Καλά Χριστούγεννα

Το Δεκέμβριο του 1914, κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, συνέβη κάτι πολύ παράξενο για την ιστορία της ανθρωπότητας, που ξεχώρισε κι ας ξεχάστηκε αργότερα. Τα αντίπαλα στρατεύματα των Γάλλων/Βρετανών-Γερμανών που πολεμούσαν στα γαλλοελβετικά σύνορα, έκαναν ανακωχή τη νύχτα της παραμονής Χριστουγέννων και πέρασαν μαζί την γιορτή αυτή, σαν φίλοι. Την επόμενη μέρα, οι στρατιώτες αρνήθηκαν να συνεχίσουν τον πόλεμο, προκαλώντας την οργή των ανωτέρων τους που τους χαρακτήρισαν μέχρι και λιποτάκτες και προδότες, όμως πώς μπορείς να χτυπήσεις τον εχθρό σου όταν έχεις συνειδητοποιήσει πια πως δεν είστε τελικά εχθροί, όχι από επιλογή, και δεν έχετε και τόσο μεγάλες διαφορές ούτε και κάτι να χωρίσετε στην τελική.

Τίτλος πρωτότυπου: Joyeux Noël

Συγγραφέας: Christian Carion

Εκδόσεις: Μέδουσα

ISBN: 9789608338258

Σελ.: 160

Το βιβλίο "Καλά Χριστούγεννα" γράφτηκε από τον Κριστιάν Καριόν από τον οποίο έγινε και η ομώνυμη ταινία. Μας περιγράφει την ιστορία μέσα από τα μάτια ενός Σκοτσέζου ιερέα, μιας σοπράνο, ενός Γάλλου υπολοχαγού κι ενός τενόρου.

Σαν βιβλίο, είναι απλά γραμμένο και διαβάζεται εύκολα. Αν όμως έχετε έτσι κι αλλιώς σκοπό να δείτε την ταινία, θα έλεγα πως δε χρειάζεται να διαβάσετε και το βιβλίο, είναι ακριβώς τα ίδια. Σε κάθε περίπτωση όμως, πρόκειται για μια αριστουργηματική στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας που αξίζει να γνωρίσετε. Εμείς διαβάσαμε το βιβλίο και είδαμε την ταινία με τη Λέσχη του Τρελοκαπελά για τα φετινά Χριστούγεννα και τις εντυπώσεις μας θα τις βρείτε παρακάτω:

H ταινία μου άρεσε πολύ και την προτείνω σε όποιον δεν έτυχε να την δει! Νομίζω πως με αμεσότητα και χωρίς καθόλου μελοδραματισμούς μας παρουσιάζει την ανθρώπινη φύση, δηλαδή τις δύο (ακραίες) πλευρές της. Καθαρά αντιπολεμικό το πνεύμα της ,ανατροπές και τραγικές ειρωνείες που σε κάνει να συγκινηθείς μα και να γελάσεις . Μου άρεσε πάρα πολύ το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές του έργου μιλούσαν στη γλώσσα κάτι που έκανε την ταινία ακόμα πιο παραστατική. Αυτό που συγκράτησα μετά το τέλος της ταινίας είναι το πώς οι ηγέτες δεν μπορούν να συλλάβουν πως τελικά μέσα σε όλη την εχθρότητα του πολέμου υπήρχε κάτι κοινό μεταξύ των στρατιωτών,των Ευρωπαίων λαών εκτενέστερα. Ίσως είμαι λίγο ρομαντική δεν ξέρω, αλλά το κοινό χαρακτηριστικό θεωρώ ήταν η χριστιανική πίστη. Και αυτή έφερε κοντά ανθρώπους που μέχρι πριν λίγο σφάζονταν! Στην ουσία δεν έχουμε τίποτα απολύτως να χωρίσουμε! Καλά Χριστούγεννα Τρελοκαπελάδες με λίγη περισσότερη ανθρωπιά σε όλους μας!!!

Evi Ive

Πολύ όμορφη ιστορία και ευχάριστα γραμμένο. Συγκινητικό και με χιούμορ όπου έπρεπε.

Katerina Tsigou

Δεν είναι μια ταινία που λες ουαου όταν τελειώνει, από σκηνοθεσία θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο καλή και το τελευταίο μισάωρο λίγο βαρέθηκα είναι αλήθεια. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο η περσινή διαφήμιση με την ίδια ιστορία, πολύ πιο όμορφα σκηνοθετημένη(βλ.παραπάνω). Αλλά, ναι, με συγκίνησε και μένα....

Athina Golfinos

Φωτογραφία από τον Γιώργο Ζωγράφο

Μου φάνηκε πως ο Christian Carion έγραψε το βιβλίο έτσι-μικρό, με γρήγορο ρυθμό και να βγάζει εύκολη συγκίνηση- ώστε να γίνει ταινία όπως και έγινε δηλαδή... Επίσης οι χαρακτήρες του βιβλίου δεν είχαν κάτι το βαθύ και δεν μπορούσες να τους νιώσεις κοντά σου. Βέβαια, αρκετές φορές μου φάνηκε μια σκηνή συγκινητική μα ένιωθα πως είναι κάτι το ψεύτικο και το επίπλαστο. Ένα μικρό βιβλιαράκι για να διαβάσεις τα Χριστούγεννα μα πολύ εμπορικό.

Γιώργος Ζωγράφος

Αξίζει να σημειωθεί πως η ταινία κέρδισε μια υποψηφιότητα στα Όσκαρ και μια Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Προσωπικά μου άρεσε ιδιαίτερα όλο το πνεύμα της ιστορίας αυτής, πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και πως έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Δε θα ξεχάσω τα λόγια ενός στρατιώτη, πως βρίσκει περισσότερα κοινά με τον απέναντι στρατιώτη από το αντίπαλο στρατόπεδο, παρά με τους ανωτέρους του που αποφάσισαν για τον πόλεμο αυτό και περνούν τον καιρό τους ασφαλείς στα ακριβά τους σαλόνια μέσα στη ζέστη και το καλό φαγητό, ενώ έχουν στείλει τόσα νεαρά παιδιά στα χιόνια και την παγωνιά να παλεύουν με το θάνατο κάθε στιγμή. Ο στρατιώτης έβρισκε κοινά με τον "εχθρό" του που είχε κι εκείνος προβλήματα όπως οι αρρώστιες και οι ψείρες παρά με τον βασιλιά του που ούτε που τον ήξερε.

Σε ένα ιδανικό αύριο που μια μέρα θα έρθει, θα σταματήσουν οι πόλεμοι, θα γίνουμε όλοι πραγματικά αδέλφια και η αγάπη θα βασιλέψει σε όλο τον κόσμο. Μέχρι τότε θα προσπαθούμε να ξεκλέψουμε μερικές στιγμές παραδείσου στην καθημερινότητά μας, ίσως λίγο περισσότερες τώρα που είναι και Χριστούγεννα και μέρες γιορτινές. Να θυμόμαστε να αγαπάμε και τους εχθρούς μας, που μπορεί τελικά να μην είναι και τόσο εχθροί μας όσο νομίζαμε.

Καλά Χριστούγεννα