Αυτές οι Διακοπές ήταν φανταστικές!

(2 λεπτά ανάγνωσης)

...και φανταστικές! Γιατί ούτε και φέτος πήγαμε διακοπές, οπότε μόνη διαφυγή τα βιβλία (και εντάξει, μην είμαι αχάριστη, και οι παραλίες της Πιερίας). Σχεδόν ποτέ δεν αγοράζω βιβλία που μόλις εκδόθηκαν και δεν έχουν, ας πούμε, δοκιμαστεί (θα μου πεις μεταφρασμένο βιβλίο είναι δοκιμασμένο ήδη, αλλιώς δε θα το μετέφραζαν) οπότε ούτε κι αυτό το επιχείρημά μου είναι ακριβές (τι στο καλό μου συμβαίνει;). Τέλος πάντων, αυτό το βιβλίο μου έκλεισε το μάτι στις νέες εκδόσεις της Διόπτρας στο ενημερωτικό τους email και είπα να το πάρω για τον Αύγουστο, διακοπές λέει, πισίνα στο εξώφυλλο έχει, στη Γαλλία είναι, ε πόσο λάθος μπορούσε να είναι;!

Τελικά ήταν πολύ καλή επιλογή, από τις πιο καλές του φετινού καλοκαιριού και ακριβώς αυτό που εννοώ όταν λέω καλοκαιρινό βιβλίο:

Τέσσερις φίλες από το πανεπιστήμιο κάθε χρόνο περνάνε λίγες μέρες μαζί. Αυτή τη χρονιά αποφασίζουν να περάσουν μια ολόκληρη εβδομάδα σε μια βίλα στη γαλλική εξοχή μαζί με τις περισσότερο ή λιγότερο προβληματικές οικογένειές τους. Με το που φτάνουν εκεί η Κέιτ, η κεντρική ηρωίδα, που μας αφηγείται και την ιστορία, ανακαλύπτει κάτι μηνύματα στο κινητό του άντρα της, που τη φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση. Φαίνεται πως ο άνθρωπος αυτός, που του είχε πάντα τυφλή εμπιστοσύνη, της κρύβει κάποιο μυστικό, που έχει σχέση με μια από τις φίλες της, τις πιο παλιές και πιο καλές της φίλες. Όσο προχωράει η ιστορία τα πράγματα μπλέκονται όλο και περισσότερο, από τη μια είναι η Κέιτ που τις υποψιάζεται όλες και βλέπει παντού ύποπτες κινήσεις, από την άλλη οι τόσο διαφορετικοί άντρες τους και έχουμε και τα παιδιά τους, τα περισσότερα στην εφηβεία, να μαλώνουν, να προκαλούν, να ριψοκινδυνεύουν κάθε τρεις και λίγο.

Το βιβλίο είναι 500ων και κάτι σελίδων μα αν έχεις χρόνο μπορείς να το διαβάσεις και σε μια καθισιά. Είναι χωρισμένο στις μέρες μιας εβδομάδας (επίσης πολύ χρήσιμο αν είσαι λίγο ψυχαναγκαστικός/ή όπως εγώ που μου αρέσει να υπάρχει πρόγραμμα ει δυνατόν και στο βιβλίο μου) που όσο προχωράει προς το τέλος της προχωράει και η ιστορία προς την κορύφωσή της. Δεν κουράζει ποτέ, υπήρξαν κεφάλαια που τα διάβαζα με τρελή αγωνία και ο συγγραφέας σε αφήνει πάντα σε κρίσιμο σημείο να τρώγεσαι για το παρακάτω.

Η λύση του μυστηρίου είναι εμφανής ιδίως από ένα σημείο και μετά, αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, παρόλα αυτά μόνο λίγο πριν αποκαλυφθεί σύνδεσα κι εγώ τα κομμάτια και κατέληξα στον πραγματικό ένοχο. Από εκείνο το σημείο και μετά όμως οι αποκαλύψεις έρχονται η μια μετά την άλλη και δεν τις περίμενα καθόλου μα καθόλου.

Δε θα πω ότι με σόκαρε (όπως μου έχει συμβεί ας πούμε με βιβλία της Κρίστι: τον Άκροϋντ, την Ποντικοπαγίδα), όμως είχε μπόλικη αγωνία και το απόλαυσα από την πρώτη ως την τελευταία του σελίδα. Συγκαταλέγομαι πλέον σίγουρα στις αναγνώστριες του Λόγκαν, θα διαβάσω κι άλλα δικά του βιβλία αν αποφασίσουν να τα μεταφράσουν (γιατί λίγο στα αγγλικά βαριέμαι), ίσως να του έλειπε ένα απροσδιόριστο κάτι που θα με έκανε να του βάλω άριστα με τόνο, του βάζω όμως 4,5/5 αστεράκια γιατί ήταν πολύ πολύ καλό και το διάβασα ακριβώς όταν έπρεπε!