Και όχι το Twilight, ούτε το Vampire Diaries, ούτε καν το True Blood!
Εδώ και κοντά ένα μήνα με μια παρέα στην εξωτική Κατερίνη παίζουμε το (γνωστό σε μερικούς) World of Darkness. Για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για ένα άκρως εθιστικό παιχνίδι ρόλων σε περιβάλλον τρόμου, με την παρουσία σχετικών υπερφυσικών πλασμάτων (φαντασμάτων, λυκανθρώπων, βαμπίρ κλπ) που κάνουν τη ζωή μας δύσκολη και την μετατροπή των θνητών χαρακτήρων μας επίσης σε κάποιο από αυτά τα πλάσματα πάντα πιθανή. Κατά το παιχνίδι μας αυτό, έχουμε έναν Μάστερ που έχει στήσει κι ετοιμάσει στην ουσία όλο το σκηνικό μέσα στο οποίο παίζουμε, κι εμείς βρισκόμαστε ξαφνικά σε μια κατάσταση από την οποία προσπαθούμε να ξεφύγουμε (και στην ουσία να επιζήσουμε). Στην παρούσα φάση έχουμε φτάσει στο σημείο να μεταμορφωθούμε όλοι σε βαμπίρ, κι επειδή γενικά τα βαμπίρ ήταν κάποτε από τα αγαπημένα μου φανταστικά πλάσματα (πριν μου τα χαλάσουν με τα love stories τους) τόσο για την επιβλητικότητα και την αρχοντιά τους, όσο και για το πόσο ύπουλα και απόλυτα επικίνδυνα ήταν πάντα, είπα να κάνω ένα μίνι αφιέρωμα με μερικά από τα πιο ωραία βιβλία με βρικόλακες που έχω ή δεν έχω διαβάσει μέχρι σήμερα.
Καρμίλα
του Ζ.Σ.λΛε Φανού
Το μικρό αυτό βιβλιαράκι που το διάβασα μόλις πριν από λίγες μέρες σε ένα βράδυ, λέγεται ότι είναι από τα πρώτα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ με αυτό το υπερφυσικό πλάσμα και πάνω στο οποίο βασίστηκαν πολλά βιβλία αργότερα. Η Καρμίλα είναι πολύ ανατρεπτική για την εποχή της, και η αφήγηση ταξιδεύει τον αναγνώστη σε ατμοσφαιρικά κάστρα μιας άλλης εποχής, χωρίς να τον κουράζει στιγμή. Το μόνο του μειονέκτημα, για μένα, ήταν το πολύ πολύ μικρό μέγεθός του που θα μπορούσε να είναι σίγουρα μεγαλύτερο.
Δράκουλας
του Μπραμ Στόκερ
Πάνε πάνω από πέντε χρόνια που το διάβασα το συγκεκριμένο, είναι ένα φοβερό βιβλίο για τους λάτρεις του βαμπιρισμού, σωστή εγκυκλοπαίδεια. Πρωταγωνιστής μας είναι ένας νεαρός δικηγόρος που γράφει γράμματα και σελίδες στο ημερολόγιό του, σχετικά με έναν πολύ ιδιαίτερο πελάτη του. Ο Δράκουλας αυτής της ιστορίας είναι ένα πραγματικά ανεξέλεγκτο θηρίο, και όντως φτάνουν στιγμές που αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατό να τον σταματήσει κανείς από το να αφανίσει όλο τον κόσμο.
Συνέντευξη με ένα βρικόλακα
της Αν Ράις
Επιτέλους πήρα την μεγάλη απόφαση και ξεκίνησα το συγκεκριμένο βιβλίο που περίμενε στο ράφι μου εδώ και καιρό. Την ταινία την είχα δει αρκετά παλιά, έτσι ώστε μέχρις ένα σημείο στην αρχή (κοντά στην σελίδα 50) να έχω βάλει αντίθετα στη φαντασία μου τους ρόλους των Brad Pitt και Tom Cruise! Γενικά διαβάζεται εύκολα, είναι φουλ του βαμπίρ όσο δεν παίρνει, έχουμε και το καλό (τον Λουί) και το κακό (τον Λεστά) και είναι και στη Νέα Ορλεάνη (όπου είναι τοποθετημένο και το σύμπαν του WoD που παίζουμε!!). Μπορώ να διαβάζω το συγκεκριμένο βιβλίο άνετα όποτε να 'ναι, χωρίς καν να ζορίζομαι να συγκεντρωθώ, μπαίνοντας στο κλίμα αμέσως, αλλά πάλι ίσως γενικά να βρίσκομαι μόνιμα στο συγκεκριμένο κλίμα αυτό τον καιρό.
Ο οίκος των Ώσερ
του Έ.Α.Πόε
Μια ακόμα ιστορία που διάβασα πριν από χρόνια. Ο οίκος των Ώσερ είναι ένα κάστρο στη Σκωτία, όπου κατοικούν οι Ώσερ που γενικά δεν τους λες και πολύ νορμάλ και σου παγώνουν και λίγο το αίμα (ιδίως η αδερφή, για να τη θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια από ένα διήγημα, φανταστείτε!). Στο συγκεκριμένο διήγημα ο Πόε δε μας ξεκαθαρίζει ποτέ πως οι Ώσερ είναι βρικόλακες και πράγματι, οι απόψεις διίστανται όσον αφορά τη φύση των δύο αδερφών. Για μένα ανήκει στην κατηγορία αυτή και γι' αυτό είπα να το συμπεριλάβω στη συγκεκριμένη λίστα. Είναι από τα καλύτερα διηγήματα του Πόε που έχω διαβάσει.
Νεκροσκόπος
του Μπράιαν Λάμλι
Όταν ήμουν φοιτήτρια, λοιπόν, και διάβαζα κάμποσα βιβλία με πιο "σκοτεινό" περιεχόμενο, είχα βάλει στόχο να διαβάσω και τους Νεκροσκόπους. Ήταν στο μυαλό μου κάτι σαν μύθος, έβρισκα Νεκροσκόπους παντού, σε ΟΛΑ τα βιβλιοπωλεία, αλλά κανένα δεν ήταν το πρώτο. Είχα πει πως όταν θα έβρισκα το πρώτο θα το έπαιρνα χωρίς δεύτερη σκέψη. Φυσικά αυτό δεν έγινε ποτέ, κυκλοφόρησε κάποτε σε δύο εκδόσεις από το Οξύ που έχει κλείσει και ζήτω που καήκαμε! Αλλά μόλις λίγο πριν γράψω αυτές τις γραμμές πληροφορήθηκα πως το έχει η συμπαίκτρια και βιβλιόφιλη Ρο, και θα της το πάρω και θα το διαβάσω επιτέλους, να μου φύγει και το απωθημένο, να χαρεί και η (όχι και τόσο) μικρή Αλίκη μέσα μου! Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι πως πρόκειται για μια (ατέλειωτη) σειρά βιβλίων (που δεν κυκλοφορούν πια) με θέμα βρικόλακες που πολεμούν μεταξύ τους ή κάποιον βρικόλακα που πολεμάει με έναν θνητό... δεν κατάλαβα πολύ καλά, αλλά πρέπει να γίνεται χαμός (έχει πουλήσει παγκοσμίως πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα).
Σάλεμς Λοτ
του Στέφανου Βασιλιά
Ήταν για πολλά χρόνια (και ίσως ακόμα είναι) το αγαπημένο μου βιβλίο από Κινγκ, για να δείτε πόσο μου άρεζαν κάποτε τα βαμπίρια!! Το Σάλεμς Λοτ είναι ένα ειρηνικό μέρος, λογικά στο Μέην, που μαστίζεται από μια νέα αρρώστια που κάνει τους ανθρώπους αλλεργικούς στο φως του ήλιου και διψασμένους για αίμα. Φρικιαστικές οι εικόνες με τα παιδιά στα παράθυρα και όλα τα άλλα που ξεπήδησαν από το φοβερό κεφάλι του Βασιλιά, το βιβλίο το διάβασα όταν ακόμα πήγαινα σχολείο (αιώνες πριν!) και θυμάμαι κάποια κομμάτια του ζωντανά! (Βέβαια, για τον ίδιο λόγο, μπορεί τώρα αν το διάβαζα να μην ενθουσιαζόμουν και τόσο όσο τότε που ήμουν πιο μικρή και άπειρη!).
Ποιο (μεγαλίστικο) βιβλίο με βαμπίρ διαβάσατε εσείς και σας άρεσε; Έχετε διαβάσει κάποιο από τα παραπάνω; Πείτε μας στα σχόλια!
14 σχόλια
Έχω διαβάσει τον οίκο των Άσερ από Poe, μια ιστορία που κι εγώ λατρεύω, αλλά ποτέ δεν θεωρούσα ότι τα δυο αδέλφια είνα βαμπίρ ή κάτι παρόμοιο. Για μένα είναι μια πολύ συμβολική ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, έχω δει το "Συνέντευξη με έναν βρικόλακα" σε ταινία.
Αυτή την περίοδο διαβάζω τη "Λούλα" του Βαγγέλη Ραπτόπουλο ένα βιβλίο που οδηγεί σε ένα απίστευτο mindfuck και που ενώ ξεκινά σαν πορνογράφημα, εξελίσσεται σε μια ιστορία τρόμου όπου βρικόλακες λαγνείας κάνουν βόλτα στα Εξάρχεια της Αθήνας! Πραγματικά τρελό στόρι. Η απόλυτη ψυχεδέλεια!
Εμένα ως κάποια μορφή βαμπίρ μου έμειναν στο μυαλό οι Ώσερ και από άρθρα που διάβασα στο ίντερνετ, υπάρχουν άλλοι που υποστηρίζουν τη μια άποψη και άλλοι την άλλη. Πάντως είναι φοβερά ατμοσφαιρικό και ακόμα και αν δεν είναι βαμπίρ, πάσχουν από κάποια πολύ μυστήρια παρόμοια "ασθένεια"..
ΔιαγραφήΤο mindfuck δε με ξετρελαίνει, παρόλα αυτά μου φαίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Θα περιμένω να το τελειώσεις και να το παρουσίασεις στο blog σου ;)
Όμορφο αφιέρωμα! Ο Δράκουλας του Στόκερ με περιμένει στο ράφι εδώ και μερικούς μήνες. Μου άρεσε πολύ το "Νοσφεράτου" (ταινία) του 1922 οπότε πιστεύω θα τα πάω καλά και με το βιβλίο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιχνίδι σας το ζήλεψα πολύ, παίζεται και μέσω skype? :P
Το Νοσφεράτου δεν το έχω δει ακόμα αλλά θέλω να το δω άμεσα, γιατί το είδος του βαμπίρ που μεταμορφώθηκα εγώ στο παιχνίδι μας, λέγεται Νοσφεράτου (και τα σπάει, μου αρέσει πολύ!!)
ΔιαγραφήΓενικά υπάρχουν παίκτες που παίζουν μέσω skype είτε WoD είτε DnD και μπορείς να το ψάξεις. Εμείς παίζουμε κανονικά όλοι μαζί από κοντά, κάτι που είναι πολύ πιο δύσκολο απ' ότι ακούγεται, και συνήθως το τραβάμε μέχρι πολύ πολύ αργά τη νύχτα (ή πολύ πολύ νωρίς το πρωί) κάτι που είναι φοβερά κουραστικό, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, έχουμε κολλήσει!!!!!!!!
Εγώ έχω κάνει δοκιμές για RPG εξ αποστάσεως επομένως αν θες Atlantissia στείλε μου ένα μήνυμα να σε κατευθύνω καλύτερα.
ΔιαγραφήΑπό την παραπάνω λίστα, αγαπημένο μου είναι η Καρμίλα εξαιτίας της σκοτεινής, μυστηριακής ατμόσφαιρας αλλά και της ανατρεπτικής ερωτικής ιστορίας. Είναι διαμαντάκι της λογοτεχνίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μυθιστόρημα Δράκουλας δε μου άρεσε όσο περίμενα πριν το αρχίσω. Η ταινία μου δημιούργησε προσδοκίες γιατί στην οθόνη ο Δράκουλας παρουσιάζεται ως ένα πλάσμα μοναχικό, καταραμένο ενώ στο βιβλίο δεν σκιαγραφείται ο χαρακτήρας του, περιφέρεται μόνο ως απειλητική σκιά.
Για το διήγημα του Πόε, που είναι πανέμορφο στη δημιουργία τρομακτικής ατμόσφαιρας, συμφωνώ με την Cocooning Cat, δεν πήγε ποτέ το μυαλό μου ότι τα δυο αδέρφια ήταν βαμπίρ. Σίγουρα όμως έχουν την "ασθένεια"!
Τα υπόλοιπα δεν τα έχω διαβάσει (ακόμα)
Ο Δράκουλας γενικά έχω παρατηρήσει ότι δεν αρέσει σε πολύ κόσμο.. εγώ τον διάβασα άνετα και μου άρεσε και ο τρόπος της γραφής και το στόρι και γενικά το απόλαυσα. Ίσως σε άλλη φάση να μην μου άρεζε το ίδιο. Η ταινία σίγουρα μας τον παρουσιάζει ένα τσικ πιο ανθρώπινο. Στο βιβλίο δεν είναι καθόλου έτσι.
ΔιαγραφήΑπό τη λίστα, διάβασα τον "Δράκουλα" και μου άρεσε! Το θεωρώ αριστούργημα της λογοτεχνίας τρόμου! Επίσης, θέλω να διαβάσω τη "Καρμίλα" κάποια στιγμή (κατά προτίμηση Halloween!) και Anne Rice. Εκτός λίστας έχω διαβάσει το "Βρυκόλακα" του Λόρδου Βύρωνα και μου άρεσε αρκετά μπορώ να πω! Μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας -εκτός από τα γεγονότα του Λονδίνου και η περιγραφή του Βρυκόλακα- διαδραματίζεται στην Ελλάδα! Και μια ιστοριούλα με βρυκόλακες από ένα ένθετο του περιοδικού "Mystery" το "Οι Νυχτερίδες της Τρέλας" του Ώγκαστ Ντέρλεθ που διαδραματίζεται σε ένα σπίτι που ο συγγραφέας παρομοιάζει με το Σπίτι των Μπάσκερβιλ αλλά αντί να τον μαστίζει το 'σκυλί των Μπάσκερβιλ', μαστίζεται από θηλυκά βαμπίρ που τον επισκέπτονται τη νύχτα και του πίνουν το αίμα! Είναι μικρό αλλά πολύ καλό αν μπορέσεις να το βρεις. Αν ενδιαφέρεσαι σου στέλνω το κείμενο με φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ψάξω οπωσδήποτε τον Βρυκόλακα του Λ.Βύρωνα!! Είχα κι ένα βιβλίο με θρύλους και τέτοια κι εγώ κι έλεγε για κάποια πλάσματα τύπου βρικόλακες που ζούνε ή συχνάζουν στη Θεσσαλονίκη στα κάστρα, τώρα μου το θύμισες να το ψάξω να το βρω :)
ΔιαγραφήΕγώ θα προσεθετα και το I Am Legend αν και δεν ειναι ακριβως με βρυκολακες καθως και το Ασε το κακο να μπει του Lindqvist.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο I Am Legend έχει μεταφραστεί;; Το θυμάμαι σαν ταινία, μου είχε αρέσει πολύ. Το Ασε το κακό να μπει, πάντως, που επίσης σαν ταινία το είδα δε μου πολυάρεσε και δεν το συμπεριέλαβα στη λίστα.
ΔιαγραφήΝαι το I Am Legend ειχε εκδοθει απο τις εκδοσεις Οξυ υπο τον τιτλο "Ζωντανος Θρυλος",με λιγο ψαξιμο το βρισκεις.Οσον αφορα το Ασε το κακο να μπει, μου φαινεται καπως αναμενομενο το οτι δεν σου πολυαρεσε (η ταινια) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα βιβλίο που σας προτείνω ανεπιφύλακτα με βρικόλακες είναι το 'Το όνειρο του Μισισιπή'. Είναι το George R.R. Martin, ένα από τα λίγα βιβλία που μου δημιούργησαν πολυ έντονα συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήξερα ότι ο Μάρτιν καταπιάστηκε με βρικόλακες. Σίγουρα θα το ψάξω ;)
Διαγραφή