Το 2017 διάβασα μόλις 23 βιβλία, από τα οποία μερικά ήταν graphic novels (που δεν τα πολυ-υπολογίζω) και μια Ανατριχίλα και τελικά ίσως και να ήταν μια αρκετά μικρή αναγνωστικά χρονιά, όμως πέρασα ένα readers block αρκετά έντονο (πιθανόν να το διαπιστώσατε και από την απουσία μου εδώ), είχα και διάφορα δικά μου θέματα που ακόμα δεν έχω λύσει (ελπίζω στο 2018 πολύ!!!), είχα σχεδόν ολική αποχή από υπολογιστή (με μόνο μέσο πρόσβασης στα social media το κινητό) και τώρα θα μου πείτε, ΦΤΑΝΕΙ! ΑΣΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΙ ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ ΦΕΤΟΣ!!! Και θα 'χετε και δίκιο! Πάμε λοιπόν!!

Αν στολίζετε το δέντρο σας με στολίδια εμπνευσμένα από αγαπημένα σας βιβλία (κατ' αρχάς να μου πείτε πού τα βρήκατε, ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ!!!) κι αν κάτω από το δέντρο σας έχετε ήδη τυλίξει βιβλία, είστε μέσα στο χριστουγεννιάτικο βιβλιοπνεύμα ήδη. Αλλά θα μπορούσατε να το αναπτύξετε ακόμη περισσότερο, γιατί το απαραίτητο στοιχείο για μια βραδιά δίπλα στο τζάκι, με το φως από τα λαμπάκια και απαλή χριστουγεννιάτικη μουσική, δεν είναι άλλο από ένα καλό βιβλίο!

Τι χρειάζεται κανείς για να είναι ευτυχισμένος; Σπίτια, αυτοκίνητα, χρυσαφικά, ρούχα ή καλλυντικά; Η ψυχή δεν χορταίνει με υλικά, ο μόνος τρόπος για να λάμψει είναι μέσα από συναισθήματα. Όταν δίνεις σε κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, όταν προσφέρεις ότι μπορείς για να στηρίξεις εκείνον που είναι θλιμμένος, τότε και μόνο τότε μπορεί να νιώσει κανείς την πραγματική αγάπη. Και αυτό μας μαθαίνει το μικρό αγγελάκι που ήταν στενοχωρημένο και το φωτοστέφανό του δεν έλαμπε. Πως όσο και να αναζητάς την ευτυχία, τελικά μόνο μέσα από τη φιλία και την προσφορά μπορείς να τη βρεις.

Το Νοέμβριο είχα βάλει στόχο να κάνω περισσότερα πράγματα, κι αν δεν έχω κάνει τρομερές αλλαγές, νιώθω πως σαν μήνας ήταν γεμάτος και δεν κατάλαβα πώς πέρασε.

Αν και δεν έχω αρκετή εξοικείωση με τους Έλληνες συγγραφείς, πόσο μάλλον τους κλασσικούς Έλληνες συγγραφείς που όλοι ξέρουμε, χαίρομαι που έχω κάνει μια πρώτη επαφή με τον συγκεκριμένο, όταν διάβασα το "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται" και συγκλονίστηκα με τη γραφή του, τον τρόπο σκέψης του, την πίστη και το θάρρος αυτού του ανθρώπου. Τον αγάπησα, παρόλο που δεν διαβάζω εύκολα δικό του βιβλίο, γιατί ξέρω πως θα με κρατήσει αιχμάλωτη, θα με βάλει να ψάξω μέσα μου βαθύτερα νοήματα, θα με ταξιδέψει σε μια άλλη Ελλάδα, παλιότερη, γεμάτη πόνο, αλλά και τόσο όμορφη, ζωγραφισμένη από το δικό του μοναδικό χέρι. Κι επειδή πράγματι, τον αγάπησα, δε θα μπορούσα να μη δώσω την αρμόζουσα σημασία σε αυτή την ταινία που διηγείται κάποιο μέρος της ζωής του.