Τι έκανε τον Γκάτσμπυ τόσο υπέροχο

Δεν είχα ποτέ σκοπό πραγματικά να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Το έναυσμα δόθηκε όταν είδα πως θα κυκλοφορήσει μια εντυπωσιακή ταινία το 2013 με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο στο ρόλο του Τζέυ Γκάτσμπυ. Κι επειδή έχω αναπτύξει μια κάποια εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του και στις ταινίες που επιλέγει να παίξει (Ματωμένο Διαμάντι, Shatter Island, Inception, και πολλές πολλές άλλες) αμέσως σκέφτηκα πως πρόκειται για κάποια ακόμη καταπληκτική ιστορία. Κι αν την ταινία δεν την έχω δει ακόμα κανονικά, το βιβλίο τουλάχιστον με αποζημίωσε!


Γιατί ο Γκάτσμπυ είναι τόσο υπέροχος; Μα γιατί είναι σαν μικρό παιδί, αθώος και αγαθός. Βλέπει τα πράγματα πολύ απλά και πιστεύει πως πάντα οι λύσεις τους είναι οι πιο απλές. Ο Γκάτσμπυ είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα γινόμασταν όλοι αν κάποια στιγμή στη ζωή μας δεν αλλάζαμε, δεν μεγαλώναμε, δε γινόμασταν κυνικοί, μονόχνοτοι και βαρετοί.
Ένας φαινομενικά πλούσιος νέος, που κανείς δεν γνωρίζει από πού κρατάει η σκούφια του και πέρα από φήμες και υποψίες κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος είναι, από πού έρχεται, τι δουλειά κάνει, πού τα βρήκε τόσα λεφτά. Κινητήριος δύναμή του η αγάπη του και μόνο για την Νταίζη. Όλα για εκείνη, για μια αγνή, ειλικρινή και απόλυτη αγάπη για την πλούσια Νταίζη. Μια τεράστια απελπισμένη προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή της και να την κερδίσει για τον εαυτό του. Ο Γκάτσμπυ είναι από εκείνους τους άντρες που αγαπούν με όλη τους την ψυχή, με όλη τους την καρδιά, με έναν τρόπο που είμαι πεπεισμένη πως μόνο οι άντρες μπορούν να αγαπήσουν.
Κάπου εδώ έρχεται μια σκέψη μου που θα ήθελα να εκφράσω, μετά από διάφορες συζητήσεις που έχω ακούσει/διαβάσει πρόσφατα εδώ κι εκεί και μετά από εκτενείς δικούς μου προβληματισμούς. Βρίσκω πολλά μικρά ή μεγαλύτερα κορίτσια να θεωρούν πως άντρες που αγαπάνε σαν τον Γκάτσμπυ ανήκουν αποκλειστικά στη σφαίρα της φαντασίας και πως τέτοιες ιστορίες αγάπης είναι απλά όμορφα παραμύθια. Είμαι τρομερά αντίθετη με τη συγκεκριμένη ιδέα, όχι μόνο γιατί έχω ζήσει από κοντά έναν πολύ δυνατό έρωτα και γνώρισα έναν άνθρωπο τόσο απόλυτα δοσμένο στην αγαπημένη του όσο σε καμιά ιστορία αγάπης που έχω διαβάσει, αλλά και γιατί αν το μελετήσουμε λίγο πιο προσεκτικά θα βρούμε τους λόγους που όλα αυτά τα κορίτσια μικρότερα ή μεγαλύτερα δεν έχουν συναντήσει έναν τέτοιον άντρα: Τι διαφορετικό είχε ο Γκάτσμπυ από τους άλλους "μνηστήρες" της Νταίζη; Δεν ήταν κανένας. Ο Γκάτσμπυ ήταν ένα απλό φτωχόπαιδο, ένας νεαρός χωρίς καλά καλά ρούχα να φορέσει, ένα τίποτα στον πλούσιο κόσμο της Αμερικής. Ήταν ένα απλό αγόρι που αγάπησε ειλικρινά. Όμως ποιο από όλα εμάς τα κορίτσια τη σήμερον ημέρα θα γυρίσει να κοιτάξει ένα απλό κι ενδεχομένως φτωχό αγόρι; Μήπως την προσοχή μας τραβάνε εκείνοι που είναι κάποιοι; που "έχουν ένα όνομα"; που έχουν μια σχετική οικονομική άνεση; ένα καλό αυτοκίνητο; μια καλή δουλειά; που ντύνονται κομψά και βγαίνουν σε καλά μαγαζιά; Ίσως όλα αυτά όπως τα βλέπετε εδώ γραμμένα να σας φαίνονται ρηχά, όμως είναι πολλές ανάμεσά μας που δεν θα γύριζαν να κοιτάξουν έναν υδραυλικό, έναν ταξιτζή, έναν αγρότη. Αν αναρωτιέστε πού βρίσκονται αυτοί οι άντρες που ξέρουν να αγαπάνε αληθινά και μπορούν να σας κάνουν ευτυχισμένες, ίσως να πρέπει να κοιτάξετε κάπου αλλού. Γιατί εκεί που κοιτάτε να βρείτε κάποιον να σας αγαπήσει ειλικρινά, θα βρείτε πολλούς που πρέπει πρώτα να σταματήσουν να αγαπούν τόσο τον εαυτούλη τους.

Ο Γκάτσμπυ ήταν κάποτε φτωχός, ο Νόα ήταν ένας εργάτης, ακόμη και ο Γουίλ ήταν ένας κοινός βοηθός σιδερά. Μπορεί να είχαν άδειες τσέπες, είχαν όμως γεμάτες καρδιές.
Προτού κλείσω αυτό το θέμα θα ήθελα να προειδοποιήσω έντονα όσους σκοπεύουν κάποια στιγμή να διαβάσουν το συγκεκριμένο βιβλίο από τις εκδόσεις Πατάκη!

Πρωτότυπος τίτλος: The Great Gatsby
Συγγραφέας: F.Scott Fitzerald
Εκδόσεις: Πατάκη
Κυκλοφορία: Οκτώβριος 2000
ISBN: 9789603785415
Σελίδες: 232

Οι εκδόσεις Πατάκη περιλαμβάνουν έναν υπέροχο σχολιασμό της Σώτης Τριανταφύλλου "αντί εισαγωγής" που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαβαστεί αντί εισαγωγής!!!! Περιγράφει όλη την ιστορία με ανάλυση από την αρχή ως το τέλος, κυρίως τα σημαντικά σημεία της ιστορίας και είναι πολύ απογοητευτικό και ξενερωτικό, σαν κάποιος να σου αποκαλύπτει τον δολοφόνο σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Γι' αυτό προσοχή!!!!!

Βαθμολογία: 

15 σχόλια

  1. Ανώνυμος24/5/13 9:07 μ.μ.

    Θα συμφωνήσω με τους χαρακτηρισμούς σου για τον Jay, ειδικά με την τελευταία πρόταση! Πιστεύω ότι έμοιαζε αρκετά με τον φίλο του, τον Nick, γιατί και οι δύο ήταν καλοκάγαθοι και προσγειωμένοι, και γι' αυτό δεθήκαν από την αρχή. Επίσης, ένας λόγος που μου άρεσε πολύ το βιβλίο, είναι το απροσδόκητο τέλος του, πραγματικά έπαθα ένα μικρό σοκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε κι εγώ το περίμενα, αφού το διάβασα δυο-τρεις φορές να δω αν κατάλαβα καλά!!!

      Διαγραφή
  2. Δεν το διάβασα το βιβλίο αν και πιστεύω πως βλέποντας την ταινία θα γίνει κι αυτό!
    Και για μένα ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο αποτελεί εγγύηση και ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για να δω την ταινία (όπως και το ότι η ταινία είναι βασισμένη σε βιβλίο). Αυτό τον άνθρωπο βρε παιδί μου, όσο τον αντιπαθούσα στην αρχή τόσο τον εκτμάω τώρα..!!!
    Πάντως ένα μικρό σοκ το έπαθα κι εγώ με το τέλος :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ δεν θα 'λεγα ότι τον αντιπαθούσα όσο ότι μου ήταν αδιάφορος στην εποχή του "Τιτανικού", αλλά πλέον παρατηρώ πως όλες του οι ταινίες είναι μια και μια. Δεν είχα πραγματικά καθόλου σκοπό να το διαβάσω πριν δω το τρέιλερ!!

      Και το βιβλίο είναι πολύ ωραίο, λίγο με μπέρδευε στην αρχή γιατί δεν ήταν πάντα απόλυτα σαφές το ποιος μιλούσε. Και παρόλο που είναι πολύ μικρό δεν θα έλεγα ότι διαβάζεται γρήγορα.. Ο Γκάτσμπυ όμως είναι πραγματικά υπέροχος και αξίζει να διαβάσει κανείς την ιστορία του :)

      Διαγραφή
  3. Πέραν από το ενδιαφέρον για το βιβλίο που αναπτύχθηκε διαβάζοντας το άρθρο σου, η παράγραφος για την αναζήτηση της αγάπης που συνοψίζεται στην παραίνεση "Αν αναρωτιέστε πού βρίσκονται αυτοί οι άντρες που ξέρουν να αγαπάνε αληθινά και μπορούν να σας κάνουν ευτυχισμένες, ίσως να πρέπει να κοιτάξετε κάπου αλλού." άγγιξε ευαίσθητες χορδές! Εδώ και πάρα πολλά χρόνια λέω σε φίλες που τυχαίνει να συζητήσουμε το θέμα "Αυτοί που σας αγαπούνε πραγματικά είναι συνήθως αυτοί που δεν τους ρίχνετε δεύτερη ματιά". Τι άλλο να πω; Τέτοια γράφεις και με έχεις κάνει fan στο blog!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα χαίρομαι πολύ και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :)

      Έχω δώσει κι εγώ σε φίλες τέτοιες συμβουλές, απλά τώρα μου δώθηκε η ευκαιρία να το αναλύσω και... δημόσια. Αυτό που με παρακίνησε κυρίως είναι αυτό που λέγεται τόσο συχνά, ότι "δεν υπάρχουν τέτοιοι άντρες" ή για μεγάλα love stories ότι "αυτά είναι παραμύθια". Όχι! Δεν είναι έτσι! Απλώς τα θέλουμε όλα δικά μας!!

      Διαγραφή
  4. Ο Leonardo είναι απο τους κορυφαίους της εποχής μας και είμαι σίγουρη πως στο ρόλο θα είναι μαγευτικός.Στην εφηβεία μου πέρασα και εγώ,όπως τόσες και τόσες κοπέλες τη Leomania απο τότε που τον πρωτοείδα στον Τιτανικό.Τον λάτρεψα,όμως και στο Shutter Island.

    Όσο για την άποψη σου ότι η πλειοψηφία των κοριτσιών δεν θα καταδεχόταν να κοιτάξει έναν οικονομικά ασθενέστερο άντρα,δεν συμφωνώ απόλυτα αν κρίνω απο εμένα που ποτέ δεν κοίταζα την οικονομική κατάσταση του άλλου,αλλά τα συναισθήματα και την αγάπη του.Συμφωνώ ότι υπάρχουν και τέτοιες γυναίκες που κυνηγούν αποκλειστικά έναν οικονομικά εύρωστο σύντροφο,μα τις πιο πολλές φορές καταλήγουν δυστυχισμένες.Τελικά το μεγαλείο βρίσκεται στην ψυχή.Τα υλικά αγαθά δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο στα ζητήματα καρδιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα, το μεγαλείο βρίσκεται στην ψυχή και πλούσιος είναι εκείνος που ξέρει πρώτα να δίνει και όχι να παίρνει. Αλλά αυτά δεν ξέρω κατά πόσο τα σκέφτεται η πλειοψηφία του κόσμου.... Ειδικά για την τελευταία ταινία του υπέροχου Γκάτσμπυ, νιώθω ότι τα μηνύματα που ήθελε να περάσει η ιστορία κάπως αποσιωπήθηκαν και ένα μεγάλο ποσοστό κόσμου την προτίμησε για τη χλίδα, τη λάμψη και τον πλούτο που έδειξε. Ελπίζω να κάνω λάθος.

      Διαγραφή
  5. Ωραία παρουσίαση, Αλίκη! Λες πολύ λίγα έως ελάχιστα, παρέχοντας και το απόλυτο "πείραγμα" (το teaser, ντε!) με τη συμβουλή που πρόσθεσες -για τα κριτήρια ως προς τους άντρες που ευνοούν υγιείς σχέσεις.
    Έχουν περάσει χρόνια, κοντά στη δεκαετία, από τότε που το διάβασα. Οπότε μου έχει μείνει πλέον μόνο η αίσθηση πως η ιστορία άξιζε και με το παραπάνω το χρόνο που της αφιέρωσα, ενώ θυμάμαι και πως το τέλος ήταν σοκαριστικό παρ' ότι δεν είμαι απόλυτα σίγουρος πως αυτό που θυμάμαι είναι σίγουρα το πραγματικό τέλος..! :\ Άτιμο πράγμα ο χρόνος που περνά... Θα το ελέγξω όμως και από την ταινία!
    Ακόμη, θυμάμαι πως ο αφηγητής (σε πρώτο πρόσωπο, σωστά;) ανακαλύπτει το Γκάτσμπυ και μας παρουσιάζεται μια υπέροχη ιστορία, με πρωταγωνιστή ένα σπάνιο άνθρωπο. Αυτά τα λίγα έχουν απομείνει πια! Όμως δεν πειράζει, θα τα εμπλουτίσουμε!!!

    Υ.Γ.: Πρώτα το θέμα με το αγόρι που διαβάζει, μετά η παραίνεση εδώ..! Εσύ αρχίζεις και επιτελείς έργο! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα λες;; να μη με βγάλετε ψεύτρα λοιπόν :P

      Φαντάζομαι σίγουρα θα δεις την ταινία, αλλά μπορείς και να ξαναδιαβάσεις το βιβλίο για επανάληψη, είναι τόσο μικρό. Εγώ πιστεύω κάποια στιγμή θα το ξαναδιαβάσω, νομίζω είναι από τα βιβλία που ξαναδιαβάζονται και τα εκτιμάς περισσότερο στη δεύτερη ανάγνωση.

      Διαγραφή
    2. Η άποψη του Γ. Ξενόπουλου επί του θέματος, από το έργο του 'Στέλλα Βιολάντη': "Ξέρετε, ότι άμα η γυναίκα θέλει, άμα δέχεται να την αγαπά ένας άνδρας, αυτό σημαίνει ότι τον αγαπά. Τέτοια είναι η αγάπη της από τη φύση, παθητική, και γι' αυτό ποτέ ή πολύ σπάνια έχει την πρωτοβουλία."

      Διαγραφή
    3. χμμμ δεν ξέρω αν συμφωνώ με τον Ξενόπουλο... αλλά πάλι όλο και κάποια παραπάνω εμπειρία στη ζωή θα είχε από μένα για να το λέει αυτό :Ρ

      Διαγραφή
  6. Ανώνυμος7/9/13 2:01 μ.μ.

    Ομολογώ πως το άρθρο σου με επηρέασε και με ενέπνευσε. Τη περίοδο που το διάβασα ήμουν τρομερά επηρεασμένη από τα μυθιστορήματα που διάβαζα και που ακόμα διαβάζω. Ορίστε το άρθρο που εγώ έγραψα:
    http://travelintoyourmind.blogspot.gr/2013/06/blog-post_15.html

    Cathy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφο το άρθρο σου και η σελίδα σου γενικότερα Cathy :)

      Διαγραφή
  7. Από καιρό ήθελα να διαβάσω τον υπέροχο Γκάτσμπυ, αλλά η αφορμή μου δόθηκε κι εμένα μετά από την ταινία του Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Γνωρίζοντας κι εγώ ότι τα τελευταία χρόνια κάνει τη μία καλή δουλειά μετά την άλλη, έβαλα να δω την ταινία από το πρώτο πεντάλεπτο τρελάθηκα!
    Το καλοκαίρι που μας πέρασε, αγόρασα -επιτέλους!- το βιβλίο και τρελάθηκα ακόμη περισσότερο, αφού το "ρούφηξα" μέσα σε μία μόνο μέρα.
    Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοξεχωρίσω από το βιβλίο..Την κενότητα του κυνηγιού για το "αμερικάνικο όνειρο", την τραγικότητα του κεντρικού ήρωα που εν τέλει, παρόλο που έκανε τα πάντα για τη γυναίκα που αγαπούσε, δεν αγαπήθηκε παρά μονάχα από τον μόνο φίλο που έκανε, τον φτωχό γείτονα(αξιοσημείωτη ήταν η σκηνή της κηδείας στην οποία παρευρέθηκε μόνο ο αλκοολικός κυριούλης που παρευρέθηκε μια φορά σ' ένα πάρτυ του Γκάτσμπυ), τη φοβερή πρόζα του Φιτζέραλντ..όλα ήταν υπέροχα!
    Θα μπορούσα να μιλάω για τον Γκάτσμπυ ώρες ολόκληρες!

    Ένα είναι σίγουρο: ανυπομονώ να το ξαναδιαβάσω στα αγγλικά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή