Για τον Μάρτιο η Λέσχη του Τρελοκαπελά επέλεξε να διαβάσει τον Μικρό Πρίγκιπα, του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, ένα βιβλίο που αγαπάνε όλοι γενικά και που δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει. Το ξαναδιαβάσαμε, μοιραστήκαμε τις σκέψεις μας, τα αγαπημένα μας αποφθέγματα και ίσως κάπου να ξαναθυμηθήκαμε πώς είναι να είσαι παιδί.
Η δική μου πρώτη επαφή με τον Μικρό Πρίγκιπα, ήταν όταν ήμουν πολύ μικρή και είχα δει στην τηλεόραση μια ταινία με μια αλεπού που ζήτησε από ένα ξανθό παιδάκι να την εξημερώσει, να πηγαίνει κάθε μέρα και να την κοιτάζει. Θυμάμαι πως αναρωτιόμουν αν αυτός είναι ο τρόπος να εξημερώσεις ένα ζώο και προσπαθούσα να το κάνω με τις γάτες, που σύντομα με βαριόταν κι έφευγαν και με τα σκυλιά, που μετά από λίγο τα έπαιρνε ο ύπνος. Τελικά διάβασα μεγάλη πια το βιβλίο αυτό και ξανασυνάντησα την αλεπού και το ξανθό παιδάκι, αλλά και πολλά περισσότερα, καθώς πρόκειται μεν για παραμύθι, μα στην πραγματικότητα είναι μια νουβέλα βαθιά φιλοσοφική, που μιλάει στους μεγάλους, και συγκεκριμένα στο παιδί που κρύβουμε όλοι μέσα μας.
 |
| Εικόνα από την ταινία του 2015 |
Η Μαρία από τη λέσχη μας, μου έστειλε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση από τη φιλόλογο Αγάθη Ερωτοκρίτου που χρησιμοποιείται στα σχολεία της Κύπρου για ανάπτυξη και ανάλυση του σημαντικού αυτού έργου. Σκέφτηκα πως κάποια στοιχεία είναι πολύ ενδιαφέροντα, όπως το ότι το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Leon Werth, έναν καλό φίλο του συγγραφέα, που όμως ήταν Εβραίος στην καταγωγή και υπέφερε από το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ. Συγκεκριμένα αφιερώνεται στο παιδί που έκρυβε μέσα του ο φίλος του, και κατ' επέκταση σε όλους τους μεγάλους που κάποτε ήταν παιδιά και δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάνε αυτό.
Η κυρία Ερωτοκρίτου προσθέτει στα ιστορικά στοιχεία:
"Με την κατάληψη της Γαλλίας από τους Γερμανούς κατά τον Α ́ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Σαιντ Εξυπερύ καταφεύγει στην Αμερική όπου γράφει το βιβλίο «Ο Μικρός Πρίγκιπας». Η πρώτη έκδοση έγινε στη γαλλική γλώσσα «Le Petit Prince» και κυκλοφόρησε στη Νέα Υόρκη το 1943. Σήμερα αποτελεί το τρίτο βιβλίο σε εκδόσεις αφού έχει ξεπεράσει τα 50 εκατομμύρια αντίτυπα."
Ο Μικρός Πρίγκιπας μέσα από τα ταξίδια του γνωρίζει κάθε λογής ανθρώπους και μας τονίζει τον παραλογισμό μέσα στον οποίο μπορεί να ζούμε ακόμα κι εμείς και ίσως να μην το προσέξαμε. Τονίζεται η έννοια της φιλίας, με την αλεπού, αλλά κυρίως της αγάπης, με το μοναδικό του τριαντάφυλλο.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα μοναδικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας που ίσως θα έπρεπε να διδάσκεται, όχι τόσο στα παιδιά, όσο στους μεγάλους!
Οι Τρελοκαπελάδες επέλεξαν το αγαπημένο τους απόσπασμα και είπαν λίγα λόγια για το βιβλίο:
 |
| Φωτογραφία: Evi Ive |
H Evi φωτογράφησε το πρώτο της αντίτυπο που της το κάνανε δώρο στην τετάρτη δημο-τικού.
"Το ξαναδιάβασα στο λύκειο,απο εκεί και έπειτα είναι στη λίστα με τα βιβλία που ανατρέχω συχνά, και κάθε φορά δίνω διαφορετικό νόημα στις λεξεις του. Για εμένα ο «Μικρός Πρίγκιπας» είναι σαν ένας μύθος, σαν μια αφηρημένη φιγούρα την οποία ο καθένας μας μπορεί να προσεγγίσει. Είναι αρκετά τα αγαπημένα μου σημεία, αλλα ξεχώρησα αυτο που τράβηξα στην φωτογραφία, καθώς ήταν και το πρώτο που κατάφερα να κρατήσω στην μνήμη μου μετά τις πρώτες μου αναγνώσεις"
Το αγαπημένο απόσπασμα της Μαρίας, αν και κατά τη γνώμη της όλο το βιβλίο είναι γεμάτο σοφίες.
Το αντίτυπο του Γιώργου, που μας λέει:
"Όσες φορές κι αν διάβασα τον Μικρό Πρίγκιπα (μην ρωτάτε πόσες!), βρήκα αυτό εδώ το απόφθεγμα το σημαντικότερο από όλα. Ένα από τα κυριότερα μηνύματά του είναι η δύναμη της φιλίας και το πώς κάποιοι άνθρωποι είναι ξεχωριστοί για εμάς. Είναι για αυτόν ακριβώς τον λόγο: γιατί έχουμε περάσει χρόνο από τη ζωή μας μαζί τους και για αυτό είναι κάτι το διαφορετικό από όλους τους υπόλοιπους 7.000.000.000 ανθρώπους της Γης (όπως ήταν και το τριαντάφυλλο του διαφορετικό από όλα τα άλλα και η αλεπού του από χίλιες άλλες αλεπούδες...)."
Το ίδιο απόφθεγμα αγαπάει και η Ιφιγένεια, αλλά και η Έλλη, που προσθέτει και μερικά ακόμα:
«Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια»....αλλά τελικά καταλήγει σε αυτό ως το πιο αγαπημένο της:
«Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια» επανέλαβε κι ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
«Ο καιρός που αφιέρωσες στο τριαντάφυλλο σου είναι που κάνει το τριαντάφυλλο τόσο σημαντικό».
«Ο καιρός που αφιέρωσα στο τριαντάφυλλο μου...» είπε κι ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
«Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια» είπε η αλεπού. «Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Θα 'σαι για πάντα υπεύθυνος για κείνα που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο σου...»
«Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο μου...» επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
«Άκου το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό:
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια».
Και η Νάντια έστειλε αυτό ως το αγαπημένο της απόσπασμα:
"Αγαπώ ο,τι έχει πει ο μικρός πρίγκιπας, όλες τις σοφίες του κόσμου, κλεισμένες σ'ενα μικρο αλλά πολύτιμο βιβλιο! Όμως, ενα πολύ αγαπημένο μου, που δείχνει πως τα πιο μικρά πράγματα είναι και τα πιο σημαντικά, μικρές χαρές οδηγούν σε μεγάλη ευτυχία...και πως θέλουμε αγάπη και όχι συμβουλές, είναι αυτό, στην παραπάτω εικόνα!"
Ποιο είναι το δικό σας πιο αγαπημένο κομμάτι της ιστορίας αυτής; Γιατί είναι για εσάς σημαντικό αυτό το βιβλίο; Πείτε μας στα σχόλια!
Πηγές: Ο μικρός πρίγκιπας, Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ, της Αγάθης Ερωτοκρίτου
8 σχόλια
Εξαιρετικό άρθρο Αλικη για το βιβλιαράκι μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ενδιαφέρον άρθρο!!μπραβο Αλίκη!! <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση για ένα αγαπημένο βιβλίο. Πρόσφατα είδαμε και την ταινία που ήταν εξαιρετική! "Μόνο μς την καρδιά βλέπεις καθαρά, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο άρθρο, Αλίκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε πολύ!
Αγαπάμε «Μικρό Πρίγκιπα»..
Έψαξα και βρήκα το αντίτυπο που είχα ''σώσει'' από τα σκουπίδια την άνοιξη του 1990 στην εκκαθάριση ενός διαμερίσματος. Το αντίτυπο είναι στα γαλλικά, έκδοση του 1963...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέτος επιτέλους αγόρασα το βιβλίο στην ελληνική γλώσσα για να το διαβάσω επιτέλους, πρώτη φορά μιας και γαλλικά δεν γνωρίζω, στην περίφανη ηλικία των 45 χρόνων! :)
Πιστεύω πως είναι πραγματικά ένα βιβλίο για μεγάλους, και πως πρέπει να το διαβάζουμε κάπου κάπου όσο μεγαλώνουμε κι άλλο για να μην ξεχνάμε κάποια απλά και βασικά πράγματα :)
ΔιαγραφήΠολύ ωραίο βιβλιο! Βαθιά φιλοσοφικό και ταυτόχρονα με έντονη παιδικότητα! Εμένα μ' αρέσει πολύ η σκηνή που ο αφηγητής, όταν είναι μικρός ζωγραφίζει έναν βόα που 'χει καταπιεί έναν ελέφαντα κι όλοι του λένε ότι είναι ένα καπέλο κι αυτός μουτρώνει με την έλλειψη φαντασίας των μεγάλων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβε ποτέ κανείς τί έγινε στο τέλος; Πεθαίνει ο μικρός πρίγκηπας ή τι;
Ο συγγραφέας το αφήνει λίγο ανοιχτό, αλλά νομίζω πως πεθαίνει στο τέλος ο μικρός πρίγκιπας..
Διαγραφή