Η ταινία που σας παρουσιάζω σήμερα, πραγματεύεται μια ιδιαίτερη περίπτωση που κάθε συγγραφέας σκέφτεται, τουλάχιστον την πρώτη φορά:
Πώς να σκοτώσεις έναν ήρωά σου!
 |
| "Πιο παράξενο κι από παράξενο" (χάνει λίγο στα ελληνικά, αλλά είναι έξυπνο). |
Η Κάρεν Έιφελ, είναι μια επιτυχημένη συγγραφέας που γράφει πάντα "όμορφες τραγωδίες". Σε κάθε βιβλίο της κάποιος κεντρικός ήρωας στο τέλος πεθαίνει, πάνω στη χειρότερη στιγμή, που όμως δημιουργεί ένα όμορφο κλείσιμο στις ιστορίες της (κάτι σαν τα περισσότερα βιβλία του Σπαρκς). Το τελευταίο βιβλίο που γράφει, έχει για βασικό ήρωα τον Χάρολντ Κρικ, έναν άχρωμο και μονότονο υπάλληλο της εφορίας, ο οποίος είναι βυθισμένος στη ρουτίνα του και ούτε που το καταλαβαίνει πως η ζωή του περνάει δίχως να ζει την ουσία της.
Ο Χάρολντ όμως, δεν είναι απλά ένας φανταστικός λογοτεχνικός ήρωας, είναι πραγματικός, με σάρκα και οστά. Κι ένα όμορφο πρωινό την ώρα που ετοιμάζεται να πάει στη δουλειά του, αρχίζει να ακούει τη φωνή της Κάρεν να διηγείται τη ζωή του με ακρίβεια και εξονυχιστικές λεπτομέρειες (αλλά με καλύτερο λεξιλόγιο). Αρχικά παραξενεύεται, αναρωτιέται μήπως τρελάθηκε ώσπου κάποια στιγμή εκεί που περιμένει να περάσει απέναντι το δρόμο, η Κάρεν διηγείται το εξής:
"Αυτό που δεν ήξερε όμως ο Χάρολντ, ήταν ότι πολύ σύντομα επρόκειτο να πεθάνει"
Ο Χάρολντ πανικοβάλλεται. Αφού η φωνή που μόνο αυτός ακούει για όλα τα άλλα είχε δίκιο, δεν μπορεί παρά να έχει και για αυτό. Μα να πεθάνει; Από τόσο νέος; Τα νέα διαταράσσουν τη ρουτίνα του, τον προκαλούν να αλλάξει τις συνήθειές του, τη δουλειά του, το ντύσιμό του, τους φίλους του, μέχρι και τον τρόπο που πλένει τα δόντια του. Και τότε είναι που θα συναντήσει την ατίθαση και επαναστάτρια Άνα Πασκάλ, που το μόνο που θέλει είναι να πάει κόντρα στο κράτος ψήνοντας τα μπισκότα της.
Ο Χάρολντ ούτε που καταλαβαίνει πως η ζωή του αλλάζει, πως από άχρωμη βρίσκει όλα τα χρώματα και από μονότονη γεμίζει με νέες εκπλήξεις αλλά και τον διαρκή φόβο του απρόοπτου θανάτου του.
Όταν η Κάρεν αντιλαμβάνεται πως ο ήρωας που δημιούργησε στο χαρτί υπάρχει στ' αλήθεια, και πως από εκείνην εξαρτάται το αν θα ζήσει ή θα πεθάνει, πρέπει να αποφασίσει αν θα διαλέξει να σώσει τη ζωή του ήρωά της, ή θα τον θυσιάσει για το πιο μεγαλειώδες μυθιστόρημα που έγραψε ποτέ της.
Σαν ταινία είναι και ευχάριστη και συγκινητική, αλλά αυτό που μου αρέσει ακόμη περισσότερο είναι πως βλέποντάς την, έχω την αίσθηση πως διαβάζω κανονικά ένα βιβλίο. Παίζουν πολλοί γνωστοί ηθοποιοί, από την Emma Thompson και τον Will Ferrell, μέχρι την Maggie Gyllenhaal, την Queen Latifah και τον Dustin Hoffman και όλοι τους παίζουν μοναδικά το ρόλο τους. Η Emma Thompson είναι μια ιδιόρρυθμη συγγραφέας που αναζητά την έμπνευση και ο Will Ferrell, που γενικά δεν μου πολυαρέσει και δεν τον θεωρώ ιδιαίτερα αστείο, θα μπορούσα να κάνω την υπέρβαση και να πω ότι είναι μέχρι και γλυκούλης. Όσο για την Maggie Gyllenhaal, το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως μου άνοιξε την όρεξη για μπισκότα και γάλα!
To όλο θέμα της ταινίας, είναι κατά πόσο μπορείς να σκοτώσεις έναν ήρωα που δημιούργησες και στην ουσία γνώρισες μέσα από τα γραπτά σου, που τον παρακολούθησες στα μικρά και στα μεγάλα του, στις δημόσιες αλλά και στις πιο προσωπικές του στιγμές, που ξέρεις μέχρι και πώς σκέφτεται και πώς θα συμπεριφερθεί σε κάθε περίπτωση. Εκεί που είσαι ένας μικρός θεός και παίζεις τη ζωή του στα δάχτυλά σου, που από εσένα εξαρτάται το αν θα ζήσει ή θα πεθάνει, αν θα είναι ο πιο ευτυχισμένος ή ο πιο δυστυχισμένος ήρωας που υπήρξε ποτέ. Όλα εξαρτώνται από τον συγγραφέα, και νομίζω πως το μήνυμα που θέλει να περάσει η ταινία είναι πως ακόμα και για τον ίδιο τον δημιουργό το να σκοτώσει έναν ήρωα που δημιούργησε, γνώρισε και αγάπησε, δεν είναι καθόλου απλό πράγμα, ιδίως όταν παίρνει πραγματικές διαστάσεις το θέμα. Εκτός βέβαια αν είσαι ο Μάρτιν!!
Ορίστε και το τρέιλερ:
Βαθμολογία ταινίας: ✰✰✰✰
0 σχόλια