Mini review και πασχαλινά αυγά (S8E6) - Final

 

Το τελευταίο επεισόδιο πέρασε από την απόλυτη αγωνία, πως θα κουτσουλήσει ένα πουλί την υπέροχη πλεχτή κόμη της Καλήσι και θα τσαντιστεί τόσο που δεν έχει και κομμώτρια και θα πάρει σβάρνα και τους δικούς της, την αγωνία πως θα χάσουμε τον Τήριον, τον Τζον, τον σερ Ντάβος, τα υπόλοιπα ερείπια του Κινγκς Λάντινγκ, τα πάντα... στην απόλυτη ηρεμία, πως ο πόλεμος τελείωσε πχια, όσοι επέζησαν τα κατάφεραν και θα πεθάνουν από φυσικά αίτια (θα υπήρχαν και φυσικά αίτια, μη βλέπεις που δεν προλάβαιναν να αρρωστήσουν και άνεργοι όλοι οι γιατροί στο Γουέστερος, γιατί άμα τον άλλον σου τον φέρνουν άρρωστο να τον φτιάξεις, άμα σου τον φέρνουν αποκεφαλισμένο ή σε σακουλάκι δε μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα).

 

Και ξεκινάμε με τον Τήριον που είχε μείνει αποσβολωμένος στο προηγούμενο επεισόδιο, στην πιο συγκινητική στιγμή του να βρίσκει τα αδέρφια του καταπλακωμένα από την κακή πολεοδομία των υπογείων, που νόμιζες πως είχαν γκρεμιστεί ολοκληρωτικά, αλλά όχι, μάλλον απλά στάθηκαν σε κακό σημείο εκεί που έβρεχε τούβλα, πόσο γκαντέμης ο τισκεφτοσουνΤζέιμι!! Και πάει στην Καλήσι που την έχει πιάσει η μανία, απελευθερώσαμε το λαό του Κινγκς Λάντινγκ (ποιο λαό μάνα μου που δεν έχεις ψυχή να φορολογήσεις;) και τώρα θα απελευθερώσουμε και όλους τους υπόλοιπους σ' ολόκληρο το Γουέστερος, εδώ μάλλον βλέπουμε κροσόβερ του Χόντινγκ οφ Χιλ Χάουζ που εκείνη η τύπισσα το τρελοφάντασμα θεωρούσε πως ξυπνάς όταν πεθαίνεις; Αυτή μου θύμισε. Θα τους σκοτώσει για να τους λευτερώσει. Όχι τους βασιλιάδες, το λαό! Άρα κι όταν έκαψε όλα τα τρόφιμα των Λάνιστερ δε το έκανε έτσι αψήφιστα όπως νόμιζες τελικά, ήταν γιατί δε τα χρειαζόμασταν και ούτε και χώρο θα είχαμε να τα βάλουμε άρα κάψτα να τελειώνουμε, είχε προνοήσει η σοφή Καλήσι!

 

Κι εκεί που λες τουλάχιστον υπάρχει ένας Τζον, βλέπεις ότι είναι υπερστόκος και την αγαπώ και δε θέλω να την προδώσω και είναι η βασίλισσά μου και ένα σοκ το παθαίνεις, ειδικά αν είσαι σαν εμένα τιμτζονσνοου ότι δε μπορεί να την αγαπάς ακόμα μετά από το έγκλημα που διέπραξε, δε μπορεί να την αγαπάς ακόμα μετά τα παιδιά που είδες καψαλισμένα στους δρόμους, δε γίνεται, δε χωράει αγάπη σε όλο αυτό! Πάλι καλά που είχαμε τον Τήριον, που όταν πέταξε το χεράκι του προκλητικά στα σκαλιά μπροστά σε αιμοσταγείς Ντοθράκι, υπερήφανους Ανσάλιντ και την τρελή, λες θα το φάει το κεφάλι του ο ψηλότερος εν ζωή Λάνιστερ, αλλά μάλλον δεν ήθελε απλά να τον κάψει, σου λέει παρ' τον στα μπουντρούμια να σκεφτώ κάτι έξτρα σπέσιαλ για το πώς θα τον σκοτώσω! Και έτσι έχασε η Καλήσι, αν τον σκότωνε επιτόπου όπως έχει κάνει και στο παρελθόν, δε θα άλλαζε το μυαλό του Τζον, που ναι είναι τίμιος, ναι, ναι πιστός μπλαμπλαμπλα συγχαρητήρια, αλλά οι αδερφές σου; Οπ! Εκεί τον έπιασε, λοιπόν, αν το 'ξερε θα άφηνε την πάρλα (που ήταν για τους απογοητευμένους φαν της Καλήσι και μόνο) και θα του 'λεγε από την αρχή για τις αδερφές του. Πάνω που λες πάει κι ο Τζον τρελάθηκε και την υποστηρίζει ακόμη, πάει και τη μαχαιρώνει ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥ Ν'ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ!!! Το περιμέναμε, ίσως πιο θεαματικό, αλλά από θέαμα μια χαρά ήταν ολόκληρη η σεζόν, παράπονο δεν έχω.

 

Εδώ ήταν η πιο συγκινητική σκηνή για μένα από ολόκληρο το επεισόδιο, μέιμπι από ολόκληρη τη σεζόν, όταν έρχεται ο Ντρόγκον και προσπαθεί να ξυπνήσει τη μαμά του, Χριστέ μου, το 'χω ξαναπεί εμένα η σχέση πετ με άνθρωπο με αγγίζει πιο πολύ απ' όλα (μη γελάς Σοφία που λέω πετ το δράκο, το ζωάκι της είναι κι ήταν η μαμά του) και δε σκοτώνει τον Τζον γιατί αισθάνεται τον πόνο του, που ακόμα και τώρα ο Τζον νιώθει πως δεν ήταν σωστό αυτό που έκανε, και από τον δικό του πόνο καίει τα πάντα και μέσα στα πάντα καίει και τον άιρον θρόουν, κάψτο το ριμάδι μας έφαγε την ψυχή! Και παίρνει τη μαμά του και φεύγει. Εδώ θα μπορούσε ο Τζον να σκουπίσει λίγο το αιματάκι να μη φαίνεται και να κάνει την πάπια αλλά λογικά βγήκε έξω και είπε εγώ το 'κανα! Γιατί τέτοιος είναι! Θα 'θελα να δω τα μούτρα τού -ποιος θα τον ελέγξει τώρα- Γκρέιγουορμ όταν έμαθε τα νέα και απορώ πως δεν τον σκότωσε εδώ και τώρα από τα νεύρα του.

 

Και μετά κάνουμε ένα άλμα στο χρόνο, που το μαρτυράει το χιπστερομούσι του Τήριον, και το γεγονός ότι δεν χιονίζει άλλο στάχτη λες και παίζουν στο Σάιλεντ Χιλ, και πάμε σε ένα μικρό συμβούλιο με όλους τους άρχοντες που επέζησαν τον πόλεμο και ο Γκρέιγουορμ έχει και άποψη για το τι θα κάνουν στο Γουέστερος ενώ σκοπεύει να την κάνει, και δε το συζητάει για τον Τζον Σνόου, θάνατος ή φυλάκιση χωρίς φαγητό για το υπόλοιπο της ζωής του το λιγότερο (πώς γίνεται να μην τον σκότωσε εδώ και τώρα πες μου!). Αλλά έρχεται ο Τήριον που τόσο καιρό που μάκραινε μούσι σκεφτόταν και ξανασκεφτόταν και σου λέει βασιλιάς ο Τζον, δυσκολάκι, δε το θέλει κιόλας, άστο το παιδί δεν είναι και το πιο έξυπνο, ποιος άλλος; ποιος άλλος; Ο Μπραν! Που έτσι κι αλλιώς τον αγαπάνε όλοι γιατί είναι σπασμένος, είναι και μαγικός, είναι και ήσυχος, είναι και σοφός, δε μπορεί και να κάνει παιδιά (κυρίως γιατί είναι ρομπότ-ασέξουαλ παρά λόγω αναπηρίας θεωρώ) και του το λέει και οπ, να σου κι ο Μπραν που τελικά το 'βλεπε το μέλλον τόσον καιρό άρα ήταν μανιπιουλέισον η φάση με τον Νάιτ Κινγκ γιατί ήξερε τι θα συμβεί και λέει γι' αυτό έκανα τόσο δρόμο για να γίνω βασιλιάς (νταξ, προφανώς η υπέρτατη μαγική σοφία του του είπε ότι είναι η καλύτερη λύση, όχι μόνο για το Γουέστερος, αλλά και για τους φαν, γιατί τον Μπραν τον αγαπάμε όλοι και ποιος μάντεψε ποτέ ότι θα καθόταν αυτός στο θρόνο; κανείς). Και συμφωνούν πειρατικά όλοι μ' αυτό, να είναι βασιλιάς τους ο Μπραν και έρχεται η σειρά της Σάνσα που δε θέλει βασιλιά, ακόμα κι αν αυτός είναι ο μικρός της αδερφός και σκέφτονται οι άλλοι, ωχ, υπήρχε κι αυτή η επιλογή; αλλά τώρα πχια είναι αργά.

 

Στη συνέχεια το επεισόδιο κλείνει με όλους όσους επέζησαν τη σειρά να κάνουν αυτό που θέλουν. Η Άρυα θα πάει γουεστ του Γουέστερος με καράβι, σαν άλλος Κολόμβος να ανακαλύψει την Αμερική, η Σάνσα θα γίνει η βασίλισσα του Βορρά, σωστό, ο στρατός της Καλήσι θα φύγει, στο καλό, ο Τζον θα πάει πίσω στο Τείχος, που είναι γκρεμισμένο, και ζόμπι δε υπάρχουν, και οι Άγριοι είναι φίλοι μας, άρα το Τείχος είναι παντελώς άχρηστο και θα συναντήσει τον Γκοστ που έχει γίνει σε μέγεθος μικρός δράκος πιο μεγάλος κι απ' τον Άλμπους και θα χαθεί στο ηλιοβασίλεμα με τον Τόρμουντ που νομίζαμε πως πήρε σύνταξη πριν από κάποια επεισόδια και δε θα τον ξαναβλέπαμε. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

 

Σε γενικές γραμμές εγώ είμαι από αυτούς -τους λίγους- που τους άρεσε η τελευταία σεζόν και όλες οι τελευταίες σεζόν για την ακρίβεια. Το ταξίδι έκλεισε όμορφα, αν και κάπως βιαστικά να πω την αλήθεια και λίγο κουλουβάχατα, αλλά όμορφα για όλους. Η Καλήσι δεν άλλαξε τώρα, για όσους ισχυρίζονται πως ήταν διαφορετική, ήταν πάντα λίγο παραπάνω αιμοσταγής απ' όσο έπρεπε, απλά δεν της το 'χαμε για τόσο τρέλα. Θα θέλαμε να εξελιχτούν αλλιώς τα πράγματα για τον Τζον, να κάτσει στο θρόνο δηλαδή, αλλά δε πειράζει, πιστεύω πως θα γίνει ευτυχισμένος εκεί που πήγε με τους φίλους του και το λυκάκι του. Έρχεται κι η άνοιξη..

Εσένα πώς σου φάνηκε αυτό το ταξίδι;