Τα βιβλία του καλοκαιριού (2020)

(6 λεπτά ανάγνωσης)
Τα βιβλία ή καλύτερα οι κατηγορίες βιβλίων που θέλω να διαβάσω αυτό το καλοκαίρι.
Για πολλή ώρα κοιτάω μια κενή οθόνη γιατί ξέρω πως θα ετοιμάσω εγώ τη λίστα μου όμορφα και καλά, αλλά ξέρω και πως θα καταλήξω να μην διαβάσω ούτε τα μισά από τα βιβλία που θα βάλω στην (ετήσια) αυτή καλοκαιρινή λίστα, οπότε λέω μήπως δεν έχει νόημα; Να διαβάσω ό,τι πέσει στα χέρια μου; Ό,τι προκύψει; Ό,τι μου καπνίσει; Όμως παρόλο που δεν είμαι ποτέ συνεπής, οι λίστες μού ανοίγουν πάντα την όρεξη για διάβασμα και είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να ψάξω βιβλία και να βάλω μια τάξη σε αυτά που αποθηκεύω κατά καιρούς στα tbr μου. Θα την κάνω, λοιπόν, λίγο διαφορετικά φέτος. Θα είναι μια λίστα με κατηγορίες, με μερικά υποψήφια βιβλία σε κάθε μια από αυτές. Για να δούμε αν αυτό θα λειτουργήσει..

Βιβλίο με καλοκαίρι

Από τις πιο βασικές κατηγορίες που πάντα ανυπομονώ να διαβάσω (μέχρι στιγμής βασιλιάς στη συγκεκριμένη κατηγορία ως φουλ καλοκαιρινό βιβλίο είναι το "Καλημέρα Θλίψη" της Σαγκάν!) Πάμε λοιπόν σε μερικά βιβλία βουτηγμένα στο καλοκαίρι:

Να με φωνάζεις με το όνομά σου του André Aciman
"Αν υπάρχει πόνος, φύλαξέ τον, κι αν υπάρχει φλόγα, μην την πνίξεις. Ξεριζώνουμε τόσα πολλά από τους εαυτούς μας για να γιατρευτούμε γρηγορότερα απ' όσο πρέπει, που μέχρι τα τριάντα έχουμε ξοφλήσει. Αλλά πόσο κρίμα να μην αφήνεσαι να νιώσεις, μόνο και μόνο για να μη νιώσεις τίποτα!"
Ο Έλιο, ένας δεκαεπτάχρονος στο κατώφλι της ενηλικίωσης. Ο Όλιβερ, ένας νεαρός ερευνητής, φιλοξενούμενος για το καλοκαίρι στο σπίτι των γονιών του Έλιο. Οι δυο τους θα ζήσουν ένα αιφνίδιο, παράφορο ειδύλλιο με φόντο την Ιταλία της δεκαετίας του '80.
Απροετοίμαστοι για τις συνέπειες της αμοιβαίας έλξης, οι ατέλειωτες καλοκαιρινές μέρες τους παρασύρουν σε εναλλασσόμενα ρεύματα εμμονής, σαγήνης και πόθου. Αψηφώντας τους κινδύνους, οι δυο τους συγκλίνουν προς κάτι που φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν ποτέ: την απόλυτη σύνδεση με έναν άλλον άνθρωπο.

Ιταλικό καλοκαίρι στα 80s; Yes, please!

Πανούκλα του Καμύ
Ο πόλεμος -αυτή η «μαύρη πανούκλα»- ξεσπά στην Ευρώπη. Η Γαλλία σπαράζει στις όχθες του Σομ και του Λουάρ, εκατομμύρια οι αιχμάλωτοι στα κρεματόρια. Ο πόλεμος κάνει πιο έντονο τον χωρισμό, την απουσία, την αρρώστια, την ανασφάλεια. Μήπως, όμως δεν είμαστε πάντα υπό απειλήν αποκομμένοι, εξόριστοι, σαρακοφαγωμένοι όπως το φρούτο από το σκουλήκι; Η «Πανούκλα», το δεύτερο μετά τον «Ξένο» μεγάλο μυθιστόρημα του Καμύ, καταγράφει τη συμπεριφορά των ανθρώπων σ' έναν κόσμο που μοιάζει χωρίς σκοπό και μέλλον, σ' έναν κόσμο πνιγηρής επανάληψης και μονοτονίας. Κι αυτό που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους δεν είναι η αυτοκρατορία της σάρκας τους, αλλά οι σιωπές, οι κρυφές πληγές τους, οι σκιές που ρίχνουν στις προκλήσεις της ζωής.

Το διαβάζω αυτό τον καιρό και γίνεται όλο και πιο καλοκαιρινό, τώρα ευχάριστο καλοκαίρι δεν το λες το συγκεκριμένο...

Κάτω από τον ήλιο της Ταγγέρης της Κριστίν Μάνγκαν
Ο τελευταίος άνθρωπος που περίμενε να δει η Άλις Σίπλεϊ στην Ταγγέρη ήταν η Λούσι Μέισον. Κάποτε ήταν αχώριστες, αλλά από εκείνο το ατύχημα στο Μπένινγκτον δεν ξαναμίλησαν ποτέ. Τώρα η παλιά της συγκάτοικος στεκόταν μπροστά της, δείχνοντας πως ήθελε να ξαναγίνουν όλα όπως πριν. Και ίσως δεν ήταν κακή ιδέα. Η Άλις, που είχε έρθει νιόπαντρη στο Μαρόκο με τον άντρα της, δεν μπορούσε να συνηθίσει τα πολύβουα παζάρια και την εξαντλητική ζέστη. Η άφοβη Λούσι θα την έβγαζε από το καβούκι της, θα τη βοηθούσε να προσαρμοστεί.
Αλλά σύντομα ένα γνώριμο συναίσθημα αρχίζει να κατατρώει την Άλις∙ ένιωθε πως η Λούσι την έλεγχε και την καθοδηγούσε σε κάθε της κίνηση. Κι όταν ο σύζυγός της εξαφανίστηκε, η Άλις άρχισε να αμφιβάλλει για τα πάντα: τη σχέση της με την αινιγματική φίλη της, την απόφασή της να έρθει στην Ταγγέρη, την ίδια την πνευματική της ισορροπία…

Ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα μυστηρίου με φόντο μια γοητευτική, εξωτική χώρα, τόσο καλοφτιαγμένο που θα σας κόψει την ανάσα.

Δεν μου ακούγεται κακό, πού είναι η Ταγγέρη δεν ξέρω, μάλλον Αφρική αφού λέει για Μαρόκο, τώρα τόση γαλλική αφρικανική αποικία λες να μου βγει σε κακό;

Βιβλίο με θάλασσα

Άλλη υπεραγαπημένη κατηγορία, εκείνη με τη θάλασσα, πάνω στη θάλασσα, μέσα στη θάλασσα, κάτω από τη θάλασσα, δε με χαλάει τίποτα, ούτε καν ο χειμώνας στη θάλασσα! Κι εδώ βρίσκω πάντα ένα σωρό βιβλία (και με πειρατές ιδίως, λατρεύω, όπως ίσως θα ξέρεις ήδη).

Τα λόγια της πλώρης του Καρκαβίτσα
Φουρτούνες, μπουνάτσες κι απανεμιές, θαλασσόξυλα που ζωντανεύουν κι εκδικούνται όσους τα γυρεύουν, γοργόνες ακοίμητες, γολέτες και φρεγάτες που παλεύουν με τα κύματα στον Κάβο Μαλιά, η μοίρα του ναυτικού, η μυστική έλξη που του ασκεί η θάλασσα κι η αποστροφή του για την τακτοποιημένη ζωή. μούτσοι κακοφτιαγμένοι που ζωντανεύουν με το αθάνατο νερό, κι άλλοι -ναύκληροι, κουρσάροι και θερμαστές- που κεντάνε μνήμες ανείπωτες... Αυτός είναι ο κόσμος του Ανδρέα Καρκαβίτσα, που κατάφερε μέσα σ' αυτή τη συλλογή διηγημάτων -η οποία εκδόθηκε το 1899, γραμμένη σε μια θαυμαστή δημοτική γλώσσα- να δώσει ζωή στον κόσμο της θάλασσας, στις δοξασίες, στις δεισιδαιμονίες και στις προκαταλήψεις των ανθρώπων που τη λατρεύουν, τη μισούν, την υπηρετούν.

Δε ξέρω γιατί το συγκεκριμένο μου έκανε ξαφνικά το κλικ (ενώ είναι greek classic βιβλίο που σου έλεγε ο δάσκαλος στο δημοτικό να διαβάσεις, άρα boring από τη σέντρα), αλλά θρύλοι της θάλασσας; γοργόνες; μυθικά τέρατα; κουρσάροι; πού ήταν τόσα χρόνια αυτό το βιβλίο και γιατί δεν το έχω διαβάσει;

Κάποιο βιβλίο με πειρατές της Καριζώνη
Για του λόγου το αληθές, να τα βιβλία που έχει γράψει η -θαπρεπεναμαστεκολλητεςνομιζω- Κατερίνα Καριζώνη:
Έχω διαβάσει παλιότερα ένα (και μόνο) δικό της βιβλίο, το Βαλς στην ομίχλη, και μου άρεσε πώς γράφει, έχω σταμπάρει εδώ και χρόνια τα "πειρατικά" της, ούτε ξέρω γιατί ακόμη δεν τα έχω διαβάσει..

Αστυνομικό

Ένα κλασσικό της Αγκάθα Κρίστι δεν είναι ότι πρέπει για καλοκαιράκι; Θα ήθελα όμως να διάβαζα κάτι αξιόλογο γιατί το κακό με την θεία Αγκάθα είναι ότι από ένα σημείο και μετά τον βρίσκεις σχετικά εύκολα τον δολοφόνο.

Υποψήφια βιβλία προς ανάγνωση:
  • Ο σατανάς με την πλερέζα
  • Ρετρό στην ομίχλη

Αστείο

Δεν έχω ξεχάσει ακόμη πόσο υπέροχα πέρασα πριν από κάποια καλοκαίρια με το βιβλίο "Μικρή ερωτική ιστορία" του Λεγκαρντινιέ που το διάβασα στο πρωτότυπο και ήταν απολαυστικό (τώρα το βιβλίο μου κάνει διακοπές στο Λονδίνο, είναι τόσο τυχερό!), έχω πάρει άλλο ένα δικό του, στα γαλλικά λέγεται Quelqu'un pour qui trembler στα ελληνικά δεν έχει μεταφραστεί ακόμα, είναι πάντως ξεκαρδιστικός και θέλω να διαβάσω ό,τι έχει γράψει!

Βιβλία που έχω

Από τα βιβλία που έχω έκανα μια μικρή έρευνα και διάλεξα ποια θα ψηνόμουν να διαβάσω τώρα το καλοκαίρι. Να μια μινι λιστούλα:
  • Η χαμένη αναγνώστρια του Fabio Stassi (ξεκινημένο και μικράκι)
  • The Little Paris Bookshop της Nina George (ξεκινημένο και αμφίβολο)
  • Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι του Laurence (επίσης ξεκινημένο και αναγνωστικό μπλοκάρισμα)

Φαντασίας

Ή που θα ξαναδιάβαζα Άρχοντα (γιατί, γιατί όχι;) ή που θα πιάσω τις Ατέλειωτες Ιστορίες που τιντροπή είν' ακόμα αδιάβαστο στο ράφι μου, γιατί μου έχει λείψει ρε παιδί μου ο Τόλκιν αρκετά! Κλείνω προς το δεύτερο κι ας μη διαβαστεί όλο.

M is for Magic του Gaiman
Αν ποτέ μου έρθει από το Bookdepository που το παρήγγειλα εδώ και κοντά ένα μήνα, έχει μικρές ιστορίες του αγαπημένου και είναι ιστορίες με μαγεία (και πόσο ινσταγκραμικό εξώφυλλο!)

Ανατριχίλες
Πάντα θέλει λίγη Ανατριχίλα το καλοκαίρι, έτσι δεν είναι; Είναι βέβαια τζόκερ τι θα πετύχεις, είτε θα είναι ποοοολύ καλό είτε μεγάλη φλόμπα! Υποψήφια προς ανάγνωση (αν βλέπεις φλόμπα στη μινιλιστ προειδοποίησέ με!):
  • Οι καταραμένες φωτογραφίες
  • Το ακέφαλο φάντασμα
  • Ανάσα για βρικόλακες
  • Αόρατος για πάντα
  • Πρόσεχε πριν κάνεις μια ευχή

Θρίλερ

Δεν θέλω σίγουρα να διαβάσω άλλο Κινγκ, για την ώρα, θέλω να διαβάσω ένα καλό, ατμοσφαιρικό, ανατριχιαστικό, μεταφυσικό θρίλερ. Και δεν έχω ιδέα τι! Θέλω τις νύχτες μας στο backyard (γιατί είμαστε και αμερικανόφιλοι οφκορς!) να διαβάσω τρομακτικά βιβλία και να φοβάμαι.. Ο Κινγκ παρεμπιπτόντως έχει χρόνια να με τρομάξει, παρόλο που τον αγαπώ πολύ, έχεις να μου προτείνεις ένα καλό θριλεράκι; (ιδανικά με φαντάσματα, αλλά όχι αποκλειστικά)

Από μια μικρή έρευνα που έκανα, θα με έψηνε κάποιο από τα ακόλουθα:
  • Νανούρισμα του Chuck Palahniuk (εκδόσεις Οξύ, χα! Καλή τύχη Αλίκη!!)
  • Το στοίχειωμα του Richard Matheson (εκδόσεις Οξύ, *σιγοκλαψουρίζει*)
  • Σπίτι από φύλλα του Μαρκ Ζ.Ντανιελέβσκι (εκδόσεις Πόλις, αλλά 750 σελίδες; δίκοπο μαχαίρι)
  • Το σπίτι με τα εφτά αετώματα του Nathaniel Hawthorne (εκδόσεις Gutenberg και νορμάλ σελίδες, χμμμμ...)
  • Η νύχτα του κακού του Peter Straub (εκδόσεις Bell και παλιότερη συνεργασία με Κινγκ)

..και κάτι κλασσικό;

Αν δεν πάρουμε ως κλασσικό τα Λόγια της Πλώρης, τον Τόλκιν, την Αγκάθα Κρίστι ή τον Καμύ, έχω πάρει επίσης την ολοκαίνουργια έκδοση του Πατάκη με τις Μικρές Κυρίες που έψαχνα τόσο καιρό μια έκδοση που να μην είναι διασκευή, αλλά οι Μικρές Κυρίες δε σου κάνει λίγο Χριστουγεννιάτικο; Είμαι σε δίλημμα ελαφρώς με το συγκεκριμένο γιατί από τη μια θέλω τρελά να το διαβάσω, από την άλλη δε θέλω να μου το στερήσω από τον χριστουγεννιάτικο εαυτό μου (που ένας Θεός ξέρει πόσο χριστουγεννιάτικος είναι ο χριστουγεννιάτικος εαυτός μου!!!)

Φυσικά σκοπεύω να διαβάσω κόμικς, από τους τόμους του Μπαρκς που έχω μαζέψει τόσα καλοκαίρια (μου 'χαν φύγει από τα χέρια...) θέλω σίγουρα να διαβάσω μερικούς, να δούμε μήπως κυκλοφορήσει και κάτι καινούργιο τώρα με καμιά Κυριακάτικη εφημερίδα.

Αυτά τα λίγα (για άλλη μια φορά) έβαλα στη λίστα μου, με την αίσθηση εμφανώς πως το καλοκαίρι κρατάει κάτι παραπάνω από 3 μήνες και πως ως δια μαγείας θα έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο για διάβασμα. Σε ευχαριστώ που υπέμεινες άλλη μια λίστα μου, εύχομαι το καλοκαίρι μας να είναι όμορφο, υγιές και μόνο με ευχάριστες εκπλήξεις και όμορφες αναμνήσεις!

2 σχόλια

  1. Το ρετρό στην ομίχλη να το διαβάσεις οπωσδήποτε! Είναι αρκετά διαφορετικό από άλλα βιβλία της Κρίστι, πιο ψυχολογικό και πιο διεστραμμένο. Α, και ο ντεντέκτιβ είναι η αξιαγάπητη μις Μαρπλ!
    Και ο σατανάς με την πλερέζα δεν είναι κακό, μόνο που δεν υπάρχει κανένας σατανάς και καμμιά πλερέζα. Δεν είναι βέβαια και το καλύτερο βιβλίο της Κρίστι, αλλά νομίζω ότι όλα της σχεδόν διαβάζονται πολύ ευχάριστα.
    Να μην διαβάσεις Παλανιούκ, γιατί θα σε ψάχνουμε μετά! Είναι πολύ άρρωστα τα βιβλία του έχω διαβάσει, μεταμοντέρνα και ωμά, σωστή παράνοια!
    Πάντως, όλες σου οι επιλογές είναι πολύ ωραίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι κι αλλιώς μέχρι να ξαναεκδωθούν τα παλιά βιβλία από το Οξύ (που επαναλειτουργεί και ίσως κάνει και μερικές επανεκδόσεις, τώρα που και ο αναγνωστικός κόσμος είναι πολύ διαφορετικός) φοβάμαι πως θα τον έχω ξεχάσει τον Παλανιούκ (βέβαια, ομολογώ πως μου κέντρισες το ενδιαφέρον, αν και η υπερβολική ωμότητα μου είναι κάπως απωθητική)

      Μου αρέσει η Κρίστι, παρόλο που είναι πάντα η Κρίστι, δεν είχα ιδέα ότι το ρετρό στην ομίχλη διαφέρει, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, θα χαρώ πολύ να το διαβάσω!! Ανέβηκε ξεκάθαρα πιο ψηλά στη λίστα μου για άμεσο διάβασμα!!

      Διαγραφή