Για διάφορους λόγους (κυρίως επαγγελματικούς) το τελευταίο διάστημα δεν είχα και πολύ πρόσβαση σε υπολογιστή, ή είχα εδώ κι εκεί και για λίγο, οπότε δεν είχα και την ευχέρεια να βάλω σε ένα πρόγραμμα (σ' εκείνο το παλιό και αξιοζήλευτό μου πρόγραμμα, σνιφ, σνιφ) τη Χώρα των Βιβλίων. Ευελπιστώ πως οι μέρες της έλλειψης αυτής τελειώνουν πια και θα μπορώ να δημοσιεύω το καθορισμένο μου Παρασκευιάτικο θεματάκι, ίσως και τα βιβλία που διαβάζω κάθε φορά, ίσως ακόμη να μπορέσω να βάλω σε πρόγραμμα και τη σελίδα του Facebook απ' όπου μπορώ να επικοινωνώ και μαζί σας πιο άμεσα. 

Την "ανθρώπινη" αυτή μεταφορά της αγαπημένης μας ταινίας της Disney την περιμέναμε με ανυπομονησία και φόβο μαζί, μήπως είναι όσο καλή την θέλαμε, αλλά και μήπως δεν μπορέσει να σταθεί αντάξια των προσδοκιών μας. Τελικά ήταν αρκετά καλή, τόσο που δε μας χάλασε να τη δούμε και δεύτερη φορά στον κινηματογράφο. Βέβαια, είχε και τα αστεία της σημεία, και γι' αυτά αποφάσισα να τη σχολιάσω με αυτό τον τρόπο!

Πιστεύω πως ένας καλός τρόπος να ξεφύγεις από το reader's block σου είναι να βρεις ένα βιβλίο που πραγματικά να σε συναρπάσει. Αυτό συνέβη για μένα τον μήνα που μας πέρασε, και όχι μόνο τελείωσα δύο κανονικά βιβλία, αλλά διάβασα και δύο μικρότερα, σε μια καθισιά το καθένα, φτάνοντας στο σημείο να διαβάζω ένα βιβλίο τη μέρα! Ίσως να φταίει και η άνοιξη, που είναι η αγαπημένη μου εποχή, και μπόρεσα μετά από 3 (ή μήπως 4;) χρόνια που μένω σε σπίτι με αυλή επιτέλους να ασχοληθώ ουσιαστικά με την αυλή μου και να τη φροντίσω, και όλη αυτή η ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με τα πραγματικά πολύ ωραία βιβλία που έπεσαν στα χέρια μου, με οδήγησαν στο σημείο να έχω διαβάσει 4,5 βιβλία σε ένα μήνα και να διψάω για περισσότερα! Και αυτά ήταν: