Τα 8 πραγματάκια (Μάιος 2022)

Θα μου πεις μια φεύγεις μια έρχεσαι, σταθερή μέρα δεν έχεις πχια, κάνεις μεγάλες παύσεις και μετά τσουπ αρχίζεις πάλι τα ποστ, τι θα γίνει με σένα; Θα σου πω πως ούτε κι εμένα μ' αρέσει, προσπαθώ να το φτιάξω, να μπω σε ένα πρόγραμμα και μια σειρά, όμως τα γεγονότα είναι τα εξής: η άδειά μου τελείωσε οπότε επέστρεψα στο παλιότερό μου 8ωρο (συν ένα δύο ιδιαίτερα), επιπλέον είμαι μαμά ενός μικρού μπεμπούλη στρουμπουλού και δραστήριου που πλέον είναι αεικίνητος, δεν έχω προσωπικό να μου κάνει δουλειές στο σπίτι ανφόρτσουνετλι, προγραμματίζω μια βάφτιση (την Κυριακή που μας έρχεται) κι ένα πάρτι γενεθλίων στο καπάκι (και τουλάχιστον για το πρώτο θα σου πω πως δεν περνάω καθόλου καλά, για το δεύτερο έχω ενθουσιαστεί!). Ωστόσο! Είμαι εδώ, εγώ και τα νέα μου για να σου πω τι διαβάζω, τι αγόρασα, πώς πέρασα αυτό τον Μάιο και να σου δώσω μερικές ιδέες και προτάσεις για πράγματα που μπορεί να σε ενδιαφέρουν.

 

Ένα βιβλίο χάρτινο κι ένα ακουστικό

Αυτός ο μήνας ξεκίνησε πολλά υποσχόμενος, είχα τελειώσει το Neverwhere και σειρά είχε το The House in the cerulean sea που μου έχει προτείνει η Σοφία και όλο το Goodreads είναι κατενθουσιασμένο μαζί του. Ίσα που το ξεκίνησα (ούτε το cast δεν πρόλαβα να αναθέσω) και ο χάζμπαντ κόλλησε κόβιντ, οπότε πήρα τον μπέμπη Κ και φύγαμε από το σπίτι, πήγαμε να μείνουμε στη μαμά μου, πήρα μαζί το βιβλίο αλλά δε διάβασα ούτε λέξη. Έπειτα από μια εβδομάδα επιστρέψαμε και μέχρι σήμερα έχω διαβάσει κάπου το ένα τέταρτο του βιβλίου (γιατί αν σε κόψουν στην αρχή και χάσεις τη φόρα σου, άντε να συνεχίσεις μετά!)

Εντωμεταξύ το YouTube μου πέταξε τις προάλλες κάτι audiobooks (δε νομίζω και πολύ νόμιμα), στα αγγλικά (ναι, όλα τα βιβλία που διαβάζω τώρα τελευταία είναι στα αγγλικά και τα γαλλικά μου νιώθουν κάπως παραμελημένα) και ακούω στη δουλειά όποτε κάνω κάτι μονότονο και είμαι μόνη, το It ends with us της Hoover για το οποίο γίνεται Ο χαμός στα σόσιαλ, αλλά το οποίο μέχρι στιγμής μόνο με εκνευρίζει, μπορεί να είναι πολύ καλό και απλά να πρέπει να μη διαβάζω λοβ στόριζ εγώ η ξενέρωτη, μπορεί και να είναι υπερτιμημένο, θα σου πω περισσότερα όταν το τελειώσω.

 

Έκανα μερικές βιβλιοαγορές για τη μαμά Αλίκη...

Για τη γιορτή της μητέρας οι εκδόσεις Πηγή είχαν 30% έκπτωση και μια και η γιορτή της μητέρας συνέπεσε με τον κόβιντ του χάζμπαντ που δε μπορούσε να πάει να μου αγοράσει δώρο (τάχα από τον μπέμπη Κ) έκανα μια ωραιότατη παραγγελία από το site τους, αφού για εμάς τις μανούλες την είχαν βάλει την έκπτωση και για να μην ξεχνιόμαστε, για όλα φταίει η Νάντια (aka @booklittledreamer) που με παρέσυρε στον βούρκο του καταναλωτισμού με τις σατανικές προτάσεις της! Μου είπε να πάρω την Εποχή των Θρύλων του Γρηγόρη Δημακόπουλου κι εγώ πήγα και το πήρα γιατί τις εμπιστεύομαι τις ινσταγκραμικές μου φίλες, και πήρα και την Κοιλάδα του πράσινου κρυστάλλου της Χρύσας Αναστασίου (aka @summer.chris) και το πολλά, πάρα πολλά υποσχόμενο Ναυάγιο της Καράντρα του Άγγελου Κυπριανού που είναι με πειρατές και είναι φαντασίας και είναι παραπολυμικρό αν είναι τόσο καλό όσο φαντάζομαι! 

 

...και για τον μπέμπη Κ

Πέρα από τα ηχογραφημένα παραμύθια της Disney που παίρνουμε ανελλιπώς (και τα ακούμε κιόλας και τα διαβάζουμε και χαιρόμαστε, δε ξέρω τι καταλαβαίνει), έχουμε ένα συγκεκριμένο βιβλίο, τον Τουτούρ που ψάχνει το γαλάζιο του κουνελάκι για να πάει για ύπνο, που κάπως χαίρεται ένα τσικ παραπάνω όταν το βλέπει κι όταν το ξεφυλλίζουμε, χαμογελάει στις εικόνες και χαϊδεύει τις σελίδες και βγάζει φωνούλες και φουσκώνει η καρδιά της βιβλιοφάγας μάνας με κάτι τέτοια. Οπότε πήραμε και τον δεύτερο Τουτούρ που κυκλοφορεί, που πάει στον παιδικό. Πήραμε κι ένα ναυτικό με κινούμενες εικόνες, λέγεται "Διαβάζω και διασκεδάζω στη θάλασσα".

Έχω κάνει μια λίστα με κάποια κάπως κλασσικά τόσο ελληνικά όσο και ξενόγλωσσα, που θέλω να έχουμε στη βιβλιοθήκη μας, όχι απαραίτητα βρεφικά, και θέλω σιγά σιγά να αρχίσω να παίρνω, ίσως βέβαια να αρχίσω μετά τη βάφτιση, να μην έχω αυτή τη φουρτούνα στο κεφάλι μου. Φυσικά θα σου τα δείξω, αφού τα πάρω όμως, τα δω και τα "εγκρίνω".


Το Crime Club (aka @the.crime.club)

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων πρόκειται για λέσχη ανάγνωσης βιβλίων crime και horror και όχι κάποιο κλαμπ που οργανώνει εγκλήματα! Οργανώθηκε λίγο πριν βγει ο Μάιος στο instagram και πρόκειται για μια αρκετά μεγάλη παρέα που θα διαβάζει ένα κοινό βιβλίο και στο τέλος του μήνα θα κάνει μια διαδικτυακή συνάντηση για να το συζητήσει. Για τον μήνα Ιούνιο και το πρώτο της βιβλίο θα διαβαστεί το "Η λέσχη φόνων της Πέμπτης" του Richard Osman που είναι και πολύ φρέσκο και γενικά από μένα είναι ναι. Ανυπομονώ για το μήνα που θα διαβάσουμε horror και θέλω να είναι horror horror ότι τίποτα στιβενκινγκιές (βέβαια, το καινούργιο του Κινγκ, τον Μπίλι Σάμερς, θέλω να το διαβάσω πολύ!! Και το Αργότερα!)

 

Οι πιο λίγες σειρές που έγιναν ποτέ!

Αυτό τον μήνα, πέρα από την υπόθεση της Πάτρας (που όσο να πεις δεν είναι τώρα και στις τοπ αναζητήσεις μου, δόξα τω Θεώ, και δε θέλω να το ξανακάνω αυτό στον εαυτό μου!) είδα ελάχιστα πράγματα, αλλά αγαπημένα! Είδα την Ανατομία ενός Σκανδάλου στο Netflix που ήταν φανταστική σειρά, υπερπανέμορφη (θέλεις το σπίτι, θέλεις η ίδια η Σιένα Μίλερ με το απίστευτο στυλ της που μπορεί να με ινφλουενσάρει άσχημα ακόμα κι αν δεν είναι αυτό το δικό μου στυλ ακριβώς), έπαιζε και η Μισέλ Ντόκερι, η αγαπημένη Λαίδη Μαίρη από το Downton, γενικά η σειρά είναι μικρή, παίζει πολύ ωραία με το μυαλό σου, είναι πολύ επίκαιρη με το #metoo και όλα αυτά που συμβαίνουν, είναι βασισμένη στο βιβλίο της Sarah Vaughan, που πέρα από συγγραφέας έχει εργαστεί ως πολιτική δημοσιογράφος (ωστόσο δεν πρόκειται για πραγματική ιστορία).

Τελείωσα το Frankie & Grace που βγήκε ο τελευταίος κύκλος του μέσα στο μήνα και όπου η Τζέιν Φόντα είναι πιο πλαστική από ποτέ (θα μου πεις, είναι και 80+) και είναι μια σούπερ κόμφορτ σειρά που σίγουρα θα ξαναδώ και ίσως όχι μόνο μια φορά. Αν εξαιρέσεις το κάπως θλιβερό κομμάτι της κατάπτωσης του ανθρώπου όσο τα χρόνια περνούν και την αναμονή του επικείμενου θανάτου, βρίσκω πραγματικά ευλογία το γήρας, το ότι ζεις τόσα πολλά χρόνια, τόσες ζωές, χαίρομαι και θαυμάζω τους ανθρώπους που φτάνουν στους πολύ μεγάλους αριθμούς, που έχουν όρεξη και κάνουν πράγματα και είναι στις ζωές των δικών τους παρόντες. Να μην ξεχάσω να σημειώσω πόσο υπερκουκλάρα είναι τελοσπάντων η Μπριάνα (και πόσο απίστευτα σέξι!) και η Μάλορι είναι, η Μπριάνα όμως ξεχωρίζει. 

Ήθελα να κάνω ένα binge watch τα νέα επεισόδια του Stranger Things γιατί έτσι μόνο βλέπονται, αλλά δεν είμαι πχια αυτή που ήμουν κι αν σου ξυπνήσει ο μπέμπης την ώρα που βλέπεις τον καινούργιο κακό που είναι λίγο δαίμονας και λίγο τέρας δε μπορείς να συνεχίσεις να το βλέπεις ντέμνιτ, οπότε τα βλέπω με το ζόρι και όποτε, έχω δει βέβαια το 4ο (Ω ΘΕΕ ΜΟΥ!).

 

Δύο νέα ωραία podcast

Η Μάγδα μας (aka @booktopia) πάντα όταν ενθουσιάζεται με πράγματα θέλει πολύ να μας μεταδώσει τα συναισθήματά της, κι έτσι έκανε και με το podcast αυτό, που ασχολείται με το Ποιος σκότωσε τον Κώστα Ταχτσή. Πρόκειται για μια υπόθεση που δεν έχει ξεκαθαριστεί ως σήμερα, η δημοσιογράφος Κατερίνα Μπακογιάννη κάνει πολύ αναλυτική έρευνα για τα αίτια του θανάτου του, παίρνει συνεντεύξεις από όσους τον γνώρισαν και τον έζησαν ιδίως τις τελευταίες του ώρες. 

Το σύμπαν είναι σέξυ! είναι ένα φαν podcast με 5 επεισόδια, όπου ο αστροφυσικός Διονύσης Σιμόπουλος συζητάει με τον Ηλία Μαγκλίνη για το big bang, τις μαύρες τρύπες, το αν είμαστε μόνοι στο σύμπαν και άλλα. Τα επεισόδια είναι μικρά κι ελπίζω να συνεχιστούν, ωστόσο έχει να βγει καινούργιο από τον Μάρτιο.

 

Φτιάχνοντας το δωμάτιο του μπέμπη Κ

Ένα πρότζεκτ που έχει πάρει αναβολές, έχει καθυστερήσει, μπαίνει με τα χίλια ζόρια σε μια σειρά και ίσως προχωράει λίγο καλύτερα. Δεν έχει έρθει ακόμη η βιβλιοθήκη από το προηγούμενο σπίτι, αλλά τα καδράκια κρεμάστηκαν στον τοίχο, τα παιχνίδια συμμαζεύτηκαν, κολλήσαμε και κάποια φωσφορούχα αστέρια στο καπέλο του φωτιστικού, μια μοβ πολυθρόνα ήρθε για να κάθεται η μαμά να διαβάζει το βιβλίο της όταν ο μπέμπης Κ παίζει με τα παιχνίδια του. Θέλω τώρα να πάρω ένα λαμπατέρ ίσως ή μια γιρλάντα με λαμπάκια, δεν έχω αποφασίσει ακόμη τι, γιατί γενικά δεν αγαπώ τόσο τον κεντρικό φωτισμό σε ένα δωμάτιο. Παράλληλα γίνεται και η αλλαγή καλοκαιρινά-χειμωνιάτικα που παίρνει τρομερά πολύ καιρό.

Φωτογραφίες θα σου βάλω όταν τελειώσει!

 

Crazy plant lady is back!

Σε μπαλκόνι αυτή τη φορά και όχι σε αυλή. Στην αρχή αρχή του μήνα είχαμε την ανθοκομική έκθεση που δυστυχώς πήγαμε μόνο μια φορά, και πήρα μια αράχνη (πανεύκολη και ανθεκτική, την προτείνω σε όλους τους αρχάριους κηπουρούς εκεί έξω, δεν αρρωσταίνει και διώχνει και τις γάτες!), μια σανσιβέρια για το γραφείο (τη λέω Βέρα και είναι επίσης εύκολη, δε θέλει άμεσο φως, δε τη πειράζει που δεν ανοίγει παράθυρο εκεί, αντιθέτως θα καθαρίζει αυτή τον αέρα και πότισμα μια φορά το μήνα), μερικούς βασιλικούς για δώρα κι έναν για μένα, μια βουκαμβίλια (η δεξιά κάτω, μαζί με τον βασιλικό) που παίζει και να την σκότωσα ήδη στη μεταφύτευση, θα σε ενημερώσω την επόμενη φορά για την κατάστασή της για την ώρα είναι σοκαρισμένη, μια μολόχα (στο κέντρο) για να κάνει παρέα στην άλλη που έχω ήδη και μια φτέρη (τη βλέπεις αριστερά) που γενικά αγαπώ, η μαμά μου λέει πως είναι γιαγιαδίστικο φυτό και την αγαπώ ακόμα πιο πολύ γι' αυτό.

Το μπαλόνι στο διαμέρισμα είναι υπερστενό, οπότε οι επιλογές μειώνονται αισθητά. Σκέφτομαι να βάλω ένα παρτέρι με ένα αναρριχώμενο, ένα γιασεμί ή μια διπλαδένια (με τον κισσό τα έχω παρατήσει δεν θα ξανασχοληθώ!), και σίγουρα χρειάζομαι είτε πιο στενό τραπεζάκι είτε το σωστό σημείο να μπουν τα του μπαλκονιού για να περνάμε. Δεν έχω βρει λύση ακόμα για όλα αυτά...

Και κάπως έτσι έγιναν τα πραγματάκια 8 και ο Μάιος ήταν τελικά ένας πολύ γεμάτος μήνας. Ο Ιούνιος προβλέπεται συναρπαστικός, αφού θα είναι η πρώτη μας επαφή με τη θάλασσα, είναι ο μήνας της βάφτισης του μπέμπη Κ κι ένας μήνας πριν τα πρώτα του γενέθλια. Εύχομαι κι ελπίζω να έρθουν μέρες όλο χαρές και γέλια, να αφήσουμε λίγο στην άκρη το άγχος, τις αρρώστιες και όλη αυτή την αρνητικότητα που μας πιέζει. Να μην ξεχνάς, να διαβάζεις, να βλέπεις τα όμορφα, να πίνεις νερό και να φοράς αντιηλιακό.

Καλό καλοκαίρι σου εύχομαι!

5 σχόλια

  1. Ανώνυμος9/6/22 4:34 μ.μ.

    Το λουλουδάκι το ροζ νομίζω είναι γεράνι 😊

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεράνι στη νότια Ελλάδα, εμείς το λέμε μολόχα 😊

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος10/6/22 7:31 μ.μ.

      Αα τι ωραια, μ’αρέσεις να μαθαίνω τέτοια !😁

      Διαγραφή
  2. Ωραίες δραστηριότητες, μπράβο, κι ας ήταν λίγες οι σειρές! Κι ωραία λουλουδάκια! Πάντως η μπουκαμβίλια δεν είναι πολύ εύκολη: θέλει πολύ χώρο και ζέστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Βάγια, βρήκες το περσινό άρθρο του Μαΐου, έχω ανεβάσει και το φετινό αν θέλεις να το τσεκάρεις ;)
      Η μπουκαμβίλια μου η περσινή (και όλες όσες πέρασαν από τα χέρια μου) δεν τα κατάφεραν... φέτος δε θα πάρω, ίσως πάρω όμως μια ελιά!

      Διαγραφή