Αλλάζοντας...;

Ίσως να φταίει πως η χρονιά φτάνει στο τέλος της (μία έτσι κι έτσι χρονιά) και με πιάνει πάλι το γνωστό συναίσθημα πως πρέπει να αλλάξουν πράγματα, να ανανεωθούμε, να βελτιωθούμε, να πάμε παρακάτω. Ίσως πάλι να φταίει ο τρομερός συνδυασμός κακού ίντερνετ και μισοχαλασμένου υπολογιστή, ίσως να 'ναι το αναγνωστικό μου τέλμα μετά από περίπου ένα μήνα σχεδόν ολοκληρωτικής παύσης από το διάβασμα. Το γεγονός είναι πως χρειάζομαι μια αλλαγή. Η Αλίκη στη Χώρα των Βιβλίων ήταν για πολύ καιρό κάτι σαν δουλειά για εμένα (μια σχεδόν ονειρεμένη δουλειά), είχα ένα πρόγραμμα, κάποια σταθερά θέματα κάθε Παρασκευή, καθημερινή απασχόληση με τη σελίδα στο facebook και διαρκή επικοινωνία με εσάς που με διαβάζετε (και σας ευχαριστώ απεριόριστα γι' αυτό!!).
Πηγή φωτογραφίας: tumblr
Εδώ και κάποιο διάστημα όμως σκέφτομαι πως ήρθε ίσως ο καιρός για αλλαγές, δεν ξέρω ακόμα αν θα είναι μικρές ή μεγάλες. Μπορεί να αλλάξω απλά την εμφάνιση του blog. Μπορεί να γίνει πιο προσωπικό, με θέματα που αφορούν πιο πολύ εμένα και βιβλία που διαβάζω, που αγοράζω, που θέλω να διαβάσω κλπ. Μπορεί να γράφω πιο συχνά, πιο σπάνια, να δημοσιεύω πιο πολλές δικές μου βιβλιοφωτογραφίες και λιγότερες από το internet, μπορεί και τέλος τέλος να μην αλλάξει απολύτως τίποτα και να πρέπει απλά να τα βρω με τον εαυτό μου.

Ακόμα δεν ξέρω προς τα πού θα κατευθυνθεί η Αλίκη στη Χώρα των Βιβλίων. Αν θα πιει το μαγικό υγρό και θα μικρύνει να γίνει τόση δα, ή αν θα φάει το κομμάτι του μανιταριού και θα συνεχίσει να μεγαλώνει και να μεγαλώνει. Θέλω να πιστεύω πως ότι και να γίνει θα είναι μια θετική εξέλιξη γιατί αγαπώ πολύ και τη σελίδα αλλά και εσάς που με στηρίζετε και δεν πρόκειται να τα παρατήσω.

Αλλάζοντας, λοιπόν,... ή και όχι!

2 σχόλια

  1. Το μπλογκ είναι δικό σου και έχεις κάθε δικαίωμα να το κάνεις όπως σου αρέσει, και αν εσύ νομίζεις ότι χρειάζεται αλλαγές, τότε πρέπει να κάνεις αλλαγές, και αν πάλι νομίζεις ότι είναι μια χαρά ως έχει, τότε είναι μια χαρά ως έχει.
    Ό,τι κι αν αποφασίσεις, πάντως, εγώ σου εύχομαι καλή επιτυχία.
    Και καλές γιορτές, να μην ξεχνιόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ για να πω την αλήθεια έχω σταματήσει το διάβασμα αν αυτό σε κάνει να αισθανθείς λίγο καλύτερα! Το παράτησα την άνοιξη αν εξαιρέσεις λίγο τώρα το φθινόπωρο που άρχισα να διαβάζω το "Much Ado About Nothing" του Shakespeare, το οποίο και παράτησα μετά από λίγο συν ενάμιση κεφάλαιο από το τελευταίο βιβλίο GoT. Είναι οι υποχρεώσεις, η έλλειψη χρόνου, οι προτεραιότητες που έχει ο καθένας... Βέβαια πάντα μιλάμε καθαρά για διάβασμα λογοτεχνίας αφού το ατελείωτο διάβασμα άρθρων και το γράψιμο ενίοτε αλλά και το διάβασμα για το μεταπτυχιακό στη περίπτωση μου ή στο αντικείμενο του καθένα, δεν τελειώνει ποτέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή