Καλό μήνα και καλή χρονιά! Τα νέα από το χώρο του βιβλίου είναι εδώ, ευτυχώς όχι με δράματα μεγατόνων όπως τον προηγούμενο μήνα με την παιδική πορνογραφία, εύχομαι να σου έχω πιο ήσυχα βιβλιονέα γενικά! Εδώ θα βρεις διάφορα βιβλιονέα, λοιπόν, από την Ελλάδα και τον κόσμο, τα κουτσομπολιά, τα ευπώλητα του μήνα από τρία μεγάλα βιβλιοπωλεία, τις μεταφορές στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη που μπορεί να σου έχουν ξεφύγει.
Αναρωτήθηκες ποτέ για όλα αυτά τα βιβλία που βρίσκεις στις δημοτικές βιβλιοθήκες και για τα δικαιώματά τους; Τι γίνεται όταν γράφεις ένα βιβλίο και κάποιοι το αγοράζουν αλλά πολλοί άλλοι το δανείζονται από μια βιβλιοθήκη, πόσα έσοδα μπορεί να χάνεις από αυτό; Από την άλλη ως αναγνώστης δε γίνεται να μην υπάρχει και η δυνατότητα του δανεισμού, ούτε και να μπορείς να δανειστείς μόνο βιβλία παλιά που ενδεχομένως να μη νοιάζεται και κανείς για τα δικαιώματά τους πλέον. Ήταν θέμα χρόνου να βρεθεί μια λύση ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Στην αρχή του μήνα, λοιπόν, ψηφίστηκε ο νέος νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα και ανάμεσα στα υπόλοιπα τέθηκε και το θέμα αυτό: του δημόσιου δανεισμού.
Επιλύεται, με καθυστέρηση ετών, το θέμα του δημόσιου δανεισμού. Με τον νέο νόμο θεσπίζεται δικαίωμα εύλογης αμοιβής (αντί για αποκλειστικό δικαίωμα), η οποία ανέρχεται στο ποσό των 350.000 ευρώ και κατανέμεται κατά 70% στους δημιουργούς (συγγραφείς, μεταφραστές, εικονογράφους, φωτογράφους κλπ.) και κατά 30% στους εκδότες. Η αμοιβή θα αναπροσαρμόζεται κάθε τρία χρόνια. Με έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης θα καθοριστούν οι λεπτομέρειες απόδοσης της εύλογης αμοιβής. Επισημαίνεται ότι η αμοιβή αυτή αποδίδεται στους συγγραφείς και σε τυχόν λοιπούς τους δημιουργούς (μεταφραστές, εικονογράφους κ.α.) εκείνων των βιβλίων που είναι αντικείμενο δανεισμού μέσω των δημοτικών και των δημόσιων βιβλιοθηκών. Οι σχολικές και ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής αμοιβής. Τέλος, ξεχωριστή αμοιβή οφείλουν οι δανειστικές βιβλιοθήκες που δεν ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο.
Με λίγα λόγια οι βιβλιοθήκες, δηλαδή ο δήμος, θα πρέπει να καταβάλλουν ένα ποσό για να έχουν κάποια βιβλία στα ράφια τους προς δανεισμό. Το βρίσκω δίκαιο μεν, αλλά θα ξεσηκώσει προβλήματα σίγουρα και φοβάμαι πως μπορεί μέχρι και να κλείσει βιβλιοθήκες που δεν τους πολυνοιάζει ή απλά δε θα εφαρμοστεί ακριβώς αλλά... στο περίπου.
Ο λόγος για το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου βάση πρόσφατων ερευνών οι συγγραφείς δεν μπορούν να αυτοσυντηρηθούν μόνο με τη συγγραφή (λες και σε εμάς ας πούμε, τους τρέχουν από τα μπατζάκια!) Κι αυτό γιατί λόγω της αύξησης του κόστους της παραγωγής και όλων όσων συμπεριλαμβάνονται στη διαδικασία της έκδοσης, αλλά ίσως όχι της δραματικής ανόδου της τιμής του βιβλίου, οι Βρετανοί συγγραφείς που ήδη έπαιρναν το ελάχιστο, βρίσκονται στην πολύ δύσκολη θέση να μη μπορούν πχια να το έχουν ως αποκλειστικό τους επάγγελμα, περίπου το 19% συγκεκριμένα έχει αποκλειστικές απολαβές από τη συγγραφή χωρίς καμία απολύτως άλλη πηγή οικονομικής βοήθειας, επομένως πέρα από τους μπεστσελλεράδες κανένας άλλος. Άραγε εκεί να πληρώνουν οι δανειστικές βιβλιοθήκες τα δικαιώματα για τα βιβλία τους; Πιστεύω πως ναι.
Αν ωστόσο εσύ ονειρεύεσαι να γίνεις συγγραφέας, έχεις ήδη οικονομική βοήθεια (ή απλά δουλειά) και το μόνο που σου λείπει είναι το πτυχίο (τώρα εγώ δεν το πολυκαταλαβαίνω αυτό, δε φαντάζομαι τον Ντίκενς ή τον Κινγκ να παρακολουθούν σεμινάρια δημιουργικής γραφής, απλά κάθεσαι και γράφεις, όχι;) σου δίνεται η δυνατότητα μέσα από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο να παρακολουθήσεις μαθήματα εξ αποστάσεως δημιουργικής γραφής, τόσο θεωρητικής όσο και πρακτικής κατάρτισης, ώστε να αποκτήσεις όλα εκείνα τα εφόδια που χρειάζεσαι για να γίνεις ένας ακόμη μη επαρκώς αμειβόμενος συγγραφέας της Ελλάδας. Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει τον Μάρτιο του 2023, διαθέτει 160 θέσεις για απόφοιτους ΑΕΙ, είναι διετούς διάρκειας, οι αιτήσεις είναι μέχρι τις 4 του μήνα, και το κόστος είναι 300 ευρώ ανά θεματική ενότητα, σύνολο μπορεί να βγει και μέχρι 3800!
Πέρα από την πλάκα όμως, το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον, καθώς θα με βοηθούσε κι εδώ στη συγγραφή λίγο πιο "δημοσιογραφικού" λόγου, για να μη μιλήσω για τη δημιουργική γραφή καθεαυτή που θα μπορούσε να αφορά καθαρή λογοτεχνία. Δυστυχώς και το ποσό αλλά και ο χρόνος είναι λίγο μακριά από εμένα στη δεδομένη φάση και λέγοντας λίγο είμαι υπερβολικά, ασύλληπτα επιεικής. Μπορείς να μπεις εδώ να δεις πληροφορίες αν σε ενδιαφέρει κι εσένα αυτό το μεταπτυχιακό.
Μικροσκάνδαλο προκλήθηκε όταν ο πολύ γνωστός τραγουδοποιός (βραβευμένος και με Νόμπελ, ένα Νόμπελ, σημειωτέον, συνοδεύεται και από 2 ταπεινά εκατομμυριάκια) στις υπογεγραμμένες εκδόσεις του νέου του βιβλίου με τίτλο The Philosophy of Modern Song που είχαν κόστος 600 περίπου δολάρια (γιατωθεώ τι να το κάνεις αυτό το βιβλίο!!) και συνοδευόταν κι από πιστοποιητικό αυθεντικότητας, αντί να υπογράψει, ως όφειλε, κάθε ένα βιβλίο ξεχωριστά, τα έκανε με κάποια πατέντα τύπου καρμπόν. Ο νομπελίστας, λοιπόν, τραγουδοποιός που μετράει και 81 χρονάκια, ζωή να 'χει, είπε πως τον πιάνουν ίλλιγγοι και πως χρειάζονται πολλα άτομα στο χώρο του ώστε να μπορέσει να υπογράψει όλα αυτά τα βιβλία, κάτι που ήταν κάπως δύσκολο λόγο πανδημίας και ζήτησε ταπεινά (!) συγγνώμη. Όλα αυτά εμένα μου ακούγονται πάρα πολύ απλά: δεν βγάζεις ειδική έκδοση 600 δολαρίων, βγάζεις την κανονική και το πολύ πολύ βγάζεις ως εκεί που μπορείς υπογρεγραμμένα αντίτυπα. Γενικά κανείς δε θα είχε απαιτήσεις από έναν άνθρωπο 81 χρονών!
Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, ένα Σαββατοκύριακο πριν τα Χριστούγεννα, πραγματοποιήθηκαν οι δύο πολύ πολύ μεγάλες συναντήσεις, μαζί με ανταλλαγές βιβλίων αλλά κυρίως με σκοπό την επαφή από κοντά φίλων που επικοινωνούν βασικά διαδικτυακά. Οι συναντήσεις αυτές έγιναν με πρόσκληση για πρακτικούς λόγους (έπρεπε να γνωρίζουν πόσοι θα είναι ώστε να μπορέσουν να κάνουν συνεννόηση με κάποιο μαγαζί), και φυσικά δεν έλειψε το ντράμα, από bookstagramers που δεν καλέστηκαν και απογοητεύτηκαν γι' αυτό θεωρώντας πως έπρεπε να καλεστούν αντί κάποιων άλλων που δεν έχουν αρκετό engagement, ε, φαντάσου δηλαδή πόσο cancel θα έπρεπε να φάω εγώ που έκανα για κάποιο διάστημα μια παύση από τη Χώρα των Βιβλίων, τα social, το διάβασμα γενικότερα, είναι σκληρός ο κόσμος που ζούμε αγάπη μου. Πρέπει να σημειωθεί ωστόσο πως για όσους όντως παραβρέθηκαν οι συναντήσεις είχα πολύ επιτυχία και πολύ φοβάμαι πως θα γίνουν ακόμη μεγαλύτερες μελλοντικά και καήκαμε! Άντε να βρεις μαγαζί να τις οργανώσεις!
Από ταινίες τον μήνα που μας πέρασε είχαμε κάμποσες, ήταν και τα Χριστούγεννα μέσα, οπότε ήταν όσο να πεις λίγο περισσότερες και λίγο πιο παιδικές.
Η Ματίλντα ήρθε ξανά μετά από πααααρα πολλά χρόνια με τη μεταφορά του μιούζικαλ και παραγωγή του Netflix ανήμερα τα Χριστούγεννα. Δεν την είδα ακόμα, έχω ακούσει πολύ καλά λόγια όμως και παίζει και η Emma Thomson.
Κι ο Scrooge ξανά μεταφέρθηκε (δεν είναι ποτέ αρκετές οι μεταφορές του Σκρουτζ!) στο Netflix επίσης, σε animation, δεν έχει κάτι το διαφορετικό πέρα από πολύ χρώμα, μουσική και μια γενικότερη ψυχεδέλεια αλλά οκέι, τον Σκρουτζ το βλέπεις απλά γιατί είναι ο Σκρουτζ!
Ο Πινόκιο του Guillermo del Torro ήρθε επίσης μέσα στις γιορτές σε stop motion κι έχει την πολύ καλή βαθμολογία 7,7/10 στο imdb. Μάλιστα για πρώτη φορά έχει και ιστορικό υπόβραθρο, αφού διαδραματίζεται στην Ιταλία κατά τη διάρκεια της προεδρίας Μουσολίνι, θίγει το θέμα της απώλειας και μάλιστα παιδιού (του Τζεπέτο) ενώ ο ίδιος ο Πινόκιο προσπαθεί να γίνει "πραγματικό αγόρι", να ζήσει σαν παιδί. Βλέπεις κάποιο βάθος κι εσύ σε αυτή την εκδοχή;
Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι επιτέλους μεταφέρθηκε σε ταινία, λέω επιτέλους όχι γιατί είχα κάποια κάψα να μεταφερθεί αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά είναι πολύ ανακουφιστικό να μεταφέρονται και άλλα κλασσικά βιβλία πέρα από τα ίδια και τα ίδια βιβλία της Όστεν για παράδειγμα. Δε το βλέπω, βέβαια, γιατί έχω το βιβλίο και σκοπεύω πρώτα να το διαβάσω. Ναι. Μου συμβαίνει ακόμα αυτό.
Από σειρές λιγότερα πράγματα:
Δεύτερη σεζόν του Firefly Lane που όσοι αγαπάνε ως βιβλίο λένε γενικά να μη δεις καθόλου τη σειρά. Εγώ την πρώτη σεζόν την είδα, είναι πχια αργά για μένα, γιατί δεν πρόκειται να μη δω τη δεύτερη και να διαβάσω το βιβλίο. This ship has sailed!
Είδα πως έχει βγει βιβλίο Emily in Paris και δεν ξέρω αν μπορεί να μπει σε αυτήν εδώ την κατηγορία η τρίτη σεζόν της σειράς, πάντως βγήκε και είναι από όλες η πιο χλιαρή. Όχι πως δε θέλουμε περισσότερο, εννοείται!
...από τον Ιανό, την Πρωτοπορία και τα Public:
- Ο ανήφορος, του Καζαντζάκη
- Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες, της Ντέλια Όουενς
- Ο επιβάτης, του Κόρμακ Μακ Κάρθυ
- Αρχαιολογία αγάπη μου έλα πάρε με από εδώ, του Θεόδωρου Παπακώστα
- Αρχίζει με εμάς, της Κολίν Χούβερ
- Δεν ήμουν πια άνθρωπος, του Οσάμου Νταζάι
- Ο Μαιγκρέ στη Μονμάρτη, του Σιμενόν
- Οι επιβάτες της αποβάθρας 5, της Clare Pooley
- Η τριλογία της ομίχλης: Ο πρίγκιπας της ομίχλης, του Θαφόν
- Μικρά πράγματα σαν κι αυτά, της Claire Keegan
Αυτά ήταν τα νέα που μάζεψα, ξεδιάλεξα, κατέγραψα και σχολίασα για να ενημερωθείς κι εσύ αλλά να μένω και εγώ ενήμερη για ό,τι διαδραματίζεται γύρω από τα βιβλία. Πες μου κι εσύ ένα νέο που σου έκανε εντύπωση το μήνα που μας πέρασε, είδες κάποια μεταφορά που σου άρεσε ή δε σου άρεσε καθόλου; Έμαθες κάτι συνταρακτικό που δεν αναφέρεται παραπάνω; Κυρίως πες μου, θα ήθελες να είσαι συγγραφέας κι ας μην πληρώνεσαι καθόλου καλά;
Οι πηγές μου ήταν: Lifo, newsit, diastixo, bookpress, marieclaire
.jpg)
0 σχόλια