Mon Petit Jardin #00: τα φυτά της γιαγιάς Αλίκης

( 4μιση λεπτά ανάγνωσης)
Καλώς ήρθες στη νέα στήλη της Χώρας των Βιβλίων όπου θα μοιράζομαι μαζί σου νέα από τα λουλούδια μου, τι συνθέσεις ετοιμάζω, τι σχεδιάζω, θα σου λέω τι έχω μάθει από την προσωπική μου εμπειρία (που είναι από το μηδέν και που ξεκίνησε με πολλές πολλές αποτυχίες), καμιά συμβουλή και μπόλικες φωτογραφίες για να θαυμάσεις τι όμορφη είναι η φύση. Να σου πω αρχικά πως μένω σε ένα σπίτι που ναι μεν είναι στο κέντρο της εξωτικής Κατερίνης, αλλά έχει κήπο, με 10 δέντρα (το Μάνφρεντ τα βρίσκει πολλά!) και αρκετό χώρο για φυτά στο χώμα ή σε γλάστρες.

Στο άρθρο #00 θα σου συστήσω τα δεντράκια μας και τα πιο παλιά μας φυτά, από την εποχή που ζούσε η γιαγιά μου στο σπίτι, όλα αυτά δηλαδή, που βρήκαμε έτοιμα:

Τα δέντρα
(εδώ βλέπεις μια παλιά "καλλιτεχνική" φωτογραφία της αυλής από έξω)

Οι Αγγελικούλες
Το μεγάλο μας δέντρο είναι η Αγγελική, για τους φίλους Αγγελικούλα που λέει και το Κηπολόγιο, που τώρα που κουρεύτηκε φέρνει λίγο σε μπονσάι νομίζω έτσι που 'χει μπλέξει τα κλαδιά της! Έχει άλλες δύο αδερφές στην αυλή, όχι τόσο εντυπωσιακές όσο αυτή, 
Τα θετικά: Μπορεί να γίνει θάμνος ή δέντρο, έχει πολύ ωραία φύλλα που τα κρατάει και το χειμώνα, βγάζει ένα μικρό λευκό λουλούδι την άνοιξη που μοσχομυρίζει ιδίως προς απόγευμα-βράδυ, είναι ανθεκτική και χωρίς πότισμα.
Τα αρνητικά: Γεμίζει εύκολα ψείρα, ή πιάνει βαμβακάδα, ή στάζει μια κόλα και ρίχνει κάμποσα φύλλα, γενικά είναι μπελαλίδικη αλλά έχει ενδιαφέρον.

Οι Συριακοί Ιβίσκοι
Κατά μήκος της μπροστινής πλευράς της αυλής μας υπάρχουν τέσσερα λεπτά δεντράκια, γυμνά το χειμώνα και πολύ πλούσια το καλοκαίρι με μικρά μωβ λουλούδια (που θα σου δείξω όταν βγάλουν, ακόμα είναι σε στάδιο πρασινάδας). Στην πίσω αυλή υπάρχει άλλος ένας λίγο πιο χοντρός με λευκά λουλούδια.
Τα θετικά: Είναι ανθεκτικός, όμορφος και πλούσιος.
Τα αρνητικά: Ο ιβίσκος γενικά είναι μια μαγεία! Βγάζει το όμορφο λουλούδι του τη μέρα, χαιρετάει τον ήλιο, μετά κλείνει και πέφτει! Κάθε μέρα να καθαρίζεις δεν το γλυτώνεις το χαλί από πεσμένα λουλούδια. 
(όπου όμως μπορείς να βγάλεις μια όμορφη φωτογραφία με το σκυλάκι σου σαν αυτήν!)

Οι Φοίνικες
Οι δύο φοίνικες βρίσκονται ο ένας στη μια και ο άλλος στην άλλη άκρη της αυλής (δεν είναι τόσο μεγάλη όσο ακούγεται), που είναι μεν μικροί και λεπτοί σε σχέση με άλλους αλλά είναι πολύ παλιοί και κάμποσο ψηλοί, δε ξέρω πολλά για τους φοίνικες, τους αφήνω να κάνουν ότι θέλουν (όχι ότι ασχολούμαι ιδιαίτερα με τα υπόλοιπα δέντρα να σου πω την αλήθεια!). Δεν μου αρέσει καθόλου που ο κορμός τους είναι καλυμμένος από ένα σαν δίχτυ και αναρωτιέμαι αν μπορώ να το αφαιρέσω.
Τα θετικά: Είναι φοίνικες και δίνουν όσο να 'ναι έναν ακόμη πιο εξωτικό αέρα στην ήδη εξωτική Κατερίνη.
Τα αρνητικά: Ο κορμός τους και κάτι μικρά σποράκια που πέφτουν ΣΥΝΕΧΕΙΑ και γεμίζουν τον τόπο.

Τα λουλούδια
...που επέζησαν μόνα τους δεν είναι πολλά, είναι μόλις τρία.

Η Τριανταφυλλιά
Είναι αρωματική και κόκκινη και πιθανόν στην ηλικία μου αν όχι και μεγαλύτερη, γενικά την έχω κλαδέψει κανα δυο τρεις φορές, τύπου να αφήσω μόνο ένα κλαδάκι και κάθε φορά τρελαίνεται και γίνεται τεράστια (σε φάση να με περνάει στο ύψος σκέψου!), λουλούδια δε θα έλεγα ότι βγάζει και τόσα πολλά, συνήθως τυραννιέται από μελίγκρα (που και ψείρα απλά να την πεις δε θα παρεξηγηθεί) αλλά φέτος δεν την αφήνω στο έλεος του Θεού, ούτε προσπαθώ άλλο με φυσικά παρασκευάσματα, πράσινα σαπούνια και οινόπνευμα. Έχω προμηθευτεί με φάρμακο και δεν θα αφήσω τίποτα τέτοιο ζωντανό να κάνει ό,τι θέλει. Βέβαια θα πρέπει να την ποτίζω συχνότερα και ίσως να της ρίξω και κανένα λίπασμα γιατί ακόμη θα έλεγα πως μόνη της τα βγάζει πέρα.

Το Αγιόκλημα
Είναι σε μια γωνιά και γίνεται κάθε χρόνο κανονικότατη ζούγκλα. Έχει αντέξει σε αυστηρά κλαδέματα, σε σκάψιμο του Άλμπους (που αγαπάει να ξαπλώνει από κάτω, χαρά εγώ να δεις!), σε σπάνιο πότισμα, σε χώμα αμφίβολο (έως νεκρό), άλλο ένα φυτό μου που είναι στο έλεος του Θεού (όλα τα παλιά, βασικά, στο έλεος του Θεού είναι!). Ψείρα όμως δε γεμίζει, δε ξέρω πώς δεν το προτιμούν ενώ είναι αρωματικό και κάποιοι το ρουφάνε κιόλας -δεν το έκανα ποτέ-, και είναι ιδανικό αν θέλεις, όπως εγώ, να καλύψεις τα κάγκελα της αυλής σου να μη σε κοιτάνε από παντού.

Ο Φιλάδελφος
(σύμφωνα με το LeafSnap, ευχαριστώ, Κόκκινη Καμέλια!)
Βγαίνει μέσα από μια παλιά σπασμένη πήλινη γλάστρα που υπάρχει στην αυλή και δεν είναι αγριόχορτο όπως αρχικά νόμιζα. Φέτος έβγαλε κι ένα πανέμορφο λευκό λουλούδι που μυρίζει υπέροχα. Λέω να ρίξω λίγο χώμα μέσα στη γλάστρα του ή κάτι να κάνω για να το βοηθήσω λίγο να γίνει πιο πλούσιο και φουντωτό, αν και τα καταφέρνει πολύ καλά και μόνο του, χωρίς πότισμα, κάτω από δέντρα, μια χαρά.

Τα "της γιαγιάς" που μας άφησαν
Ίσως δεν πρέπει να λέω "τα της γιαγιάς", παρόλο που ήταν το σπίτι της, αλλά "τα της θείας", γιατί η θεία μου ασχολιόταν αποκλειστικά με την αυλή και τα λουλούδια και είναι ο άνθρωπος που ξέρει περισσότερα για τα φυτά ακόμη κι από γεωπόνους!

Η Πασχαλιά (σνιφ)
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου δέντρα με τα πιο όμορφα και μυρωδάτα λουλούδια που είχε την ατυχία να βρεθεί στο διάβα του Μάνφρεντ σε φάση "καθαρίζω την αυλή πολύ εξονυχιστικά" (το 'κλαψα) και τελικά πήρα μια άλλη πασχαλιά και την έβαλα στην ίδια θέση με την παλιά, όμως μέχρι στιγμής μόνο μου αρρωσταίνει κάθε χρόνο και κάθε φορά αρχίζει πάλι από την αρχή να "χτυπάει".

Το Γιασεμί (no photo)
Που ήταν τόσο μεγάλο και τόσο απλωμένο, ώστε έφτανε στον δεύτερο όροφο και κάλυπτε το πάνω μπαλκόνι από τη μια μεριά εντελώς. Το γιασεμί αρρώστησε ξαφνικά, δεν ξέρω από τι, αλλά πέταξε όλα του τα φύλα, ξεράθηκε και παρέμεινε ένας χοντρός αλλά νεκρός κορμός. Επίσης έχω πάρει ένα καινούργιο που για την ώρα είναι μικράκι και σε γλάστρα.

Η Ιαπωνική Τσιντόνια
Που έβγαζε λουλούδια στη σκιά και κάτω από δέντρα, αλλά αν υπήρχε αστυνομία των φυτών, στάνταρ θα μας έκλειναν μέσα για την κακομεταχείρισή του, μια από το Μάνφρεντ που το έβρισκε αγριόχορτο (είναι γενικά λίγο άγριο, μην το βλέπεις έτσι ανθισμένο) όσο και από το Αλμπουσάκι που το έβλεπε σαν ένα παιχνίδι ακονίσματος δοντιών!! Εμένα μου άρεσε αρκετά και λυπήθηκα που δεν άντεξε (και πολύ άντεξε!).

Αυτά είναι τα λουλούδια που υπάρχουν (και υπήρχαν) στον κήπο μας, σε μελλοντικά άρθρα θα σου μιλήσω για το παρτέρι που έχω φτιάξει, για τις γλάστρες στα παράθυρα, για τα φυτά του μπαλκονιού και της πίσω αυλής, για τα φυτά που έχω μέσα στο σπίτι και ό,τι άλλο προκύψει. Αν έχεις κι εσύ κάποιο από αυτά τα λουλούδια ή  συμβουλές να μου δώσεις ή απορίες που μπορώ να σου λύσω, θέλω πολύ να επικοινωνήσεις μαζί μου!
Crazy Plant People Unite!

*Mon Petit Jardin = ο μικρός μου κήπος (ο κηπάκος μου, αν θέλεις) και διαβάζεται: [μον πτι ζαγντάν]

0 σχόλια