Ο Χάρι Πότερ και το Κύπελλο της Φωτιάς

Αισίως φτάσαμε στη μέση του χαριποτερικού μας αφιερώματος, με το τέταρτο βιβλίο της επταλογίας, το "Κύπελλο της Φωτιάς", για πολλούς ένα από τα καλύτερα, και αναμφίβολα ένα από τα μεγαλύτερα, βιβλία της σειράς. Στο βιβλίο αυτό η Ρόουλινγκ φαίνεται να έχει ωριμάσει σαν συγγραφέας, αφού όλος ο μαγικός της κόσμος είναι εμφανώς πιο καλοστημένος με κανόνες, υπουργείο, μάγους έξω από την Αγγλία, παραδόσεις, μέχρι και το ίδιο το Χόγκουαρτς εμφανίζεται πολύ πιο καλοστημένο και σου δείχνει ακόμα πιο έντονα πως όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις κάτι μαγικό από κάτω.

Όταν είχα ξεκινήσει πρώτη φορά να διαβάζω αυτό το βιβλίο, νόμιζα πως είχε γίνει κάποιο λάθος. Γιατί η ιστορία ξεκινάει σε μια παλιά έπαυλη πάνω σε ένα λόφο ενός μέρους που λέγεται Λιτλ Χάγκλετον και η διήγησή μας ακολουθεί τις διάφορες φήμες που κυκλοφορούν στην περιοχή, σχετικά με την οικογένεια που κατοικούσε άλλοτε εκεί και τον μυστηριώδη θάνατό τους. Έπειτα μας μιλάει για τον κηπουρό της παλιάς έπαυλης που ζει ακόμη στο σπιτάκι δίπλα στο αρχοντικό και επειδή δεν είχα ακόμα διαβάσει την "Κάμαρα με τα Μυστικά" δεν ήξερα ποιος είναι ο Χερτ, ούτε τι μας νοιάζουν όλα αυτά. Στο λόγο μου νόμιζα πως είχε γίνει λάθος, πως ο Ψυχογιός μας είχε κοτσάρει εκεί ένα κεφάλαιο ενός άλλου βιβλίου για διαφήμιση. Άλλωστε ποτέ δεν διαβάζουμε Χάρι Πότερ και να μην πρωταγωνιστεί ο Χάρι στις γραμμές μας.

Τελικά δεν είχε γίνει λάθος, ούτε και ο Ψυχογιός έκανε διαφήμιση. Και όπως είναι φυσικό, όλα έδεσαν αρμονικά μεταξύ τους στη συνέχεια. Αυτό το πρώτο κεφάλαιο ήταν εντυπωσιακό τελικά και ετοιμαζόταν να μας εισάγει στην εκπληκτική του ιστορία!

Ο Χάρι θα βρεθεί νωρίτερα το καλοκαίρι αυτό με τους φίλους του γιατί κάτι εκπληκτικό οργανώνεται: το Παγκόσμιο Κύπελλο Κουίντιτς, κάτι σαν το Μουντιάλ δηλαδή, αλλά με ιπτάμενες σκούπες!! Οι Ουέσλι, ο Χάρι και η Ερμιόνη θα ταξιδέψουν σε μια απέραντη μαγική κατασκήνωση, θα συναντήσουν εκτός σχολείου τους συμμαθητές τους και θα παραβρεθούν στη μεγαλύτερη αθλητική οργάνωση του κόσμου των μάγων. Σε αυτές τις γραμμές γέλασα για πρώτη φορά με βιβλίο (ναι, αλήθεια!) όταν συναντούν έναν μάγο με νυχτικιά και οι υπεύθυνοι του υπουργείου του λένε να φορέσει ρούχα των Μαγκλ για να μην κινεί υποψίες, όμως εκείνος απαντάει ότι δεν θέλει, θέλει να αερίζονται τα αχαμνά του. Οι τρεις φίλοι πασχίζουν να μη σκάσουν στα γέλια και μαζί τους κρατιόμουν κι εγώ!! 

Τα νέα πρόσωπα που γνωρίζουμε μέχρι εδώ είναι ο Σέντρικ Ντίγκορι, το πιο ωραίο αγόρι του σχολείου, και ο πατέρας του, ο Λούντο Μπάγκμαν, πρώην παίκτης του Κουίντιτς που τώρα δουλεύει στο υπουργείο και τρελαίνεται για στοιχήματα, τον Μπάρτι Κρουτς, που θα μπορούσε άνετα να είναι και ο υπουργός μαγείας, αλλά είναι απλά το αφεντικό του Πέρσυ ("Εσύ Ουέδερμπι να σκάσεις") και περιγράφεται τόσο στην τρίχα ως την παραμικρή λεπτομέρεια, που εμένα προσωπικά μου έφερε στο μυαλό τον Χίτλερ... δεν ξέρω γιατί. Επίσης γνωρίζουμε, όχι προσωπικά βέβαια, το μεγαλύτερο αστέρι του Κουίντιτς επί του παρόντος, τον Βίκτωρ Κραμ, ανιχνευτή της Βουλγαρίας που παίζει κόντρα στην Ιρλανδία, με τον οποίο ο Ρον φαίνεται να είναι ερωτευμένος! Λογικό είναι οι Βρετανοί να υποστηρίζουν τη γειτονική τους Ιρλανδία, όμως πολλοί λαχταρούν να δουν τον Κραμ σε δράση, τόσο καλός παίκτης είναι!

Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο Κουίντις, σειρά έχει κάτι άλλο, εξίσου ή ίσως και περισσότερο ενδιαφέρον που θα πραγματοποιηθεί στο Χόγκουαρτς. Έχουμε ήδη μάθει πως το Χόγκουαρτς δεν είναι το μόνο σχολείο για μάγους στον κόσμο, υπάρχουν και άλλα και δύο από αυτά θα έρθουν στην Αγγλία για να συμμετέχουν οι μαθητές τους σε μια ακόμα σπουδαία διοργάνωση, το Τρίαθλο Μαγείας!

Η σχολική αυτή διοργάνωση έχει να κάνει με τρεις άθλους, που απευθύνονται σε πιο μεγάλα παιδιά, καθώς απαιτούν ανώτερες μαγικές γνώσεις και ικανότητες. Για το λόγο αυτό απαγορεύεται η συμμετοχή σε οποιονδήποτε μαθητή κάτω των 17 (ηλικία ενηλικίωσης των μάγων), αφού εκτός των άλλων θα μπορούσαν οι άθλοι αυτοί να αποβούν μοιραίοι για τον πρωταθλητή. Το Τρίαθλο Μαγείας, είναι ένα μαγικό συμβόλαιο, που λέει πως όποιο όνομα βγει από το Κύπελλο της Φωτιάς, ένα για κάθε σχολείο, είναι υποχρεωμένο να συμμετέχει ο κόσμος να χαλάσει!

Πέρα από τον νέο καθηγητή της Άμυνας κατά των σκοτεινών τεχνών, Τρελομάτη Μούντι, γνωστό χρυσούχο που αγαπάμε από την πρώτη στιγμή αφού είναι φανερό πως είναι ένας ξηγημένος τρελάρας και πάνω απ' όλα είναι με το μέρος του Χάρι, θα έρθουν οι μαθητές από το Μπομπατόν, το γαλλικό κολέγιο με διευθύντρια την Μαντάμ Μαξίμ, και οι μαθητές από το Ντάρμστραγκ από τη Βουλγαρία, με διευθυντή τον πρώην θανατοφάγο Καρκάροφ και διακεκριμένο μαθητή τον διάσημο ανιχνευτή του Κουίντιτς Βίκτωρ Κραμ. 

Όλα ως εδώ δείχνουν νορμάλ, η νέα χρονιά προμηνύεται διασκεδαστική και ξεκούραστη, αφού θα έχουν να παρακολουθήσουν αυτό το μεγαλειώδες σχολικό γεγονός (που παλιά είχε καταργηθεί γιατί είχαν πεθάνει πολλοί πρωταθλητές!!) και κατά τα φαινόμενα δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν κανέναν κίνδυνο. Όλα, λοιπόν, βαίνουν καλώς, ως τη στιγμή που το Κύπελλο της Φωτιάς φτύνει μαζί με τα ονόματα των υπόλοιπων πρωταθλητών κι εκείνο του Χάρι Πότερ. Κάποιος τον έβαλε στο Κύπελλο της Φωτιάς, κάποιος θέλει ή να τον κάνει ακόμη περισσότερο διάσημο ή να τον σκοτώσει!!

Στο βιβλίο αυτό, μαζί με την συγγραφική εμπειρία της Ρόουλινγκ, βλέπουμε να μεγαλώνουν και οι ήρωές της. Βλέπουμε τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα από την πλευρά του Χάρι για την Τσο, αλλά και τα ασταμάτητα καυγαδάκια του Ρον και της Ερμιόνης. Έχουμε τον πρώτο σχολικό χορό, που διοργανώνεται μάλιστα για τα Χριστούγεννα και όλα τα παιδιά ψάχνουν να βρουν συνοδό. Έχουμε την ενοχλητικότατη δημοσιογράφο Ρίτα Σκίτερ και την παραπληροφόρηση της που μέλει να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στον Χάρι. Και μέσα σε όλα αυτά διάφορα περίεργα πράγματα συμβαίνουν τριγύρω στο κάστρο, πράγματα που δείχνουν πως δεν θα αμελήσει ο λόρδος Βόλτεμορτ να κάνει την εμφάνισή του και σε αυτό το βιβλίο!!

Όπως πάντα ως εδώ δεν υπήρχε κάποιο σημαντικό σπόιλερ για την πλοκή της ιστορίας. Λίγο πολύ τα ίδια (ίσως και περισσότερα) μπορεί κανείς να δει και στο τρέιλερ της ταινίας. Από εδώ και πέρα όμως ακολουθούν ΣΠΟΪΛΕΡ!!

Το τέταρτο βιβλίο ξεκινάει πολύ δυναμικά. Ο Ποντικοουράς έχει ξαναβρεθεί με τον αφέντη του και μαζί ετοιμάζουν κάτι τρομερό, λέγοντας ξανά και ξανά πως ο πιο πιστός υπηρέτης του Άρχοντα του Σκότους βρίσκεται στο Χόγκουαρτς. Ποιος να ναι άραγε; Ο Σνέιπ; Ο Καρκάροφ; Η Ρίτα Σκίτερ; Κάποιος άλλος; Με τίποτα δεν πάει το μυαλό μας στον πέρα από κάθε αμφιβολία καλό Μούντι, το άτομο που εμπιστεύεται τυφλά ο ίδιος ο Ντάμπλντορ. 

Αλλά βέβαια, ο Μούντι είναι καλός, λίγο τρελός και με μανία καταδίωξης, αλλά ποιος δεν θα του έδινε δίκιο γι' αυτό μετά από αυτό το βιβλίο; Ο κακός της υπόθεσης, ο πιο πιστός υπηρέτης του Άρχοντα του Σκότους είναι ο γιος ενός από τους μεγαλύτερους πολέμιούς του, του ίδιου του Μπάρτυ Κρουτς!! Ο Μπάρτι Κρουτς ο νεώτερος είχε "μπλέξει με κακές παρέες" αλλά η μανία του πατέρα του να καταπνίξει τους Θανατοφάγους δεν τον σταμάτησε από το να φυλακίσει τον ίδιο του το γιο στο Αζκαμπάν. Όταν βλέπουμε τη δίκη, στην κιβωτό των στοχασμών, μας φαίνεται πως τον γιο του Κρουτς πραγματικά τον παρέσυραν, ή έστω πως βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Αλλά τελικά ο Κρουτς ο νεώτερος ήταν φανατικός οπαδός του Βολτεμορτ και το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να τον βοηθήσει να επανέλθει στην εξουσία. Ή ίσως να θύμωσε τόσο πολύ με τον άδικο και άκαρδο πατέρα του, που να αποφάσισε να πάρει εκδίκηση με αυτό τον τρόπο: να γίνει ακριβώς αυτό που εκείνος μισούσε.

Πέρα από τον Κρουτς τζούνιορ, το βιβλίο αυτό περιέχει πολλά που δεν μπορώ να πω εκτός σπόιλερ. Ο Ρον είναι τόσο αληθινός όταν θυμώνει με τον διάσημο φίλο του Χάρι που βρίσκεται πάλι στο κέντρο της δημοσιότητας, ώστε μαλώνει μαζί του άσχημα και δεν του μιλάει για καιρό. Παράλληλα με τον Χάρι που ερωτεύεται την Τσο και τα χάνει όποτε βρίσκεται κοντά της, ο Ρον συνειδητοποιεί πως και η Ερμιόνη είναι κορίτσι, μα δεν καταλαβαίνει στιγμή πως νιώθει γι' αυτήν και κάνει ότι θα έκανε οποιοδήποτε αγόρι: μαλώνει μαζί της όπου σταθεί και όπου βρεθεί! Εκείνη όμως είναι αρκετά έξυπνη για να καταλάβει τους λόγους που έκαναν τον καλύτερό της φίλο να μισήσει τον Κραμ και να της συμπεριφέρεται τόσο άσχημα.

Γενικά μαθαίνουμε τόσο εξονυχιστικές λεπτομέρειες για το Χόγκουαρτς, από το ότι οι επιμελητές έχουν ξεχωριστά μπάνια μέχρι το ότι στις κουζίνες εργάζονται σπιτικά ξωτικά, πράγμα που κάνει όλο αυτό τον μαγικό κόσμο να μοιάζει ακόμη πιο ρεαλιστικός. Μέχρι και η λίμνη μπροστά από το κάστρο κατοικείται από γοργονανθρώπους κι ένα γιγάντιο καλαμάρι, και το να έχεις μέσα σου έστω και λίγο από γίγαντα είναι κάτι πολύ κακό! Και σα να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε και τη Ρίτα Σκίτερ, που μας δείχνει ξεκάθαρα πόσο σκάρτο είναι το δημοσιογραφικό σύστημα, που προκειμένου να πουλήσει είναι ικανό να παραποιήσει κατά βούληση τα γεγονότα!!

Σκεφτόμουν πως αν έγραφα εγώ το βιβλίο αυτό, θα κρατούσα κάτι τόσο μεγαλειώδες όσο ένας δράκος για τον τελευταίο άθλο. Όμως το Τρίαθλο Μαγείας είναι τόσο σούπερ γ*μ*το που τον δικό μου πιο δύσκολο άθλο τον βάζει πρώτο και αρχή για τους υπόλοιπους. 

Ο Χάρι γρήγορα συνειδητοποιεί πως όποιος έβαλε το όνομά του στο Κύπελλο δεν ήθελε το καλό του, όμως από την άλλη βλέπει πως πάντα βρίσκει τον τρόπο να περάσει τους άθλους, όταν μάλιστα φτάνει στον τελευταίο συνειδητοποιεί πως δεν συναντάει ούτε ένα εμπόδιο σχεδόν ώσπου να φτάσει στο κέντρο του λαβύρινθου, στο Κύπελλο της Φωτιάς. Κι εκεί θα δει πως το Κύπελλο είναι πύλη και μαζί με τον Σέντρικ θα μεταφερθούν μίλια μακριά σε ένα παλιό νεκροταφείο. Το πώς ένα αντικείμενο έγινε πύλη μέσα στο κτήμα του Χόγκουαρτς είναι άξιο απορίας, αλλά ίσως ο Κρουτς Jr να ήταν πολύ σπουδαίος μάγος και να μπορούσε να καταφέρει το ακατόρθωτο.

Ένας από τους πιο άσχημους θανάτους που έχω συναντήσει σε βιβλίο ήταν αυτός του Σέντρικ. Τόσο γρήγορος, τόσο ξαφνικός, τόσο άδικος.Ο Σέντρικ ήταν ένα πολύ αγαπητό αγόρι, πέρα από εκπληκτικά όμορφος. Κακή κουβέντα δεν είπε ποτέ του και φαινόταν πολύ ισορροπημένο και ηθικό παιδί. Αλλά βέβαια δεν περιμέναμε και κάτι λιγότερο από έναν Χάφλπαφλ! 

Η αναγέννηση του Βόλτεμορτ είναι εντυπωσιακή και ο Χάρι τα καταφέρνει για άλλη μια φορά να γλυτώσει χάρι στο ξόρκι των προηγούμενων ξορκιών. Η στιγμή που ο Χαρι συνειδητοποιεί πως το επόμενο προηγούμενο ξόρκι που θα βγει από το ραβδί του Βόλτεμορτ είναι η μητέρα του είναι ανατριχιαστική!! Γενικότερα το κεφάλαιο στο νεκροταφείο το διαβάζεις απνευστί, ακόμα και αν το έχεις ξαναδιαβάσει κάμποσες φορές και τα συναισθήματα είναι πάντα το ίδιο έντονα. Ο Σέντρικ ζητάει από τον Χάρι να πάρει τη σωρό του στον πατέρα του, αν έμενε εκεί θα γινόταν τροφή για τη Ναγκίνι. Κι ο Χάρι, για άλλη μια φορά, γλυτώνει στο τσακ από του χάρου τα δόντια.

Πίσω στο Χόγκουαρτς αποκαλύπτεται πως ο κακός της υπόθεσης δεν ήταν άλλος από τον Μούντι και ο Ντάμπλντορ τώρα συνειδητοποιεί πως κάτι δεν πάει καλά. Κι αυτό μου φαίνεται περίεργο, κάποιος τόσο έξυπνος όσο ο Ντάμπλντορ, είναι δυνατό να μην καταλάβει ότι ο φίλος του δεν είναι αυτός που νομίζουν όλοι ότι είναι; Δεν υπήρχαν καθόλου στοιχεία; Ειδικά σε μια τόσο κρίσιμη χρονική περίοδο όσο αυτή του Τριάθλου Μαγείας που θα τους ήθελαν να βρίσκονται συχνότερα; Δεν ξέρω, τον έχω για πιο σπίρτο τον Ντάμπλντορ!! Ειδικά όταν έχει τον Σνέιπ να του γκρινιάζει πως του κλέβουν συστατικά για το πολυχημικό φίλτρο!

Όσο για τον μαγικό χάρτη του Χόγκουαρτς, η Ρόουλινγκ αναφέρει πως έδινε υπερβολική ελευθερία στον Χάρι και γι' αυτό του τον παίρνει ένας θανατοφάγος σε αυτό το βιβλίο: ο Κρουτς. Αν ο Χάρι ήταν λίγο πιο παρατηρητικός θα έβλεπε δύο πολύ περίεργα ονόματα σε αυτό και το προηγούμενο βιβλίο να κόβουν βόλτες στο κάστρο: τον Πήτερ Πέτιγκριου και τον Μπάρτι Κρουτς τον νεώτερο. Ίσως τότε να μη συνέβαιναν πολλά από αυτά. Ίσως θα ήταν καλύτερα να είχε τον μαγικό χάρτη εξ' αρχής ο Ντάμπλντορ!!

Αρκετά έγραψα, αφήνω για τώρα τον Χάρι για να τον ξαναπιάσω σε ένα μήνα, του χρόνου. Το επόμενο άρθρο σας το λέω από τώρα να ξέρετε, θα γράφει πολύ λιγότερα για την πλοκή και θα θάβει πολύ περισσότερο τον πιο αντιπαθή ήρωα βιβλίου που έχω συναντήσει ποτέ, που μόνο ο Τζόφρι του Game of Thrones μπόρεσε κάπως να πλησιάσει: την Ντολόρες Άμπριτζ!!!

Μέχρι τότε...

...και Καλά Χριστούγεννα!!!