Σκιές στο Φως

Φωτογραφία από την Evi Ive

Για τον Οκτώβριο η Λέσχη του Τρελοκαπελά επέλεξε να διαβάσει ένα βιβλίο με σκοτεινές ιστορίες Γάλλων συγγραφέων. Αφού ψάξαμε και ψάξαμε βρήκαμε λίγα πράγματα (κυρίως Μωπασάν) και τελικά καταλήξαμε σε αυτό εδώ το βιβλίο (που μόνο Μωπασάν δεν έχει) που περιλαμβάνει μικρές ιστορίες, διηγήματα και αποσπάσματα από 8 Γάλλους συγγραφείς, όπως Μπωντλαίρ, Απολλιναίρ, Προυστ και άλλους.

Φωτογραφία από την Ellie Tolia

Εκδόσεις: Νεφέλη
ISBN: 978-960-211-886-3
Σελ.: 168


Μια ομάδα νεαρών μεταφραστών επέλεξε τις ιστορίες που βρίσκονται στο βιβλίο αυτό, κάτι που για μένα του έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αξία. Η δουλειά τους με άφησε απόλυτα ικανοποιημένη, αν και δεν ξετρελάθηκα τόσο με όλους τους συγγραφείς. Λίγα λόγια για τον καθένα, και τις εντυπώσεις μου από αυτούς.

Γκιγιώμ Απολλιναίρ 
Ωραίος ο τρόπος γραφής του, περιλαμβάνονται τα διηγήματα: Η περιπλάνηση της σκιάς, Η εξαφάνιση του Ονορέ Συμπράκ, Ονειροκριτική ή το όνειρο του σηπόμενου μάγου. Εκτός από την τελευταία ιστορία που μου φάνηκε κάπως αλλοπρόσαλλη, οι υπόλοιπες ήταν εξαιρετικές!






Πωλ Βερλαίν
Η τελευταία μετάληψη και Ο τύραννος, άλλα δύο εξαιρετικά διηγήματα που μου άρεσαν και απόλαυσα την ανάγνωσή τους.








Κόμης ντε Λωτρεαμόν
Ο συγκεκριμένος προσωπικά δεν μου άρεσε, ήταν αρκετά παράξενος για τα γούστα μου (που μάλλον σε γενικές γραμμές είναι πιο απλά). Διαβάσαμε μερικά αποσπάσματα από Τα Ασματα του Μαλντορόρ.


Στεφάν Μαλλαρμέ
Ο Μαλλαρμέ μας χάρισε μερικά ποιητικά πεζά του, τα: Φτωχό χλωμό παιδί, Αναπόληση, Η δόξα, Φθινοπωρινός θρήνος, Η πίπα, Χειμωνιάτικο ρίγος, Το φαινόμενο του μέλλοντος. Ευτυχώς που ήταν μικρά, μονοσέλιδα σχεδόν, γιατί ο συγκεκριμένος ήταν τόσο βαρετός που κόντεψα να παρατήσω το βιβλίο ολόκληρο (ευτυχώς δεν το έκανα!)





Αλοΰσιους Μπερτράν
Παρόλο που διαβάσαμε τρία-τέσσερα αποσπάσματα από τα Όνειρα του Γκασπάρ της νύχτας, ο Μπερτράν δε με κούρασε όπως κάποιοι άλλοι. Αν και παρόλα αυτά δε νομίζω να ξαναδιαβάσω. Άλλες ιστορίες του ήταν: Το γοτθικό δωμάτιο, Ο χορός κάτω απ' το καμπαναριό, Το φεγγαρόφωτο και η Σαλαμάνδρα.




Σαρλ Μπωντλαίρ
Ο πασίγνωστος γάλλος καταραμένος ποιητής με άφησε καταμπερδεμένη. Από τη μια μου άρεσε η γραφή του και με έβρισκαν τόσο φοβερά σύμφωνη οι απόψεις του, από την άλλη μου φάνηκε πικρόχολος και κακός άνθρωπος στην πραγματικότητα. Στο βιβλίο μας περιλαμβανόταν κάποιες Βολές του, που όμως ορισμένες θεωρώ πως θα μπορούσαν να παραληφθούν καθώς είχαν ύφος σημειώσεων που δε νομίζω πως μπορούσε να καταλάβει κανείς άλλος πέρα από τον ίδιο!



Ζεράρ ντε Νερβάλ
Ίσως αυτός που μου άρεσε περισσότερο, με δύο ιστορίες του: Το πράσινο τέρας και Οκτάβια. Απλές ιστορίες, ατμοσφαιρικές, μου θύμισαν Πόε ή Τιμ Μπάρτον για κάποιο λόγο και αν έχει γράψει κι άλλα τέτοια φανταστικά, σίγουρα θα τον ψάξω περισσότερο.







Μαρσέλ Προυστ
Άλλος ένας που δεν το περίμενα αλλά με εξέπληξε ευχάριστα, μερικές σελίδες του από τις Ημέρες ανάγνωσης, που περιγράφουν ιδανικά τις παιδικές αναμνήσεις ενός νεαρού αναγνώστη. Εκπληκτική η γραφή του, στο μικρό της μέγεθος δε με κούρασε, αναρωτιέμαι όμως αν θα άντεχα να διαβάσω το "Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο" αν δεν έχει σκοπό ποτέ του να αλλάξει παράγραφο!!





Σε γενικές γραμμές μου άρεσε το βιβλιαράκι, αλλά μου φάνηκε και λίγο σαν φυλλάδιο με περιλήψεις. Δε μπορώ να πω πως έχω διαβάσει κάποιον από όλους αυτούς τους συγγραφείς περισσότερο από ότι πριν το ανοίξω. Στο μόνο που με βοήθησε είναι να αποκλείσω μερικά ονόματα από τη λίστα μου.

Φωτογραφία Γιώργος Ζωγράφος

Τον Οκτώβριο, τον πιο "σπούκι" μήνα, με την Λέσχη του Τρελοκαπελά διαβάσαμε το "Σκιές στο Φως", μια ανθολογία οκτώ γάλλων συγγραφέων-ποιητών οι περισσότεροι εκ των οποίων θεωρούνται "καταραμένοι ποιητές". Δεν με ικανοποίησε αρκετά γιατί μου φάνηκε ότι το υπερσυμπύκνωσαν διότι προσπάθησαν σε 160 σσ να βάλουν ένα δείγμα από οκτώ πολύ σημαντικούς λογοτέχνες. Παρ'όλα αυτά πιστεύω ότι είναι ένα σχετικά απολαυστικό ανάγνωσμα. Ξεχώρισα τα κείμενα του Μ. Προυστ και του Λωτρεαμόν.