Δε διαβάζω συχνά βιβλία από τα πολυσυζητημένα της επικαιρότητας, μάλλον είναι κατάλοιπο της ανεργίας και της συμπτωματικά περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας να αγοράζει κανείς ένα βιβλίο φρέσκο, που μόλις βγήκε από τον εκδοτικό και μυρίζει μελάνι (κι εννοείται κοστίζει 20+ ευρώ, που δε ξέρω αν το έχεις λάβει υπόψιν σου, αλλά οι τιμές ανέβηκαν ΚΑΙ στα βιβλία γιατωΘεω!!). Επίσης να σου πω πως τα βιβλία που ακούγονται πολύ (και δη στο Book Tok), αυτής της κατηγορίας ιδίως, τα νεοεκδοθέντα, τα φοβάμαι ΠΟΛΥ! Φοβάμαι πως όλο αυτό που γίνεται γύρω από τον τίτλο τους είναι πολύ καλό μάρκετινγκ και τίποτα παραπάνω. Αυτή ήταν και η βασική μου εντύπωση για το τόσο διάσημο βιβλίο της Hoover μέχρι τη μέση και λίγο παραπάνω.
Είσαι η Λίλι, μια εντελώς απλή και συνηθισμένη κοπέλα (δεν το λέω με την κακή έννοια, το λέω ως γεγονός) με κόκκινα μαλλιά (οι κοκκινομάλλες στα βιβλία είναι περισσότερες απ' όσες υπάρχουν συνολικά πάνω σε αυτό τον πλανήτη) κι ένα βράδυ γνωρίζεις τον Ράιλ έναν πολύ ικανό νευροχειρούργο, που μιλάει πολύ τολμηρά (μάλλον λόγω της ιδιότητάς του ως γιατρός), δεν κάνει σχέσεις, μόνο σεξ (φυσικά, γιατί κάθε γοητευτικός νεαρός γιατρός που σέβεται τον εαυτό του έχει αυτό ακριβώς το προφίλ), υπάρχει μια κάποια έλξη μεταξύ σας, η οποία μετά από διαβολικές συμπτώσεις (τέρμα διαβολικές όμως) κάπως σας φέρνει κοντά. Ξεκάθαρα αμερικανιά η ιστορία, εδώ στην Ελλάδα κάνουμε μάτσι-μάτσι και στα επαγγέλματα, ένας δικηγόρος δεν κάνει εύκολα σχέση με μια κομμώτρια, στο Αμέρικα φαίνεται πως δεν έχουν τέτοια κολλήματα (και μπράβο τους αν όντως ισχύει, η απαισιόδοξη πλευρά μου αμφιβάλει πολύ).
Παράλληλα με το σήμερα, και την αρχή της σχέσης της Λίλι, που αφηγείται πρωτοπρόσωπα την ιστορία, πάμε κάπου κάπου πίσω στο παρελθόν, όπου γνωρίζουμε τον Άτλας, τον μεγάλο εφηβικό της έρωτα που ήταν άστεγος και σε γενικές γραμμές ήταν ένας σταχτοπούτος, κάτω από τις στρώσεις της βρωμιάς είχε δυο υπέροχα γαλανά μάτια και ήταν άψογος σε συμπεριφορά, φυσικά, ωσάν μικρός πρίγκιπας. Η Λίλι αφηγείται την ιστορία τους σε γράμματα που έγραφε στην Έλεν ΝτιΤζένερις (αν είχε γραφτεί 20 χρόνια πριν, θα τα έγραφε στην Όπρα) για να μην ξεχνάμε πως η ιστορία είναι έτοιμη να γίνει χολιγουντιανή ταινία (ή σειρά, που είναι πιο μεγάλη τάση).
Περίπου μέχρι τη μέση του βιβλίου, και λίγο παραπάνω για να ακριβολογώ, ήμουν τόσο πικρόχολη όσο είμαι ως τώρα, είχα βιαστεί να βγάλω το συμπέρασμα πως το βιβλίο αυτό είναι ένα κακό βιβλίο με πολύ καλό μάρκετινγκ, απλά μια ερωτική ιστορία, πως απλά δεν μου αρέσουν και να μην ξαναδιαβάσω έβερ ερωτικές ιστορίες γιατί δεν είναι για μένα ξεκάθαρα, ωστόσο το συνέχισα από περιέργεια. Από ένα σημείο και μετά το βιβλίο με αποζημίωσε γι' αυτό, καθώς πλέον έφυγε από την (πολύ μεγάλη) εισαγωγή και γνωριμία με τους χαρακτήρες και μπήκε στο ψητό. Και το ψητό ήταν πολύ καλό!
Το βιβλίο διαπραγματεύεται την ενδοοικογενειακή βία, μέσα από τα μάτια του θύματος, ενδοοικογενειακή βία σε περισσότερες από μια περιπτώσεις, άκρως ρεαλιστικά. Η Hoover αποφάσισε να το γράψει για να γίνει η φωνή όλων εκείνων των γυναικών που δέχονται βία από τον σύντροφό τους, με τον οποίο πολλές φορές είναι ερωτευμένες, για να μας δείξει πώς χάνονται τα όρια μια φορά κι έπειτα κάθε φορά όλο και περισσότερο, για να μας δώσει να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες και να μας δείξει πώς μπορεί κανείς να χειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Το μυστικό της δε σου το αποκαλύπτω εδώ (το συζητάμε αν θέλεις στα σχόλια ή στα σόσιαλ), σεβόμενη την επιθυμία της να μην το μάθει ο αναγνώστης πριν διαβάσει το βιβλίο της.
Σίγουρα δεν ήταν page turner για μένα, ωστόσο του δίνω 4 αστεράκια στο Goodreads γιατί ήταν τελικά σχετικά καλό βιβλίο με καλό μάρκετινγκ. Δεν ξέρω αν θα διαβάσω με τόσο ενθουσιασμό κάθε τι που έχει γράψει η Hoover, δεν ερωτεύτηκα τόσο τη γραφή της, πάντως διαβάζεται άνετα στα αγγλικά. Αναμένω την ταινία που πιστεύω πως αν γίνει σωστά, ίσως να είναι καλύτερη κι από το βιβλίο (ποια είμαι τέλος πάντων που τα λέω αυτά σήμερα στα 34 μου χρόνια!).
Φυσικά μετά την τεράστια επιτυχία αυτού του βιβλίου και τη Χουβερομανία που έχει πιάσει τον αναγνωστικό κόσμο (ιδίως το Book Tok και το Bookstagram) η συγγραφέας κινήθηκε έξυπνα και έγραψε το βιβλίο "It starts with us" που αφορά τον αγαπημένο στους φαν Άτλας και την ιστορία ειπωμένη από τη δική του οπτική. Εμένα αυτά δε μου αρέσουν και δε τα βρίσκω τόσο τίμια, θα μου πεις γιατί όχι; Κι εσύ θα έκανες μια επένδυση αν ήταν σίγουρη η επιτυχία της και σου απέφερε πλούσιους καρπούς, άλλωστε δεν είναι περίπτωση "ένα βιβλίο-θαύμα και τέλος", αφού έχει βγάλει κι άλλα βιβλία και σταματημό δεν έχει. Ωστόσο δε με βλέπω να το διαβάζω, όσο κι αν συμπάθησα τον Άτλας, θα περιμένω την ταινία!
Πρωτότυπος τίτλος: It ends with us
Συγγραφέας: Colleen Hoover
Εκδόσεις: Διόπτρα
ISBN: 978-960-653-579-6
Σελίδες: 408
Περίληψη: Κάποιες φορές αυτός που σε αγαπάει περισσότερο είναι και αυτός που σε πληγώνει περισσότερο.
Η ζωή δεν ήταν εύκολη για τη Λίλι, όμως αυτό δεν την εμπόδισε να δουλέψει σκληρά για να εκπληρώσει όλα όσα ονειρευόταν.
Αφού έφυγε από τη μικρή πόλη του Μέιν, σπούδασε, μετακόμισε στη Βοστόνη και άνοιξε τη δική της επιχείρηση. Έτσι, όταν γνωρίζει τον γοητευτικό νευροχειρουργό Ράιλ Κινκέιντ, ξαφνικά η ζωή της φαντάζει πολύ όμορφη για να είναι αληθινή.
Ο Ράιλ είναι δυναμικός, πεισματάρης, ίσως και λίγο αλαζόνας. Όμως είναι και ευαίσθητος, πολύ ευφυής κι έχει αδυναμία στη Λίλι. Και όταν φοράει ρούχα χειρουργείου γίνεται ακόμα πιο γοητευτικός.
Η Λίλι δεν μπορεί να τον βγάλει από το μυαλό της. Ωστόσο η τεράστια απέχθειά του για τις σχέσεις είναι ανησυχητική. Και παρόλο που η Λίλι γίνεται η εξαίρεση στον κανόνα του, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί για ποιο λόγο ο Ράιλ απέφευγε να δεσμευτεί.
Όμως δεν την κατακλύζουν μόνο τα ερωτηματικά για τη σχέση της αλλά και οι σκέψεις της για τον Άτλας Κόριγκαν – τον πρώτο της έρωτα που τη δένει με το παρελθόν που άφησε πίσω της.
Ήταν η αδελφή ψυχή και ο προστάτης της. Όταν ξαναεμφανίζεται, ξαφνικά ό,τι έχει χτίσει η Λίλι με τον Ράιλ απειλείται…
Μίλησέ μου για τη δική σου εμπειρία με αυτό το βιβλίο, πόσο σου άρεσε ή δεν σου άρεσε, πώς σου φάνηκε η γραφή, οι ήρωες, η όλη ιστορία; Θα διαβάσεις την οπτική του Άτλας; Ανυπομονείς για την ταινία;
*Όλες οι φωτογραφίες (σχεδόν) είναι από το pinterest
.jpg)
0 σχόλια