Ο Νοέμβριος ήταν μήνας νουάρ λογοτεχνίας για τη Λέσχη του Τρελοκαπελά. Είχαμε, λοιπόν, να διαλέξουμε ανάμεσα σε Αρσέν Λουπέν, Μαιγκρέ και Ρουλεταμπίλ, όλοι αρκετά γνωστοί στους Γάλλους αναγνώστες και όχι μόνο. Τελικά καταλήξαμε στον τελευταίο, άλλωστε θα έχετε πετύχει σε αρκετά βιβλιοπωλεία την ολοκαίνουργια έκδοσή του από τις εκδόσεις Διόπτρα, με την περιπέτειά του στο "Μυστήριο του Κίτρινου Δωματίου".

Πρωτότυπος τίτλος: Le Mystère de la Chambre Jaune

Συγγραφέας: Gaston Leroux

Εκδόσεις: Διόπτρα

Σελ.: 312

Περίληψη: Η ιστορία μας διαδραματίζεται στη γαλλική εξοχή, και σε έναν πύργο όπου η νεαρή κόρη του επιστήμονα Στάγκερσον πέφτει θύμα επίθεσης μέσα στο δωμάτιό της, που όμως είναι κλειδωμένο από μέσα και τα παράθυρα είναι σφαλιστά κι αυτά από μέσα. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα κλειδωμένου δωματίου και αποτελεί ορόσημο της κλασικής αστυνομικής λογοτεχνίας που διαβάζεται και αγαπιέται από τους αναγνώστες μέχρι σήμερα.  Ο ερευνητής της υπόθεσης, ο 18άχρονος δημοσιογράφος Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ, θυμίζει κάτι από Τεντέν, καθώς είναι ιδιοφυής και πολυμήχανος, παρά το νεαρό της ηλικίας του.

Μπορεί τα βιβλία που διαβάζουμε τις περισσότερες φορές να είναι προϊόντα της φαντασίας κάποιων περισσότερο ή λιγότερο ταλαντούχων ανθρώπων, μπορεί να είναι εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, την ιστορία, μέχρι που να μοιάζουν κιόλας φοβερά με τις εμπειρίες κάποιων, υπάρχουν όμως κι εκείνα τα βιβλία που είναι βασισμένα σε πραγματικές ιστορίες, οι βιογραφίες ανθρώπων που έχουν ζήσει συγκλονιστικές καταστάσεις. Κι αυτά τα βιβλία είναι πραγματικοί θησαυροί που αξίζει να διαβαστούν από ακόμη περισσότερους αναγνώστες.

Με τη Λέσχη του Τρελοκαπελά, αποφασίσαμε πριν λίγες μέρες να αφήσουμε για μερικές ώρες στην άκρη το βιβλίο που διαβάζαμε, και να δούμε μια γαλλική ταινία όλοι μαζί από τα σπίτια μας ο καθένας. Μετά από σχετική ψηφοφορία, καταλήξαμε στην ταινία "Το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα" που είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο.

Είναι κάποια βιβλία που το υποψιάζεσαι όταν τα αρχίζεις, σιγουρεύεσαι όσο τα διαβάζεις και το καταλαβαίνεις αδιαμφισβήτητα όταν τα τελειώνεις. Εκείνα τα βιβλία που είναι τα αγαπημένα σου, που ήταν από τη στιγμή που γράφτηκαν, απλά εσύ μόλις το 'μαθες, ενώ εκείνα σε περίμεναν υπομονετικά στο ράφι του βιβλιοπωλείου ή της βιβλιοθήκης σου να σε ταξιδέψουν στο μαγικό τους κόσμο. Ένα από τα βιβλία αυτά, είναι και η "Σκιά του ανέμου" του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν.

Η ιστορία μας εκτυλίσσεται στη Βαρκελώνη του '50, όπου ο νεαρός Ντανιέλ επισκέπτεται μαζί με τον πατέρα του το Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων για να ανακαλύψει εκεί το ένα και μοναδικό αγαπημένο του βιβλίο, αυτό που όλοι έχουμε και ξεχωρίζουμε από τα υπόλοιπα, ακόμα κι από εκείνα που μας αρέσουν. Διψασμένος για περισσότερο, αναζητά κι άλλα βιβλία του συγγραφέα, κάποιου Χουλιάν Καράξ, για να μάθει όμως πως δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο του στην κυκλοφορία, και όχι μόνο αυτό, αλλά και τα περισσότερα αντίτυπα των βιβλίων του έχουν καταστραφεί, κλαπεί, ή καεί. Σύντομα θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια πολύ περίεργη κατάσταση, κυνηγημένος από έναν διαβολικό ήρωα του βιβλίου του Καράξ, για να ξετυλίξει την ιστορία από χαμένες και καταραμμένες ζωές που θα τον ταξιδέψουν αρκετά χρόνια πίσω, σε κάποιον άλλο νεαρό που είχε πολλά όνειρα, όπως κι εκείνος, κι ερωτεύτηκε κάποια κοπέλα που δεν του ταίριαζε. Θα ακολουθήσει δίχως να το ξέρει τα χνάρια του ειδώλου του και θα μπλεχτεί στην ιστορία του σα να ήταν η δική του, μα κι η δική του θα είναι τόσο όμοια μ' εκείνη, την παλιά και πονεμένη.

Οι δημοτικές βιβλιοθήκες του Παρισιού είναι πραγματικοί ναοί γνώσης. Μπορεί να είναι σχετικά άγνωστες για το ευρύ κοινό, είναι όμως συχνά κατειλημμένες από τους φοιτητές που βρίσκουν εκεί ένα ιδανικό χώρο για να μελετήσουν για τις εξετάσεις τους. Ωστόσο, όποιος θέλει μπορεί να βρει το χρόνο να καθίσει σε μια από αυτές παρέα με ένα βιβλίο ή να επωφεληθεί από τους χιλιάδες τόμους που έχουν να προσφέρουν αυτά τα "καταφύγια".

Παρακάτω θα βρείτε μια συλλογή με τις πιο όμορφες δημοτικές βιβλιοθήκες του Παρισιού, που θα ήταν υπέροχα να επισκεφτεί ένας βιβλιοφάγος που ταξιδεύει στην Πόλη του Φωτός, πέρα από τα μουσεία, τη Ντίσνεϋλαντ και τον πύργο του Άιφελ, φυσικά!