Χριστουγεννιάτικα βιβλία (2022)

...της Αλίκης. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, έχω πολύ πολύ υψηλές προσδοκίες για τα αναγνώσματά μου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τα Χριστούγεννα, αντιμετωπίζω το διάστημα αυτό ως πολύ μεγαλύτερο χρονικά απ' ότι πραγματικά είναι και ως αποτέλεσμα μαζεύω υπερβολικά πολλά βιβλία που με φαντάζομαι να διαβάζω, ενδεχομένως να αγοράζω και πολλά μαζί με την ψευδαίσθηση πως τα χρειάζομαι γιατί θα τα διαβάσω σίγουρα. Για όλα φταίει η Αλίκη των Christmas past που την περίοδο των Χριστουγέννων την περνούσε στο πατρικό, χωρίς ιδιαίτερες υποχρεώσεις ή δουλειά, με άπλετο χρόνο για διάβασμα. Η διαφορά είναι πως τώρα, η Αλίκη των Christmas present, έχει και δουλειά πλήρους απασχόλησης, και δικό της σπίτι αλλά κι έναν μικρό μπέμπη. Ωστόσο οι χριστουγεννιάτικες λίστες με βιβλία είναι κάτι που πάντα με κάνει ευτυχισμένη, απλά και μόνο ως λίστες, οπότε εδώ σου έχω όλα τα βιβλία που σκοπεύω να διαβάσω αυτό το διάστημα, αλλά κι εκείνα που υπάρχουν και θα μπορούσαν να διαβαστούν κάπως, κάποια στιγμή, ίσως το πρωί αν ξυπνάω καμιά ώρα πιο νωρίς... ή αν αποφασιστεί πως θα μας δίνεται άδεια μιας εβδομάδας τουλάχιστον για υποχρεωτικό διάβασμα!

Τα βιβλία των φετινών Χριστουγέννων

In a holidaze, των Christina Lauren

Ρομαντική κωμωδία, όπου η 25χρονη Mae (τώρα 25-26 θα σε γελάσω, κάπου εκεί είναι πάντως) περνάει κάθε Χριστούγεννα με τους δικούς της και άλλα φιλικά ζευγάρια με τα παιδιά τους, σε ένα υπέροχο χριστουγεννιάτικο σπίτι στη χιονισμένη Γιούτα. Εκεί βρίσκεται και ο παιδικός της φίλος και αιώνιο crush, ο Andrew, όμως ποτέ δεν έχει τολμήσει να εκφράσει τα πραγματικά της συναισθήματα. Η ιστορία ξεκινάει όταν τελειώνουν τα Χριστούγεννα και η οικογένειά της επιστρέφει πίσω, και η Mae κάνει μια ευχή στο σύμπαν: Να της δείξει αυτό που θα την κάνει ευτυχισμένη. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, γίνεται ένα φοβερό ατύχημα και χάνει τις αισθήσεις της για να ξυπνήσει στο παρελθόν, μέσα στο αεροπλάνο που οδηγεί εκείνη και την οικογένειά της πίσω στη Γιούτα, πριν τα Χριστούγεννα για να ακολουθήσουν η μια καταστροφή την άλλη και να ξαναρχίσουν όλα από την αρχή σε μια ατέλειωτη λούπα. Η Mae πρέπει να βρει τον τρόπο να σταματήσει τη λούπα και να κερδίσει τον εκλεκτό της καρδιάς της. Ή να ανακαλύψει το νόημα της ζωής... ή ίσως να είναι στο καθαρτήριο... ή σε κώμα στο νοσοκομείο. Καλά μη νομίζεις, κι η ίδια τις κάνει όλες αυτές τις υποθέσεις από πολύ αρχή στην ιστορία.

The Winter Riddle, του Sam Hooker

Χριστουγεννιάτικη κωμωδία σκοτεινής φαντασίας που θυμίζει πάρα πολύ Terry Prattchet (μήπως είναι καιρός να διαβάσω λίγο Terry Pratchet;), με σκηνικό το Βόρειο Πόλο, όπου βασιλεύει η μανιακή Λευκή Βασίλισσα, οι Βίκινγκς κάνουν χαμό και προσπαθούν να φέρουν το Ράγκναροκ (το βικινγκιακό τέλος του κόσμου), ενώ η κεντρική ηρωίδα, η Μάγισσα του Χειμώνα δεν ασχολείται με κανέναν και τίποτα, θέλει μόνο την ησυχία της. Όταν όμως δεν μπορεί να την έχει, αναγκάζεται να συμμαχήσει με τον Άγιο Βασίλη, έναν τέως στρατιώτη που καμία σχέση δεν έχει με τον χαρούμενο γλυκούλη παππού που όλοι ξέρουμε. Παγωμένοι γίγαντες, ένας σατανικός νεκρομάντης, οι δυνάμεις του σκότους, μια φοβερή συνταγή για σκοτεινά Χριστούγεννα, σε ένα όχι και τόσο μεγάλο βιβλίο, που ανυπομονώ άπειρα πολύ να διαβάσω!

Μια μέρα τον Δεκέμβρη, της Josie Silver

Άλλο ένα ανάλαφρο βιβλίο, υποθέτω ρομαντική κωμωδία. Μια μέρα τον Δεκέμβρη, λοιπόν, η Λόρι βρίσκεται πάνω σε ένα κλασσικό κόκκινο βρετανικό λεωφορείο και βλέπει έναν άντρα, μάλλον στη στάση του λεωφορείου. Κι ενώ η Λόρι δεν πιστεύει στον έρωτα με την πρώτη ματιά, παθαίνει ένα βαβαβούμ και μετά την πιάνει μια παράνοια και τον ψάχνει σε όλες τις στάσεις και σε όλα τα καφέ του Λονδίνου. Παράνοια! Κι επειδή το Λονδίνο δεν είναι Κατερίνη, μάλλον της παίρνει ένα χρόνο όλο αυτό, ώσπου μια μέρα (του Δεκέμβρη υποθέτω πάλι) η κολλητή της της συστήνει τον καλό της. Τον λένε Τζακ και είναι αυτός που έψαχνε. Όμως είναι το αγόρι της κολλητής της. Και αυτή είναι λίγο τρελή. Γιατί έψαχνε έναν τύπο που θεώρησε πως είναι ο ένας και μοναδικός σε ολόκληρο Λονδίνο. Θέλω πολύ να διαβάσω αυτή την ιστορία που μου θυμίζει Μπρίτζετ Τζόουνς. Θα την κάνω καστ μάλιστα στο ρόλο της Λόρι. Ωπ! Μόλις την έκανα! Κι ο Τζακ είναι ο Χιου Γκραντ (όχι τίποτα άλλο αλλά θεωρώ πως δε θα καταλήξει με τον Τζακ, τώρα εσύ που το έχεις διαβάσει και ξέρεις μπορεί να διάλεγες άλλο καστ). Η κολλητή δε ξέρω... χμμμ... η Michelle Dockery (η λαίδη Μαίρη από το Downton!) Ορίστε, έτοιμο!

Βιβλία που είναι στο ραντάρ μου
(αλλά όχι στα ράφια μου)

Μικρά πράγματα σαν και αυτά, της Claire Keegan

Είμαστε το 1985 στην Ιρλανδία, σε μια πολύ θεοσεβούμενη περιοχή όπου ο κεντρικός ήρωας ο Μπιλ εργάζεται ως προμηθευτής ξυλείας και κάρβουνου κι έχει και 5 παιδιά! Ο Μπιλ πηγαίνει παραμονές Χριστουγέννων στο τοπικό μοναστήρι, όπου ανακαλύπτει πως οι καλόγριες βάζουν κοπέλες "χαλαρών ηθών" να δουλεύουν στο πλυντήριο του μοναστηριού με το πρόσχημα πως τις εκπαιδεύουν. Το βιβλίο αυτό είναι πάνμικρο (125 σελίδες, διαβάζεται σε μια καθησιά!) και μου δίνει βάιμπς Άτικους Φιντς από το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια". Θαρρώ πως είναι ένα εξίσου ωραίο βιβλίο με νόημα και το θέλω άπειρα πολύ! Το θέλω το θέλω το θέλω!

The Christmas Bookshop της Jenny Colgan

Δε νομίζω πως χρειάζονται συστάσεις γι' αυτό το τέλειο χριστουγεννιάτικο βιβλίο που θα το έπαιρνα μόνο για το εξώφυλλο ακόμα και να μην ήξερα γρι αγγλικά (δε βρίσκεις πως έχουμε ελάχιστα μεταφρασμένα χριστουγεννιάτικα βιβλία ενηλίκων;;ή καλύτερα σχεδόν καθόλου;), που επίσης μου γλύτωσε γιατί ήδη είχα πάρει άλλα τρια βιβλία εκτός προγράμματος (τα παραπάνω) και το έχω βάλει σε πρώτη προτεραιότητα για τα Χριστούγεννα του 2023, πρώτα ο Θεός. Η Κάρμεν χάνει τη δουλειά της και αναγκάζεται να μετακομίσει στο τέλειο σπίτι της τέλειας αδερφής της με τα τέλεια παιδιά της στο Εδιμβούργο, ούτε και η αδερφή της την θέλει ακριβώς, τη βρίσκει πολύ κυνική, σαρκαστική και δύσκολη. Η Κάρμεν θα βρει δουλειά σε ένα παλιό και παρατημένο βιβλιοπωλείο και θα προσπαθήσει να του κάνει ένα μεϊκόβερ ώστε να προλάβει την αγορά των Χριστουγέννων, ενώ παράλληλα μάλλον θα βρει το νόημα της γιορτής στην οικογένειά της. Πέρα από το ότι το θέλω αυτό το βιβλίο, θέλω να το κάνω και κάδρο και να το κρεμάσω τύπου δίπλα στο δέντρο! Να το βάλω φόντο στο κινητό και στην οθόνη του υπολογιστή! Τόσο όμορφο που μου φαίνεται!! Η Jenny Colgan γενικά έχει γράψει άπειρα χριστουγεννιάτικα βιβλία, το λέω, βρε παιδί μου για την περίπτωση που βρεθεί εδώ κανένας εκδοτικός που δε ξέρει τι στο καλό να μεταφράσει...

Πάγος και αστροφεγγιά, της Sarah J.Maas

Δεν ψάχνω καν να διαβάσω την περίληψη του βιβλίου αυτού γιατί φοβάμαι πως θα φάω σπόιλερ για το τρίτο βιβλίο της σειράς που δεν έχω ολοκληρώσει ακόμα. Ξέρω πως έρχεται ανάμεσα στο τρίτο και το τέταρτο, πως είναι νουβέλα (άρα μικρό), είναι φρεσκομεταφρασμένο από τον Ψυχογιό (που μπαίνει πχια πιο ενεργά στο παιχνίδι, επιτέλους!), σίγουρα δεν είναι χριστουγεννιάτικο, αφού δεν έχουν Χριστούγεννα εκεί στις Αυλές, είναι όμως πολύ χειμωνιάτικο και ό,τι πρέπει να διαβαστεί μέσα στον χειμώνα.

Παλιά χριστουγεννιάτικα βιβλία
(από τα ράφια μου)

Χριστουγεννιάτικες ιστορίες με φαντάσματα

Μια υπέροχη ανθολογία που επιστρέφω κάθε χρονιά, έχω σίγουρα χάσει το λογαριασμό πλέον τι έχω και τι δεν έχω διαβάσει από αυτό το βιβλίο γιατί είχα και τη φαεινή ιδέα να τα διαβάζω μπερδεμένα και να μη βάζω έστω ένα σημαδάκι πως έχω διαβάσει τη συγκεκριμένη ιστορία βρε αδερφέ! Πρόκειται για αυτοτελείς ιστορίες από Βρετανούς συγγραφείς νομίζω αποκλειστικά, τύπου Ντίκενς, Γκάσκελ, Ουόλπολ, Γουόρτον και λοιπούς, που ακόμα κι αν εντέλει τις έχεις ήδη διαβάσει πέρυσι ή πρόπερσι (ή και παλαιότερα) μπορείς άνετα να ξαναδιαβάσεις μια χριστουγεννιάτικη βραδιά, γιατί όχι και με παρέα, με το φως από τα λαμπάκια του δέντρου σου.

Χριστουγεννιάτικες αστυνομικές ιστορίες

Στο ίδιο κλίμα σε άλλο ύφος, το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή από αστυνομικές ιστορίες που εκτυλίσσονται Χριστούγεννα, από Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, Αγκάθα Κρίστι και άλλους. Επίσης έχω διαβάσει μπερδεμένα και δε θυμάμαι ποιο διαβάστηκε και τι έχει συμβεί, σίγουρα έχω διαβάσει τα Χριστούγεννα του Πουαρό, εντάξει δε περιμένεις θαύματα από ένα τέτοιο συλλογικό βιβλίο, απλές κι εύκολες ιστορίες για να περάσεις τα χριστουγεννιάτικα βράδια σου.

Τα Χριστούγεννα του Μαιγκρέ, του Ζορζ Σιμενόν

Το μικρό αυτό χριστουγεννιάτικο βιβλιαράκι περιλαμβάνει τρεις ιστορίες με τον Μαιγκρέ, τον επιθεωρητή που δημιούργησε ο Γάλλος Ζορζ Σιμενόν και που έχει βγάλει άπειρες περιπέτειες, ίσως περισσότερες κι από εκείνες του συναδέλφου του, Ηρακλή Πουαρώ. Αυτή ήταν και η πρώτη μου γνωριμία και με τον Μαιγκρέ αλλά και με τον Σιμενόν και έχω να σου πω πως η γραφή του είναι εξαιρετική, η ατμόσφαιρα υπέροχα κλασσική, έχω σίγουρα στο μυαλό μου να διαβάσω πολλά πολλά έργα του Γάλλου συγγραφέα, συγκεκριμένα με τον επιθεωρητή Μαιγκρέ και όχι μόνο. Ίσως είναι μια καλή ευκαιρία με τη νέα χρονιά να ασχοληθώ με λίγη περισσότερη συνέπεια με το θέμα!

Τα χριστουγεννιάτικα του Ντίκενς

(απ' ότι φαίνεται μόνο αυτό τον Ντίκενς έχω στο σπίτι...)

Που δεν είναι μόνο η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Σκρουτζ που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε, είναι και το Δώρο του φαντάσματος, Ο γρύλος στο τζάκι, Οι καμπάνες (αυτά νομίζω είναι τα βασικά, ενδεχομένως να κυκλοφορούν και χριστουγεννιάτικα διηγήματα ή νουβέλες του Ντίκενς), όλες χριστουγεννιάτικες ιστορίες με το ύφος του αγαπημένου κλασσικού συγγραφέα, κανένα τόσο άρτιο όσο το πιο γνωστό βέβαια, αλλά είναι πολύ ωραία αναγνώσματα αν σου αρέσει γενικά το κλασσικό ως είδος και μικρά, δεν κουράζουν και διαβάζονται εύκολα.

Τα χριστουγεννιάτικα του Τσέχοφ

Άλλη μια μικρή συλλογή με ιστορίες είναι αυτή που κάποια περασμένα Χριστούγεννα πήρα από εφημερίδα, περιλαμβάνει πέντε ιστορίες από τα ρωσικά Χριστούγεννα του Τσέχοφ, που δεν έχω ξαναδιαβάσει, οι ιστορίες είναι πάρα πολύ μικρές, άλλο ένα βιβλίο που θα μπορούσε να διαβαστεί σε μια καθησιά και μια τέλεια ευκαιρία να κλέψω λίγο και να γνωρίσω τη γραφή του (αγαπώ γενικά τέτοιες περιπτώσεις πολύ μικρών ιστοριών που μπορείς να γνωρίσεις έναν μεγάλο συγγραφέα, πριν πιάσεις κάτι πιο μεγάλο και ολοκληρωμένο)

Νοσφεράτου, του Joe Hill

Ο υιός Κινγκ έγραψε αυτό το βιβλίο τρόμου που έχει διαβάσει η Ιφιγένεια και αγαπήσει, είναι ένα τούβλο όπου ένας supernatural κακοποιός, ο Τσαρλς Μανξ, απαγάγει παιδιά και τα πηγαίνει με το αυτοκίνητό του (που έχει την ταμπέλα NOS4A2) στον Χριστουγεννότοπο (εξ' ου και το χριστουγεννιάτικο), μόνο ένα παιδί έχει γλιτώσει ποτέ από εκεί, η Βικτόρια, που ενήλικη πλέον έρχεται αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο παιδικό της φόβο. Το βιβλίο μου το έκανε κάποτε δώρο η Σοφία από το Λονδίνο (τότε ήταν η Σοφία από την Κατερίνη ή η Σοφία σκέτο) ως αναμνηστικό για το παιχνίδι DnD που παίζαμε, που δεν ήταν βασικά DnD (Dangeons and Dragons) αλλά WoD (World of Darkness) και όπου εγώ ήμουν ένα βαμπίρ από την ένδοξη clan Nosferatu, οπότε κάνω τον συνδυασμό και βάζω και το ότι πρόκειται ξεκάθαρα για βρικόλακες από την κινηματογραφική ιστορία που ξέρουμε, ώστε συμπεραίνω πως ο Τσαρς Μανξ είναι κάποιου είδους βρικόλακας; ή κάτι τέτοιο.. Το βιβλίο το έχω ξεκινήσει αλλά παρατήσει γιατί είχαν τελειώσει τα Χριστούγεννα και έχω πει πως θα το πιάσω κάποια χρονιά από Νοέμβριο ή και Οκτώβριο ακόμα ώστε να το φτάσω μέχρι τα Χριστούγεννα αισίως, αλλά και φέτος το ξέχασα τελείως.

Βιβλία που δεν είναι χριστουγεννιάτικα
(αλλά τα διαβάζω Χριστούγεννα)

Νάρνια

Διάβασα το πρώτο βιβλίο της Νάρνια, τον "Ανεψιό του μάγου", κάποια πολύ παλιά Χριστούγεννα (παλιά μεν, αλλά μετά το 2011 που τελείωσα το πανεπιστήμιο σίγουρα!), ένα παιδικό παραμύθι άψογα γραμμένο και για μεγαλύτερες ηλικίες, που σου θυμίζει ακριβώς εκείνα τα βιβλία που διάβαζες παιδί. Έπειτα αγόραζα σιγά σιγά κι άλλα βιβλία της σειράς (σύνολο είναι 7) κι έχω φτάσει φέτος (με κάποια κενά ενδιάμεσα σίγουρα) στο 5ο βιβλίο, τον "Ταξιδιώτη της αυγής". Ο Ταξιδιώτης της αυγής είναι το όνομα του πλοίου του πρίγκιπα Κασπιανού, συνεπώς το βιβλίο καθόλου χειμερινό και χριστουγεννιάτικο δεν το λες (όπως ας πούμε "Το λιοντάρι, η μάγισσα και η ντουλάπα" που είναι άκρως χριστουγεννιάτικο!), είναι εντελώς και απολύτως θαλασσινό, όμως η παράδοση θέλει τη Νάρνια να διαβάζεται Χριστούγεννα όπως και να χει. Να σου πω την αλήθεια όμως, σήμερα κάποια από αυτά τα βιβλία δεν τα θυμάμαι σχεδόν καθόλου.. Το πέμπτο αυτό βιβλίο είναι και το τελευταίο που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τον Ben Barnes στον ρόλο του Κασπιανού, σε μια πολύ όμορφη φάση του (ποια φάση του δεν είναι όμορφη με ρωτάς; Σίγουρα αυτή με το μούσι είναι από τις καλύτερες!!)

Αρτέμης Φάουλ

(είδες την ταινία; Υπάρχει στο Disney+)

Ίσως επειδή ο Αρτέμης Φάουλ πάντα μου θύμιζε Χάρι Πότερ στο πιο φαν του (γιατί αν έχεις διαβάσει Αρτέμη Φάουλ ξέρεις πως είναι ό,τι πιο φαν έχει υπάρξει σε βιβλίο!), λόγο του μαγικού του κόσμου, το γεγονός ότι είναι απολύτως page turner και οι ήρωες όλοι αγαπητοί, γενικά συναισθήματα που βρίσκεις και στο μαγικό κόσμο του μικρού μάγου. Το κακό με τον Αρτέμη Φάουλ είναι πως από τα 8 βιβλία του είναι μεταφρασμένα μόνο τα 6 (δε βάζω καν κάτι ενδιάμεσες νουβέλες) και ο Ψυχογιός δε φαίνεται να ψήνεται να προχωρήσει στα υπόλοιπα ώστε να κλείσει σωστά και όμορφα αυτή η σειρά. Σε αναζήτησή μου για τις αγγλικές εκδόσεις δυσκολεύτηκα επίσης, οπότε έχω κολλήσει σε αυτή τη σειρά δυστυχώς και δεν έχω βρει λύση μέχρι στιγμής...

Κόρμοραν Στράικ

(σα να μου φαίνεται πως η σειρά ολοκληρώθηκε!)

Ίσως να φταίει η ανάγκη να διαβάσω Χάρι Πότερ, για άλλη μια φορά, όμως έχω συνδυάσει και αυτά τα βιβλία της Ρόουλινγκ (που καμία σχέση δεν έχουν με μαγεία) με τις γιορτές. Μάλλον θα φταίει το Λονδίνο, η ομίχλη, το μυστήριο, ή πολύ πολύ απλά η γραφή της Ρόουλινγκ που μου θυμίζει κάποια Χριστούγεννα που διάβαζα Χάρι Πότερ. Βέβαια, ο Κόρμοραν Στράικ δεν είναι Χάρι Πότερ (ούτε λίγο), το βιβλίο δεν έχει μαγεία (ούτε κατά λάθος), αλλά είναι το ύφος, η γνώριμη γραφή, το Λονδίνο, αν λοιπόν υπάρχει κάποιο πιο καινούργιο βιβλίο της σειράς αυτής, αγαπώ να το διαβάζω μέσα στις γιορτές.

Βλέπεις πως εν κατακλείδι εγώ Χάρι Πότερ θέλω να διαβάζω τα Χριστούγεννα και πολλά από τα παραπάνω είναι υποκατάστατα. Θα έρθουν σύντομα κάποια Χριστούγεννα που θα διαβάσω πάλι απλά Χάρι Πότερ. Τα φετινά (που καταπώς φαίνεται θα κρατήσουν μερικούς μήνες και όχι λίγες ακόμη μέρες) αυτά έχω στο πρόγραμμά μου. Κυρίως τα πρώτα τρία. Αλλά και ιστορίες από τα συλλογικά, τη Νάρνια, κι αν μπορέσω και αποκτήσω το μικρό βιβλίο της Keegan θέλω πολύ να το διαβάσω σε μια μέρα μέσα στις γιορτές! Ίσως μια μέρα, η Αλίκη των Christmas yet to come να μπορέσει πράγματι να διαβάσει όλα τα βιβλία που ονειρεύεται κάθε χρόνο.

Εσύ τι χριστουγεννιάτικο διαβάζεις τις φετινές γιορτές; Ποιο από τα παραπάνω έχεις διαβάσει ή θα ήθελες να διαβάσεις; Και κυρίως πες μου, ποιο είναι το πιο πιο πιο πιο πιο πιο πιο χριστουγεννιάτικο βιβλίο όλων των εποχών για σένα; (μπορεί να μην είναι απαραίτητα χριστουγεννιάτικο)

2 σχόλια

Βάγια1/1/23 1:53 π.μ.
Χρόνια πολλά, Αλίκη, και καλή χρονιά!
Εγώ ως χριστουγεννιάτικα έχω ένα τόμο με διηγήματα του Παπαδιαμάντη και μια δίτομη ανθολογία με τίτλο Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς. Ιδίως τα διηγήματα της ανθολογίας κάθε άλλο παρά ανάλαφρα είναι: μέσα στη φτώχεια και στα κοινωνικά προβλήματα. Αυτά τα θέματα είναι σημαντικά βέβαια για την ευαισθητοποίηση των αναγνωστών, αλλά τα διηγήματα καταντούν φοβερά ψυχοπλακωτικά. Μερικά είναι πιο γλυκόπικρα και αφορούν τη νοσταλγία για την παιδικότητα, τα παραδοσιακά Χριστούγεννα στα χωριά κάποτε και τέτοια. Έχω φυσικά και το Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία του Ντίκενς.
Παλιότερα είχα κάτι βιβλία με παραμύθια για τα Χριστούγεννα, όπου διάβασα πρώτη φορά το διασκεδαστικότατο αγγλικό τραγουδάκι με τις 12 ημέρες των Χριστουγέννων.
Ένα βιβλίο χριστουγεννιάτικο που σου προτείνω, μια που διαβάζεις κιόλας παιδικά βιβλία, είναι οι πειρατές της καμινάδας, του Τριβιζά. Είναι αγαπημένο: έχει χιούμορ, περιπέτεια, μαγεία, αισιοδοξία, λίγες σκοτεινές πινελιές και πολλή φαντασία.
Υπάρχει κι ένα μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι το οποίο διαδραματίζεται τα Χριστούγεννα.
Απ' τα δικά σου, μου άρεσε και θέλω να πάρω το Winter Riddle (για του χρόνου πια), ενώ πήρα για την πρωτοχρονιά το Μικρά πράγματα σαν κι αυτά, το οποίο μου θύμισε κάπως μια σειρά βιβλίων της αγαπημένης Ιρλανδής Έντας ο' Μπράιεν. Τώρα το ξεκίνησα, και πράγματι μοιάζει, αν κι είναι πιο αισιόδοξο.
Μου άρεσαν πολύ και οι τόμοι με τα διηγήματά σου, οι οποίοι δυστυχώς φαντάζομαι δεν θα βρίσκονται πια. Κι ο Μαιγκρέ ωραίος φαίνεται, μ' αρέσουν τα αστυνομικά.
Βιβλία που έχω και συνδέω με τα Χριστούγεννα, αν και δεν είναι χριστουγεννιάτικα είναι κυρίως το Jonathan Strange and Mr Norell της Sussanna Clarke αλλά και λίγο και το City of bones πρώτος τόμος της εξαλογίας των κυνηγών των σκιών της Cassandre Clare. Όσον αφορά το Jonathan Strange and Mr Norell υποθέτω είναι το Λονδίνο, η βικτωριανή εποχή, η μαγεία, και το χιόνι και η κακοκαιρία των τελευταίων κεφαλαίων. Όσον αφορά το δεύτερο, δεν ξέρω ακριβώς, μάλλον η μυστηριώδης ατμόσφαιρα. Και ο Χάρι Πότερ έχει ωραίες χριστουγεννιάτικες σκηνές, μια και περιγράφει τις γιορτές του σχολείου σε αυτήν την εποχή.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις