Μεγάλες Προσδοκίες, του Καρόλου Ντίκενς

Πρωτότυπος τίτλος: Great Expectations
Συγγραφέας: Charles Dickens
Εκδόσεις: Κέδρος
Κυκλοφορία: 2006
ISBN: 978-960-04-2613-7
Σελίδες: 578
Είπα κι εγώ να διαβάσω λίγη κλασική λογοτεχνία να ανεβάσω το αναγνωστικό μου επίπεδο! Και είπα να ξεκινήσω από τα εύκολα, πριν πέσω σε τίποτα Ρώσους λογοτέχνες των περασμένων αιώνων (βλ. Τολστόι, Ντοστογιέφσκι και λοιπούς) καθώς ο Ντίκενς γενικά θεωρείται παιδική-εφηβική κλασική λογοτεχνία. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, είναι ένα παχουλό βιβλίο 500+ σελίδων, χωρισμένο σε τρία μέρη. Αν και παιδικό-εφηβικό αυτό το βιβλίο με ταλαιπώρησε αρκετά.


Αρχικά γιατί είχε στην κυριολεξία τον «ατέλειωτο» (ακολουθείς τη ζωή του ήρωα, του Πιπ, βήμα βήμα από τότε που ήταν μικρό αγόρι μέχρι που μεγάλωσε κι έγινε άντρας), αλλά και γιατί το πρώτο μέρος ήταν αρκετά σκοτεινό, τουλάχιστον μέχρι να το συνηθίσω (και μιλάω ως fan του Πόε!). Από εκεί κι έπειτα ήταν ένα απλά καταπληκτικό βιβλίο, γεμάτο ενδιαφέρουσες εξελίξεις που ακόμα και μετά το Lost, το 24, και τις μυριάδες αμερικάνικες ταινίες, δεν μπορούσες να προβλέψεις. 

Το ταλέντο του Ντίκενς να σκιαγραφεί τόσους διαφορετικούς χαρακτήρες, σαν να διηγείται μια πραγματική ιστορία είναι αξιοθαύμαστο. Η σκοτεινή και μακάβρια Αγγλία του 1800, τα ρούχα, οι συμπεριφορές, όλα σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή, που αν δεν ήσουν ευγενής δεν ήσουν τίποτα (τάχα τι το διαφορετικό ισχύει σήμερα;) και που η κλοπή αντικειμένων αξίας πάνω από 40 σελινιών (περίπου 6 ευρώ) είχε ως ποινή το θάνατο.

Μα η ιστορία του Πιπ δεν αφορά μόνο την Αγγλία της εποχής και τους τρόπους ζωής. Όλα αυτά περιβάλλουν μια ιστορία  απίστευτης, ατέλειωτης, απόλυτης αγάπης. Όσα επίθετα κι αν βάλω από μπροστά δεν θα μπορέσω ποτέ να την περιγράψω. Όπως λέει και ο Πήτερ Πάρκερ, όλες οι μεγάλες ιστορίες ξεκινάνε εξαιτίας ενός κοριτσιού.

Ο ήρωας της ιστορίας, με τον οποίο ταυτίζεσαι είτε είσαι αγόρι είτε είσαι κορίτσι, κυριολεκτικά λατρεύει την Εστέλα. Μια κοπέλα που μισείς από την πρώτη φορά που τη βρίσκεις στη σελίδα σου. Όμορφη, πλούσια, υπεροπτική και για τον Πιπ άπιαστη όσο κι αν προσπαθήσει. Βλέπεις πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ένας ερωτευμένος, πόσα άλλα να απαρνηθεί όταν ο έρωτας του είναι τυφλός και απόλυτος και αν τον έχεις ζήσει κι εσύ μπορείς να τον καταλάβεις και να συγχωρέσεις τα λάθη του.
   
Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον δεν το έχει διαβάσει, ως ένα βιβλίο που πρέπει να έχεις διαβάσει στη ζωή σου (σαν εκείνα που λένε «Οι 100 ταινίες που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις» κι έτσι), αλλά να λάβεις εξ’αρχής υπόψιν ότι θα σου φάει χρόνο να το τελειώσεις. Και όταν γυρίσεις την τελευταία σελίδα να ξέρεις πως θα σου αφήσει μια γλυκιά γεύση, θα γίνει ένα από τα αγαπημένα σου και αναμφισβήτητα θα το θυμάσαι για πάντα.

Υ.Γ.: Η ταινία του Alfonso Cuarón που «είναι βασισμένη» στο μυθιστόρημα του Ντίκενς, αν και καλή, απέχει μακράν από το μεγαλειώδες αυτό αριστούργημα.


Βαθμολογία: ✰ 
Μεγάλες Προσδοκίες

3 σχόλια

  1. Για να πω την αλήθεια, το ξεκίνησα κάποια στιγμή, αλλά το σταμάτησα εκεί όπου το αγόρι συναντάει τον κατάδικο στο δάσος, και αυτός του ζητάει φαγητό κ έτσι. Γενικά απο τα πρώτα που διάβασα δεν μου κίνησε το ενδιαφέρον. :/ Μάλλον φταίει αυτό που λες. Τελοσπάντων, ακολουθώντας τη συμβουλή σου, θα το διαβάσω κάποια στιγμή. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε θα συμφωνήσω πως ο Ντίκενς ανήκει στη παιδική-εφηβική λογοτεχνία. Αυτή η αντίληψη εδώ στην Ελλάδα πηγάζει από το γεγονός ότι τα βιβλία του στη χώρα μας εκδίδονται περισσότερο σε απλοποιημένη μορφή για να είναι αναγνώσιμα από παιδάκια. Βλέπετε, οι ιστορίες του που κάπου κάποτε κάθε άλλο παρά παραμυθάκια ήταν ( τα μισά βιβλία του είναι σχεδόν αυτοβιογραφικά ), σε μας πια μοιάζουν όντως για παραμυθάκια. Ρίξε μια ματιά στο "Δύσκολοι Καιροί" είναι τρομερό!

    (Αν και καθυστερημένα ήρθα και γω στη παρέα σου! )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλωσόρισες στην παρέα, φυσικά και δεν ήρθες καθυστερημένα.

    Είμαι κι εγώ γενικά της άποψης πως οτιδήποτε κλασσικό δεν μπορεί να μπει σε κατηγορίες παιδικών ή εφηβικών ή μεγαλίστικων (!), ακόμα κι αν πρόκειται για τον "Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες". Είναι βιβλία που όλοι μπορούμε να τα διαβάσουμε σε κάθε ηλικία και πάντα θα έχουν κάτι να μας προσφέρουν. Απλώς όπως λες κι εσύ, κυριαρχεί αυτή η αντίληψη στην Ελλάδα και τα βρίσκουμε πάντα στην κατηγορία "Παιδική-Εφηβική Λογοτεχνία" στα βιβλιοπωλεία... Σίγουρα θα διαβάσω κι άλλα βιβλία του Ντίκενς που μυρίζουν τόσο έντονα Αγγλία μιας άλλης εποχής :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή