19η ΔΕΒΘ και ComicCon 5 (2019)

(4μιση λεπτά ανάγνωσης)
Ή ένας φονικός συνδυασμός για το πορτοφόλι σου, ή ένα υπέροχο τρελοκομείο για νερντς ή ένας κορυφαίος προορισμός για εμάς εδώ στα Βόρεια και η μέρα που είδα τον Ντον Ρόσα από κοντά.
Το πρώτο σουκού του Μαΐου μετά το Πάσχα, ήμουν στη Θεσσαλονίκη λόγω εξετάσεων στα γαλλικά που τι καλά συνέπεσαν με την έκθεση βιβλίου και το κόμικκον που ήθελα να πάω όπως-και-δήποτε φέτος, μια και ήταν καλεσμένος ο αγαπημένος μου Ντον Ρόσα, ο ένας από τους 3 κορυφαίους δημιουργούς εν ζωή (μαζί με Ρόουλινγκ και Κινγκ). Εδώ θα σου πω δυο λόγια για την έκθεση φέτος, το κόμικκον που επισκέφτηκα πρώτη φορά, και τι έγινε τελικά με τον ηθοποιό που έπαιζε τον Κρίξο στο Σπάρτακους και το Λευκό Ορκ στο Χόμπιτ!

Η Έκθεση
Ήταν περίπου ίδια με πέρυσι, ακόμα και κάποια περίπτερα ήταν πανομοιότυπα με τα περσινά (είχαν ακόμη και τα ίδια βιβλία). Το πιο όμορφο για φέτος ήταν εκείνο των εκδόσεων Πόλις, με τη βιβλιοθήκη και τα πορτατίφ του (που δεν το φωτογράφισα γιατί ήμουν σίγουρη πως κάποιος θα το είχε μια πιο καλή φωτογραφία στο ίντερνετ - όχι!). Την Κυριακή που πήγα εγώ δυστυχώς τα ξενόγλωσσα τα είχαν μαζέψει γρήγορα γρήγορα οπότε δεν πήρα κάποιο γαλλικό βιβλιαράκι όπως συνηθίζω.
Τιμώμενη ήταν η ισπανόφωνη λογοτεχνία με τον Δον Κιχώτη να έχει δική του αίθουσα αλλά και η ρωσική με ένα περίπτερο με απ'όλα τα ρωσικά.
Γιόρταζαν επίσης τα 80 χρόνια της Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Θεσσαλονίκης και είχαν λίγο πολύ αυτά που έχουν πάντα. Η Ιφιγένεια παρακολούθησε και την παρουσίαση του καινούργιου βιβλίου του Κρομμύδα και κέρδισε ένα δώρο. Από την Έκθεση πήρα μόνο 3 βιβλιαράκια των εκδόσεων Ηλέκτρα γιατί μου έχουν αρέσει, είναι μικρά και αστεία και είπα να τα πάρω για να τα έχω όλα.
Τα υπόλοιπα μάλλον τα έχω στο πατρικό.
Το κόκκινο το είχα πάρει πέρυσι.
Το ComicCon
"Στιγμιότυπο" μάχης από ένα από τα τραπέζια των Lego και ο χώρος όπου μπορούσε να παίξει κανείς RPG,
ή να βρει τα βιβλία για όλα τα παιχνίδια DnD, WoD κλπ.
Κάθε νερντ που σέβεται τον εαυτό του (και εντάξει, που έχει την οικονομική δυνατότητα - πολύ σημαντικό!) έπρεπε να βρεθεί σε αυτή την φοβερή συνάντηση στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά είχε τόσους πολλούς καλλιτέχνες με την απίστευτη πραγματικά δουλειά τους, είχε και κάποιους ακόμη πιο γνωστούς, είχε συλλεκτικά αντικείμενα, παλιά και καινούργια κόμικ, παιχνίδια και ολόκληρο χώρο όπου μπορούσες να πας να παίξεις αν ήθελες DnD ή κάτι άλλο. Το πώς ξόδευες τα λεφτά σου πραγματικά δεν το καταλάβαινες και δε μπορώ να πω πως ήταν τόσο ακριβά όλα, απλά ήταν πολλά και τα ήθελες όλα! Είχε και Cosplayers άλλους πολύ επιτυχημένους άλλους όχι και τόσο, αλλά με μεράκι παρόλα αυτά.

Τα Κόμικ
Η μικρή ψαριά μου από κόμικ
Αν είχα περισσότερο χρόνο και το επισκεπτόμουν και τις 3 μέρες σίγουρα θα έπαιρνα πολύ περισσότερα (αν και δε νομίζω πως θα έδινα εισιτήριο 7x3 και θα ψώνιζα ΚΑΙ μέσα). Ίσως θα ήταν ιδανικά να πήγαινα μια ολόκληρη μέρα από το πρωί ως το βράδυ. Πήρα το Omnibus II που ήθελα πολύ και μου το υπέγραψε και ο Αντώνης Βαβαγιάννης ο δημιουργός του. Πήρα δύο τευχάκια με τον Dracula MGH των Αλεξία Οθωναίου και Δήμητρα Αδαμοπούλου, ΔΕΝ πήρα τον Monsieur Charlatan της Αγγελικής Σαλαμαλίκης και το μετάνιωσα πριν ακόμα φύγω. Πήρα κι ένα μικρό κομιξάκι με τίτλο Ghost Emergency με πρωταγωνιστή ένα φαντασματάκι (αναλυτικά για αυτά που πήρα σε ξεχωριστά άρθρα).
Τα Συλλεκτικά
Η δεύτερη μαγική μου κούπα!
Από συλλεκτικά αντικείμενα γινόταν Ο χαμός, δεν ήξερες πού να πρωτοπετάξεις τα λεφτά σου. Θεωρώ, λοιπόν, δεδομένης της διαθεσιμότητας και αφού είχα πληρωθεί μόλις την προηγούμενη μέρα από τη δουλειά μου, πως συγκρατήθηκα πολύ και δεν πέταξα τα λεφτά μου. Πήρα ένα μπρελόκ για το μπόιφρεντ που είναι σούπερφαν Dragonball και μια κούπα Άρχοντα των Δαχτυλιδιών από αυτές που όταν βάζεις μέσα κάτι ζεστό αλλάζουν (κι από ολόμαυρη που είναι εμφανίζεται η γραφή του δαχτυλιδιού στη σκοτεινή γλώσσα της Μόρντορρρ!!!). Την κούπα αυτή την πήρε και η Ιφιγένεια και τις έχουμε σετ να πίνουμε μαζί από τα σπίτια μας καφέ, σε διαφορετικές πόλεις!
Τα κουτσομπολιά
Πέρα από τους υπόλοιπους καλεσμένους, στο κόμικκον λεγόταν πως θα ήταν καλεσμένος και ο Manu Bennett που όπως είπαμε έπαιζε τον Κρίξο στο Σπάρτακους και το Λευκό Ορκ στο Χόμπιτ. Εγώ είχα εντολή από το μπόιφρεντ να τον βγάλω φωτογραφία, γιατί ήταν σούπερφαν και του Σπάρτακους (και καταλαβαίνεις τώρα πόσο έπρεπε να είναι εκεί!). Όταν πήγα όμως εγώ, Κυριακή απόγευμα, ο ηθοποιός δεν ήταν άλλο εκεί και όχι γιατί άργησα εγώ να πάω. Την πρώτη μέρα που ήταν εκεί, ζητούσε 50ευρώ για φωτογράφιση μαζί του και αυτόγραφο. Τη δεύτερη, κι επειδή ο κόσμος δεν πολυπήγαινε, το έριξε στα 20. Την τρίτη και τελευταία μέρα που πήγα εγώ, είχε φύγει τελείως, γιατί οκ, είσαι διάσημος αλλά δεν είσαι ΤΟΣΟ διάσημος που να πρέπει να πληρώσω έξτρα πέραν της εισόδου για μια σέλφι κι ένα αυτόγραφο (και νομίζω πως κανείς δεν είναι εδώ που τα λέμε)!
Ο Ντον Ρόσα
Από την πρώτη στιγμή που έμαθα ότι θα έρθει ο Ρόσα στην Ελλάδα και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη, είπα θα πάω ο κόσμος να χαλάσει. Όσο περνούσε ο καιρός και πλησίαζαν οι μέρες είχα αρχίσει να σκέφτομαι ότι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό και ότι μάλλον κάτι θα γινόταν και δε θα τα κατάφερνα τελικά να τον δω από κοντά. Την Κυριακή σκεφτόμουν πολύ σοβαρά πως μπορεί όταν πήγαινα να είχε φύγει, είναι και μεγάλος άνθρωπος. Τελικά τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε. Ήμουν βέβαια στους 20 τελευταίους που θα υπέγραφε, και κάθισα γύρω στο μισάωρο στην ουρά, αλλά μου υπέγραψε το ένα από τα δύο βιβλία του που πήρα μαζί μου, το Βίο και την Πολιτεία. Κακώς δεν πήρα και τα Χαμένα Επεισόδια, γιατί είχα δικαίωμα σε δύο υπογραφές.
Μπορούσες από το τραπέζι του να αγοράσεις και μια αφίσα που θα σου την υπέγραφε έξτρα από τις 2 υπογραφές σου, αλλά κόστιζαν 20ευρώ και νομίζω πως δεν θα είχα τίποτα απολύτως να την κάνω για την ώρα. Μπορούσες επίσης να αγοράσεις original art και όχι φωτοτυπία, με τον Σκρουτζ, που ξεκινούσε από 200 ευρώ και δεν άκουσα μέχρι πόσο πήγαινε, βούιζε το "hundred" στα αυτιά μου.
Ο προηγούμενος από εμένα ευτυχώς του έπιασε την κουβέντα κι έτσι βρέθηκα για πιο πολλή ώρα κοντά του και αυτά που συζητούσε κυρίως ήταν για το ότι δεν πληρώθηκε μάλλον για κάποιο εξώφυλλό του από τον Τερζόπουλο, αφού αυτός το είχε δώσει για εξώφυλλο στη Γαλλία και όχι στην Ελλάδα, αλλά οι φαν τα ξέρουμε αυτά και εκτιμώ το ότι παρόλο που δεν του φέρθηκαν καλά και στη χώρα μας, εκείνος μας τίμησε με την παρουσία του. Με εμένα βέβαια ήταν πιο απόμακρος, ελπίζω να ήταν επειδή ήταν απλά κουρασμένος κι όχι επειδή δεν αγόρασα κάτι από τον πάγκο του. Ίσως έπρεπε τελικά να του κάνω, όπως σκεφτόμουν, δώρο εγώ μια δική του ζωγραφιά που σκίτσαρα κάποτε, σίγουρα θα μιλούσαμε λίγο περισσότερο.
Αυτές ήταν οι εντυπώσεις μου από το ταξίδι μου στη Θεσσαλονίκη και την επίσκεψή μου στη ΔΕΒΘ και στο πρώτο μου ComicCon.

Εσύ ήσουν εκεί; Τι πήρες και πώς σου φάνηκε; Κι αν είσαι κι εσύ φαν του Ρόσα θέλω πολύ να μου πεις τη δική σου εμπειρία μαζί του!!

0 σχόλια