Αφού διάβασα και λάτρεψα την "Περηφάνια και Προκατάληψη", μπήκα πλέον κι εγώ στο κλαμπ των οστενοκολλημένων, έτσι που να είμαι διαρκώς σε αναζήτηση άλλου ενός αριστουργήματος της πιο αγαπημένης μου κλασσικής συγγραφέως. Όπως καταλαβαίνετε, η έκπληξή μου ήταν μεγάλη και τρομερά ευχάριστη, όταν ανακάλυψα στην βιβλιοθήκη της θείας μου αυτό το βιβλίο:
 |
| "Έμμα" από τις εκδόσεις Λιβάνης |
Το πήρα στα χέρια μου σα να είχα μόλις ανακαλύψει έναν πολύτιμο θησαυρό, και άσχετα από το αν είχα ήδη άλλο βιβλίο ξεκινημένο, άρχισα να το διαβάζω εκείνη τη στιγμή.
Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν πως είχα να κάνω με το γνωστό κόσμο της Όστεν, και δεν θα πω ψέματα, σκέφτηκα αρχικά ότι επαναλαμβάνονται οι ήρωες από το πρώτο βιβλίο της. Όμως αυτό δεν είναι καθόλου αλήθεια. Το μόνο γνώριμο είναι το ύφος της, κατά τ' άλλα καμία σχέση δεν έχει η παντογνώστρια και φαντασμένη Έμμα με την λογική Ελίζαμπεθ που πατάει στα πόδια της. Καμία απολύτως σχέση δεν έχει ο φιλάσθενος μπαμπάς της με τον κουλ κύριο Μπένετ. Πρόκειται για μια διαφορετική ιστορία, που όμως κρύβει τέτοια ανατροπή που δεν πάει το μυαλό σου με τίποτα!
Αρχικά, το ομολογώ, την Έμμα την αντιπάθησα. Πέρασε μεγάλο μέρος του βιβλίου για να κερδίσει κάποια θέση στην καρδιά μου. Πίστευε πάντα ότι τα ξέρει όλα και χωνόταν διαρκώς εκεί που δεν τη σπέρνουν. Έκανε άσχημες πλάκες εις βάρος άλλων και μου ήταν τρομερά αντιπαθής. Ευτυχώς, από ένα σημείο και μετά το 'σωσε! Κατάλαβε τα λάθη της, κατάλαβε πόσο φαντασμένη ήταν και πάνω απ' όλα κατάλαβε που βρισκόταν η καρδιά της.
Δεν θα σας πω με ποιον καταλήγει, για να μην σας χαλάσω την έκπληξη. Για μένα ήταν, δεν το περίμενα και πολύ μου άρεσε πώς εξελίχθηκε η ιστορία. Όπως πάντα, η Τζέιν μας δίνει άλλον έναν άντρα πολύ γοητευτικό και άκρως ερωτεύσιμο!
Κλείνοντας να πω πως τώρα πια την Έμμα την αγαπώ πολύ, όλα εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα που μου είχε προκαλέσει στην αρχή έχουν φύγει για τα καλά και τη θέση τους πήραν πολύ γλυκές σκέψεις για τη συνέχεια της ζωής της. Η ξανθιά γλυκιά μας Έμμα, που κάθε τόσο ήθελες να της πεις "Αχ, Έμμα...", έχει κυκλοφορήσει και σε ταινία με την Γκουίνεθ Πάλτροου και σε μίνι σειρά από το BBC
Βαθμολογία: ✰✰✰✰
![](https://pinterest.com/pin/create/button/?url=https://aliceinbookworld.blogspot.com/2013/03/blog-post_29.html&media=https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyftoVhfJDhaO17s979sJJi2s6pk4SVd34ozZhjz_kMLjBPIZjJXa_SsmL6smmhMhC-QEndLsmXZBpnPZdkn0Pf58PNz5COmsQ8CgE8fpcQdDTUXpaJGyFEuF0Km_gsVvO6cqAZyzdN0-e/s72-c/010200005440l.jpg&description= Αφού διάβασα και λάτρεψα την " Περηφάνια και Προκατάληψη ", μπήκα πλέον κι εγώ στο κλαμπ των οστενοκολλημένων, έτσι που να είμα...){kind=link}
3 σχόλια
Δεν εχω διαβασει ουτε εχω δει την Εμμα.Ειμαι βεβαιη,ομως,πως ειναι ενα βιβλιο που σε κραταει,οπως αλλωστε και τα περισσοτερα της Οστιν.Στην Υπερηφανεια και Προκαταληψη,ομως,σε καποια στιγμη επιασα τον εαυτο μου να βαριεται αν και προς το τελος η ιστορια αποκτα καποιο εδιαφερον.Η Λογικη και Ευαισθησια μου αρεσε περισσοτερο και ειδικα η ταινια με την Εμμα Τομσον και τον Χιου Γκραντ ειναι μια απο τις αγαπημενες μου και πολυ προσεγμενη παραγωγη,γενικοτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννέτα
Η "Λογική & Ευαισθησία" με φωνάζει εδώ και καιρό από το ράφι!! Η "Έμμα" μου άρεσε πάρα πολύ, αλλά γενικά μου αρέσει η Όστεν. Πιστεύω ότι με το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν πιο χαλαρή και ήθελε να έχει περισσότερο χιούμορ. Η Έμμα είναι αρκετά γκαφατζού και όλο λάθη κάνει, ενώ νομίζει ότι είναι και εύστροφη. Κι έχει κι έναν πολύ αστείο μπαμπά που όλο ανησυχεί για την υγεία του. Γενικά ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο :)
ΔιαγραφήΔεν μπορώ να πω ότι συμπάθησα την Έμμα,μου θύμιζε πολύ την δεσποινίδα Μπίνγλευ και είχα βρει το τέλος από την αρχή. Η αλήθεια είναι ότι μετά την περηφάνια και προκατάληψη τα άλλα βιβλία της με απογοήτευσαν λίγο..
ΑπάντησηΔιαγραφή