Περιπέτειες στην ξαπλώστρα μου...

Αυτό το καλοκαίρι απόλαυσα τη θάλασσα με το κουτάλι. Και τι καλύτερο από ένα όμορφο βιβλίο να σου κρατάει συντροφιά καθώς απολαμβάνεις το δροσερό αεράκι που μυρίζει αλμύρα, ενώ παράλληλα ο ήλιος σου χαρίζει ένα χρυσαφένιο μαύρισμα!
Ξεκίνησα με τους "Άθλιους", που όμως τους παράτησα γιατί βγήκε η "Κληρονομιά" του Κρίστοφερ Παολίνι και όπως και να το κάνουμε είχε μια κάποια προτεραιότητα.

Η "Κληρονομιά", είναι ένα όμορφο κλείσιμο 1000+ σελίδων στην ομώνυμη τετραλογία, όπου συντροφιά με τον Έραγκον, τη Σαφίρα και την παρέα τους, νικήσαμε την αυτοκρατορία και τον κακό αυτοκράτορα Γκαλμπατόριξ (μη μου πείτε τίποτα για σπόιλερ, δηλαδή εσείς τι περιμένατε;). Το κακό είναι πως άλλη μια αγαπημένη σειρά έκλεισε, άλλη μια αχτίδα εφηβικής ηλικίας που είχε μείνει δειλά δειλά παρούσα τώρα που έγινα μεγάλη κοπέλα (χα!).
Βαθμολογία

Συνέχισα με την απλή και σοβαρή "Τζέιν Έυρ" της Σάρλοτ Μπροντέ (ή μήπως θα πρεπε να πω της Σαρλόττας Μπροντέ όπως έλεγε στο δικό μου το βιβλίο;). Ήμουν κοντά της στα δύσκολα που πέρασε δίπλα στον κύριο Ρότσεστερ και σ' όλες τις δυσκολίες και τα μυστήρια που εμφανίζονταν στο δρόμο της. Πάντως δεν θα λεγα πως κατάφερε ο Έντουαρντ Ρότσεστερ να πλησιάσει καν τον αγαπημένο Φιτζγουίλιαμ Ντάρσυ στην καρδιά μου!
Βαθμολογία✰,5
Ακολούθησε η ξεκαρδιστική Λίζι Νίκολς ως "Βασίλισσα της Σαπουνόφουσκας", της Μεγκ Κάμποτ (βλ. Το ημερολόγιο μιας πριγκίπισσας). Η Λίζι είναι μια κοπέλα που μιλάει πολύ. Πάρα πολύ. Δε βάζει γλώσσα μέσα της και όλο χώνεται εκεί που δεν τη σπέρνουν. Ομολογώ πως αν την είχα αντίπαλο θα με εκνεύριζε τρομερά τόσο ανακατώστρα που είναι, μα ως φίλη της (κατά κάποιον τρόπο) πιστεύω πως είχε δίκιο και την υποστηρίζω σε όλες τις επιλογές της! Επιπλέον, η Λίζι ταξιδεύει καλοκαίρι σε ένα κάστρο στη Γαλλία και γνωρίζει έναν πανέμορφο, πανέξυπνο, πάμπλουτο νεαρό που δεν είναι ψώνιο και δεν έχει μάτια για άλλη. Ρεαλιστικό όσο δεν παίρνει, έτσι; Κάποια στιγμή θα διαβάσω και τα υπόλοιπα βιβλία με τις περιπέτειες της, άλλωστε είναι από τα βιβλία που διαβάζονται εύκολα και γρήγορα και σε κάνουν να γελάς και με τις γκάφες της ηρωίδας.
Βαθμολογία

Το τελευταίο βιβλίο που έπιασα ήταν το "Νησί των Θησαυρών" του Ρ.Λ.Στίβενσον, όπου ο μικρούλης Τζιμ Χόκινς βρίσκει στο μπαούλο ενός πειρατή έναν χάρτη και μπαρκάρει με ένα πλοίο, την "Ισπανιόλα", για ένα νησί (που δεν μας λέει πού κοντά είναι) μαζί με ένα πλήρωμα κατά το πλείστον πειρατών. Δεν τους καταλαβαίνει κανείς, ακόμα κι αν τραγουδάνε το γνωστό πειρατικό τραγούδι "Πάνω στην κάσα του νεκρού, γιο-χο-χο κι ένα μπουκάλι ρούμι", ακόμα κι αν τον μάγειρα τον λένε Λονγκ Τζον Σίλβερ κι έχει ένα πόδι κι έναν παπαγάλο με το όνομα του περιβόητου πειρατή Φλιντ, ακόμη κι αν πίνουν όλη μέρα κι όλη νύχτα ρούμι. Παρόλα αυτά λίγο πριν φτάσουν στο νησί ανακαλύπτουν από καθαρή τύχη την τρομερή απάτη και από τη στιγμή που προσαράζουν αρχίζουν οι περιπέτειές τους. Ένα όμορφο βιβλίο, γεμάτο αγωνία, που πραγματικά είναι ότι πρέπει για καλοκαίρι στη θάλασσα, με συνοδεία τη μουσική από τους "Πειρατές της Καραϊβικής".
Βαθμολογία

Τώρα θα μου πείτε έφτασε η στιγμή να συνεχίσω τους "Άθλιους", να σοβαρευτώ και να μαζευτώ στο σπίτι μου παρέα με το σοβαρό μου βιβλίο και τα σοβαρά φθινοπωρινά μου ρούχα, σωστά; Άραγε θα σας ακούσω ή θα συνεχίσω με άλλες θαλασσινές περιπέτειες στην ξαπλώστρα μου; Ο καιρός θα δείξει...

2 σχόλια

  1. ... Φαίνεται ότι τα καλύτερα ταξίδια τα κάνουμε στην ξαπλώστρα μας, εμείς οι βιβλιοφάγοι! Ωραίες επιλογές. Ο Στίβενσον ( στην ίδια έκδοση ) υπήρξε η περσινή καλοκαιρινή μου παρέα και του έχω αδυναμία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά κι εγώ εξεπλάγην με το πόσο πολύ μου άρεσε ο Στίβενσον από αυτό του το βιβλίο!! Δεν είναι άδικα, λοιπόν, κι αυτός τόσο γνωστός.

      Διαγραφή