Γιατί έβγαλα το κινητό από την κρεβατοκάμαρά μου

Οι εντυπώσεις μου μετά από ένα μήνα χωρίς κινητό και πώς επηρέασε αυτό το καθημερινό μου διάβασμα.

Εδώ και πάνω από ένα χρόνο (ίσως και αρκετά παραπάνω) δεν έκανα καθόλου καλό ύπνο. Κοιμόμουν ελαφρά, ξυπνούσα εύκολα, και δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ για κανένα λόγο. Πολύ συχνά ξημέρωνα και τελικά με έπαιρνε ο ύπνος αφού έβγαινε ο ήλιος με αποτέλεσμα να σηκώνομαι και πιο αργά και να νιώθω όλη την ημέρα πολύ κουρασμένη. Σκέφτηκα πως μπορεί να έφταιγε κάποιο άγχος μου, ακόμα και κάποιο άγχος που δεν ήξερα, ίσως έφτασα σε κάποια φάση της ζωής μου που ξόδεψα όλο το ταλέντο μου στον ύπνο (!) όπως έκανα με τις αντοχές μου στη λακτόζη. Τελικά αποφάσισα να κάνω μια και μόνη δοκιμή, να αλλάξω κάτι που σκεφτόμουν πολύ συχνά πως μπορεί να μου κάνει κακό αλλά απόδιωχνα τη σκέψη γιατί δε μου άρεσε. Αποφάσισα να βγάλω το κινητό από την κρεβατοκάμαρα.

Γενικά εγώ και το κινητό μου είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι. Θα έμπαινα στο ίντερνετ μέχρι να με πάρει ο ύπνος, είτε θα έβλεπα βιντεάκια στο youtube, που σπάνια σε χαλαρώνουν αρκετά για να κοιμηθείς, και θα τύχαινε ακόμη και να συνεχίζουν να παίζουν για πολλές ώρες αφού με είχε πάρει ο ύπνος. Μπορεί στα καλά καθούμενα να μου ερχόταν μια τελείως άσχετη σκέψη και να googlαρα ακόμα και πράγματα που αφορούσαν για παράδειγμα τα λουλούδια μου, ή κάποια ασθένεια που είχε πάρει το αυτί μου ή οποιαδήποτε εντελώς άχρηστη πληροφορία.

Αν ξυπνούσα μέσα στη νύχτα κατευθείαν θα άνοιγα το κινητό και θα έμπαινα στα social media, εκείνες τις ώρες μάλιστα, υπάρχει πολύ κινητικότητα στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, οπότε παρακολουθούσα τους celebrities στο instagram μέχρι που τελείωναν τα stories τους. Επίσης τρομερά άχρηστες πληροφορίες γενικότερα. Φυσικά με όλη αυτή τη δραστηριότητα, ακόμη κι αν ήμουν ξαπλωμένη εγώ, δεν χαλάρωνε με τίποτα το μυαλό μου για να ξανακοιμηθώ. Το να ξυπνήσω μέσα στη νύχτα ήταν σχεδόν μόνιμο φαινόμενο.

Από εκεί και πέρα, μόλις σηκωνόμουν το πρωί ξανάπιανα το κινητό και άρχιζα να μπαίνω παντού, πριν ακόμη ανοίξω καλά καλά τα μάτια μου. Αν δε έβαζα ξυπνητήρι, το ανέβαλα μέχρι και για μια και παραπάνω ώρες μετά.

Βέβαια, ακόμα το δωμάτιο δεν έχει ολοκληρωθεί διακοσμητικά.

Τα αποτελέσματα ήταν εμφανή από το πρώτο κιόλας βράδυ! Έκανα ένα χαμομήλι (για έξτρα βοήθεια), διάβασα περίπου μια ώρα και μετά κοιμήθηκα έτσι όπως είχα πάρα πολύ καιρό να κοιμηθώ. Δεν ξύπνησα μέσα στη νύχτα και την επόμενη μέρα ήμουν ξεκούραστη και φρέσκια. Και δεν περιορίστηκε αυτό στο πρώτο βράδυ. Ολόκληρο το μήνα ο ύπνος μου έχει αλλάξει πολύ προς το καλύτερο. Πλέον έχω περισσότερο χρόνο για διάβασμα, διαβάζω σχεδόν κάθε βράδυ κάτι λίγο πιο βραδινό, ξύπνησα μόνο μια φορά όλο αυτό τον καιρό, κι αυτό ήταν εξαιτίας ενός (ή και παραπάνω, ποιος ξέρει!!) κουνουπιού που βούιζε ξεδιάντροπα μέσα στο αυτί μου. Κι εκείνο το βράδυ αντί να σηκωθώ και να πάω να πάρω το κινητό μου, όταν δεν μπορούσα να κοιμηθώ (γιατί το άκουγα όλο το βράδυ κάπου να ζουζουνίζει μέσα στο δωμάτιο!!), διάβασα λίγο ακόμη από το βιβλίο μου και με πήρε τελικά ο ύπνος κάποια στιγμή.

Το συμπέρασμά μου μετά από ένα μήνα αποχής, ένα δύσκολο μήνα, γιατί πολλές φορές ήθελα απλά να κάνω το εύκολο, να βάλω μια σειρά να παίζει και να αποκοιμηθώ, όμως ο ύπνος μου είναι μακράν καλύτερος χωρίς κινητο+ίντερνετ αλλά με βιβλίο. Πολύ πιο φυσιολογικός και ξεκούραστος.

Μετά από αυτό τον ένα μήνα θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ και ακόμα κι αν τελικά ξαναφέρω το κινητό στο δωμάτιο να μην το χρησιμοποιήσω ούτε μια φορά. Μέχρι να νιώσω έτοιμη για κάτι τέτοιο όμως, το κινητό θα μείνει στο σαλόνι!

Συμπεράσματα:

Αν παρατηρείτε κι εσείς κάποια υπερβολική ενασχόληση με το κινητό σας και δυσκολεύεστε να κάνετε καλό βραδινό ύπνο, δοκιμάστε έστω και για μια βδομάδα να το αφήσετε κάπου αλλού κι ελάτε να μου πείτε αν άλλαξε τίποτα.