Ή αλλιώς: "Ο λαβύρινθος: Πύρινες δοκιμασίες" ή ακόμη "Η δεύτερη ταινία του Maze Runner" ή πάλι "Ο νυχοφάγος-σα-να-μην-υπάρχει-αύριο" και "Πού πήγαν τα ποπκόρν μου; πότε τα 'φαγα; τι θες να πεις έφαγα και τα δικά σου; εγώ θυμάμαι μόνο να κάθομαι και να ξεκινάει η ταινία!! Τι θες να πεις πέρασαν 2 ώρες;"
Αν τα συγκεκριμένα βιβλία είναι pageturners δεν το ξέρω, γιατί δυστυχώς δεν κυκλοφορούν πια στα ελληνικά (για το Θεό!!!) και δεν κυκλοφορούν και γενικά πουθενά, ούτε καν να τα κατεβάσουμε δηλαδή (αν κατεβάζαμε βιβλία, που κανείς δεν κατεβάζει εννοείται γιατί είναι παράνομο!!!), η απόλυτη κατάρα να μην μάθεις τι θα γίνει παρακάτω!! Τέλος πάντων, περίμενα μετά την πρώτη ταινία με τον Λαβύρινθο που παρακολούθησα μέσα από τα δάχτυλά μου (και γι' αυτή θα μιλήσουμε ανάποδα σε μελλοντικό άρθρο, ναι!) πώς και πώς αυτή τη δεύτερη, ακόμα κι αν δεν είχα δει ούτε τρέιλερ πριν πάω σινεμά, τόσο σίγουρη ήμουν πως θα μου άρεσε!!!
Η προηγούμενη μας άφησε με το καστ των ηθοποιών μας να έχουν βγει από το λαβύρινθο και να βρίσκονται σε ένα διαλυμένο WICKED με την τύπισσα με τα λευκά αυτοκτονημένη (αλλά στα ψέματα) και κάτι κουκουλοφόρους που έρχονται να τους πάρουν και καλά για καλό και να τους πάνε μακριά από το λαβύρινθο στην ασφάλεια και στο σπίτι. Η δεύτερη ταινία ξεκινάει εκεί ακριβώς, με τον Τόμας μας (που ελλείψει κάποιου πιο ενήλικου πρωταγωνιστή καταλήγεις να τον ερωτεύεσαι και λίγο) να μην του κάθονται καθόλου καλά όλα αυτά που γίνονται εκεί που τους πάνε, και να μην εμπιστεύεται καθόλου τον Littlefinger, που φυσικά και δεν τον εμπιστεύεσαι, κοτζάμ Νεντ Σταρκ σκότωσε (για να μη μιλήσω για τη Σάνσα!!) και έχει κι ένα θέμα με την Τερέζα που την αγαπάει βρε παιδί μου, κι ας είναι πιο ψυχρή κι από τη βασίλισσα του χιονιού.
Και όπως είναι φυσικό, γιατί προφανώς είναι κάποιου είδους εκλεκτός κι αυτός, ανακαλύπτει την αλήθεια και αποφασίζει να το σκάσουν από το ασφαλές τους καταφύγιο (που όμως προοριζόταν να τους κάνουν σουβλάκια) για να τρέχουν έξω στα ανοιχτά, με τον καιρό να παίζει μαζί τους και τα ζόμπι να τους κυνηγάνε σε σπριντ (σίριουσλι, τρέξιμο τρελό τα ζόμπι, δεν έχετε ξαναδεί τέτοια ταχύτατα ζόμπι!!)
Τα τοπία της κατεστραμμένης Νέας Υόρκης (γιατί συγγνώμη, αλλά πού αλλού θα μπορούσαν να βρίσκονται;) είναι φοβερά και εντυπωσιακά ρεαλιστικά, σαν κακός εφιάλτης. Μόνο που πέρα από την αίσθηση του εφηβικού δυστοπικού μυθιστορήματος, υπάρχει μια έντονη αίσθηση Mad Max, στα σοβαρά, τον περίμενα να ξεπεταχτεί από κάποια γωνία (ήλπιζα κιόλας να πεταχτεί ένας Tom Hardy γιατί ο Τόμας είναι και λίγο πιτσιρίκι και δεν είναι και πολύ του γούστου μου, αλλά αν επιμένουν οι σκηνοθέτες-σεναριογράφοι-παραγωγοί κλπ τι να κάνω κι εγώ ο άνθρωπος!!!)
Σε αυτή τη δεύτερη ταινία νομίζω πως δένεσαι ακόμη περισσότερο με τους ήρωες, δε θέλεις να πάθει κανείς τίποτα και σχεδόν τους μετράς κάθε φορά που συμβαίνει κάτι φοβερό να δεις αν είναι όλοι εκεί. Έχει και αρκετά ωραίες σκηνές που "τυχαία" συλλαμβάνει ο φακός και μερικούς νέους ήρωες που μας αρέσουν αλλά δεν προλαβαίνουμε να τους χαρούμε και πολύ. Ο Τόμας είναι ψιλοκολημένος με την Τερέζα, αν κι εκείνη ως βασίλισσα του χιονιού είναι μονίμως αλλού (μέχρι που στο τέλος την κάνει την πατάτα της και τους προδίδει κιόλας, πάνω που λες επιτέλους βρεθήκαν οι δυο τους μονάχοι πάνω στο βουνό και θα πέσει κι ένα φιλάκι κάτι βρε αδερφέ!!) και όλο προσπαθεί να τη σώσει. Κρίμα, γιατί η Μπρέντα, αν και δε μου πολυάρεσε, φαίνεται πολύ πιο διασκεδαστική (και λιγότερο προδότρα) από την άλλη. Είναι και τολμηρή και του ρίχνει κι ένα φιλάκι πάνω στη νάρκωση!
Βρίσκουμε και το Right Arm (που δε μας μετέφρασαν) μέσα στα βουνά, που έρχεται όμως το WICKED και κόβει κώλους (σόρρυ αλλά αυτό κάνει!) αλλά αυτοί απτόητοι λένε να συνεχίσουν, να επιστρέψουν πίσω στο WICKED και να σκοτώσουν την Άβα στ' αλήθεια αυτή τη φορά, αν και κατά βάθος εμείς τον Littlefinger θέλουμε να σκοτώσουν και να ρίξουν κι ένα χέρι ξύλο στην άλλη την Τερέζα (που να σας πω την αλήθεια, τα 'χει κι αυτή τα δίκια της με αυτά που έζησε).
Και μια πρόβλεψη για το τέλος της τριλογίας, αν δε μας τη σπάσουν σε δύο μέρη δηλαδή, ο Τόμας θα είναι η γιατρειά για όλο τον πλανήτη και θα θυσιαστεί για να σωθεί η ανθρωπότητα από το δικό του μοναδικό αίμα. Ή μια άλλη πρόβλεψη, να μην έχει ανοσία στην αρρώστια και στο τέλος να γίνει κι αυτός και όλοι οι άλλοι ζόμπι και να τελειώσει με sad end η ιστορία. ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ!!! Ελπίζω πως θα καταφέρω να βρω τα βιβλία και να διαβάσω το τέλος μόνη μου πριν το δω!
0 σχόλια