Ωραία. Το Fourth Wing με έκαψε λες και δεν αγαπούσα ήδη τις ιστορίες με δράκους, λες και είχα ανάγκη από λίγο σπρώξιμο, όχι, μια χαρά τις αγαπούσα ήδη και τις κυνηγούσα όποτε έπαιρνε το μάτι μου κάποια από αυτές. Δε ξέρω αν έφταιξε κάποτε ο κύριος Παολίνι γι' αυτή την αγάπη, ή πολύ απλά ο πολύ αγαπημένος μας Καθηγητής (aka Τόλκιν), μπορεί μέχρι και η Ρόουλινγκ να έφταιξε ή ίσως αγαπούσα τους δράκους από πάντα και δεν έφταιξε κανείς από όλους αυτούς, παρά μόνο έθρεψαν την αγάπη μου για αυτά τα υπέροχα πλάσματα.