Έχουμε παραδεχτεί πως πολλές φορές ένα βιβλίο το αγοράσαμε απλά για το ξεχωριστό του εξώφυλλο, ήρθε η ώρα να αναλογιστούμε όλα εκείνα τα βιβλία που μας τράβηξαν την προσοχή από τον τίτλο τους και μόνο! Για να δούμε μερικά από αυτά που κέρδισαν εμένα, τι περίμενα να βρω και τι τελικά βρήκα.
Το παρών άρθρο εμπνεύστηκε από σχετικό αφιέρωμα του goodreads.
Το αγόρι που κλώτσαγε γουρούνια
του Τομ Μπέικερ
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια αστεία ιστορία με μια φάρμα κι ένα αγόρι που κλώτσαγε τα γουρούνια της γιαγιάς του.
Τι ήταν τελικά: μια μακάβρια ιστορία με ένα πολύ κακό αγόρι που κλώτσαγε γουρούνια και ένα ανάλογο ηθικό δίδαγμα.
της Μιριέλ Μπαρμπερί
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια σικ ιστορία στο Παρίσι, με μπιστρό, γαλλικά δείπνα, ταξίδια στη γαλλική εξοχή με κρασί και έρωτες και τέτοια.
Τι ήταν τελικά: ένα ιδιαίτερα φιλοσοφικό βιβλίο για την έννοια της ζωής και του θανάτου, για το πως αυτό που φαίνεται διαφέρει από αυτό που είναι, για το πώς μικρά διαμαντάκια κρύβονται ανάμεσά μας αλλά δεν έχουμε μάθει να βλέπουμε.
του Νικολά Μπαρό
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια ιστορία αγάπης στο Παρίσι, το καλοκαίρι.
Τι ήταν τελικά: μια ιστορία αγάπης στο Παρίσι, το χειμώνα, και ο τίτλος ήταν το όνομα του μπιστρό της πρωταγωνίστριας.
του Ζαν-Μισέλ Γκενασιά
Τι νόμιζα ότι ήταν: κάτι υπερβολικά φιλοσοφικό και πολιτικό, αλλά τουλάχιστον με αισιόδοξο αέρα.
Τι ήταν τελικά: μια σκακιστική λέσχη εξόριστων που είχαν μαζευτεί στο Παρίσι και είχαν ο καθένας τη δική του συναρπαστική ιστορία να εξιστορήσει!
του Τζο Χιλ
Τι νόμιζα ότι ήταν: ένα κουτί με σοκολατάκια, η φλεγόμενη ηλεκτρική κιθάρα στο εξώφυλλο με μπέρδευε λίγο...
Τι ήταν τελικά: μια υπερτρομακτική ιστορία με φαντάσματα, χεβιμεταλάδες και υπνωτιστές (που τους θεωρώ μακράν από τους πιο τρομακτικούς τύπους!!)
Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο
της Σίρλεϊ Τζάκσον
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια ιστορία με φαντάσματα σε ένα κάστρο.
Τι ήταν τελικά: μια πολύ ιδιαίτερη ιστορία με δύο αδερφές που κρύβουν ένα σκοτεινό παρελθόν, φοβερή ατμόσφαιρα, αλλά φαντάσματα ούτε για δείγμα.
Το μαγαζάκι των αυτοκτονιών
του Ζαν Τελέ
Τι νόμιζα ότι ήταν: κάτι αστείο και μακάβριο
Τι ήταν τελικά: μια μακάβρια και αστεία ιστορία που είχε ένα γλυκό μήνυμα στο τέλος.
του Ντάγκλας Άνταμς
Τι νόμιζα ότι ήταν: η αρχή μιας αστείας κι έξυπνης περιπέτειας που θα μου άρεζε πάρα πολύ.
Τι ήταν τελικά: ένα βιβλίο που στο μεγαλύτερο κομμάτι του δεν έβγαζε νόημα, δεν ήταν ούτε αστείο ούτε έξυπνο για μένα και δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσω κάτι άλλο από τη σειρά (ή και του Άνταμς γενικότερα)
Ο πύργος των Καρπαθίων
του Ιούλιου Βερν
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια ιστορία με βρυκόλακες ή φαντάσματα
Τι ήταν τελικά: μια καθόλου υπερφυσική ιστορία με πολύ ωραία ατμόσφαιρα όμως, και έναν πύργο!
του Νιλ Γκέιμαν
Τι νόμιζα ότι ήταν: ένα παραμύθι με φαντάσματα, όχι και τόσο τρομακτικό, αφού κεντρική ηρωίδα ήταν ένα κοριτσάκι.
Τι ήταν τελικά: ένα πολύ μυστήριο παραμύθι, αρκετά τρομακτικό για παιδάκια, όχι ακριβώς με φαντάσματα, αλλά με κάτι πολύ πολύ πιο τρομακτικό!!!
Ο εκατόνταρχος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε
του Γιούνας Γιούνασσον
Τι νόμιζα ότι ήταν: ένας παππούλης που βαρέθηκε στο σπίτι/γηροκομείο και αποφάσισε μια μέρα να πηδήξει από το παράθυρο και να ταξιδέψει τον κόσμο
Τι ήταν τελικά: ένας παππούλης που βαρέθηκε στο γηροκομείο και αποφάσισε τη μέρα των 100ων γενεθλίων του να πηδήξει από το παράθυρο και μπλέκει σε μια πολύ περίεργη περιπέτεια με έναν φόνο και ένα τρελό κυνηγητό.
Και οι πρώτες εντυπώσεις που είχα για βιβλία που με τράβηξε ο τίτλος τους αλλά ακόμα δεν έχω διαβάσει (βέβαια μετά τα έψαξα και διάβασα τις περιλήψεις τους, παρακάτω θα δείτε απλά τις πρώτες εντυπώσεις που είχα γι' αυτά):
Τη μέρα που έπεσα από τα σύννεφα
της Ελένης Δαφνίδη
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια πολύ αστεία ιστορία, ίσως με έναν τύπο που πέφτει κυριολεκτικά από τα σύννεφα (πχ από ένα αεροπλάνο)
Ο ζοφερός οίκος
του Ντίκενς
Τι νόμιζα ότι ήταν: ένας παλιός πύργος στη Σκωτία με φαντάσματα!
Τα χρόνια της αθωότητας
της Ίντιθ Γουόρτον
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια ιστορία στην εποχή του 20 στην Αμερική με κάποια αφελή χαζοχαρούμενη πρωταγωνίστρια που θέλει να ερωτευτεί και τις καταστάσεις που μπλέκει.
Μέλμοθ ο περιπλανώμενος
του Ματουρίν
Τι νόμιζα ότι ήταν: οι περιπλανήσεις ενός δαίμονα.
Η κυρία με τις καμέλιες
του Αλέξανδρου Δουμά (υιού)
Τι νόμιζα ότι ήταν: μια ευχάριστη κλασσική ιστορία εποχής, με κήπους, λουλούδια και τσάι (δε ξέρω γιατί τόσο αγγλικό ενώ μάλλον θα ήταν στη Γαλλία, αλλά αυτό σκέφτηκα!)
Πείτε μας κι εσείς στα σχόλια τις δικές σας πρώτες εντυπώσεις από τίτλους βιβλίων που σας τράβηξαν την προσοχή, τι νομίζατε αρχικά πως ήταν και τι ήταν τελικά; Αν έχετε και δικό σας blog σας προκαλώ να εκτεθείτε κι εσείς με ένα αντίστοιχο άρθρο :Ρ
0 σχόλια