Τα 8 πραγματάκια (Ιούλιος & Αύγουστος 2022)

Το καλοκαίρι έχει τελειώσει σχεδόν, το φθινόπωρο (μια από τις αγαπημένες μου εποχές, ή Η αγαπημένη μου εποχή) ξεκινάει, ωστόσο δε νιώθω έτοιμη να αφήσω πίσω μου τη θάλασσα και τα μπάνια, κυρίως γιατί ο Αύγουστος ήταν ένας δύσκολος μήνας που μας στέρησε τις καλοκαιρινές μας συνήθειες. Εδώ σου έχω μαζέψει συγκεντρωτικά τα 8 πραγματάκια του Ιουλίου και του Αυγούστου, γιατί τόσο πολλά δεν ήταν και όπως καταλαβαίνεις, υπήρχε μια αποδιοργάνωση.

Ξαφνικές βιβλιοαγορές

Ξαφνικές γιατί δεν τις είχα σκοπό και φυσικά είχα άλλα βιβλία που διάβαζα ήδη, αλλά κάπως μου την κάρφωσε και έκανα δύο αγορές επιτόπου και χωρίς πολύ σκέψη (ξεκάθαρα χωρίς ούτε μια στάλα σκέψη, αφού γίνεται μια προσπάθεια αυτό το διάστημα να περιοριστούν αχρείαστα έξοδα εν όψιν του χειμώνα που έρχεται και λέγεται πως θα είναι δύσκολος, χωρίς προφανώς ιδιαίτερη επιτυχία!). Έτσι αγόρασα μέσα στον Ιούλιο το Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες της Delia Owens γιατί το ήθελα πολύ καιρό και είπα φτάνει πχια να το θες μόνο, κάνε κάτι γι' αυτό! Και έκανα! Μαζί του πήρα και δύο μικράκια που το public τα είχε προσφορά (ναι, έληξε το μένος που είχα για το κατάστημα αυτό), το ένα είναι οι Τρεις γοτθικές αλληγορίες του Ναθάνιελ Χόθορν, που το πήρα μόνο από τον τίτλο και θέλω να το διαβάσω τον Οκτώβρη, είναι και μια καλή ευκαιρία να γνωρίσω τον συγγραφέα. Το δεύτερο είναι Οι εύθυμοι άντρες του Ρόμπερτ Λουίς Στίβενσον που εντάξει, γενικά τον αγαπώ και το "Νησί του θησαυρού" του είναι από τα τοπ αγαπημένα μου βιβλία, αφορά κι αυτό θαλασσινές περιπέτειες όπως και αναζήτηση θησαυρού, δεν ξέρω αν θα το διαβάσω μέσα στο χειμώνα ωστόσο.. Τον Αύγουστο πήρα το Σπίτι των Χόλοου της Krystal Sutherland που η αιώνια φίλη Βούλα (aka @mlk_leggiamo_books) είπε να το διαβάσουμε όλοι κι εγώ τις ακούω τις φίλες μου! Έτσι το πήρα. Και το διάβασα.

Βγήκα από το αναγνωστικό μου τέλμα 

Ήταν καιρός πχια να βγω επίσημα από αυτή την κατάσταση που δεν διάβαζα και τόσο, που δεν είχα χρόνο, που αναρωτιόμουν πώς στο καλό γίνεται να διαβάζεις βιβλία με δουλειά κι ένα μωρό; Τελικά βρήκα χρόνο, συγκεκριμένα δύο χρόνους: λίγο στο γραφείο όταν δεν έχει δουλειά και λίγο όταν βάζω τον μικρό για ύπνο. 

Έτσι διάβασα την Άνυα του Γιώργου Χατζηκυριάκου, που είναι ένα άκρως καλοκαιρινό βιβλίο, ιδανικά για έφηβους αναγνώστες, η Άνυα είναι το μέρος εκείνο που έκανες παραθερισμό μικρός κι εσύ κι εγώ και όλοι μας (παραθερισμό! Σωστά διάβασες!), τελείωσα το πρώτο βιβλίο της σειράς ACOTAR της Sarah J.Maas, Αγκάθια και τριαντάφυλλα, που ήταν απίστευτα καταπληκτικό, συναρπαστικό, σου κόβει την ανάσα (η Ρόζα το πρώτο το διάβασε σε ένα 24ωρο, αυτό σου λέω μόνο!) και καπάκι έπιασα το επόμενο Οργή και ομίχλη, είναι ιστορία φαντασίας με ξωτικά για ενήλικες (έχει μπόλικο σεξ μέσα και αρκετό αίμα) σκοτεινή και αρκετά δραματική, αν σου αρέσει το είδος ΠΡΕΠΕΙ να τα διαβάσεις κι εσύ, απλά κάνοντας λίγη υπομονή στο πρώτο βιβλίο για το πρώτο μισό που απλά... τρώνε, όλο τρώνε! Όπως σου είπα και παραπάνω αγόρασα και διάβασα άμεσα το Σπίτι των Χόλοου, που είναι μια σκοτεινή ιστορία με τρεις αδερφές που κάτι υπερφυσικό είναι, μάγισσες, γητεύτρες, λάμιες, ούτε κι αυτές καλοξέρουν, το μαθαίνουμε όλοι μαζί προς το τέλος, αλλά ως εκεί έχει τρομερή αγωνία και μυστήριο. Δεν έχω παρατήσει το The house in the cerulean sea αλλά με κέρδισαν τα άλλα που ήταν πιο έντονα αναγνώσματα, και λίγο ταλαιπωρούμαι με τον ψυχαναγκασμό μου που με προστάζει να τελειώσω τη Λέσχη φόνων της Πέμπτης αν και δεν τραβάει καθόλου...

Σε γενικές γραμμές είμαι υπερευχαριστημένη αναγνωστικά. Αισιοδοξώ πως θα πάει καλά η σχέση μου με τα βιβλία από εδώ και μπρος. Τώρα μένει να βρω χρόνο για λίγη γυμναστική, μα μου φαίνεται πραγματικά αδύνατο!

Πάρα πολλές σειρές

Βασικά πάρα πολλές σειρές για τα δικά μου δεδομένα και μιλάμε πάντα για δύο μήνες διάρκεια. Τελειώσαμε με τον χάζμπαντ το Stranger Things που παρά το ότι πέρασε καλά και το έβλεπε ευχάριστα και τα λοιπά και τα λοιπά, αποκοιμήθηκε στο τέλος του 4ου επεισοδίου του τελευταίου κύκλου και μετά το έβαλε να το δει χωρίς ήχο και δε ξέρω αν με καταλαβαίνεις πόσο έξαλλη με έκανε όλο αυτό!! Στο τέλος το πόρισμα ήταν πως καλό το Stranger Things αλλά πολύ παιδικό (*χτυπάει-το-κεφάλι-στο-γραφείο*) 

Είδα την πρώτη σεζόν του Only murders in the building που είναι η πιο ιδανική σειρά για εσένα που αγαπάς τη Νέα Υόρκη, τα αστυνομικά, τα true crime podcast, τις μικρές χαλαρές σειρές με κωμικά στοιχεία, το φθινόπωρο.. μετράει δύο σεζόν και απλά δες την!

Η σειρά Never have I ever είναι από τις πιο έξυπνες κωμικές εφηβικές σειρές που έχω δει, μπορεί άνετα να τη δει κάποιος και δεύτερη φορά κι ας μην είναι έφηβος, βγήκε η τρίτη της σεζόν και απλά θέλω να βγάλει 10 σεζόν και να τη βλέπω όλη μέρα! Όπως και το gay Sex and the City που μόλις κυκλοφόρησε στο Netflix το καλοκαίρι, το Uncoupled με τον Μπάρνι από το How I met your mother στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ήταν πάρα πολύ διασκεδαστικό, πραγματικά αστείο και με Ω ΘΕΕ ΜΟΥ εκπληκτικά σπίτια! Είδα επίσης μια μίνι σειρά "με φαντάσματα" το Boo Bitch που παίζει η πρωταγωνίστρια του "To all the boys I've loved before", είναι χαλαρή κωμική εφηβική σειρά φαντασίας. 

Αυτά από σειρές. Μου χρωστάω τις καινούργιες σεζόν από Umbrella Academy και The Locke & key.

Η Πειθώ του Netflix είναι μια πατάτα;

Παρόλο που σκέφτηκα να σπαταλήσω ένα ολόκληρο ποστ να την κράζω δεν θα το κάνω, θα την σχολιάσω με μέτρο εδώ. Αρχικά δεν ήταν Όστεν, ήταν inspired by και κάτι εντελώς άλλο, έχω δει μέχρι και fanfiction σειρές (όπως το Austenland) ή βιογραφικές (όπως το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ Becoming Jane) που θύμιζαν ΠΟΛΥ περισσότερο Όστεν από αυτό. Οι αναχρονισμοί θέλεις; Η Ντακότα Τζόνσον που τη βρίσκω τρομερά βαρετή και μιλάει υπερβολικά αργά, σιγανά, άνευρα, γενικά δεν τη λες και από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς. Ο ηθοποιός που έπαιζε τον καπετάνιο Γουέντγουορθ που καθόλου δεν μου άρεσε και δεν μου έχει συμβεί ποτέ αυτό με άντρες της Όστεν. Τα καινούργια κωμικά στοιχεία δεν ήταν απαραίτητα γιατί η Όστεν έχει το δικό της κωμικό στοιχείο και είναι αρκετό, άσε που ο γενικότερος κόσμος της έφερνε πιο πολύ σε Bridgerton (που αγαπώ!) παρά σε Όστεν με την πολυπολιτισμικότητα που αν θέλεις να κάνεις μια ταινία με τέτοιο ύφος να κάνεις, εγώ είμαι μαζί σου, ακόμα κι αν την τοποθετήσεις σε ένα φανταστικό παρελθόν, αλλά μην επιλέγεις να την παραχώσεις μέσα σε έργο της Όστεν, γιατί η Όστεν και οι σύγχρονοί της δεν είχαν πολυπολιτισμικότητα. Απλά επέλεξε κάτι άλλο να μεταφέρεις ή αν μπορείς, να φτιάξεις από την αρχή. Αυτά, δε θα πω κάτι παραπάνω γι' αυτή την ταινία, δεν πέρασα καν καλά βλέποντάς την.

Αυτό που σίγουρα δεν ήταν πατάτα και ήταν μια εκπληκτική ταινία στο πνεύμα του "Εκπαιδεύοντας το δράκο σας" ήταν το The Sea Beast, μια απίστευτη θαλασσινή περιπέτεια όπου θαλασσόλυκοι κυνηγάνε τρομερά τέρατα που σκοπό της ύπαρξής τους έχουν να καταστρέψουν τους ανθρώπους.. ή μήπως όχι; Πρωταγωνίστρια η πανέξυπνη και θαρραλέα Μέισι που θα ακολουθήσει το πρότυπό της, τον διάσημο τερατοκυνηγό Τζέικομπ και θα αλλάξουν μαζί τον κόσμο τους. Άψογη ταινία από όλες τις απόψεις, δεν κούρασε ποτέ και μεταφέρει υπέροχα μηνύματα.

Ο Κωνσταντίνος έκανε το πρώτο του ταξίδι γύρω από τον ήλιο

Στις 10 Ιουλίου γιορτάσαμε τα πρώτα γενέθλια του μικρού Κωνσταντίνου, που φυσικά και δεν θα τα θυμάται, ωστόσο για εμάς ήταν μια πολύ σημαντική μέρα και τα ετοιμάζαμε καιρό (μάλιστα πριν καν τη βάφτιση τα ετοιμάζαμε). Το θέμα μας ήταν το διάστημα και στις προσκλήσεις μας που σου βάζω εδώ και έφτιαξα στο photoshop, καλέσαμε κοντινούς φίλους και συγγενείς για να γιορτάσουμε το πρώτο ταξίδι του Κωνσταντίνου γύρω από τον ήλιο. Είχαμε μια τούρτα διαστημική, μπισκότα και cake pops διαστημικά, μπαλόνια με πυραύλους και φωτάκια αστεράκια, ο Κωνσταντίνος φορούσε ένα πουκάμισο με αστεράκια, ο χάζμπαντ μια μπλούζα της Nasa, εγώ σκουλαρίκια με πλανήτες, και όλοι οι καλεσμένοι είχαν από κάτι σχετικό (ή έβαλαν καπελάκι του πάρτι). Έφτιαξα ένα κάδρο με όλα τα σημαντικά πράγματα που κάνει ο Κωνσταντίνος στον πρώτο του χρόνο, τι φαγητά αγαπάει, ποια τραγουδάκια του αρέσουν και τα λοιπά, και δωράκια για όλα τα παιδάκια που ήρθαν, που περιλάμβαναν μια ζωγραφιά με το ηλιακό μας σύστημα (για τη γνώση), σοκολάτα Mars (για το λογοπαίγνιο), μαύρα χαρτονάκια που τα ζωγραφίζεις με ξυλάκια και ένα μικρό βαζάκι με αστερόσκονη που φωσφορίζει στο σκοτάδι (για τη μαγεία), αυτοκόλλητα με πλαντήτες και ένα μπρελόκ αστροναύτη (για αναμνηστικό από το διάστημα).

Ήταν μια πολύ αγχωτική ημέρα γενικά, αλλά πήγε καλά και ο Κωνσταντίνος απόλαυσε αγκαλιές και βόλτες, αλλά έχασε τιν πιπίλα του.

Το καλοκαίρι που κολλήσαμε κόβιντ

Τον Αύγουστο στις αρχές χρειάστηκε να κάνουμε εγώ και ο μικρός από ένα μοριακό γιατί θα μπαίναμε στο νοσοκομείο για μια υπόθεση ρουτίνας. Έλα όμως που στο μικροβιολογικό, που είχε πολύ κόσμο, ο μικρός τσίμπησε λίγο κόβιντ και λίγες μέρες μετά άρχισα να ανεβάζω κι εγώ πυρετό. Συνεπώς όλο το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα μείναμε μέσα, δεν πήγαμε θάλασσα, δεν πήγαμε πουθενά, κι εγώ που μπόρεσα να κρατηθώ μακριά από αυτό τον ιό ακόμα κι αν ήρθα πολλές φορές σε επαφή με άτομα που νοσούσαν, κόλλησα από τον μικρό και ταλαιπωρήθηκα αρκετά, με πυρετούς, τρομερό πονόλαιμο, εξάντληση, βήχα και άργησα να συνέλθω. Ο μικρός το πέρασε μόνο με πυρετό για δύο μέρες και λίγο βήχα, επανήλθε πολύ πιο γρήγορα από μένα. Το σίγουρο είναι πως δεν είχα ανοσία στον κόβιντ, τώρα ίσως να έχω για κάποιο διάστημα, σίγουρα δε θέλω ποτέ ποτέ να το ξαναπεράσω!

Όλες του κόσμου οι συνδρομές

Τις έχουμε πλέον εμείς! Πέρα από το Netflix που είχαμε ήδη εδώ και χρόνια και που κάπως έχει φτωχύνει θεωρώ (αν εξαιρέσεις κάποιες σειράρες τύπου Stranger Things όμπβιουσλι). Έκανα το δοκιμαστικό 7ήμερο (γύφτοι!) του Prime για να δω τη νέα σειρά του Άρχοντα, όμως αφού την τελειώσω δε ξέρω αν θα την κρατήσω τη συνδρομή, έχει ελάχιστες ενδιαφέρουσες σειρές, οκέι έχει την Marvelous Mrs Maisel που την ξανάβλεπα και το Wheel of time που θέλω να δω, αλλά έχει και πάρα πολλές σειρές χωρίς υπότιτλους (που εγώ δεν έχω θέμα, αλλά ο χάζμπαντ δεν πρόκειται να δει) και παράλληλα όχι και τόσο πολλές συνολικά... Το Disney+ από την άλλη, που ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να το συνδέσουμε στην τηλεόραση, αλλά από τα λίγα που το "ξεφύλλισα" είναι τοπ τοπ τοπ, έχει όλη τη Marvel και όλη τη Disney και τόσα που θέλω να δω, ενώ έχει και αγαπημένες σειρές όπως το Scrubs, το New Girl, το Glee και άλλες, αλλά και νέες που θέλω να δω όπως το How I met your father, το What we do in the shadows, το Only murders in the building κι ένα σωρό άλλα πάρα μα πάρα πολλά, το μόνο θέμα που έχω είναι ότι αργεί πάρα πολύ να φορτώσει και κολλάει. Πάντως συγκριτικά με το Netflix το κερδίζει και με διαφορά κιόλας, καλά θα κάνει το Netflix να κρατήσει τα Φιλαράκια γιατί τη βλέπω την κατρακύλα του να έρχεται!

Αλλά πρώτα καφές!

Έτσι λέγεται το κανάλι της Kallie που ασχολείται με την οργάνωση, το γνωστό declutering, τις δουλειές του σπιτιού, έχει συμβουλές για να βάλεις σε τάξη τα οικονομικά σου, να ψωνίζεις σωστά και έξυπνα, έχει μαμαδοσυμβουλές και επιπλέον έχει και πολύ διασκεδαστικό τρόπο που τα λέει όλα, άσε που στην πραγματικότητα με κέρδισε απλά από την ονομασία του καναλιού της. Κάθε φίλη του καφέ είναι και δική μου φίλη (και κατηγορήστε το Gilmore Girls γι' αυτό!).