Τα βιβλία του καλοκαιριού (2022)

Μπορεί να έχω δύο χρόνια να γράψω αυτό το άρθρο, μπορεί και παραπάνω, είναι όμως από τα αγαπημένα μου και φαίνεται πως είναι και από τα δικά σου αγαπημένα, είναι πάντα από τα πιο δημοφιλή. Εδώ σου μάζεψα όλα εκείνα τα βιβλία που μου έκαναν το κλικ γιατί τα βρήκα άκρως καλοκαιρινά. Κατά το πλείστον είναι νέες εκδόσεις και κάτω κάτω σου έβαλα αυτά που θέλω να διαβάσω το φετινό καλοκαίρι οπωσδήποτε, την προσωπική μου λίστα αν θέλεις, που έχω ήδη στο ράφι μου. Σε έναν ιδανικό κόσμο, όπου δε χρειάζεται να δουλεύω και περνάω το καλοκαίρι μου σε ένα κάμπινγκ, θα τα διάβαζα όλα τα βιβλία αυτού του ποστ!

Βιβλία, λοιπόν, με θάλασσα, καλοκαίρι, διακοπές, ό,τι τράβηξε την προσοχή μου, οι περιγραφές, η βαθμολογία του goodreads (και τι νομίζω ότι είναι, έτσι για να τεστάρω το αναγνωστικό μου ένστικτο):

Άνθρωποι που συναντάμε στις διακοπές

Πρωτότυπος τίτλος: People We Meet on Vacation
Συγγραφέας: Emily Henry
Εκδόσεις: Διόπτρα
ISBN: 978-960-653-776-9
Σελίδες: 488
Βαθμολογία: 4/5
Περίληψη: Δύο αχώριστοι φίλοι

Η Πόπι και ο Άλεξ δεν έχουν τίποτα κοινό. Εκείνη αγαπάει την περιπέτεια και δουλεύει ως ταξιδιωτική συντάκτρια με έδρα τη Νέα Υόρκη. Εκείνος προτιμάει να κάθεται σπίτι με συντροφιά ένα καλό βιβλίο και είναι καθηγητής στο λύκειο της μικρής πόλης όπου μεγάλωσαν. Και όμως, αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι καταλαβαίνουν απόλυτα ο ένας τον άλλον.

Δέκα καλοκαιρινά ταξίδια
Όλα ξεκίνησαν την πρώτη τους χρονιά στο πανεπιστήμιο, όταν τυχαία έκαναν μαζί το ταξίδι της επιστροφής στο σπίτι για τις καλοκαιρινές διακοπές. Έκτοτε και για μια δεκαετία, έχουν την παράδοση να περνούν μαζί μια περιπετειώδη εβδομάδα διακοπών. Μέχρι που πριν από δύο χρόνια καταστράφηκαν τα πάντα… Από τότε δεν έχουν ξαναμιλήσει.

Μία τελευταία ευκαιρία να ερωτευτούν
Η Πόπι έχει όλα όσα είχε ποτέ θελήσει, αλλά παρ’ όλα αυτά νιώθει ένα κενό. Η τελευταία φορά που ένιωσε αληθινά ευτυχισμένη ήταν δύο καλοκαίρια πριν, σε εκείνο το μοιραίο ταξίδι με τον Άλεξ. Και ας πήγαν στο τέλος όλα στραβά. Με αυτή την αφορμή αποφασίζει να παρακινήσει τον κολλητό της να κάνουν ένα ακόμα ταξίδι μαζί. Ως εκ θαύματος, εκείνος συμφωνεί. Έχει μία εβδομάδα για να διορθώσει τα πάντα. Όμως πρώτα θα πρέπει να παραδεχθεί την αλήθεια στον ίδιο της τον εαυτό. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Τι πιστεύω πως είναι: Μου θυμίζει το "Μια μέρα" του David Nicholls (που έγινε και ταινία με την Αν Χάθαγουεϊ), ξεκάθαρα αισθηματική ιστορία, ελπίζω όχι μόνο (ή έστω να προσφέρει και κάτι παραπάνω)! Μάλλον η Πόπι κι ο Άλεξ που δεν έχουν τίποτα κοινό έκαναν λίγο σεξ σε κάποιο καλοκαίρι τους και το σεξ τους χάλασε τη φιλία, στο τέλος λογικά παντρεύονται.

 

Αγάπησε τη ζωή σου

Πρωτότυπος τίτλος: Love your life
Συγγραφέας: Sophie Kinsella
Εκδόσεις: Ψυχογιός
ISBN: 978-618-01-4264-8
Σελίδες: 440
Βαθμολογία: 3.37/5 (χμμμ δεν πήγε πολύ καλά αυτό)
Περίληψη: Σ’ αγαπώ… Αλλά τι θα γίνει αν δεν μπορώ να αγαπήσω τη ζωή σου;

H Έιβα έχει βαρεθεί τις διαδικτυακές γνωριμίες. Άλλωστε πάντοτε εμπιστευόταν το ένστικτό της περισσότερο από τους αλγόριθμους, οπότε θέλει να ξεφύγει από όλα αυτά. Έτσι, όταν γράφεται σε κάποιο σεμινάριο δημιουργικής γραφής σ’ ένα ησυχαστήριο στην Ιταλία, όπου οι συμμετέχοντες διατηρούν την ανωνυμία τους, ο έρωτας είναι το τελευταίο πράγμα που έχει στον νου της. Ώσπου γνωρίζει έναν όμορφο ξένο… Ξέρει γι’ αυτόν μόνο ότι είναι αστείος και καλόκαρδος, ενώ σύντομα ανακαλύπτει πως είναι και σπουδαίος εραστής. Κι αυτός από την πλευρά του δείχνει εξίσου γοητευμένος από την Έιβα, και ύστερα από ένα παθιασμένο ειδύλλιο, αποφασίζουν να γίνουν ζευγάρι, χωρίς να γνωρίζει καν ο ένας το όνομα του άλλου. Αλλά όταν επιστρέφουν στην κανονική τους ζωή, η καθημερινότητα θα τους πέσει πολύ βαριά. Παραξενιές και ενοχλητικές συνήθειες τους εκνευρίζουν, και η μια συμφορά διαδέχεται την άλλη. Μπορεί να αγαπιούνται, αλλά ο ένας δεν αγαπάει τον τρόπο ζωής του άλλου. Θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να βρουν μια κοινή ζωή;

Τι πιστεύω πως είναι: Φαν λοβ στόρι, σίγουρα ευκολοδιάβαστο, λογικά αρκετά χαζοβιόλικο, από τη συγγραφέα του Confessions of a Shopaholic (που είχε γίνει και ταινία το 2009), πάντως μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον (και πόσιμπλι επόμενη αγορά) με την Cinque Terre της Ιταλίας στο εξώφυλλο και ταξιδάκι αναγνωστικό στο ιταλικό καλοκαίρι; Από μένα είναι ναι! Ωστόσο θα προτιμούσα να το διαβάσω στα αγγλικά..

 

Το τραγούδι της γοργόνας

Πρωτότυπος τίτλος: Mermaid Singing
Συγγραφέας: Charmian Clift
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
ISBN: 978-618-03-3337-4
Σελίδες: 368
Βαθμολογία: 4.14/5
Περίληψη: Στις αρχές της δεκαετίας του '50, η Αυστραλιανή συγγραφέας Charmian Clift μαζί με τον σύζυγό της, επίσης συγγραφέα, George Johnston αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη ζωή της πόλης. Έφυγαν από το γκρίζο μεταπολεμικό Λονδίνο για να έρθουν στην Ελλάδα, με τα δυο παιδιά τους και τις γραφομηχανές τους. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Κάλυμνο, σκοπεύοντας να ζήσουν απλά και να αφοσιωθούν στη συγγραφή, μακριά από τον θόρυβο της μεγαλούπολης. Έμειναν στο νησί σχεδόν οχτώ μήνες, από τον Δεκέμβριο του 1954 ως τον Ιούλιο του 1955. Το αποτέλεσμα της παραμονής τους εκεί είναι Το τραγούδι της γοργόνας.

Στο βιβλίο η Clift μεταφέρει το πολιτιστικό σοκ αλλά και την απόλυτη ευχαρίστηση από την παραμονή του ζευγαριού στο νησί των σφουγγαράδων. Η Κάλυμνος όπως τη γνώρισε ήταν γυμνή και φτωχή - αποτελούσε απόδραση, αλλά σε καμία περίπτωση παράδεισο. Με το πέρασμα των μηνών όμως η Clift και η οικογένειά της έγιναν μέρος της κοινότητας.
Το τραγούδι της γοργόνας είναι ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο, ένα αφήγημα που μας ταξιδεύει στην Κάλυμνο μιας άλλης εποχής, κάνοντάς μας να γνωρίσουμε τον τόπο, τα ήθη και τα έθιμα, αλλά πρωτίστως τους ανθρώπους, που κάνουν τη συγγραφέα να θεωρεί την Ελλάδα ως τη δική της Γη της Επαγγελίας.
Ένα ταξιδιωτικό memoir από μια Αυστραλή συγγραφέα που αγάπησε την Ελλάδα και έγινε μέρος της.

Τι πιστεύω πως είναι:  Μάλλον δεν είναι κατηγορία λογοτεχνίας, το βρίσκω όμως ιδιαίτερα ενδιαφέρον καθώς πάντα με γοήτευε η ιδέα να αφήσεις τη ζωή στην πόλη και να πας να ζήσεις σε ένα ελληνικό νησί σε ένα όμορφο σπίτι κοντά στη θάλασσα παρέα με τον σκύλο σου και μια γραφομηχανή και να γράφεις. Βέβαια, όλο αυτό είναι φρομδεπαστ, χωρίς ίντερνετ, νέτφλιξ και τίκτοκ, αλλά είμαι γνωστή παλαιοντολάγνα άλλωστε!

 

Εγκλήματα στην καρδιά του καλοκαιριού

Συγγραφέας: Agatha Christie
Εκδόσεις: Ψυχογιός
ISBN: 978-618-01-4312-6
Σελίδες: 280
Βαθμολογία: 3.94/5
Περίληψη: Μια υπέροχη συλλογή 12 ιστοριών ιδανική για ανάγνωση τις ηλιόλουστες μέρες του καλοκαιριού…

Καλοκαίρι – καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει, αυξάνεται και η ροπή προς το κακό. Από την Κορνουάλη ως τη Γαλλική Ριβιέρα, με φόντο το αρχαίο ιερό των Δελφών ή τα σπίτια της βρετανικής επαρχίας, οι πιο διάσημοι ήρωες της Άγκαθα Κρίστι λύνουν τα σατανικότερα εγκλήματα κάτω από τις καυτές αχτίδες του ήλιου. Αράξτε σε μια ξαπλώστρα και απολαύστε μοναδικές ιστορίες με ανατρεπτική πλοκή και αγωνιώδη κλιμάκωση διά χειρός της πλέον αγαπημένης συγγραφέως όλων των εποχών.

Τι πιστεύω πως είναι: Μικρές, όχι τόσο αξιοσημείωτες σίγουρα (γιατί θα τις ξέραμε) ιστορίες της Κρίστι, με καλοκαιρινό φόντο, αλλά μην έχεις πολύ υψηλές προσδοκίες, έχω διαβάσει ένα βιβλίο της με τίτλο "Έγκλημα στη Ρόδο" που πέραν του ότι δεν το θυμάμαι καν, δεν είχε κανέναν αέρα του νησιού, θα μπορούσε να είναι έγκλημα σε ένα χωριό της Αγγλίας ξερωγω και να είναι ακριβώς τα ίδια όλα. Πιθανολογώ πως υπάρχει και αυτή η ιστορία μέσα στη συλλογή του Ψυχογιού, στην οποία κάθε ιστορία τη μετέφρασε και άλλος (μια τη μετέφρασε ο Κορτώ). Ωστόσο 280 σελίδες είναι δελεαστικά λίγες και όχι κακή ιδέα για καλοκαιρινό χαλαρό ανάγνωσμα.

 

Άνυα το κάλεσμα της ακτής

Συγγραφέας: Γιώργος Χατζηκυριάκος
Εκδόσεις: Πηγή
ISBN: 978-960-626-272-2
Σελίδες: 346 
Βαθμολογία: 4.29/5
Περίληψη: «Όχι, φιλαράκο. Δεν ξαναγυρίζω πίσω. Αυτό είναι το σπίτι µου πια».

Μακριά από τα τσιµέντα της Αθήνας, ανάµεσα στην Καραβούπολη και στη Θάλασσα του Βασιλιά Ψαρά, υπάρχει η Άνυα, µια παραλία που έχει πάντα καλοκαίρι. Και θα ήταν πολλά τα πράγµατα που θα έκανε εκεί ο νεαρός Ορφέας αν περνούσε τις διακοπές µε τον πατέρα του, τον Γλάρο που νίκησε τον Μεγάλο Λύκο. Θα έκανε σκανδαλιές µε τους πιο τρελούς φίλους, θα αποκτούσε ένα τοτέµ-προστάτη, θα ερωτευόταν µια Ξωτικιά τη νύχτα της πανσελήνου και θα καβγάδιζε µε Λυκάνθρωπους για χάρη όµορφων κοριτσιών σε µια ξεχασµένη ντισκοτέκ. Θα έψαχνε για Γοργόνες στο χάραµα, για φαντάσµατα στο Δάσος του Μεσηµεριού και για µονοπάτια που οδηγούν στο Απαγορευµένο Βουνό. Ή µπορεί απλώς να τεµπέλιαζε οληµερίς στη θάλασσα και το βράδυ να έπαιζε κιθάρα πλάι στη φωτιά µαζί µε την παρέα του, τον Ορέστη, τις Τρίδυµες και τα άλλα παιδιά.

Όµως τι κρίµα. Ο Ορφέας δεν είναι στην Άνυα. Περνά το καλοκαίρι στην Αθήνα, στον καύσωνα και στο φροντιστήριο, χωρίς παρέα και χωρίς διακοπές, ενώ η µητέρα του ετοιµάζεται να παντρευτεί τον πιο ανυπόφορο τύπο που θα µπορούσε να έχει κανείς για πατριό.

Μα ένα απόγευµα του Ιούλη καταφθάνει ο Τρελός Ιρλανδός, για έναν και µόνο σκοπό: να πάρει τον Ορφέα και να τον ταξιδέψει στη µακρινή Άνυα. Και εκεί, στο τέλος του απίθανου αυτού ταξιδιού, το όνειρο γίνεται πραγµατικότητα και οι διακοπές ξεκινούν σε ένα πραγµατικά αξέχαστο καλοκαίρι γεµάτο γκάφες, περιπέτειες και δοκιµασίες έτοιµες να τινάξουν τα πάντα στον αέρα.

Άνυα. Μια χιουµοριστική περιπέτεια επικών διαστάσεων που συνδυάζει τη λογοτεχνία του φανταστικού µε το ελληνικό καλοκαίρι και τις νεανικές διακοπές. Ένας ύµνος για τη φιλία, την ελευθερία, τη φαντασία, τη νοσταλγία, τις τρέλες της εφηβείας και τα καλοκαιρινά φλερτ.

Τι πιστεύω πως είναι: Πιστεύω πως ο συγγραφέας έχει επηρεαστεί από την ταινία "Η Παραλία" με τον Ντι Κάπριο για το συγκεκριμένο βιβλίο, καθώς και πως ο ίδιος έχει εμπειρία από καλό σωστό θαλασσινό καλοκαίρι. Ίσως πάλι είναι αληγορικό, γιατί ο Ορφέας δεν θέλει το γάμο της μαμάς του και θέλει να ξεφύγει. Από εμένα είναι μεγάλο ναι και αυτό το βιβλίο, που αν και στην κατηγορία εφηβικό, μυρίζει τόσο έντονα καλοκαίρι που μπορεί να το απολαύσει και κάποιος λίγο μεγαλύτερος (πολύ λίγο, ίσα που πέρασα την εφηβεία!).

Το καπλάνι της βιτρίνας (graphic novel)

Συγγραφέας: Άλκη Ζέη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
ISBN: 978-618-03-2765-6
Σελίδες: 152
Βαθμολογία: 4.79/5 (ΜΠΟΥΜ!)
Περίληψη: Το αγαπημένο μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη, διασκευασμένο ως graphic novel από τις δηµιουργούς κόµικς Στέλλα Στεργίου και Γεωργία Ζάχαρη.

Τι πιστεύω πως είναι: Το καλοκαίρι πρέπει να διαβάζεις κόμικς και graphic novel, όλοι το ξέρουν αυτό! Και τι καλύτερο από μια αγαπημένη ιστορία, φουλ καλοκαιρινή, γεμάτη νοσταλγία, την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων, ένα ελληνικό νησί, τον παππού και τη γιαγιά, παιχνίδια, όνειρα, περιπέτειες, όλα αυτά διασκευασμένα και ζωγραφισμένα με πραγματικά υπέροχα σχέδια. Αγαπώ έτσι κι αλλιώς την ιστορία, πιστεύω πως το graphic novel έτσι όπως έγινε είναι τέλειο και πάω να το πάρω τώρα (ας όψεται που είπα πως σήμερα δε θα ξοδέψω ούτε μισό ευρώ!!)

 

Οι δέκα παππούδες, η θάλασσα κι εγώ

Πρωτότυπος τίτλος: Il mare dove non si tocca
Συγγραφέας: Fabio Genovesi
Εκδόσεις: Πατάκης
ISBN: 9789601684376
Σελίδες: 432
Βαθμολογία: 4.03/5
Περίληψη: Ο Φάμπιο είναι έξι χρονών, έχει δύο γονείς και καμιά δεκαριά παππούδες. Έτσι ακριβώς, καθώς είναι το μοναδικό παιδί της οικογένειας Μαντσίνι. Οι παππούδες του, δηλαδή τα αδέρφια του πραγματικού του παππού, είναι άνθρωποι παράξενοι, νευρικοί, ιδιόρρυθμοι σε βαθμό επικίνδυνο, που μαλώνουν μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει μαζί του τον Φάμπιο στο κυνήγι, στο ψάρεμα και σε ένα σωρό άλλες, συχνά ακατάλληλες για μικρό παιδί, δραστηριότητες.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ο Φάμπιο μεγαλώνει χωρίς να συναναστρέφεται συνομηλίκους του. Η πρώτη μέρα στο σχολείο θα είναι γεμάτη εκπλήξεις: υπάρχουν στον κόσμο κι άλλα παιδιά στην ηλικία του, που έχουν πολλούς φίλους και λίγους παππούδες, που διασκεδάζουν μεταξύ τους παίζοντας παιχνίδια με παράξενα ονόματα: κρυφτό, μαντιλάκι, τυφλόμυγα. Ευτυχώς πλάι του έχει έναν στοργικό πατέρα, που δε μιλάει, τα μαγικά του χέρια όμως επιδιορθώνουν ό,τι χαλάει, μια μαμά έτοιμη πάντα να προστατεύσει τον Φάμπιο από τις απογοητεύσεις της ζωής, μια γιαγιά που διευθύνει τα πάντα και μια σοφή φίλη που κυκλοφορεί με στολή πασχαλίτσας.
Μια μεγάλη χαοτική οικογένεια που μοιάζει αήττητη, παρά τη φοβερή «κατάρα» που θέλει τους άντρες της να τρελαίνονται αν δεν έχουν παντρευτεί ως τα σαράντα (απόδειξη οι παππούδες). Κάτι απρόοπτο, όμως, ανατρέπει τα πάντα...
Μέσα από μεγάλες δυσκολίες, ξαφνικούς έρωτες και σημαντικές γνωριμίες, σε μια ροκαμβολική διαδρομή, τρυφερή, συγκινητική και ταραγμένη, ο Φάμπιο θα συνειδητοποιήσει ότι η διαφορετικότητά μας είναι ο θησαυρός που μας κάνει μοναδικούς.

Τι πιστεύω πως είναι: Ταξίδι ενηλικίωσης που μου δίνει λίγο αέρα Φεράντε, μάλλον λόγω Ιταλίας. Η Ιταλία στο μυαλό μου είναι συνυφασμένη με καλοκαίρι, πιστεύω είναι ένα βιβλίο που αξίζει να έχει διαβάσει κανείς. Ίσως μάλιστα ο μικρός Φάμπιο να έχει και κάποιον αυτισμό ή κάτι τέτοιο, γιατί μιλάει για διαφορετικότητα η περίληψη.

 

Ερωτικό

Συγγραφέας: Μαρία Τσιρωνά
Εκδόσεις: Σοφία
ISBN: 9789606330407
Σελίδες: 120 (για μένα αυτό λέγεται νουβέλα)
Βαθμολογία: (δεν είναι περασμένο στο goodreads ακόμη, τα βιβλία της συγγραφέως όμως έχουν ένα μέσο όρο βαθμολογίας στο 3)
Περίληψη: Η Μυρσίνη Ιακωβίδου μαζί με τον Πάνο, τον εικοσιεξάχρονο γιο της, φιλοξενούνται για τέσσερις ημέρες σε ένα υπέροχο σπίτι στην Ακτή Καλογριάς, στη Χαλκιδική. Αρκούν αυτές οι τέσσερις ημέρες για να ανατρέψουν την τακτοποιημένη και τακτική ζωή της και να φέρουν στην επιφάνεια συναισθήματα, μυστικά και ανάγκες καλά κρυμμένες για χρόνια;

Και ο έρωτας, επιτρέπεται να διεκδικήσει μια θέση ανάμεσα σε όλα αυτά;

Ένα βιβλίο για τον τρόπο που χτίζουμε τη ζωή μας, τις επιλογές μας, τα παιδιά μας, τα μυστικά μας και τη μοναξιά, γεμάτο με θάλασσα, αέρα, ήλιο και δυνατό φως, αφού όλοι ξέρουμε πως- σαν τη Χαλκιδική δεν έχει...
 
Τι πιστεύω πως είναι: Νομίζω πως η συγγραφέας ταξίδεψε στην Ακτή Καλογριάς στη Χαλκιδική, την ερωτεύτηκε, και θέλησε να γράψει μια μικρή ιστορία που υπόσχεται μεγάλες ανατροπές σε πολύ λίγες σελίδες. Έχω την εντύπωση πως αφορά λοβ στόρι ανάμεσα στον 26χρονο γιο και μια φίλη ή φίλο της μαμάς (ελπίζω όχι με την ίδια τη μαμά!!). Δε μου φαίνεται κακή ιδέα, είναι τόσο μικρό που μπορεί να σκοντάψει και να μπει κι αυτό στο καλάθι μου (κοίτα τώρα κάτι πράγματα.. αλλά είπαμε, όχι σήμερα!).
 

Ήμασταν ψεύτες

Πρωτότυπος τίτλος: We were liars
Συγγραφέας: Emily Lockhart
Εκδόσεις: Διόπτρα
ISBN: 978-960-653-511-6
Σελίδες: 312
Βαθμολογία: 3.75/5 (το περίμενα πιο ψηλά)
Περίληψη: Ξάπλωσα στο σκοτεινό δωμάτιο νιώθοντας απεγνωσμένη λύπη για τον εαυτό μου. Η επιλεκτική αμνησία μου δεν βοηθά τα φαντάσματα της μνήμης να συναρμολογήσουν τη μέρα του ατυχήματος.

Από εκείνο το καλοκαίρι θυμάμαι…
Να ερωτεύομαι τον Γκατ.
Το τριαντάφυλλό του για τη Ρακέλ και τη νύχτα μου γεμάτη κρασί και θυμό.
Το νυχτερινό κολύμπι.
Να φιλάω τον Γκατ στη σοφίτα.
Την κούνια από λάστιχο αυτοκινήτου, το υπόγειο, το περιμετρικό μονοπάτι.
Τον Γκατ να με βλέπει να αιμορραγώ.
Το χέρι της Μίρεν να κρατάει ένα δοχείο με βενζίνη.
Τα πόδια του Τζόνι να τρέχουν κατεβαίνοντας προς το λεμβοστάσιο.
Και εμάς τους τέσσερις Ψεύτες να γελάμε.
Εγώ, ο Τζόνι, η Μίρεν και ο Γκατ.

Ποιοι ήμασταν;
Πού ήμασταν;
Δεν ξέρω…

Τι πιστεύω πως είναι: Αρχικά να πω πως αυτό το βιβλίο το θέλω σαν τρελή από την πρώτη στιγμή που το είδα (τον περσινό Σεπτέμβρη κυκλοφόρησε) αλλά το βρήκα πολύ καλοκαιρινό για να το διαβάσω χειμώνα. Πιστεύω πως είναι φοβερό page turner, πως κάποιον σκότωσαν (μάλλον κατά λάθος), μου θυμίζει "Ξέρω τι έκανες πέρυσι το καλοκαίρι", θαρρώ πως πρέπει να μπει κι αυτό στο καλάθι που θα προκύψει εντέλει από αυτό το ποστ!

 

Πάμε λίγο τώρα στα βιβλία που έχω και είναι στην άμεση "για διάβασμα" καλοκαιρινή λίστα μου:

Το Ναυάγιο της Καράντρα

Συγγραφέας: Άγγελος Κυπριανός
Εκδόσεις: Πηγή
ISBN: 978-960-626-162-6
Σελίδες: 300
Βαθμολογία: 4.06/5 (σίγουρα βαθμολογούμε εμείς οι πειρατόφιλοι!)
Περίληψη: Ο Αρσίκ είναι ένας πρώην θαλασσοπόρος που ορκίστηκε να μην πεθάνει στη θάλασσα. Αποσύρθηκε στη νήσο Σάραπορτ όπου γεννήθηκε και πέρασε το μεγαλύτερο κομμάτι της στεριανής ζωής του, ένα μέρος που είναι γνωστό ως ένα από τα πιο εμπορικά λιμάνια του Νότου καθώς επίσης και ένα από τα πιο επικίνδυνα πειρατικά λημέρια. Ο Αρσίκ έζησε αρκετούς τρόμους σε ταξίδια που δούλεψε ως μισθοφόρος, ναύτης, σωματοφύλακας, βοηθός καπετάνιου, ληστής και ό,τι άλλο θέλησαν οι Θεοί για αυτόν και έτσι, αποφάσισε να παραμείνει στη στεριά και στα καταγώγια που νιώθει πως του αρμόζουν.

Όσοι τον ξέρουν, γνωρίζουν για τον ευέξαπτο χαρακτήρα του, τον θυμό που μαζεύεται σαν τρίγωνο στο μέτωπό του και οδηγεί το αδύναμο και ασθενικό σκαρί του σε απεχθείς πράξεις πρωτόγνωρης βίας –μια φωτιά μέσα του που σβήνει μόνο προσωρινά από το ρούμι που τον συντροφεύει σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η μοίρα, όμως, επιφυλάσσει ένα τουλάχιστον ακόμα ταξίδι για τον Αρσίκ. Σύντομα θα ανακαλύψει ότι η θάλασσα κρύβει πολλά περισσότερα μυστικά από όσα μπορούσε να φανταστεί και ένα κάλεσμα θα τον τραβήξει σε πρωτόγνωρες φουρτούνες, εσωτερικές και μη.

Τι πιστεύω πως είναι: Ιστορία τύπου "Πειρατές της Καραϊβικής", θάλασσα, καράβια, πειρατές και φαντασία. Αν είναι τόσο καλό όσο φαντάζομαι οι 300 σελίδες είναι πολύ λίγες!! 

 

Ο Μονόφθαλμος και άλλες ιστορίες

Συγγραφέας: Κατερίνα Καριζώνη
Εκδόσεις: Καστανιώτης
ISBN: 978-960-03-4934-4
Σελίδες: 171
Βαθμολογία: 4.25/5 (να πάλι οι γνωστοί πειρατόφιλοι! Πιστεύω είμαστε περίπου 10)
Περίληψη: Στον «Μονόφθαλμο» και στις άλλες πειρατικές ιστορίες αυτού του βιβλίου έρχονται στο φως συγκλονιστικές προσωπικότητες της ελληνικής πειρατείας, άγνωστες μέχρι σήμερα στο ευρύ κοινό: ο καπετάν Τρομάρας, ο Ιωάννης Καψής, ο ιππότης-πειρατής Ουγκώ ντε Κρεβελιέ, ο Σπύρος Φραγκόπουλος από την Κεφαλλονιά, ο Τζιοβάννι Δελοκάβο από την Ανάφη, ο ιππότης κύριος Τερεμώ από τη Νάξο, και πολλοί άλλοι πειρατές και κουρσάροι που πέρασαν στον θρύλο, αλλά παρέμειναν στο περιθώριο της επίσημης Iστορίας· άνθρωποι ακραίοι, κυνηγημένοι, επαναστάτες και ταυτόχρονα κολασμένοι, που έζησαν σε δικές τους αυτόνομες κοινότητες με ιδιαίτερους νόμους και κώδικες ηθικής, ίδρυσαν βασίλεια, κατέλυσαν δυναστείες, και δημιούργησαν ολόκληρη μυθολογία γύρω από τη ζωή και τη δράση τους.

Mια περιπλάνηση στις θρυλικές ρότες του Αιγαίου, μια γοητευτική ματιά στο ζήτημα της πειρατείας, όπως αναδύεται από τη λογοτεχνική αφήγηση και τη μελέτη των ιστορικών αρχείων της εποχής.

Τι πιστεύω πως είναι: Συλλογή με (μάλλον πολύ μικρές) πειρατικές ιστορίες από την εγχώρια ιστορία, η Κατερίνα Καριζώνη άλλωστε αγαπάει ιστορίες με πειρατές κι έχει κι άλλα σχετικά βιβλία (δεν έχω διαβάσει μέχρι σήμερα όμως κανένα από αυτά). Η γραφή της μου είναι πολύ γνώριμη και αρεστή, μπορείς να τσεκάρεις κι άλλα βιβλία της εδώ:

Διάβασε δυο λόγια κάπου εδώ μέσα για το Μεγάλο Αλγέρι (δεν είναι πειρατικό βιβλίο).

Βαλς στην ομίχλη, μια όμορφη μικρή ιστορία στην Θεσσαλονίκη (καμία σχέση με πειρατές).

 

Η νόσος του μικρού θεού

Συγγραφέας: Ευτυχία Γιαννάκη
Εκδόσεις: Ίκαρος
ISBN: 978-960-572-335-4
Σελίδες: 488
Βαθμολογία: 3.99/5
Περίληψη: Πάρος. Κυκλάδες. Αθήνα. Ζυρίχη. Καλοκαίρι 2018.

Μια γυναίκα εντοπίζεται νεκρή στο σκάφος της στο νότιο άκρο της Πάρου. Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος θα εμπλακεί σε μια υπόθεση που θα τον αναγκάσει να βουτήξει στη μικρή κοινωνία του νησιού, στο σκοτεινό παρελθόν της, σε παράξενα σουβενίρ και σε κυκλώματα αρχαιοκαπηλίας, σε οικογένειες που αποτελούν το τέλειο εγκληματολογικό εργαστήριο και τελικά στον δικό του βυθό, εκεί που το φως μπλέκεται με το σκοτάδι.

H νόσος του μικρού θεού, το νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Ευτυχίας Γιαννάκη σηματοδοτεί την επιστροφή της στο σκοτεινό και εύπλαστο σύμπαν του Αστυνόμου Χάρη Κόκκινου, με το πρώτο μέρος μιας νέας σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων και τον γενικό τίτλο Η Τριλογία του βυθού.

«Είναι ένας μικρός θεός. Ξέρεις ποιον λένε μικρό θεό;»
«Δεν έχω ιδέα».
«Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία».
«Δεν σκαμπάζω απ’ αυτά. Το μυαλό μου είναι φτιαγμένο μόνο για νούμερα».
«Είναι το κεφάλι ενός Έρωτα. Μικρός θεός λέγεται ο Έρωτας».

Τι πιστεύω πως είναι: Αρχικά νόμιζα πως "Μικρός θεός" είναι κάποια ψυχολογική πάθηση που έχει ένας δολοφόνος ας πούμε που θεωρεί πως μπορεί να αφαιρεί ζωές κατά βούληση, μετά διάβασα την περίληψη και χμ, οκ, ας είναι ο έρωτας, μάλλον είναι το κίνητρο του φόνου. Πιστεύω πως η Γιαννάκη θα μου αρέσει πολύ και πως θα διαβάσω όλα της τα βιβλία με τον αστυνόμο Χάρη Κόκκινο, και τα κίτρινα και τα κόκκινα.

Ως εδώ, σταματώ γιατί το πορτοφόλι μου τρέμει πάλι από το φόβο του (και το ρεύμα το έχω απλήρωτο ακόμη, αλλά μην το πεις αυτό στον χάζμπαντ σσσ!!!).  

Πες μου αν έχεις διαβάσει κάποιο από τα παραπάνω αν πέφτω καθόλου μέσα στις προβλέψεις μου, αν σου έχει αρέσει ή όχι, ποια βιβλία άκρως καλοκαιρινά έχεις στη δική σου καλοκαιρινή λίστα.

4 σχόλια

  1. Χμ, ωραίος κατάλογος! Απ' τη λίστα σου θα διάλεγα αυτό της Καριζώνη, αυτό με την Κάλυμνο (το οποίο νόμιζα ότι ήταν παιδικό, λόγω εξωφύλλου και επειδή στον τίτλο αναφέρει γοργόνες) και αυτό με τον Φάμπιο μάλλον. Επίσης λάτρεψα την γκάφικ νόβελ εκδοχή του Καπλανιού, αν δεν συγκρατιόμουν πιθανώς θα την αγόραζα μόλις την έβλεπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ :)
      Εγώ τελικά από τα παραπάνω πήρα την Άνυα και έχω διαβάσει κάπου πάνω από το μισό, είναι απλό βιβλίο με ωραίες καλοκαιρινές εικόνες. Το βιβλίο της Καριζώνη που επίσης έχω ξεκινήσει είναι τρομερά ενδιαφέρον με πραγματικές ιστορίες, αλλά μικρές. Το Καπλάνι ακόμα δεν το πήρα, ακόμα το θέλω άπειρα πολύ!!!

      Διαγραφή
  2. Πάρε το ταξίδι της γοργόνας! Θα σου φτιάξει απίστευτα το κέφι, θα γελάς με φωνή ανά φάσεις. Πήγα στο βιβλιοπωλείο για άλλο βιβλίο το ξεφύλλισα και δεν μπορούσα να μην χαχανίζω σε κάποιες στιγμές. Είναι για μια Ελλάδα που δυστυχώς για κάποια πράγματα και ευτυχώς για άλλα χάθηκε, αλλά δεν είναι ούτε τόσο φιλοσοφικό, μυστικοπαθές και υψηλό όσο τα βιβλία του Πάτρικ Λη Φέρμορ ούτε τόσο πατροναριστικό και λαογραφικό όσο η οδός Ευρυδίκης της Σόφκα Ζηνοβιέβ (όλα αυτά πάντως μου αρέσουν πολύ). Αντίθετα, είναι εύθυμο και τρελούτσικο, καθώς η οικογένεια προσπαθεί να προσαρμοστεί σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Έχει βέβαια και τις λαογραφικές του φάσεις, όπως όταν περιγράφει την τελετουργία του γάμου και περιγράφει τόσο υπέροχα το νησί που είναι σαν είσαι εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αααα Βάγια γιατί το διαβάζω το μήνυμά σου 3 Σεπτέμβρη;; Το βάζω πάνω πάνω στη λίστα για του χρόνου το καλοκαίρι, πρώτα ο Θεός, γιατί είμαι και ψυχαναγκαστική και δε μπορώ να το διαβάσω χειμώνα!!

      Διαγραφή