψεις εσυ ειδικα δεν το συζητω και μετα παρουσιαση αλικη θα ηταν ιδανικο! Μια παρουσιαση απο σενα της προβας, ειχε ανεβει και στο εθνικο με κουρκουλο και δημητροπουλου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραίο bookish καλοκαίρι ήταν αυτό! Έτυχε να διαβάσω κι εγώ το Bonjour Tristesse πριν από έναν μήνα, αλλά δεν με τρέλανε... Πολύ ωραίες φωτογραφίες! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ!!!!! Η αλήθεια είναι πως το περίμενα πολύ πιο δυνατό το βιβλίο της Σαγκάν, αλλά δε με χάλασε κι έτσι όπως ήταν ;)
Διαγραφήτον δοκτωρ τζεκυλ και μιστερ χαιντ που τον βρηκες;; το ψαχνω καιρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι από τις εκδόσεις 4Π που είχαν κυκλοφορήσει σε περίπτερα και τώρα μπορεί να το βρεις σε κανένα παζάρι βιβλίου ή κάτι τέτοιο.. Έχει μέσα κι άλλα δύο έργα του Στίβενσον, εκ των οποίων το Νησί του Θησαυρού που είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Πάντως η αλήθεια είναι πως κι εγώ το έχω κάποια χρόνια, δεν το πήρα τώρα..
ΔιαγραφήΕυχαριστω αλικη αρα δυσκολο το βλεπω να το βρω
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήξερα πάντως πως ήταν δύσκολο να βρεθεί το συγκεκριμένο βιβλίο... Αν θέλεις απλά να το διαβάσεις ίσως να υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει το συγκεκριμένο βιβλίο!
ΔιαγραφήΑ, αλικη αν σου αρεσε η σουσου του ψαθα πολυ καλο ειναι και η οικογενεια βλαμμενου, ειχε γινει και σηριαλ με μια ομορφη δημοσιογραφο της παλιας ερτ στον ρολο της κορης- ντιβας των βλαμμενων
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε ο Ψαθάς, θα διαβάσω κι άλλα δικά του :)
ΔιαγραφήΣτον ρολο της πανέμορφης αλλα ψωναρας κόρης που πιστευει πως είναι η νεα σοφια λώρεν η πανεμορφη Ολινα ξενοπουλου και στον ρολο του πατερ-φαμιλια ο Ρηγόπουλος και η καιτη λαμπροπουλου ως συζυγος βλαμμενου που ξενυκτα στα χαρτια! ΑΠΟΛΑΥΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μεγαλος θυμος που διαβαζω τωρα της γιαννακοπουλου σε ενα μερος ξετυλιγεται η υποθεση στην κατερινη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟοοοοο σε κάποιο μέρος ή γενικά στην Κατερίνη στην πόλη; Έχουμε πολύ ωραία μέρη να επισκεφτούν οι ήρωες των βιβλίων ;)
ΔιαγραφήΕιναι η ετεροθαλης αδελφη της βαγγος της κεντρικης ηρωιδας, καταγεται απο θεσσαλονικη αλλα δουλευει στην κατερινη ως καθηγητρια σε σχολειο
ΑπάντησηΔιαγραφή