Τα 8 πραγματάκια (Αύγουστος 2020)

 (6 λεπτά ανάγνωσης)


Ο Αύγουστος είναι η Κυριακή της χρονιάς, είναι κάπως νοσταλγικός από την πρώτη πρώτη μέρα του. Ίσως να φταίει που εδώ και πολλά χρόνια το δικό μου καλοκαίρι δεν είναι όπως είχα μάθει παιδί, σε κάποιο camping δίπλα στη θάλασσα, αλλά μέσα στην κάψα της πόλης και όσο τα καλοκαίρια μου θα είναι έτσι "λάθος", ο Αύγουστος θα μου προκαλεί μια μικρή θλίψη. Όχι αρκετή βέβαια για να μου χαλάσει τη διάθεση! Αυτό τον Αύγουστο είδα φίλους μου που είχα να δω καιρό, ήρθε η Ιφιγένεια από τη Θεσσαλονίκη, η Σοφία με το Νίκο από την Αγγλία, είδα τη Σταυρούλα (που αρραβωνιάστηκε!) με το Νίκο της, την Ελένη με τον Λευτέρη, τη Στέλλα αλλά και τις ντόπιες φίλες μου. Εδώ, όπως πάντα, θα σου μιλήσω για βιβλία, ταινίες, podcast, σειρές, μια εκδρομή και άλλες στιγμές που ξεχώρισαν (καλώς ή κακώς).


Βιβλιοψώνια



Για τον Αύγουστο πήρα δύο βιβλία από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο του Πατάκη, τις Διακοπές του T.M.Logan, ένα ολόφρεσκο βιβλίο από τις εκδόσεις Διόπτρα (ποτέ σχεδόν δεν παίρνω νεοεκδοθέντα βιβλία) και τα Λόγια της Πλώρης του Καρκαβίτσα. Πήρα κι ένα Κόμιξ μέσα στο μήνα, γιατί το καλοκαίρι (μου) θέλει κόμιξ!!

 

Τα διαβάσματα

Διάβασα με πολύ ευκολία και ευχαρίστηση τις Διακοπές, που δεν το περίμενα πως ένα τόσο μεγάλο βιβλίο θα έφευγε τόσο γρήγορα, ενώ ήταν η απόλυτα καλοκαιρινή επιλογή που ήθελα. Διάβασα και κάποια από τα διηγήματα του Καρκαβίτσα στη θάλασσα (φυσικά) όπως τους άξιζε, αλλά ράντομ και όχι με τη σειρά. Διάβασα και το Κόμιξ που σου είπα παραπάνω (οκέι αυτό δεν είναι και κανένα κατόρθωμα) και ξαναδιάβασα στην παραλία της Σκοτίνας (όπως έπρεπε) το παλιό και αγαπημένο Σούπερ Μεγάλο Μίκι και την ιστορία του βασιλιά Αρθούρου (ρε τι ωραία παιδικά χρόνια ζήσαμε!!)

 

Πολλές πολλές ταινίες



Επιτέλους μπορώ να πω πως είμαι ικανοποιημένη με τις ταινίες που είδα και είδα αρκετές! Για κάποιες από αυτές θα σου μιλήσω αναλυτικά σε ξέχωρα άρθρα. Συγκεντρωτικά ήταν οι εξής: Us, η δεύτερη σημαντική ταινία του Jordan Peele, που μας έφερε το εξαιρετικό Get Out, ένα έργο παράξενα άβολο και ατμοσφαιρικό, σίγουρα το παρακολουθείς με αγωνία και οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών (ιδίως της Lupita Nyong'o) είναι καταπληκτικές, όμως δεν έφτασε τον προκάτοχό του ούτε σε αγωνία, ούτε σε ιδέα, ούτε καν στο δαχτυλάκι του (δες το Get Out χθες, αν δεν το έχεις δει ακόμα!!). Το Knives Out ήταν ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, μια ιστορία δολοφονίας όπου ψάχνεις να βρεις το δολοφόνο, με αγαπημένο cast, ό,τι πρέπει για λάτρεις του είδους, της Αγκάθα Κρίστι κλπ. Είδαμε μαζί με το μάνφρεντ το A Star is Born, πολύ καλή ταινία, ίδια ολόιδια με το "Πιο λαμπρό αστέρι" της Βουγιουκλάκη, μόνο το γλαστράκι στο κεφάλι της έλειπε της Lady Gaga, δεν τρελάθηκα κιόλας βέβαια, το Shallow είναι κομματάρα, αλλά θα προτιμούσα να το έλεγαν στο τέλος. Την Έμμα, την πιο τελευταία μεταφορά βιβλίου της Τζέιν Όστεν πραγματικά την αγάπησα, είναι μια ταινία γλυκιά σαν ζαχαρωτό (κάπου το άκουσα αυτό). Το What to expect when you're expecting που ήρθε στο Netflix από τα παλιά και δεν το είχα δει, βλέπεται ευχάριστα (και το βλέπεις κατά βάση για το cast αλλά και το φίλινγκ μιας πιο ξέγνοιαστης εποχής που αντικατοπτρίζεται ακόμη και στις ταινίες του 2000κάτι). Τέλος είδαμε και το Spiderman - Far from home που είναι κλασσικό σουπερηρωικό Spiderman, συμπαθητικό, κάπως παιδικό, με Jake Gyllenhaal σε ρόλο κλειδί που MYGOD πόσο του πάει που μεγαλώνει!!

 

...και σειρές, πολλές σειρές, ωραίες σειρές



Είδα τις δύο τελευταίες σεζόν του Modern Family που υπεραγαπώ, και είναι τόσο κρίμα που τελείωσε μεν, αλλά από την άλλη πόσα ακόμα χρόνια να συνεχίσει (11 σεζόν)! Τέλειωσε όμορφα και είναι εκεί για να το ξαναδούμε όσες φορές θέλουμε, δεν έχει πάρει άδικα τόσα βραβεία. Η δεύτερη σεζόν του The Umbrella Academy ήταν αντάξια της πρώτης (κάποιοι ισχυρίζονται πως ήταν ακόμα καλύτερη), εμένα λίγο έχει αρχίσει να με κουράζει το ταξίδι στο χρόνο και ό,τι περιλαμβάνει, θα προτιμούσα να το έπαιζαν αλλιώς, αλλά σειράρα και μουσικάρες (ΥΠΕΡΤΑΤΗ σκηνή μάχης με μουσική υπόκρουση Everybody από Backstreet Boys!!). Πρώτο μισό τελευταίας σεζόν Lucifer κατέφθασε επίσης στο Netflix για να μας θυμίσει πόσο γοητευτικός είναι ο Tom Ellis και πόσο πλαστική η ντετέκτιβ, αλλά οκ, τους σιπάρω δεν το αρνούμαι, άντε ας τελειώσουμε όμως γιατί το πάνε κι αυτοί λίγο Supernatural που ούτε ο Φώσκολος τόσες σεζόν, δεν μένουν και πολλά άλλα να πεις πχια, ας έρθει και σ' αυτούς η Αποκάλυψη να τελειώνουμε! Ίσα που ξεκινήσαμε με το μάνφρεντ το The Boys του Amazon και γι' αυτό δε θα σου πω περισσότερα αυτό το μήνα, αλλά τον επόμενο. Είδαμε, όμως, και μια μουσική εκπομπή στο Netflix, γιατί αγαπάμε μουσικές εκπομπές γενικά (βλ. The Voice), βέβαια η συγκεκριμένη είναι γερμανικής παραγωγής και οι συμμετέχοντες διαγωνίζονται σε τραγούδι καραόκε (ναι, το ξέρω, ήταν φουλ καμένο!) αλλά μας άρεσε πολύ και το είδαμε φανατικά (!), λέγεται Sing on! και υπάρχει και σε ισπανική βερσιόν.

 

Φρέσκα podcast (για μένα φρέσκα)

Τον Αύγουστο καταπώς φαίνεται οι εκπομπές μου πήγαν διακοπές και δεν είχαμε καινούργια επεισόδια, οπότε έπρεπε να ψάξω για κάτι καινούργιο. Έτσι ανακάλυψα το POP για τις Δύσκολες Ώρες που ο Θοδωρής και η Ιωσηφίνα μιλάνε κατά βάση για ταινίες, επίκαιρες και παλιότερες και δεν μου φαίνονται καθόλου ερασιτέχνες, πολύ ευχάριστοι και πολύ αληθινοί. Το Podstory με τη Νίκη Λυμπεράκη (επίσης επαγγελματική δουλειά) όπου μιλάει για διάφορα θέματα που μας απασχολούν, από οικολογία και την πίσω πλευρά του facebook (απίστευτα ενδιαφέρον επεισόδιο!!) ως τον κορονοϊό και τα αντισώματα. Το Για Πες Καμιά Ταινία, όπου ο Στάθης και ο Φίλιππος σχολιάζουν μια ταινία σε κάθε επεισόδιο (και τώρα σκέφτομαι πως παρακολουθώ πολλά podcast για κινηματογράφο).


Digital detox Phase 10, The Booth, Tasty και Kobe Eats

Ήθελα για μια εβδομάδα τουλάχιστον μέσα στον μήνα του Αυγούστου να διαγράψω όλα τα social από το κινητό μου και να κάνω μια αποτοξίνωση. Αντ' αυτού κάηκα αρκούντως στο Phase 10 (τρομερά εθιστικό!), φυσικά στα social αλλά και στο youtube, όπου βέβαια έβλεπα καθημερινά το The Booth (που θα συνεχίσει και χειμώνα, yay!), αλλά και τα φανταστικά βιντεάκια της Melissa και το Clean my space που σου λέει πώς να καθαρίζεις το κάθε τι στο σπίτι σου (λειτουργεί πολύ motivational, πρέπει να έρθεις να δεις το μπάνιο μου!) και φανατικά (μα φανατικά σου λέω) έβλεπα καθημερινά μαγειρικές στο Tasty. Κάπως έτσι ανακάλυψα και τον καλύτερο μπέμπη έβερ, τον Kobe, έναν 2χρονο σεφ με κόκκινο καπέλο, που βοηθάει τη μαμά του στο μαγείρεμα και είναι ό,τι καλύτερο έχεις δει σε μπέμπη στο ίντερνετ!!

 

Εκδρομή στον Όλυμπο



Στην εξωτική Κατερίνη έχουμε τον Όλυμπο. Στον Όλυμπο έχουμε διάφορα μέρη που μπορείς να επισκεφθείς, ένα από αυτά είναι και το εκκλησάκι του Αγίου Διονυσίου, το οποίο βρίσκεται χωμένο μέσα στο βουνό κι έχει κανένα μισάωρο περπάτημα (αν είσαι φουλ αγύμναστος σαν κι εμένα) μέσα στο δάσος για να φτάσεις. Είναι όμως ένα από τα πιο όμορφα μέρη που αξίζουν πραγματικά την ταλαιπωρία, κι έτσι το επισκεφθήκαμε κι εμείς, μια Κυριακή μετά το μπάνιο μας μαζί με την Ιφιγένεια και την Κατερίνα. Αφού λοιπόν, δε μας έφαγαν τα φίδια ή οι αρκούδες (προς έκπληξη της Ιφιγένειας, που το είχε σιγουράκι), έχουμε να πούμε πως ήταν από τις πιο εύκολες δύσκολες εκδρομές που μπορεί να κάνει κανείς στο συγκεκριμένο βουνό, σκέψου πως εγώ φορούσα φόρεμα και ήμουν εντελώς οκέι με αυτό. Σου βάζω εδώ μερικές φωτογραφίες από το μέρος και από το παλιό μισογκρεμισμένο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου (το οποίο θέλει κανένα 40λεπτο οδήγηση στο βουνό, αλλά ο δρόμος είναι μια χαρά!)






 

Καραντίνα (;), blackout και μολυσμένα κουνούπια

Η Κατερίνη, καθότι εξωτική, έχει και πολύ νυχτερινή ζωή, και αφού δεν είχε ιδιαίτερα πολλά κρούσματα πριν, οι Κατερινιώτες το έριξαν έξω κανονικότατα (του τύπου όλη η φάση με τον Covid γινόταν σε παράλληλο σύμπαν). Όπως ήταν αναμενόμενο (τι; όχι;) τα πράγματα άλλαξαν, αποκτήσαμε τα κρούσματα που δεν είχαμε και κάμποσα παραπάνω, και γίναμε μια από τις πιο in πόλεις της χώρας, όπου επιβλήθηκαν αποκλειστικά μέτρα (φίλινγκ σπέσιαλ γετ;). Σε άλλα νέα είχαμε μέσα στο μήνα του Αυγούστου ένα ωραιότατο blackout που κράτησε γύρω στις δύο ώρες, ήταν ό,τι έπρεπε για διάβασμα στο μπαλκόνι υπό το φως των κεριών, με μόνο ήχο τη βροχή! Όλα αυτά, βέβαια, ήταν ανώδυνα (για εμένα που δεν κόλλησα), αυτό που πραγματικά άφησε το σημάδι του ήταν ένα ή περισσότερα κουνούπια στο γραφείο (ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ) που όταν έπιανα δουλειά έπιαναν κι εκείνα και ήταν μολυσμένα και πέρασα μια υπέροχη εβδομάδα με τσιμπήματα ΠΑΝΤΟΥ που δεν περνούσαν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ (#έξαλλη!). Λίγο πριν βγει ο μήνας η βαφτιστικιά μου έγινε 7, ο Άλμπους πήγε για κοκτέιλ κι ένας τύπος με τράκαρε στην επιστροφή από τη θάλασσα (καθόλου σοβαρά, παρόλα αυτά με χαιρέτησε και εξαφανίστηκε γελώντας: μάγκας)!

Σε ευχαριστώ που διάβασες ως εδώ. Αυτός ήταν ο δικός μου Αύγουστος, παράξενος, όμορφος, πολύ καλοκαιρινός, με ξεχωριστές στιγμές. Πώς ήταν ο δικός σου Αύγουστος; Τι είδες/διάβασες/αγόρασες; Πού ταξίδεψες; 

Εύχομαι να έχουμε ένα όμορφο, υγιές φθινόπωρο και να προσέχουμε!

0 σχόλια