"I can't go back to yesterday because I was a different person then"

Μια άλλη Αλίκη στη δική της Χώρα των Θαυμάτων είχε πει τη φράση αυτή και όταν τη συνάντησα πριν λίγες μέρες διαπίστωσα πως είναι τόσο αλήθεια. 

"Δεν μπορώ να πάω πίσω στο χθες, γιατί ήμουν ένας διαφορετικός άνθρωπος τότε". 

Το φθινόπωρο του 2020 είχα πάρει μια απόφαση: Τη νέα χρονιά θα διάβαζα μερικά πολύ "σημαντικά" βιβλία, σε μια απόπειρα πειραματισμού για να δω αν θα με αλλάξουν ως άνθρωπο. Τελικά δεν διάβασα ούτε ένα βιβλίο (γενικότερα) από το Νοέμβριο του 2020, όμως είμαι σήμερα ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος απ' ότι ήμουν τότε και δεν υπάρχει βιβλίο που θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια αλλαγή στη ζωή μου.

Ο λόγος είναι πως σήμερα έχουν συμβεί πολλά μαζεμένα σημαντικά γεγονότα στη ζωή μου, τρομερά δύσκολα και άσχημα από τη μια πλευρά, πολύ ευχάριστα και όμορφα από την άλλη. Δε νιώθω ακόμα έτοιμη να μοιραστώ λεπτομέρειες, καθώς δεν αφορά μόνο εμένα αλλά και δικούς μου ανθρώπους και γιατί κάποια θέματα φοβάμαι ακόμη να τα αγγίξω, ή να γράψω γι' αυτά από τον κίνδυνο να με καταπλακώσει η θλίψη και να μην μπορώ να το διαχειριστώ.

Θα σου πω πως πέρασα έναν εφιαλτικό Δεκέμβριο, μέχρι που τελικά έχασα ένα κοντινό μου πρόσωπο από κορονοϊό. Θα σου ζητήσω, δε, αν έχεις οποιαδήποτε άποψη για το θέμα έξω από το χορό, να μαλακώσεις λίγο την καρδιά σου γιατί είναι μια φριχτή υπαρκτή κατάσταση από την οποία πολλές οικογένειες υποφέρουν ακόμη και αυτή τη στιγμή που "έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα". Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσέχουμε και να σεβόμαστε εκείνους που πονάνε.

Θα σου πω επίσης πως το μάνφρεντ πήρε προαγωγή σε χάζμπαντ τον περασμένο Φεβρουάριο και η Ιφιγένεια από φίλη σε κουμπάρα, πως ο Άλμπους είναι καλά μόνο λίγο πολύ καταστροφέας όπως πάντα, πως λίγα λουλούδια έχουν επιζήσει τον δύσκολο αυτόν χειμώνα (ο δε Κήπος της Χώρας των Βιβλίων είναι πλέον μια πραγματική ζούγκλα) και πως μέχρι το τέλος του Ιουνίου θα μετακομίσουμε οι τέσσερίς μας μαζί με όλα τα βιβλία μου σε ένα όμορφο διαμέρισμα, που μόλις τακτοποιηθεί θα το μοιραστώ μαζί σου. 

Μέσα σε όλα αυτά, λοιπόν, δε βρέθηκε χρόνος ή κουράγιο για διάβασμα "σημαντικών" ή μη βιβλίων, ξόδεψα τις άυπνες νύχτες σε πανάλαφρες σειρές (είδα το i-zombie, το Jane the virgin, το The bold type, τη Sailormoon, λίγο Lucifer και το μισό Shadow and Bone), είδα όλα τα reality και δούλεψα αρκετά, κυρίως πέρασα το χρόνο μου με τους δικούς μου και κάναμε ό,τι ήταν δυνατό για να συνέλθουμε και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο.

Δε θα κάνω σχέδια για το καλοκαίρι που περνάμε, θα ευχηθώ και για μένα και για σένα να ζήσουμε μόνο όμορφες στιγμές, να πάμε στη θάλασσα, να φάμε παγωτά, να δούμε φίλους, να γελάσουμε και να διαβάσουμε καταπληκτικά βιβλία!

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού :)