Γιατί το μπαν ήταν μια ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΩΣ λάθος απόφαση και όλα τα βιβλία που διάβασα αυτό το καλοκαίρι που ήμουν σε μπαν

 

Αρχή καλοκαιριού μετακομίζουμε και συνειδητοποιώ πόσο απίστευτα πάρα πολλά βιβλία έχω στη βιβλιοθήκη μου αδιάβαστα (ο χάζμπαντ κάνει μια μαντεψιά για 150 αλλά δε θέλω να του το χαλάσω και απλά κουνάω το κεφάλι κάπως αόριστα κοιτάζοντας το ταβάνι) οπότε και νιώθω μια απογοήτευση, με τον εαυτό μου, και αποφασίζω πως θα σταματήσω να είμαι έτσι, δε θα είμαι αυτή που ψωνίζει διψασμένα, θα είμαι αυτή που διαβάζει ασταμάτητα, που δεν της φτάνουν τα βιβλία, που έχει διαβάσει ό,τι έχει πάρει και τα αδιάβαστά της δε μένουν καιρό στα ράφια της γιατί τα θυμάται όλα, τα έχει στο πρόγραμμα και ΑΞΟΥΑΛΙ τα διαβάζει! Αυτή θα είμαι! Έτσι είπα! Και μπήκα σε μπαν.


Είπα πως δε θα πάρω καινούργιο βιβλίο αν ΔΕΝ διαβάσω πρώτα 10 από τα αδιάβαστά μου ή έστω μέχρι να τελειώσει το καλοκαίρι. Σε πληροφορώ ήμουν πολύ καλή σε αυτό. Όντως δεν πήρα κανένα απολύτως βιβλίο και πράγματι διάβαζα αυτό το καλοκαίρι περισσότερο απ' ότι περίμενα. Ούτε και με ενοχλούσε αυτή μου η απόφαση, μου βγήκε πολύ φυσικά και εύκολα και ΚΟΝΤΕΨΑ πραγματικά να την φτάσω ως το τέλος. Αλλά δεν τα κατάφερα.

Πάμε να σου πω ποια βιβλία διάβασα από την αρχή του μπαν ως το τέλος του και γιατί ΔΕΝ θα το ξανακάνω αυτό ποτέ των ποτών.

Ξεκίνησα με το Κάθαρμα ζητά βοηθό, της H.N.Maehrer που ήταν βιβλίο στο Dodos αλλά είχε πέσει στη μετακόμιση πάνω και πήγε άκλαυτο. Το έπιασα στα σοβαρά αμέσως μόλις μπήκαμε στο σπίτι και κάπως τακτοποιηθήκαμε και δε θα υπερβάλω αν πω πως ήταν από τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ βιβλία της χρονιάς! Το αγάπησα και ανυπομονώ να πιάσω τις συνέχειες. Θα σου μιλήσω αναλυτικά σε δική του βιβλιοκριτική.

Έπιασα κάποια στιγμή τη συνέχεια του Μαγικού Κήπου, την Πρώτη Παγωνιά, ένα βιβλίο ελαφρώς άχρηστο, απαραίτητο ίσως μόνο για όσους λάτρεψαν όσο εγώ το πρώτο. Δεν είναι πως δε μου άρεσε, μου άρεσε, αλλά δε βλέπω πως θα αρέσει γενικότερα σε πολύ κόσμο.

Έπειτα "ξύπνησα" το chat του Daughter of the pirate king και είπα σε όσα ντόντος θέλανε, να διαβάσουμε επιτέλους τις συνέχειες. ΑΥΤΗ ήταν μια από τις πιο καλές αποφάσεις αυτού του καλοκαιριού. Διάβασα την Daughter of the siren queen που είναι ουσιαστικά η συνέχεια του πρώτου και το Revenge of the Pirate Queen που είναι spin off με άλλη κεντρική ηρωίδα και ΑΠΟΛΥΤΩΣ τέλειο!! Αν σου αρέσουν βέβαια τέτοιες ιστορίες, με πειρατές και φαντασία και κατάρες και τα λοιπά. Ίσως κάνω ένα ξεχωριστό άρθρο για τα τρία αυτά βιβλία που ΔΕΝ είναι τριλογία.

Με τα ντόντος πάλι διαβάσαμε τις Άθραυστες της Emilia Hart που είναι με τρεις γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας που είναι κάπως μαγικές αλλά όχι με σαφή έννοια. Ήταν ένα πολύ καλό βιβλίο, διαβάζεται εύκολα, έχει απ' όλα μέσα, ναι ναι του έβαλα ψηλή βαθμολογία, αλλά δε κόβω και τις φλέβες μου, πιστεύω σύντομα θα το ξεχάσω. Νομίζω πως δεν είχε αυτό το *κάτι* που επί του παρόντος ΔΕΝ ξέρω ακριβώς τι είναι, για να μου αρέσει ένα βιβλίο παραπάνω.

Πάλι με τα ντόντος, διαβάσαμε τη Νευρολογία του Έρωτα, της Άλι Χέιζελγουντ, που είναι αγαπημένη συγγραφέας του bookclub και νομίζω θα διαβάσω/ουμε ό,τι έχει γράψει (επίσημα και ανεπίσημα) ή σχεδόν ό,τι έχει γράψει. Θα ήθελα να έχει λιγότερο σεξ στο βιβλίο της για να είναι τέλειο γιατί η γραφή και το ύφος της μου ταιριάζουν άψογα, το χιούμορ της ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ. Άραγε είναι κουλ να βγάλεις ένα βιβλίο το 2025 που να ΜΗΝ έχει παραπολυατελειωτοσεξ μέσα; Με κάνουν να αναρωτιέμαι..

Στις μικρές διακοπές μας, πήρα μαζί το Αστέρι του Βορρά (που το κάναμε επανάληψη αλλά το έχω ξεχάσει επαλειμμένα), το τρίτο από τα βιβλία με τους πειρατές και το Καπλάνι της βιτρίνας το graphic novel. Τελικά πέρα από το Αστέρι διάβασα τα άλλα δύο, το Καπλάνι σε ένα απόγευμα, κάπως σαν επανάληψη της ιστορίας, υπέροχη διασκευή και πολύ ωραία η εικονογράφηση. Θα μπορούσα να έχω πάρει μαζί και τον Θησαυρό της Βαγίας που ΝΟΜΙΖΩ πως το έχω, αλλά δε θυμάμαι ούτε αν το έχω σίγουρα ούτε πού το έχω βάλει... Του χρόνου το καλοκαίρι!

Το Κορίτσι που ήπιε το φεγγάρι ήταν το τελευταίο που έπιασα αυτό το καλοκαίρι και πριν έρθουν όλα τα άπειρα βιβλία που παρήγγειλα, άλλη μια ιστορία που θα χαρακτηρίσω cosy fantasy και ΟΧΙ απαραίτητα παιδικό/εφηβικό, γιατί! Γιατί θεωρώ πως τα παιδικά/εφηβικά έχουν ένα ύφος πολύ πιο επίπεδο και κάπως βαρετό, αν διαβάζεται ευχάριστα και άνετα από ενήλικες παρά το ότι περιγράφει πώς ένα μωρό έτρωγε το φως του φεγγαριού κι ένα τέρας του βάλτου μεταμορφώθηκε σε κουνελάκι και αναζητούσε καρότα, τότε θα πω πως είναι cosy fantasy και άλλο ένα από τα καλύτερα βιβλία της φετινής χρονιάς. Αυτό το βιβλίο είχε αυτό το *κάτι* που αναζητώ στα βιβλία (και δεν ξέρω τι είναι!) και θα πω πως είναι 100% υλικό για ταινία του Studio Ghibli!!! Οριακά έπαιζε άνιμε στο μυαλό μου δηλαδή...

Κι ύστερα, ήρθε η καταστροφή. Δε θυμάμαι ποια ήταν η αφορμή, συνήθως κάνω "ζημιά" στα ψώνια για ψυχολογικούς λόγους, αν αισθάνομαι έντονη θλίψη ή έχω θυμώσει με κάτι σε προσωπικό επίπεδο, θα ξεσπάσω σχεδόν σίγουρα σε αγορές είτε ρούχων είτε οτιδήποτε άλλο. Βέβαια, εδώ μπαίνει και η στέρηση βιβλιοαγορών των τελευταίων μηνών, κάτι που οδήγησε σε μια ξέφρενη ΞΕΦΡΕΝΗ βόλτα στο libristo όπου γέμισα ένα καλάθι που όμοιό του δεν έχω ξαναπαραγγείλει ποτέ μου. Έβαλα 7 βιβλία. Κι ύστερα μπήκα και metabook για να ψάξω το βιβλίο που έχουμε στα Ντόντος τον Σεπτέμβρη (την Κλυταιμνήστρα). Κι ύστερα είπαμε να παραγγείλουμε όλες μαζί και ένα αστυνομικό που μόλις κυκλοφόρησε, φυσικά δε γινόταν να λείψω. Και μετά είδα μια τριλογία με πειρατές (σου την είχα βάλει και στο facebook και στο instagram) που κάπως έπαθα ένα love at first sight και είπα στο λιμπριστο, μήπως μπορούμε να προσθέσουμε μερικά ακόμα; αλλά το λιμπρίστο δε μου απάντησε και τα πήρα από αμαζον! Και μετά το λιμπρίστο μου απάντησε κι ενώ είπα θα τους πω TOO LITTLE TOO LATE LIBRISTO τελικά λέω ντροπή, ΝΤΡΟΠΗ, θα πάρω κάτι έστω λίγο και τους είπα να βάλουν 3 ΑΛΛΑ βιβλία στην αρχική παραγγελία με τα 7... και τελικά μου είπαν, α, σόρι κοπελιά, τα στείλαμε κάνε νέα παραγγελία, κι εκεί που λες οκέι, το γλύτωσε η κουκλίτσα το ΚΑΤΟΣΤΑΡΙΚΟ λέω οοοοοχι τα βιβλία που έψαξα τα θέλω! Και μπήκα και τα παρήγγειλα από το Public!

*παίρνει βαθιά ανάσα*

Όλο αυτό το ξέσπασμα δε θα γινόταν αν δεν ήμουν σε μπαν, το έχω ξανακάνει σε άλλα πράγματα στο παρελθόν, το να μπω σε μπαν και αφού περάσει ο καιρός να ξεσπάσω κάπως έτσι. Ενώ αν ψωνίζω υπό κανονικές συνθήκες (ή ό,τι μπορεί να θεωρηθεί ως "κανονικές συνθήκες" όταν ψωνίζεις γενικά παρορμητικά) κάπως ΚΑΠΩΣ μπορώ και το ελέγχω, για παράδειγμα αν ΔΕΝ ήμουν σε μπαν δε θα έπαιρνα ολόκληρη την τριλογία με τα βιβλία άνω των 900 σελίδων το καθένα, θα έπαιρνα μόνο το πρώτο. Δεν θα έπαιρνα ενδεχομένως τα 3 τελευταία από το libristo και δεν θα έπαιρνα και δεύτερο βιβλίο από το μεταμπουκ πέρα από αυτό που έψαχνα αρχικά. Αν ψωνίζω κανονικά κάπως το ελέγχω.

Εν ολίγοις αυτό το μπαν ήταν μια τρύπα στο νερό καθώς για 7 βιβλία που διάβασα αυτό το καλοκαίρι, πήρα 16 νέα και μάλιστα όλα μαζί! Θα σου πω αναλυτικά ποια είναι όλα αυτά τα βιβλία σε ξεχωριστό ποστ και θα πω επίσης με βεβαιότητα πως από δω και μπρος δε θα ξαναπάρω τέτοια απόφαση τουλάχιστον όχι για τόσο μεγάλο διάστημα (δεν έχω ΙΔΕΑ πώς το κάνετε κάποιοι για ένα χρόνο ξερωγω!!!).

Εσύ υποβάλεις τον εαυτό σου σε τέτοια βασανιστήρια; ή το ελέγχεις καλύτερα από μένα; και αν ναι, πώς; 😂

You Might Also Like

0 comments