The Holiday (2006)

Μια από τις πιο αγαπημένες μου χριστουγεννιάτικες ταινίες, είναι και το The Holiday. Δύο πολύ όμορφες ιστορίες αγάπης, δύο ταξίδια: στη χιονισμένη Αγγλία αλλά και το ηλιόλουστο Λος Άντζελες, πολλοί υπέροχοι ηθοποιοί και αν αναρωτιέστε τώρα τι στο καλό σχέση έχει αυτή η ταινία με τη Χώρα των Βιβλίων, να σας πω πως ο ένας τουλάχιστον από τους βασικούς μας πρωταγωνιστές είναι επιμελητής και εργάζεται σε εκδοτικό. Χα! Επίσης και οι δύο Βρετανοί μας έχουν εκπληκτικές βιβλιοθήκες στα σπίτια τους.

Η Άιρις (Kate Winslet) μετά από μεγάλη ερωτική απογοήτευση, αποφασίζει να ανταλλάξει το σπίτι της για τα Χριστούγεννα (ένα ζεστό παραμυθένιο σπιτάκι στα περίχωρα του Λονδίνου) με το σπίτι της Αμάντα (Cameron Diaz) που ζει σε μια έπαυλη στο Λος Άντζελες και έχει κι εκείνη μόλις χωρίσει και θέλει να φύγει μακριά από όλους και απ' όλα.

Όταν πρωτοείδα αυτή την ταινία ήμουν φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη και θυμάμαι πόσο την είχα αγαπήσει. Από τότε τη βλέπω σχεδόν κάθε χρόνο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Είναι ότι πρέπει για όσους τα βρίσκουν σκούρα στα αισθηματικά τους. Δίνει μια ελπίδα πως μπορεί να ταξιδέψει κανείς στη Βρετανία, να βρει τον Jude Law που εκτός του ότι είναι ο Jude Law και μιλάει με την προφορά του Jude Law, είναι και ζάμπλουτος, και με ωραίο γούστο και μια σπιταρόνα και μια τεράστια βιβλιοθήκη, γιατί είναι και επιμελητής βιβλίων και μπορεί και να σε ερωτευτεί και φοβερά και να κλαίει όταν φεύγεις.

Πέρα λοιπόν από τον λόγο που ακούει στο όνομα Jude Law, επειδή είμαι και λάτρης πλέον των ζεστών φιλόξενων σπιτιών, στη συγκεκριμένη ταινία δε χορταίνω να βλέπω το φανταστικό χιονισμένο σπιτάκι της Άιρις. Δε νομίζω, βέβαια, να ήθελα να περνάω τα καλοκαίρια μου εκεί, αλλά για χειμώνα και δη, Χριστούγεννα, είναι φανταστικό!

Ίσως να φταίει η πρόσφατη μετακόμισή μου στο καινούργιο σπίτι με το μπόιφρεντ (όχι και τόσο πρόσφατη τώρα που το σκέφτομαι) αλλά πλέον κυνηγάω τέτοιες ταινίες με τόσο ωραία σπίτια. Το σπίτι του Γκράχαμ από την άλλη (του Jude Law), είναι αρκετά μεγαλύτερο (εκεί δε θα με χαλούσε να περνούσα και τα καλοκαίρια μου) κι έχει μια φανταστική βιβλιοθήκη.

Κι επειδή δεν πρέπει να παραμελήσουμε και το κομμάτι της ταινίας που βλέπουμε στο Λος Άντζελες, επειδή είναι Χριστούγεννα, αξίζει να επισημάνουμε και το σπίτι της Αμάντα, μια πραγματική έπαυλη μέσα στην καρδιά του κινηματογράφου.

Μου άρεσε που δίνει η ταινία έμφαση στο κλασσικό σινεμά, τότε που έβγαιναν 19 ταινίες μέσα σε ένα μήνα και όχι σε μια μέρα καθώς και η φιλία της Άιρις με τον ηλικιωμένο Άρθουρ (που πέθανε πέρυσι το καλοκαίρι σε ηλικία 98 ετών :( ). Μου άρεσε και η συμμετοχή του Jack Black στην ιστορία, που δεν ήταν τόσο κραυγαλέα όσο συνηθίζει, αλλά έδωσε λίγο από το ύφος του στο ρόλο του Μάιλς και μας επισημαίνει με τον τρόπο του πως μπορεί η αγάπη να κρύβεται κάπου που δεν φαντάζεσαι. Ίσως στον καλύτερό σου φίλο, εκείνον που περνάς πάντα καλά μαζί του, που νιώθεις άνετα και σε κάνει να γελάς.

Νομίζω πως το γενικό μήνυμα της ταινίας είναι πως αν νιώθεις πως βρίσκεσαι σε ερωτικό αδιέξοδο, ακόμα κι αν έχεις κολλήσει σε αυτό για χρόνια, πως πέφτεις πάντα στα λάθος άτομα, μη νομίζεις πως δεν θα βρεθεί η άκρη και μην απογοητεύεσαι. Το άλλο σου μισό σε περιμένει κάπου εκεί έξω, αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να έχεις πίστη ;)

Η ταινία αυτή επιπλέον βραβεύτηκε για τη μουσική της (Hans Zimmer παρακαλώ!!) και κρατάει δύο γεμάτες ώρες για να χορτάσουμε Χριστούγεννα. Τη λατρεύω κι εγώ κι όλες οι φίλες μου, ενώ άρεσε ακόμα και στον (μερικές φορές) απαιτητικό φίλο μου! Δείτε την με την οικογένειά σας, τις φίλες σας (για να μπορέσετε και ανενόχλητες να θαυμάσετε τον Jude), ή με το άλλο σας μισό, κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο με λίγο κρασί και μια χοντρή κουβέρτα ;)

Εδώ και το τρέιλερ:

Παρεμπιπτόντως υπάρχει αυτή η υπηρεσία ανταλλαγής σπιτιών σαν εναλλακτικός τρόπος διακοπών. Θα μου πείτε, θα μπει ένας παντελώς άγνωστος στο σπίτι μου; Θα υπάρχουν φαντάζομαι σχετικές δεσμεύσεις (πχ για να γραφτείς στο site πληρώνεις συνδρομή, οπότε ίσως να είναι πιο υπεύθυνα και σοβαρά τα πράγματα).

Την έχετε δει εσείς αυτή την ταινία;; Ποια άλλη παρόμοια θα προτείνατε;;

5 σχόλια

Έλλη27/12/15 7:13 μ.μ.
Την είδα χτες αφού διάβασα το άρθρο σου! Εξαιρετική ταινία! Και περνάει πολλά μηνύματα για την αυτοβελτίωση και να βρεις τη δύναμη και το κουράγιο για να απεμπλακείς από δυσλειτουργικές σχέσεις έτσι ώστε να βρεις αυτό που σου αξίζει πραγματικά!!! Είχα δει παλιά κάποιες σκηνές αλλά ποτέ όλη! Προσωπικά το παραμυθένιο σπιτάκι της Iris δεν θα το άλλαζα για τίποτα στο κόσμο παρ'όλο που και το σπίτι της Amanda είναι όντως απίστευτο! Η μόνη παρόμοια που μπορώ να σκεφτώ είναι "Το Ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς" που έχει κι αυτό κάτι από Βρετανία, Χριστούγεννα και πραγματική αγάπη, άντε και το "Love Actually"!

ΥΓ. Τώρα την ξαναβλέπω άλλη μία φορά!!! ;)

ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις