Τα 8 πραγματάκια (Σεπτέμβριος 2020)

(6μιση λεπτά ανάγνωσης)

Υπέροχος Σεπτέμβρης, υπέροχο φθινόπωρο, ειλικρινά δεν ξέρω αν αγαπώ τόσο αυτή την εποχή ή κάθε εποχή και είμαι ένας υπερενθουσιώδης άνθρωπος (όχι δεν είμαι). Αλλά αυτή τη μελαγχολία, τα χρώματα, τη δροσιά, όλη αυτή την ομορφιά του φθινοπώρου τα ΛΑ-ΤΡΕΥ-Ω! Ο Σεπτέμβρης μας ήταν ζεστός, με έξτρα μέτρα προστασίας για την πανδημία, με πααααρα πολλή δουλειά στα αθλητικά, με αποφάσεις πολύ ανατρεπτικές, αλλά και με βιβλία, ταινίες, αγαπημένους φίλους (που έφυγαν) και άλλη μια όμορφη εκδρομή (που για κάποιο λόγο δεν έβγαλα ούτε μια φώτο πφφφ). Τι ακριβώς έκανα τον Σεπτέμβρη ρωτάς; Διάβασε λοιπόν...

Ψώνισα βιβλία

Αυτή πλέον είναι στάνταρ κατηγορία. Παρήγγειλα από το ηλεκτρονικό site της Πρωτοπορίας τα βιβλία: "Στη χώρα των χρυσών ήλιων" του Καλέντ Χοσεϊνί (γιατί στη ΛΑΚ ήταν μήνας "διάβασε το αγαπημένο μου βιβλίο" και μου έτυχε η Βούλα με αυτό το βιβλίο στις προτάσεις της, βέβαια, ακόμα δεν το άρχισα), τo "Ένα δωμάτιο με θέα" του Ε.Μ.Φόρστερ και το "Δράκο του πάγου" του Τζορτζ Μάρτιν. Μόνο που το τελευταίο δεν το είχαν, οπότε πήρα την "Ιστορία του Κούλερβο" του Τόλκιν. Δεν μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα με την εμπειρία μου από το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο, αρχικά γιατί καθυστέρησα πάρα πολύ να παραλάβω αλλά και απλά να ενημερωθώ που στο τέλος είχα ψιλοξενερώσει. Επίσης δεν υπήρχε πουθενά ένα τηλέφωνο να επικοινωνήσεις αν θέλεις με το eshop να μάθεις τι γίνεται, και να, επειδή κι εγώ σε eshop δουλεύω και δε θα πω πως είμαι περίεργη, απλά πως ξέρω ένα δυο βασικά πράγματα που θα ήταν καλό να υπάρχουν.

Διάβασα...

Τελείωσα τις Διακοπές του T.M.Logan τις πρώτες μέρες του μήνα κι ενόσω ήταν ακόμα καλοκαίρι κανονικό και μέχρι και θάλασσα πήγαινα τις Κυριακές. Σου μιλάω αναλυτικά εδώ. Και συνέχισα με το πρώτο βιβλίο της Έλντυ Στεφάνου από την τριλογία της Κατριόνα, για το οποίο επίσης θα σου μιλήσω αναλυτικά. Σε γενικές γραμμές αναγνωστικά μου πήγε πολύ καλά ο Σεπτέμβρης γιατί μου άρεσαν τα βιβλία που διάβαζα.

Είδα δύο ταινίες

Όχι οι φοβερές επιδόσεις του Αυγούστου, είδαμε με το μάνφρεντ τη "Δαιμονισμένη Χάνα Γκρέις" (The Possession of Hannah Grace), μια κλασσική ταινία με δαιμονισμό, αρκετά ατμοσφαιρική και ανατριχιαστική, όπου η Χάνα Γκρέις πεθαίνει ενώ είναι ακόμα δαιμονισμένη και ο δαίμονας συνεχίζει να κατέχει το σώμα της και όσο σκοτώνει τόσο θεραπεύεται. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο (όχι της Χάνα) παίζει η όμορφη Έμιλι από το Pretty Little Liars που εξακολουθεί να είναι απλά όμορφη. Καλή ταινία τρόμου, να τη δεις με παρέα!

Είδα το Love Guaranteed του Netflix που το περίμενα μακράν καλύτερο και θα μπορούσε να ήταν, παίρνει βραβείο της πιο μεχ ταινίας της μέχρι τώρα χρονιάς. Ο (μάλλον υπερπλούσιος) Νικ προσλαμβάνει τη νεαρή και φιλότιμη (μα πάμφτωχη) δικηγόρο Σούζαν γιατί θέλει να μηνύσει το διαδικτυακό site γνωριμιών ~~Tinder~~ Love Guaranteed, που υπόσχεται πως αποκλείεται να βγεις 1000 ραντεβού και να μη βρεις το άλλο σου μισό. Θα μπορούσε να είναι πολύ καλή ταινία και είχε ατάκες και προοπτικές, δεν είμαι σίγουρη αν τη σκότωσαν οι ηθοποιοί ή ήταν απλά προχειροδουλειά. Πρόβλημα με τα κλισέ δεν έχω, αλλά ήταν κακό κλισέ (μάντεψε την κατάληξη!) ή λάθος σερβιρισμένο.

..είδα και κάποιες σειρές

Τελειώσαμε με το μάνφρεντ πρώτη σεζόν The Boys ΜΑΪΓΚΑΝΤ τι σειρά!! Είναι, λέει, οι σούπερ ήρωες κάτι το υπαρκτό στον κόσμο μας, μόνο που να, όλα είναι στημένα για τις κάμερες και οι δυνάμεις τους χρησιμοποιούνται για να βγάζουν λεφτά κάποιες μεγαλοεταιρείες και είναι όλοι τους σκατάνθρωποι (σχεδόν όλοι) και υπάρχει μια σπλατεριά, γίνονται κάποια πειράματα και μια ομάδα απλών ανθρώπων έχουν βάλει σκοπό να τους ξεσκεπάσουν και να πάρουν και μια εκδίκηση. Το βλέπεις αρχικά γιατί παίζει ο Έομερ, που επίσης του πάει που μεγάλωσε, και γιατί είναι έξυπνο και διαφορετικό. Να ξέρεις όμως πως θέλει γερό στομάχι και η δεύτερη σεζόν ίσα ίσα που ξεμύτισε, ένα επεισόδιο τη βδομάδα (σκοτώστε με!). Σε προειδοποίησα!

Είδα το παραπολυκακό Yu-On Origins, ιαπωνική σειρά του Netflix, το πρίκουελ της Κατάρας (όπου Κατάρα, δες καλτ ταινίες τρόμου της εφηβικής μου ηλικίας). Αν έχεις γενικά εμπειρία από γιαπωνέζικα θρίλερ θα ξέρεις παραπολυκαλά πως ο Χολιγουντιανός τρόμος μπροστά τους ΩΧΡΙΑ (ναι, με κεφαλαία!). Η συγκεκριμένη μίνι σειρά των 8 εικοσάλεπτων επεισοδίων ήταν ότι χειρότερο έχει γυριστεί ποτέ, κανένας τρόμος, καμία σκηνή ανατριχιαστική, κάκιστα εφέ (λάθος χρήση της λέξης "εφέ" δε ξέρω τι πρέπει να βάλω εδώ, γιατί δεν είχε), αδιάφοροι ηθοποιοί, ΤΟ μπέρδεμα, το απόλυτο χάσιμο χρόνου (ούτε για να γελάσεις με τους φίλους σου!)

Το Criminal του Netflix έβγαλε δεύτερη σεζόν στην Αγγλία (πρόκειται για αυτοτελή πάμφθηνα επεισόδια γυρισμένα εξ' ολοκλήρου σε ένα δωμάτιο ανάκρισης, υπάρχει Criminal France, Germany, Spain και UK, όλα εξαιρετικά). Τα είδα σχεδόν όλα μαζί και ήταν φοβερά. Γκεστ "criminals" για τη σεζόν ήταν ο Τζον Σνόου (που ούτε κι εδώ ξέρει τίποτα), και ο καταπληκτικός Ραζ Κουθραπάλι από το Bing Bang Theory που είναι τόσο φανταστικός ώστε σε όλο μα όλο το επεισόδιο πάλευα μέσα μου αν είναι αυτός ή όχι, είναι τόσο διαφορετικός, πραγματικά για βραβείο (το δικό του το αγαπημένο μου της 2ης σεζόν!).

Έπιασα, επιτέλους, 10η σεζόν Will & Grace. Αν δεν τη γνωρίζεις είναι μια κλασσική sitcom, η 2η αγαπημένη μου μετά τα Φιλαράκια, και ίσως η πιο πρωτοποριακή γκέι σειρά που τόλμησε να γυριστεί πολύ πριν το χαμό των Pride κλπ. Εδώ και κάποια χρόνια αποφάσισαν να συνεχίσουν μετά την κάποτε τελευταία 8η σεζόν, πλέον έχουν φτάσει στην 11η και οριστικά τελευταία, χωρίς να έχουν χάσει το χιούμορ που είχαν πριν το reboot. Παρακολουθώντας τα πρώτα επεισόδια, βέβαια, διαπίστωσα πως μάλλον δεν είχα ολοκληρώσει ποτέ την 9η σεζόν (ουπς) αλλά αντί να γυρίσω πίσω συνέχισα γιατί έπαιζε ο Ρος!! Οπότε είχαμε Γουίλ, Γκρέις, Ρος, Τζακ και Κάρεν όλους μαζί και μου λείπουν λίγοι ακόμη κι ένας Χάρι Πότερ για να ολοκληρωθώ σαν άνθρωπος!

Άκουσα τα "Ωραία πράγματα" του Άρη Δημοκίδη

Μπορεί να τον ξέρεις από τη Lifo, τώρα ξεκίνησε κι ένα Podcast με ωραίες ειδήσεις και συνεντεύξεις από διάσημους. Στις συνεντεύξεις αυτές, τις ερωτήσεις που θέτει ο Άρης στον συνεντευξιαζόμενο τις έχει στείλει το κοινό, και πραγματικά ο κόσμος ρωτάει τα πάντα! Ωραία και επίκαιρη η συνέντευξη από τον Άγγελο Μπράτη, εξαιρετική εκείνη από την Καίτη Γαρμπή, που είναι τελικά ένας φανταστικός άνθρωπος (η συνέντευξή της, μάλιστα, αξίζει να ακουστεί και δεύτερη φορά!)

Ανακάλυψα το τσάι που αγαπώ

Που δεν είναι μόνο ένα, είναι κάθε ένα τσάι που δοκιμάζω από το Τσάι. Το πρωτογνώρισα από το άρωμα "Μικρός Πρίγκιπας" που μου είχε κάνει δώρο η μαθήτρια και φίλη Κατερίνα (μαζί με μια χιουτζ κούπα για να το πίνω!) και ήταν το πρώτο τσάι που έπινα χωρίς να θέλω ούτε μέλι, ούτε ζάχαρη, ούτε λεμόνι, ούτε τίποτα απολύτως που θα αλλοίωνε τη γεύση του. Τώρα που δοκίμασα κι άλλες γεύσεις διαπίστωσα πως μου αρέσουν όλα τα τσάγια τους και σίγουρα θα προμηθευτώ με την πρώτη ευκαιρία μερικές ακόμα για τα σωστά φθινοπωρινά απογεύματα στο σπίτι (αυτά τα ελάχιστα).

Μπήκα σε μια ατέλειωτη λίστα αδιόριστων καθηγητών

Πράγμα που ειλικρινά μου προκαλεί ελαφριά αηδία, είμαι 1880 άτομα μακριά από το θρόνο του δημοσίου, που δεν καταλαβαίνω το λόγο για όλη αυτή τη φασαρία (ή γιατί έπρεπε εξ' αρχής να κάνω τα χαρτιά μου) σε μια τέτοια χώρα με ένα τέτοιο σύστημα και με τέτοια εκπαίδευση. Δεν είναι ότι σνομπάρω ή κατακρίνω την εκάστοτε κυβέρνηση, ούτε καν ότι τώρα κάνω τη δουλειά του ονείρου (κάνω δύο εξαντλητικές δουλειές για την ακρίβεια) αλλά όλη αυτή η ιστορία κάπως με έχει κουράσει και έχω μόνο 9 χρόνια το πτυχίο μου. Λυπάμαι κιόλας που είναι τόσος κόσμος σε αυτές τις λίστες και υπάρχουν άτομα μετά από μένα που ακόμα ελπίζουν.

Είδα φίλους μου και ξανάβαλα μάσκα

Φίλοι από μακριά, που έφυγαν ή φεύγουν ή θα φύγουν, είδα τη Σοφία όσο γινόταν πριν πάει πάλι στην Αγγλία (*μπλιαχ*), τον Τάσο που είχα να τον δω ούτε κι εγώ θυμάμαι από πότε και με μύησε στη γαλλική μουσική του σήμερα (γιατί είμαι πανάσχετη), έκανα και μια εκδρομή στο σπίτι της Ανθής στο βουνό που είναι φανταστικό, με απίστευτη θέα και ίσως ξαναπάω αυτόν ή τον επόμενο μήνα, σου υπόσχομαι φωτογραφίες πιο φθινοπωρινές και χουχουλιάρικες για να δεις για τι πράγμα μιλάω!

Κατά τ' άλλα ο πρώτος μήνας του φθινοπώρου ήταν μήνας μινι καραντίνας στην εξωτική Κατερίνη, φορούσαμε μάσκες παντού, κρατούσαμε αποστάσεις, δεν μπαίναμε σε ένα χώρο πάνω από 9 άτομα και στα καφέ δεν καθόμασταν πάνω από 4, μόνο που δεν φορούσαν οοοολοι μάσκες, ούτε και κρατούσαμε ακριβώς αποστάσεις, και σίγουρα ξεπερνούσαμε το όριο και των 9 και των 4ων ατόμων και όλο αυτό το μπάχαλο ελπίζω μόνο να γλύτωσε κάποιους από αυτή την αρρώστια και να μην πήγε χαμένη η ελάχιστη προσοχή που έκαναν ελάχιστοι άνθρωποι!

Αυτά τα δικά μου νέα από τον Σεπτέμβρη. Δε σου μίλησα για τις εκπομπές που βλέπω, τις κρατάω για άλλη φορά, ούτε και για τα φυτά μου, τα έχω παραμελήσει. Καλωσορίζω με χαρά τον Οκτώβρη, που αν σου πω ότι δεν ξέρω καθόλου τι θα φέρει θα είμαι απόλυτα ακριβής και θα αναφέρομαι σε όλους μα όλους τους τομείς. Σα να μη με ενοχλεί άλλο πχια αυτή η αβεβαιότητα, ή ίσως πάλι να έχω γίνει αναίσθητη. Σε ευχαριστώ που διάβασες ως εδώ, εύχομαι να σου αφήνει όμορφες στιγμές ο μήνας που έφυγε και να σου φέρει ακόμα καλύτερες αυτός που ήρθε.

8 πραγματάκια βιβλία βιβλιονέα κακίες προτάσεις σειρές σκέψεις ταινίες general speaking lifestyle of a bookworm

4 σχόλια

Flora2/10/20 5:58 μ.μ.
Κριμα που η εμπειρία σου από την πρωτοπορία ήταν κακή! Προσωπικά ψωνίζω σχεδόν αποκλειστικά από το eshop τους ( και από της πολιτείας ενίοτε ) γιατί έχω τσεκάρει πως έχουν τις καλύτερες τιμές. Αν αυτά που θέλω γράφει πως είναι άμεσα διαθεσιμα τα παραλαμβάνω το πολύ σε 2-3 μέρες (ζω σε νησί). Θα πρότεινα να δώσεις μια ακόμα ευκαιρία ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Βάγια Σ.7/10/20 9:40 μ.μ.
Κι εγώ όταν είχα παραγγείλει απ' το ηλεκτρονικό κατάστημα της πρωτοπορίας είχα παρατηρήσει μεγάλη αργοπορία, παρόλο που μένω Θεσσαλονίκη. Είχα παραγγείλει ηλεκτρονικά επειδή ήταν η περίοδος του lockdown και απέδωσα εκεί την αργοπορία.
Πολύ ωραίο σάιτ αυτό με τα τσάγια και τα λατρεύω κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις