Ένα πολύ πολύ κακό βιβλίο!
Σε γενικές γραμμές τα βιβλία φαντασίας είναι τα αγαπημένα μου. Τα βιβλία φαντασίας με μάγους ένα τσικ παραπάνω. Δε θυμάμαι ποτέ να διάβασα βιβλίο με έστω έναν μάγο (ακόμη και σε δεύτερο ρόλο, πχ στον Άρχοντα, τον Γκάνταλφ) που να μη μου άρεσε. Μέχρι που ήρθε αυτό το βιβλίο, που αποφάσισα να το διαβάσω γιατί ήμουν σε ψιλοχάλια φάση της ζωής μου και το θεώρησα σιγουράκι ότι θα με βοηθήσει να ξεχαστώ και να ξεφύγω, αλλά δεν υπολόγιζα πως το συγκεκριμένο βιβλίο θα ήταν τόσο κακό που θα κολλούσα σε αυτό 4 ολόκληρους μήνες, ώσπου θα έκανα το ανεκδιήγητο, να ξεκινήσω τη σειρά χωρίς να έχω καν τελειώσει το βιβλίο. Και αυτό το έσωσε στην ουσία, η σειρά ήταν πολύ πιο ευχάριστη, αρκετά πιο ενδιαφέρουσα, στον ίδιο βαθμό αχταρμάς, αλλά τουλάχιστον τη σειρά τη βλέπεις πιο εύκολα. Κι έτσι το τελείωσα.
