(2 λεπτά ανάγνωσης)
Πέρυσι η χοτ σειρά των προΧάλογουιν ημερών ήταν το Haunting of Hill House, που ήταν φοβερό, καλογυρισμένο, απόκοσμο, και ό,τι άλλο περιμένεις από μια καλή ιστορία με φαντάσματα (κι έπαιζαν και τα κουκλάκια τα ζωγραφιστά: ο Ολλανδός Michiel Huisman, που τον πρωτογνωρίσαμε ως Ντάριο Ναχάρις στο πλευρό της Νταινέρις, και ο Oliver Jackson-Cohen, που δεν τον ήξερα από κάπου, αλλά του πάει τρελά το λευκό πουκάμισο!! Μέχρι και τα κορίτσια εκείνης της σειράς ήταν κούκλες όλες!!) Αλλά δατς ινάφ με τα περσινά, επιστροφή στο σήμερα, όπου το Netflix έφερε μια σειρά από τη Γαλλία αυτή τη φορά, τη Marianne, με μια πολύ διαβολική πεθαμένη μάγισσα, το νεώτερο τοπ θέμα στο χώρο της φαντασίας (βλέπε Σαμπρίνα), που καμία σχέση δεν έχει με τους καλούς μάγους που αγαπάμε τύπου Χάρι Πότερ.
(2μιση λεπτά ανάγνωσης)
Καιρός να κάνουμε ένα ταξιδάκι, διαδικτυακό τουλάχιστον, τώρα που οι θάλασσές μας δεν μας καλούν άλλο πχια, ως την Lake District της Μεγάλης Βρετανίας (κουνούπια σωρό, στα σίγουρα) στο παλιό χωριό της Beatrix Potter. Πόσο μεγαλώσαμε εμείς εδώ παρέα με τον σκανταλιάρη Πήτερ Ράμπιτ, την Τζεμίνα και την Τίγκι Γουίνκλ δε ξέρω, αλλά τον ξέρουμε σίγουρα τον ήρωά της με τα πεταχτά αυτιά. Και το σπιτάκι της κας Πότερ του 17ου αιώνα αξίζει μια βόλτα (διαδικτυακή, είπαμε, δε σε βάζω σε έξοδα τώρα τεταρτιάτικα!!).