Περισσότερες Πρώτες Φράσεις

Μετά το πρώτο μέρος των Πρώτων Φράσεων από βιβλία που έχω διαβάσει, σας φέρνω άλλες τόσες. Φράσεις που ξεχωρίζουν για το περιεχόμενο ή το στυλ γραφής του κάθε συγγραφέα, άλλες που περιέχουν μια δόση χιούμορ, νοσταλγίας, ή κάτι το ιδιαίτερο τέλος πάντων που μας συντροφεύει σε όλη την υπόλοιπη ιστορία.

Μια φορά κι έναν καιρό -γιατί έτσι πρέπει να αρχίζουν όλες οι ιστορίες- ήταν ένα παιδί που έχασε τη μητέρα του.

J.Connolly - "Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων"

Κάποια πράγματα προηγούνται κάποιων άλλων πραγμάτων. Ήταν μια καλοκαιρινή νεροποντή, αλλά καταπώς φαινόταν δεν το ήξερε, κι έτσι η βροχή έπεφτε με το τουλούμι, φτυστή χειμωνιάτικη καταιγίδα.

Τ.Πράτσετ - "Χιλιάδες νάνοι κι ένα τηγάνι"

Ένα απόγευμα, όταν ο Μπρούνο επέστρεψε από το σχολείο, εξεπλάγη που βρήκε τη Μαρία, την υπηρέτριά τους -που είχε το κεφάλι της πάντα σκυμμένο και το βλέμμα της καρφωμένο στο χαλί- να στέκεται στο δωμάτιό του, να βγάζει όλα του τα πράγματα από την ντουλάπα και να τα χώνει μέσα σε τέσσερα ξύλινα μπαούλα, ακόμα και τα πράγματα που ο Μπρούνο είχε παραχώσει στο βάθος της ντουλάπας, που ανήκαν σ' αυτόν και στα οποία δεν είχε κανείς δικαίωμα να χώνει τη μύτη του.

Τζ.Μπόιν - "Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα"

Το άρωμα από τα φύλλα του ινδικού τσαγιού -μαύρα, τραγανά, ελαιώδη- ήταν μεθυστικό.

Τζ.Κόνελι - "Το Τριανταφυλλάκι"

Η Λύρα και το δαιμόνιό της προχωρούσαν προσεκτικά στη σκοτεινή αίθουσα των συγκεντρώσεων, φροντίζοντας να μένουν συνέχεια πολύ κοντά στον τοίχο, για να μην μπορούν να τους δουν από την κουζίνα.

Φ.Πούλμαν - "Η τριλογία του κόσμου"

Κάθεται ο Αγάς της Λυκόβρυσης στο μπαλκόνι του απάνω από την πλατεία του χωριού, καπνίζει το τσιμπούκι του και πίνει ρακή. Ψιχαλίζει ήσυχα, τρυφερά, και στα γυρτά χοντρά μουστάκια του, τα φρεσκοβαμμένα με καραμπογιά, κρέμουνται λαμπυρίζοντας μερικές ψιχάλες• κι ο Αγάς, ξαναμμένος από τη ρακή, τις αναγλείφει να δροσερέψει. Δεξά του στέκεται όρθιος ο σεΐζης, ένας θεόρατος άγριος ανατολίτης, αλλήθωρος και κακομούτσουνος, με την τρουμπέτα του• ζερβά του κάθεται διπλοπόδι, απάνω σε βελουδένιο μαξιλάρι, ένα όμορφο στρουμπουλό τουρκόπουλο, που του ανάβει κάθε τόσο το τσιμπούκι και του γεμίζει ακατάπαυτα την κούπα του ρακή.

Ν.Καζαντζάκης - "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται"

Είναι γενικώς αποδεκτή αλήθεια ότι αυτό που οπωσδήποτε λείπει από έναν άγαμο άνδρα, με σεβαστή περιουσία, είναι μια σύζυγος.

Τζ.Όστεν - "Περηφάνια και Προκατάληψη"

Αφού ο αξιότιμος κύριος Τρελόουνι, ο κύριος Λάιβσι και όλοι οι υπόλοιποι κύριοι μου ζήτησαν να γράψω με κάθε λεπτομέρεια για το Νησί του Θησαυρού, από την αρχή ως το τέλος, χωρίς να κρύψω τίποτα, εκτός από τη θέση του νησιού, κι αυτό μόνο γιατί υπάρχουν ακόμη θησαυροί εκεί που δεν έχουν μετακινηθεί, παίρνω λοιπόν την πένα μου το σωτήριο έτος 17... και γυρίζω στην εποχή που ο πατέρας μου είχε το πανδοχείο "Ο ναύαρχος Μπένμποου" και ο ηλιοκαμένος γερο-ναυτικός με την ουλή στο πρόσωπο πρωτοήρθε να μείνει κάτω από τη στέγη μας.

Ρ.Λ.Στίβενσον - "Το νησί του θησαυρού"

Το ουρλιαχτό του ανέμου πλημμύριζε τη νύχτα με μια ανεπαίσθητη ορμή, που νόμιζες ότι θα άλλαζε τον κόσμο. Ένας ψηλός Ίσκιος σήκωσε το κεφάλι του και οσμίστηκε τον αέρα. Είχε όψη Ανθρώπου, εκτός από τα βαθυκόκκινα μαλλιά και τα βυσσινιά μάτια του.

Κ.Παολίνι - "Έραγκον"

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να σας πω ότι ο Μάρλεϊ ήταν νεκρός. Δεν υπάρχει καμιά, μα καμιά αμφιβολία γι' αυτό. Το πιστοποιητικό της ταφής του το είχε υπογράψει ο παπάς, ο γραμματέας, ο νεκροθάφτης και ο πιο στενός θλιμμένος συγγενής: το είχε υπογράψει ο Σκρουτζ.

Κ.Ντίκενς - "Χριστουγεννιάτικη Ιστορία"

Η Αλίκη είχε αρχίσει να βαριέται πολύ καθώς καθόταν δίπλα στην αδερφή της, στην ακροποταμιά, χωρίς να έχει κάτι να κάνει: μια δυο φορές είχε ρίξει κλεφτές ματιές στο βιβλίο που διάβαζε η αδερφή της, δεν είχε όμως εικόνες και διαλόγους. "Και σε τι χρησιμεύει ένα βιβλίο" σκέφτηκε η Αλίκη "χωρίς εικόνες και διαλόγους;"

Λ.Κάρολ - "Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων"

Και με το δεύτερο αυτό μέρος των Πρώτων Φράσεων πήρατε μια μικρή γεύση και έχετε ξεκινήσει στην ουσία να διαβάζετε καμιά εικοσαριά βιβλία. Θα σας πρότεινα να τα συνεχίσετε και δε θα χάσετε ;)

Γράψτε μας στα σχόλια πρώτες φράσεις από δικά σας βιβλία που ξεχωρίζουν, και μόλις μαζευτούν αρκετές θα δημοσιευτεί και τρίτο μέρος Πρώτων Φράσεων που ξεχωρίζουν.

4 σχόλια

Έλλη10/7/15 5:05 μ.μ.
Μάζεψα μερικές πρώτες φράσεις από κάποια αγαπημένα μου βιβλία:

"Η Σινιόρα δεν είχε δικαίωμα να το κάνει αυτό." είπε η δεσποινίς Μπάρτλετ "κανένα απολύτως δικαίωμα. Μας υποσχέθηκε δωμάτια με θέα κατά το νοτιά, το ένα κοντά στο άλλο και αντ' αυτών έχουμε βορινά δωμάτια, ναι, βορινά δωμάτια, που βλέπουν σε μία αυλή, και επιπλέον βρίσκονται το ένα μακριά από το άλλο. Αχ, Λούσι!"

Ε.Μ. Φόρστερ - "Ένα Δωμάτιο με θέα"

Η ιστορία που θα σας πω δεν είναι φανταστική, είναι μόνο κάπως ρομαντική. Θα ήταν λάθος να τη χαρακτηρίσουμε ψεύτικη, επειδή μοιάζει απίθανη. Ανήκουμε σε μία εποχή όπου τα πάντα συμβαίνουν - έχουμε σχεδόν το δικαίωμα να πούμε: όπου τα πάντα έχουν συμβεί.

Ιούλιος Βερν - "Ο Πύργος των Καρπαθίων"

Κανείς από όσους είχαν δει την Κάθριν Μόρλαντ μικρή δεν θα έλεγε πως ήταν γεννημένη για μυθιστορηματική ηρωίδα. Η κοινωνική της θέση, ο τύπος του πατέρα και της μητέρας της, η εμφάνιση και η προσωπικότητά της έδειχναν όλα να το αποκλείουν.

Τζέην Ώστεν - "Το Αββαείο του Νορθάνγκερ"

Και η πρώτη φράση του Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος στα Αγγλικά γιατί δεν το έχω στα ελληνικά:

"Mr and Mrs Dursley, of number four, Privet Drive, were proud to say that they were perfectly normal, thank you very much. They were the last people you'd expect to be involved in anything strange or mysterious, because they just didn't hold with such nonsense."

ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις