Η σχέση μου με την κλασσική λογοτεχνία δεν ήταν πάντα καλή. Μικρή την απέφευγα αντιδραστικά, εν μέρει πιστεύω επειδή στο σχολείο μας πρότειναν φυσικά τα Ψηλά Βουνά, και τα Ματωμένα Χώματα και το Παραμύθι Χωρίς Όνομα, που μπορεί μεν να είναι κλασσικά ελληνικά...
Για το δεύτερο μήνα του αφιερώματός μας, η Λέσχη του Τρελοκαπελά παρέμεινε στη Βόρειο Αμερική και διάβασε ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Χένρι Τζέιμς, και από τα φημισμένα ως πιο τρομακτικά έβερ. Δεν καταλάβαμε το γιατί!
Άλλο ένα μικρό βιβλιαράκι ανώνυμου συγγραφέα. Το συγκεκριμένο μου το είχε κάνει δώρο η Βούλα, από το Eternal sunshine of the spotless library και φημολογείται πως πρόκειται στην ουσία για τον πρόγονο του ίδιου του Μπάτμαν. Το διάβασα φυσικά σε μια καθησιά, και...