Διαβάζοντας τον Μάρτιο... (2017)

Πιστεύω πως ένας καλός τρόπος να ξεφύγεις από το reader's block σου είναι να βρεις ένα βιβλίο που πραγματικά να σε συναρπάσει. Αυτό συνέβη για μένα τον μήνα που μας πέρασε, και όχι μόνο τελείωσα δύο κανονικά βιβλία, αλλά διάβασα και δύο μικρότερα, σε μια καθισιά το καθένα, φτάνοντας στο σημείο να διαβάζω ένα βιβλίο τη μέρα! Ίσως να φταίει και η άνοιξη, που είναι η αγαπημένη μου εποχή, και μπόρεσα μετά από 3 (ή μήπως 4;) χρόνια που μένω σε σπίτι με αυλή επιτέλους να ασχοληθώ ουσιαστικά με την αυλή μου και να τη φροντίσω, και όλη αυτή η ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με τα πραγματικά πολύ ωραία βιβλία που έπεσαν στα χέρια μου, με οδήγησαν στο σημείο να έχω διαβάσει 4,5 βιβλία σε ένα μήνα και να διψάω για περισσότερα! Και αυτά ήταν:

Το βιβλίο που με έβγαλε αποφασιστηκά από το reader's block μου ήταν το "Τσέρνομπιλ: ένα χρονικό του μέλλοντος" της Σβετλάντα Αλεξιέβιτς, που βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2015. Ένα βιβλίο γεμάτο μαρτυρίες από το φοβερό αυτό γεγονός που πάντοτε με τάραζε, και που τώρα με έβαλε μέσα στις ζωές τόσων ανθρώπων. Θα πω περισσότερα γι' αυτό σε σχετικό άρθρο. Πάντως το διάβασα μέσα σε λίγες μέρες, αφορμή ήταν η κατηγορία που είχαμε στη Λέσχη Ανάγνωσης Κατερίνης, να διαβάσουμε τον Μάρτιο ένα βιβλίο non-fiction, ότι θέλει ο καθένας, κι αντί να προσπεράσω την κατηγορία, που τη βρήκα λίγο δύσκολη για τα δεδομένα μου, είπα να διαβάσω αυτό.

Συνέχισα με το βιβλίο που διαβάζαμε αυτό το μήνα στη διαδικτυακή μας λέσχη ανάγνωσης, τη Λέσχη του Τρελοκαπελά (ξέρω, ξέρω, πόσες λέσχες πχια!!), όπου κάναμε τη δεύτερη στάση μας στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα σε μια γειτονιά της Νάπολης, στην Ιταλία, όπου γνωρίσαμε την Έλενα Φεράντε και την Υπέροχη Φίλη της. Το βιβλίο το λάτρεψα, το καταβρόχθισα στην κυριολεξία, το διάβασα σε δύο και κάτι καθισιές και δεν μπορούσα να ηρεμήσω μέχρι να αγοράσω τη συνέχεια (κάτι που έκανα ένα από τα επόμενα πρωινά, μόλις ξύπνησα, στις 8 και κάτι το πρωί!!), αν και ακόμα την περιμένω (και δεν ξέρω τι να κάνω με τον εαυτό μου! Για τέτοιο έρωτα μιλάμε!!)

Σε μια βόλτα στην δανειστική μας βιβλιοθήκη είπα για πρώτη φορά να πάρω κανένα βιβλίο που απλά μου κάνει το κλικ, όχι κάποιο συγκεκριμένο επειδή το έψαχνα. Κι έτσι πήρα δύο στην αρχή του μήνα, που τα διάβασα στο τέλος (και μετά την ημερομηνία επιστροφής τους -ουπς-). Το ένα ήταν το "Τέρας Έρχεται" του Πάτρικ Νες, ένα εκπληκτικό βιβλίο που με έκανε να κλάψω σε πολλά σημεία αλλά ιδίως στο τέλος (και μετά πήγα και πήρα αγκαλιά τον έντρομο σκύλο μου, που τον ξύπνησα με κλάματα, δεν έχει καμία σχέση με σκυλιά βέβαια το βιβλίο, αλλά τι να κάνω δεν είχα καναν άνθρωπο να αγκαλιάσω εκείνη την ώρα!!)

Το δεύτερο βιβλίο που δανείστηκα, ήταν η πρώτη από τις "Σκοτεινές ιστορίες του νεαρού Πόε: Το μυστικό του θαμμένου φορέματος" της Αγγελικής Ράδου, που με κέρδισε αμέσως (είχε φαντάσματα, μυστήρια, γοτθική ατμόσφαιρα, κοράκια) και απόλαυσα ιδιαίτερα την ανάγνωσή του! Τώρα που το σκέφτομαι, όταν παρήγγειλα την δεύτερη Φεράντε κακώς δεν παρήγγειλα και αυτό το δεύτερο, που απ' ότι είδα είναι ακόμη πιο σκοτεινό!!

Στην αρχή του μήνα διάβαζα επίσης το γαλλικό μου βιβλιαράκι, που το ξέρετε ως "Μικρή ερωτική ιστορία", του Λεγκαρντινιέ, και το οποίο το έχω αγαπήσει τόσο που δε θέλω να τελειώσει (αυτό το μήνα αυτό είναι το γενικό αίσθημα: δε θέλω να τελειώσει το βιβλίο που διαβάζω!!). Δε σας λέω περισσότερα για τα παραπάνω, γιατί θέλω να σας μιλήσω για κάθε ένα ξεχωριστά (τα αστέρια στο goodreads έφευγαν σωρηδόν!!)

Ευελπιστώ πως και τον Απρίλιο με περιμένουν τέλεια αναγνώσματα (αφού θα διαβάσω σίγουρα Φεράντε, θα είναι σουπερτέλεια!!!). Εσείς τι καλό διαβάσατε τον Μάρτιο; Ποια είναι τα σχέδιά σας για τον Απρίλιο και τις διακοπές του Πάσχα;; (είμαι ένα τσικ μακριά από το να διαβάσω και μια Όστεν τον Απρίλη!! Να ξέρετε!!!)