"Η Εποχή των Κερασιών", του Νικολά Μπαρό

Ο Νικολά Μπαρό* δεν είναι σκέτος Γάλλος, και το συγκεκριμένο φουλ γαλλικό βιβλίο του γράφτηκε και εκδόθηκε πρώτα στην Γερμανία. Βέβαια, αυτό δεν του στερεί την παρισινή ατμόσφαιρα και αυτόν τον αέρα της Αμελί που τόσο αγαπάμε. Το βιβλίο μου το έκαναν δώρο, και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη που απόλαυσα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Μπορεί να μην είναι το συνταρακτικό κλασσικό αριστούργημα, είναι όμως μια ιστορία που θυμίζει γαλλική ταινία και με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση μπορεί να χαρίσει μοναδικές στιγμές στον γαλλόφιλο αναγνώστη.

Εκδόσεις: Πατάκη

Σελίδες: 368

Η Ορελί είχε το εστιατόριό της, το διαμερισματάκι της, τη σοβαρή της σχέση, και όλα πήγαιναν καλά στη ζωή της. Όταν ξάφνου, ανακάλυψε πως ο σύντροφός της είχε άλλη, και όχι απλά άλλη, αλλά ετοιμαζόταν και για γάμο. Και όλο της το σύμπαν γκρεμίστηκε. Προσπαθώντας να ξεφύγει αυτή της την ερωτική απογοήτευση, βρίσκεται δίχως να το καταλάβει σε ένα μικρό παρισινό βιβλιοπωλείο, και αγοράζει ένα βιβλίο. Κι αν ως εδώ όλα φαίνονται απλά και συνηθισμένα, η Ορελί θα βρει μέσα στο βιβλίο αυτό τον εαυτό της, το εστιατόριό της, τα ρούχα της, σαν κάποιος να το έχει γράψει ειδικά γι' αυτήν. Έτσι θα αποφασίσει να ερευνήσει το θέμα και να επικοινωνήσει με τον συγγραφέα, με τον οποίο νιώθει ξαφνικά μια έντονη σύνδεση, όμως αυτό δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, αφού ο συγγραφέας αυτός... δεν υπάρχει!

Η διήγηση περνάει από την Ορελί στον μυστηριώδη εκδότη που την εμποδίζει να έρθει σε επαφή με τον συγγραφέα και βλέπουμε τα πράγματα από τις οπτικές και των δύο κεντρικών ηρώων της ιστορίας. Το μικρό εστιατόριο με τον τίτλο "Η Εποχή των Κερασιών" παίζει κι αυτό το ρόλο του, με τη γραφικότητά του και τα καρώ του τραπεζομάντηλα, ενώ η γραφή δεν κουράζει και το διακριτικό χιούμορ κάνει την ανάγνωση ακόμη πιο ευχάριστη.

Αναμφίβολα το συγκεκριμένο βιβλίο μπήκε στα αγαπημένα μου αμέσως μόλις το τελείωσα, και πέρα από ελαφρύ καλοκαιρινό ανάγνωσμα, μπορεί να διαβαστεί ιδανικά και Νοέμβρη προς Χριστούγεννα, τότε πάνω κάτω που εκτυλίσσεται και η ίδια η ιστορία. 

*Κάτι τελευταίο και ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ένας Γερμανός κριτικός, ο Elmar Krekeler της γερμανικής εφημερίδας Die Welt, ισχυρίστηκε πως ο Νικολά Μπαρό ήταν ένας φανταστικός συγγραφέας, και πως στην πραγματικότητα επρόκειτο για την Daniela Thiele που έγραφε με ψευδώνυμο. Πράγματι, σύμφωνα και με το wikipedia, ο Νικολά Μπαρό ΕΙΝΑΙ ένα φανταστικό πρόσωπο, και η μοναδική του φωτογραφία  που συνοδεύει τα έξι, αν δεν κάνω λάθος, βιβλία του, είναι αυτή, σε μια γέφυρα που περνάει πάνω από τον Σηκουάνα.

Εσείς το έχετε διαβάσει; Πώς σας φάνηκε;