Η Μπέλλα και το μήλο (!)

Η σειρά του Λυκόφωτος (ή Twilight saga όπως το λένε στα ξένα), έχει τρία χρόνια που έφτασε στο τέλος της. Φέτος φτάνει στο τέλος της και η κινηματογραφική μεταφορά της, με το δεύτερο μέρος της Χαραυγής να έρχεται από εκεί που το 'χαμε ξεχάσει στις 15 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους. Θα ξανασυναντήσουμε τον πάλαι ποτέ γόη βρυκόλακαΈντουαρτ και τον μάτσο (συνήθως ημίγυμνο) λυκάνθρωπο Τζέικομπ, την νεογέννητη βρυκολακίνα Μπέλλα και την μικρή τους κόρη Ρένεσμι. Ιδιαίτερες εκπλήξεις δεν περιμένουμε, άλλωστε η όλη ιστορία θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί και ταινία της Barbie.

Ας κάνουμε όμως μια επανάληψη στην ιστορία για να είμαστε έτοιμοι όταν θα πάμε να δούμε το τέλος της. 

Προειδοποίηση προς όποιον δεν τα έχει διαβάσει/δει. Ακολουθεί πλήθος σπόιλερ!!

Η έφηβη Μπέλλα, μετακομίζει στο μονίμως συννεφιασμένο Φορκς για να μείνει με τον μπαμπά της. Εκεί πέφτει πάνω στον γόη του σχολείου, τον Έντουαρτ, γόνο μιας εκπληκτικά πλούσιας, όμορφης  αλλά και μυστήριας οικογένειας, που κάθε φορά που βρίσκεται κοντά της συμπεριφέρεται λες και η Μπέλλα έχει να κάνει μπάνιο από του Αγίου Ποτέ. Τελικά διάφορες καταστάσεις τους φέρνουν κοντά. Λίγο τη σώζει όταν πάει να την πατήσει αυτοκίνητο, λίγο όταν πάνε να τη βιάσουν κάτι κακά αγόρια, λίγο όταν ένας μη χορτοφάγος βρυκόλακας λιγουρεύεται ζεστό και φρέσκο άνθρωπο, τελικά ερωτευόνται και ο Έντουαρτ της αποκαλύπτει το τρομερό του μυστικό: είναι βρυκόλακας, κάπου 800 χρόνων (και ερωτεύτηκε μια 17χρονη!). Και σα να μην έφτανε αυτό, την παρακολουθεί όταν κοιμάται! 

Άλλο ένα καταπληκτικό εύρημα της Μέγιερ, είναι η ιδιότητα που έχουν οι βρυκόλακες να στρασίζουν στο φως του ήλιου. Καλέ γι'αυτό δεν τους βλέπετε να κυκλοφορούν μέρα εδώ κι εκεί, μην τα πιστεύετε αυτά που λένε κάτι άλλοι που δεν ξέρουν, ότι καίγονται, απλά στρασίζουν σαν εκείνο το τσαντάκι που κρατάω κάθε Πρωτοχρονιά! Ο βρυκόλακας, εν ολίγοις, είναι το τέλειο λαμπερό ανθρωποειδές!!

Στη συνέχεια, κι ενώ όλα είναι καλά και "φυσιολογικά" μεταξύ τους, ένα μικρό ατύχημα, μια μικρή πληγή και λίγες σταγόνες αίμα συνεφέρουν τον Έντουαρτ και του υπενθυμίζουν πόσο επικίνδυνος είναι για την κοπέλα-γεύμα του. Έτσι αποφασίζει να την παρατήσει και να φύγει, με αποτέλεσμα ένα ολόκληρο βιβλίο, κατά τη διάρκεια του οποίου ένα έφηβο κορίτσι κάνει κάθε απόπειρα αυτοκτονίας που μπορεί να σκεφτεί γιατί την παράτησε το αγόρι της. Παράλληλα με την πρότυπη αυτή συμπεριφορά της για όλες τις νεαρές αναγνώστριες της Μέγιερ, ακολουθεί η ψύχωση του Τζέικομπ με την φίλη του Μπέλλα, που δεν βλέπει την αρρωστημένη συμπεριφορά της, παρά την ερωτεύεται παράφορα, γιατί μάλλον δεν έχει δει άλλη κοπέλα στη ζωή του ή, πια, η Μπέλλα είναι μια καρακουκλάρα με σπουδαία προσωπικότητα!

Αφού κι αυτή η όμορφη ιστορία φτάσει στο ευχάριστο τέλος της με ένα ταξιδάκι στην Ιταλία (αυτό άξιζε πραγματικά στην ταινία!), ακολουθεί η συνέχεια, όπου η Μπέλλα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στον έρωτα της ζωής της και στον φίλο της ζωής της. (Καλά να πάθει ο Έντουαρτ αφού την παράτησε ένα χρόνο μόνη της με τον Τζέικομπ.) Παράλληλα την κυνηγάει μια βρυκολακίνα που θέλει να πάρει εκδίκηση για το χαμό του συντρόφου της και δώστου αγωνία το βιβλίο. Όλα τελειώνουν σε μια παράγραφο μέσα, τζάμπα τόσο άγχος, τζάμπα τόσο στρες, τζάμπα τοοοοσες σελίδες με το τι θα μπορούσε να συμβεί, ο Έντουαρτ μεμιάς την ξεπαστρεύει και η Μπέλλα είναι και πάλι ασφαλής και ωραία, με μόνο της άγχος ποιον να διαλέξει. Κάπου εδώ ο Έντουαρτ, όντας και της παλαιάς σχολής, της προτείνει να παντρευτούν. Μα τι τρομερό πράγμα της ζητάει! Ακούς εκεί γάμο! Με τον έρωτα της ζωής της, που αν δεν τον έχει θα πάει να σκοτωθεί, που θέλει να γίνει βρυκόλακας για να είναι για πάντα μαζί του, που δεν αντέχει στιγμή μακριά του, όμως γάμο; Πώς να το κάνει αυτό, είναι πολύ μεγάλο βήμα! 

Με τα χίλια ζόρια κάνει την καρδιά της πέτρα και του το κάνει το χατήρι. Πιο άβολο γάμο δεν έχω διαβάσει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους τόσο ερωτευμένους όσο μπορεί να είναι ένα ζευγάρι. Και ζορίζεται κιόλας η κυρία, γιατί είναι λέει πολύ όμορφη όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη και νιώθει πολύ άβολα με τόση ομορφιά. Αφού προσπεράσει και αυτά τα κόμπλεξ της και τον παντρεύεται, φεύγουν για το ταξίδι του μέλιτος. (Κάπου εδώ κάποια άλλη κυρία φαντασιώθηκε τι έκαναν στο ταξίδι αυτό κι έβγαλε μια τριλογία με διάφορες αποχρώσεις του γκρι.) Γυρνώντας από το ταξίδι η Μπέλλα είναι έγκυος. Αυτό θα πει λάθος της φύσης! Άνθρωπος έμεινε έγκυος από βρυκόλακα, με ένα μωρό μισό μισό που σκοτώνει σιγά σιγά τη μανούλα του. Ο Έντουαρτ που μέχρι τώρα προσπαθούσε να αναβάλει τη μεταμόρφωση της αιώνιας συντρόφου του βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο, ή την αφήνει να πεθάνει ή τη δαγκώνει να τελειώνουμε. Φυσικά όλα βαίνουν καλώς. Και το μωρό γεννιέται και η Μπέλλα γίνεται αυτό για το οποίο είχε γεννηθεί: βρυκόλακας! Για να μη μείνει κανείς παραπονεμένος, ο Τζέικομπ με το που βλέπει τη μπέμπα Κάλεν την ερωτεύεται μπαμ και κάτω. Ναι, το βρέφος! Αλλά μη ζορίζεστε, το βρέφος θα μεγαλώσει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, προφανώς ώσπου να φτάσει στην ηλικία που η Στέφανι κρίνει κατάλληλη για να σταθεροποιηθεί.

Εδώ τελειώνει όλη η ιστορία που έχουμε δει μέχρι τώρα, κι έρχεται το τελευταίο μέρος στον κινηματογράφο, να μας συνταράξει με τις μάχες ανάμεσα σε βρυκόλακες, λυκάνθρωπους, και περισσότερους βρυκόλακες. Θα έρθουν οι κακοί Βολτούρι από την Ιταλία, θα φέρουν πολλούς μαγικούς βρυκόλακες μαζί τους, θα μαζευτούν όλοι μαζί στο χιόνι, θα ειπωθούν δακρύβρεχτα λόγια ανάμεσα σε πρώην εχθρούς, θα γίνει μια "αιματηρή" μάχη, μέχρι να έρθει το πολυπόθητο happy end, όπου όλοι, καλοί, κακοί, θα είναι ικανοποιημένοι και θα πάει ο καθένας στις δουλειές του. Φήμες λένε πως στην κινηματογραφική μεταφορά του το τέλος θα είναι έκπληξη, για να δούμε! Ορίστε και το εντυπωσιακό τρέιλερ της ταινίας, το επικό (;;) φινάλε που όλοι (;;;) περιμέναμε:

Βέβαια, εσείς τώρα διαβάζετε αυτές τις γραμμές και σκέφτεστε "Τι κακιά! Αφού δεν της άρεσε γιατί ασχολείται;". Μα η ιστορία της Μέγιερ, όσο κι αν τη βρίσκω εκνευριστική, προβληματική και πολύ εμπορική, με κράτησε σε αγωνία από την αρχή ως το τέλος. Ναι, το ομολογώ, τα ρούφηξα τα βιβλία της! Φταίει ότι ήταν εύκολα; Φταίει ότι μου είχε αρέσει πολύ το πρώτο; Φταίει ότι αναρωτιόμουν πού θα το πάει; Δεν έχω ιδέα! Το σίγουρο είναι πως είναι άλλη μια ιστορία που κατά κάποιον τρόπο απόλαυσα να διαβάζω μέχρι που έφτασα τελικά στο τέλος κι έμεινα να αναρωτιέμαι...