Κρίνω βιβλία από τα εξώφυλλά τους (Ιούνιος 2023)

Καλώς ήρθες σε ένα αγαπημένο άρθρο στο οποίο κρίνω αλύπητα βιβλία από τα εξώφυλλα τους και προσπαθώ να μαντέψω το στόρι. Όλα τα βιβλία προέρχονται από τις νεότερες εκδόσεις και ίσως μερικά να είναι ακόμη υπό έκδοση. Το επεισόδιο έχει ηχογραφηθεί πριν ψάξω πραγματικά τα συγκεκριμένα βιβλία, συνεπώς όντως οι μαντεψιές μου είναι όσο πιο πρωτότυπες γίνεται. Ελπίζω να έχεις ετοιμαστεί, γιατί θα χαλάσουν οικονομίες, θα αδειάσουν πορτοφόλια, θα τρέχουμε στα βιβλιοπωλεία αναμαλλιασμένοι.. ε, τουλάχιστον εγώ σίγουρα!

Θα ξεκινήσουμε από τον Ψυχογιό, στον οποίο είδα επίσης πως έρχονται νέες επανεκδόσεις των βιβλίων του Γρηγόριου Ξενόπουλου τον οποίο δεν έχω διαβάσει, αλλά μου άρεσαν ΤΟΣΟ πολύ αυτά τα εξώφυλλα που είδα, δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα, που σας παρακαλώ τα θέλω τώρα! Δεν ξέρω καν τι θέμα έχουν! Πανέμορφα!

Νήσος Θέρος
του Θοδωρή Παπαθεοδώρου

Σελίδες: 336
Ημ.κυκλοφορίας: 8/6/2023 

Από το λίγο που έχω δει στα προμόσιον που του κάνουν φαίνεται πως είναι κωμικό. Τι μπορεί να είναι αυτό; Αυτό λογικά είναι μια ιστορία κωμική προφανώς, έχει και πολύ χρώμα, σε κάποιο ελληνικό νησί, δεν ξέρω αν είναι πραγματικό το ελληνικό νησί, έχω σκεφτεί επίσης ότι μπορεί να είναι μικρές ιστορίες που κάπως συνδέονται μεταξύ τους. Σίγουρα θα έχει έτσι πιο λυρικό λόγο αφού είναι από Έλληνα συγγραφέα και όχι μεταφρασμένο (δε θα βρεις πολλά τέτοια βιβλία, γενικότερα στη Χώρα των Βιβλίων, είμαι λίγο μαλωμένη), πιστεύω πως θα είναι καλό, πολύ όμορφο και πολύ έξυπνο το ότι βγαίνει καλοκαίρι.

Περίληψη: «Μόνο μη μου ζητήσετε να λύσω το πρόβλημα της ατεκνίας», τους το ξέκοψε ο καπετάν Διαμαντής. «Το σπέρμα μου κουβαλάει πιο πολύ ιώδιο κι από τραυματιοφορέα. Το πιθανότερο είναι να γεμίσω το νησί γοργόνες…» (έχω ξεκαρδιστεί!)
Μια Χώρα πιο λευκή κι από νεκροταφείο Εσκιμώων. (μέχρι στιγμής το χιούμορ είναι λίγο κρύο) Μια μαύρη γάτα που περιπολεί στ’ ασβεστωμένα σοκάκια. Μια άδεια εκκλησία κι ένα φισκαρισμένο μπορντέλο. Μια καραβιά εξαφανισμένοι τουρίστες. (καλό αυτό!) Ένας σταυρός βυθισμένος στον πάτο του λιμανιού. Τρεις γαβάθες θανατερό τζατζίκι. (καλό κι αυτό!) Μια κλεμμένη σωβρακοφανέλα αγροφυλακής. (λίγο cringe!) Ένα δοχείο νυκτός γεμάτο παθιασμένα δάκρυα. Ένας απελπισμένος έρωτας. Μια διαολεμένη ναυτική βεντέτα. ΤΙ ΦΑΣΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ;

Το πιο κεφάτο, το πιο φευγάτο μυθιστόρημα που θα διαβάσετε αυτό το καλοκαίρι. 

Οκεϊ μέχρι στιγμής δεν κατάλαβα τίποτα, περί τίνος πρόκειται, έτσι λίγο αόριστο, δε μ' αρέσει που είναι τόσο αόριστο, υποθέτω πως είναι μικρές ιστορίες, θα κρατήσω αυτό. Είμαι ντεμί. Συγκεκριμένα το είδα τις προάλλες και δεν το πήρα.

Η Συμφωνία
της Elle Kennedy
(OFF-CAMPUS #1)

Σελίδες: 472
Ημ.κυκλοφορίας: 8/6/2023

Λοιπόν, στο εξώφυλλο έχουμε μια πολύ χαρούμενη κοπελίτσα, η οποία είναι με το βρακί και από πάνω φοράει τη μπλούζα της που είναι έτσι αμέρικαν κόλετζ, φοράει ψηλές κάλτσες μέχρι πάνω στο μπούτι γιατί αν δε βάλεις τις ψηλές σου τις κάλτσες πώς θα πας στο σχολείο; και στη μέση κρέμεται μια σφυρίχτρα. Τώρα εμένα όλο αυτό κάπως μου κάνει σχέση μαθήτριας με τον προπονητή της και δεν θα 'θελα, εκτός αν είναι ενήλικοι. Off-campus, μπορεί να είναι ενήλικοι και να είναι σε πανεπιστήμιο, γιατί campus δεν είναι του πανεπιστημίου; Τώρα έχει γίνει κάποια συμφωνία; Μου κάνει λίγο φίφτι σέιντς η φάση, γιατί κι εκεί είχε μια συμφωνία που τη λιβανίζαν τη λιβανίζαν και στο τέλος δεν την κλείσανε ποτέ αν θυμάμαι καλά, σίγουρα έχει πολλές πιπερίτσες κόκκινες ως βιβλίο, δε νομίζω πως θα το διάβαζα από το εξώφυλλο και από όλα αυτά που έχω υποθέσει..

Περίληψη: ΚΙ ΑΝ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΙΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΑΤΟΜΟ
Η Χάνα Γουέλς βρήκε επιτέλους το αγόρι που την ενθουσιάζει. Αλλά ενώ σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής της έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση, στον έρωτα είναι πολύ διστακτική λόγω τραυμάτων του παρελθόντος. Αν όμως θέλει να τραβήξει την προσοχή του αγοριού που την ενδιαφέρει, θα πρέπει να ξεβολευτεί για να βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος… (μέχρι στιγμής χασμουρητό!) Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα κάνει ιδιαίτερα μαθήματα (αχ αυτή είναι η καθηγήτρια!) στον ενοχλητικό, ανώριμο, αλαζονικό αρχηγό της ομάδας χόκεϊ με αντάλλαγμα ένα ψεύτικο ραντεβού.
ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ…
Ο Γκάρετ Γκράχαμ το μόνο που θέλει είναι να παίξει επαγγελματικά χόκεϊ μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο, όμως στα μαθήματα τα πάει χάλια και όλη του η προσπάθεια κινδυνεύει να πάει στράφι. Όταν, λοιπόν, η γλωσσού Χάνα τού ζητά να τη βοηθήσει για να κάνει έναν τύπο να ζηλέψει με αντάλλαγμα να του κάνει ιδιαίτερα για να παραμείνει στην ομάδα, δέχεται με τη μία. (έχω υπερβαρεθεί!)
Ένα αναπάντεχο φιλί μεταξύ τους όμως θα οδηγήσει στο φανταστικότερο σεξ της ζωής τους (να τες οι πιπερίτσες!) και πλέον ο Γκάρετ δε θέλει πια να υποκρίνεται. Πρέπει να πείσει τη Χάνα ότι το αγόρι που πάντα ήθελε είναι αυτός. (σχεδόν δεν έχω παρακολουθήσει την περίληψη τόσο που βαρέθηκα!)

Το πρώτο βιβλίο της σειράς μπεστ σέλερ Off-Campus όπου πρωταγωνιστούν παίκτες μιας ομάδας χόκεϊ και τα κορίτσια που θα τους κάνουν να παραμιλούν. (Βαρέθηκα. Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω!)

Το Θέρετρο
της Σάρα Πιρς

Στο εξώφυλλο έχουμε έναν βράχο που θυμίζει το νησάκι από το Mamma Mia που πάνε να παντρευτούν, θα μπορούσε άνετα να είναι στην Ελλάδα αυτή η φωτογραφία. Τώρα, επειδή αυτό πρέπει να είναι αστυνομικό, αυτή έγραψε το Σανατόριο που επίσης πρέπει να είναι αστυνομικό, αυτό υποθέτω είναι μια παρέα πλουσίων που μας αρέσει να βλέπουμε και να διαβάζουμε (κατά πώς φαίνεται), που πηγαίνουν σε ένα θέρετρο σε ένα υπέροχο εξοχικό που θα ήθελα να το περιγράψουν πολύ λουξ, να νιώσω ότι είμαι εκεί, ενώ δεν είμαι, και είμαι στην εξωτική Κατερίνη και εκεί θα γίνει ένας φόνος και δε θα μπορούν να φύγουν γιατί θα έχει θαλασσοταραχή και θα μπορούσε να υπάρχει ανάμεσά τους ένας αστυνομικός; ένας ντετέκτιβ; κάποιος που να μπορεί να λύσει το μυστήριο ή θα το λύσουν μόνοι τους οι παρεβρισκόμενοι; όλα είναι πιθανά!

Περίληψη: ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΣΑΝ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΕΚΕΙ
Ένα ειδυλλιακό θέρετρο σ’ ένα νησί στις ακτές της Αγγλίας (Αγγλία έπρεπε να το βάλεις; Βάλτο εκεί Ελλάδα!) υπόσχεται την απόλυτη χαλάρωση. Αλλά το ίδιο το νησί, γνωστό και ως Ο Βράχος του Θεριστή (γιατί να πεις έτσι ένα νησί; γιατί;), έχει ένα σκοτεινό παρελθόν (μάλλον γι' αυτό!). Εκεί έδρασε κάποτε ένας σίριαλ κίλερ (μάλλον γι' αυτό, Αλίκη μη βιάζεσαι!)
ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ
Μια νέα γυναίκα βρίσκεται νεκρή κάτω από το περίπτερο της γιόγκα (άψογα!). Φαίνεται ότι ο θάνατος της προκλήθηκε από μια ατυχή πτώση (μμ καλά ντάξει!). Όμως η ντετέκτιβ Έλιν Γουόρνερ ανακαλύπτει ότι το θύμα δεν ήταν ένοικος του θερέτρου· δεν έπρεπε να είναι καν στο νησί (εκπληκτικά, ναι το θέλω!).
ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΟΥΝ
Καθώς ο χρόνος κυλά, η Έλιν ξεσκεπάζει ολοένα περισσότερα μυστικά. Και όταν κάποιος άλλος από την παρέα πνίγεται σε μια κατάδυση με μπουκάλες (δεν το πιστεύω ότι είναι τυχαίο), η Έλιν υποψιάζεται ότι οι θάνατοι αυτοί δεν είναι απλώς ατυχήματα (εγώ και η Έλιν σκεφτόμαστε παρόμοια!). Αλλά γιατί να στοχοποιήσει κάποιος τους ενοίκους σ’ αυτό το πολυτελές θέρετρο; Η ντετέκτιβ Γουόρνερ πρέπει να βρει τον δολοφόνο πριν επαναληφθεί η ιστορία του νησιού.
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΝ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ…

Πάρα πολύ ωραίο. Πιστεύω ότι ο δολοφόνος ήταν από πάντα στο νησί και δεν έχει φύγει ποτέ. Και ότι κάπως συνδέονται όλα αυτά μεταξύ τους ΠΡΟΦΑΝΩΣ και συνδέονται όλα αυτά μεταξύ τους. Από μένα είναι ναι. 432 σελίδες, εξακολουθεί να είναι ναι, μπράβο. Επίσης νομίζω πως ήταν ναι και το Σανατόριο, άσχετα που δεν το χω πάρει, δεν είμαι σε crime mood.

Κυκλοφορεί 6/7/2023

Επίσης από τον Ψυχογιό πέρα από τον Ξενόπουλο βλέπω ότι θα κυκλοφορήσει η Πειθώ της Όστεν με ένα εξώφυλλο πάρα πολύ pop. "Pop έκδοση" λέει συγκεκριμένα. Τώρα να είναι όλο το βιβλίο θα σε γελάσω, δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι διασκευή, δε λέει κάπου αν είναι διασκευή, να σου πω την αλήθεια αν δεν ήταν η Πειθώ θα μ' άρεζε σαν βιβλίο.. τώρα που ξέρω ότι είναι η Πειθώ είμαι λίγο... τι συμβαίνει; Γιατί...; Ίσως επειδή πάντα αναμασούμε τα βιβλία της Όστεν.

Οι Ναυαγοί
της Ειρήνης Μαλαχτάρη

Άλλο ένα βιβλίο από Ελληνίδα συγγραφέα. Στο εξώφυλλο αυτό έχει μια φανταστική παραλία ολόλευκη η άμμος είναι λευκή, δεν είναι στην Ελλάδα θεωρώ, τα κύματα έχουν το τιρκουάζ του Ιονίου, και βγαίνουν στο μισό εξώφυλλο, ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ εξώφυλλο, υπερκαλοκαιρινό, δηλαδή τύπου να το πάρεις για να το φωτογραφίζεις στη θάλασσα στην ομπρέλα σου με το αντιηλιακό και τα γυαλιά και το καπέλο, φανταστικό εξώφυλλο. Αχνοφαίνονται εκεί τρεις φιγούρες μέσα στα νερά τα καταγάλανα. Τώρα να το εμπνεύστηκε από το Survivor; Θα μπορούσε.. γιατί παίζει τώρα στην τηλεόραση τους τελευταίους μήνες. Προφανώς είναι μια ιστορία για κάποιους που ναυάγησαν σε ένα νησί και πώς τα περνάνε εκεί και τα λοιπά και τα λοιπά. Δε θεωρώ πως είναι κάτι το ξεχωριστό, αλλά πιθανόν να είναι και πολύ ξεχωριστό, δε με χαλάει καθόλου, ως βιβλίο δηλαδή το 'παιρνα. Για το εξώφυλλο. Άνετα το έπαιρνα ΜΟΝΟ για το εξώφυλλο. Για να δούμε...

Περίληψη: Όταν προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο των Ναυαγών, ημέρα Τρίτη, ώρα εννέα, η τηλεθέαση ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Σχεδόν όλη η Ιταλία, καρφωμένη στον τηλεοπτικό σταθμό Colpo Grosso, κάθισε επί τρεις ώρες να βλέπει πλάνα από τη ζωή των έξι παικτών στο νέο τους περιβάλλον (είναι το Survivor παιδιά θα τρελαθώ!). Λευκή άμμος, παρθένα νερά, καταγάλανα, εξωτικό τοπίο, κάπου πολύ μακριά από εκείνους και την καθημερινότητά τους, μακριά από φόρους, δάνεια, διατροφές κι υποχρεώσεις (ναι, παρακαλώ, θέλω να πάω!). Ένας γόνος διάσημης οικογένειας χωρίς ανέσεις, μία πρώην πρωταθλήτρια του σκι χωρίς φως και φαγητό, μία ξανθιά παρουσιάστρια με εντυπωσιακό ντεκολτέ (η Παναγιώταρου;), ένας γυμναστής-μαραθωνοδρόμος μακριά από την οικογένειά του, ένας έφηβος γκρινιάρης που σίγουρα θα τους κάνει τη ζωή δύσκολη και μία σοβαρή δημοσιογράφος-ωρολογιακή βόμβα, που σχολιάζει τους πάντες και τα πάντα, εντάξει, είναι μία όαση στο νεκρό τηλεοπτικό πεδίο της κρίσης, στις αδιάφορες ζωές τους.
Έξι παίκτες σε μία βραχονησίδα του Ινδικού Ωκεανού (έχω πέσει τελείως μακριά). Μία ομάδα παραγωγής στη Σομαλία. Στρατιές ιδιωτικών ντετέκτιβ στην Καραϊβική. Ένας διευθυντής προγράμματος χαμένος στο Κάιρο. Ένας φόνος στη Ρώμη. Μία περιπέτεια που ξεκινά μόλις κλείσει η τηλεόραση. Και κανείς δε θα γυρίσει ίδιος.

Λίγο στο τέλος χάθηκα, αλλά σε γενικές γραμμές είναι το Survivor, η συγγραφέας έβλεπε Survivor τους τελευταίους μήνες, ίσως και τα προηγούμενα Survivor και εμπνεύστηκε από αυτό. 280 σελίδες! Παιδιά, μπορούμε να το πάρουμε να το διαβάσουμε, κι ας είναι το Survivor. Το Survivor σε βιβλίο έβγαλε, κοίτα να δεις! Α, δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα. Αναμένεται...

Πάμε στην αγαπημένη Διόπτρα, που έχει πολύ πολύ ωραία βιβλία.

Ο Οίκος της Γης και του Αίματος
της Σ.Τζ.Μάας
(Κρέσεντ Σίτι #1)

Έχουμε νέο βιβλίο της Σ.Τζ.Μάας, το Κρέσεντ Σίτι, το έχεις δει ήδη, το οποίο είναι με σκληρό εξώφυλλο ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ, ήμουν έτοιμη, μπορούσα να το πάρω προχθές που ήμουν στο Public, αλλά πρέπει πρώτα να τελειώσω το τρίτο άκοταρ πριν πιάσω άλλη Μάας, μάλιστα πρέπει να τελειώσω το τρίτο άκοταρ, να διαβάσω τις ασημένιες φλόγες και το βιβλίο της Νέστα και μετά να πάω σε άλλη Μάας, μέχρι να τα κάνω όλα αυτά πιθανόν η Μάας να έχει ολοκληρώσει τη σειρά της Φέιρα και μετά να πάω σε άλλη σειρά της. Πάντως το εξώφυλλο είναι εκπληκτικό πανέμοφο, η μορφή στο εξώφυλλο μου κάνει περισσότερο ρομπότ παρά ξωτικένια, θέλω να πιστεύω, επειδή έχει πει πως όλα τα έργα της είναι τοποθετημένα σε ένα multiverse, φαντάζομαι ότι είναι κάποιο βασίλειο, κάτι τέτοιο, στο οποίο το συγκεκριμένο είναι της γης και του αίματος, θα υπάρχουν κι άλλα βασίλεια με διαφορετική θεματική, είναι δυνατό να γράφεις τη λέξη "αίμα" στο εξώφυλλο του βιβλίου σου.. τώρα θα είναι κάτι επικής φαντασίας 100%, θα υπάρχει γυναίκα πρωταγωνίστρια, θα υπάρχει λοβ στόρι και πολλές πολλές κόκκινες πιπεριές, εξακολουθώ να πιστεύω πως έχει να κάνει κάτι με ρομπότ... Ίσως αυτό το βασίλειο να είναι μέσα σε ένα βουνό, θαμμένο μέσα σε ένα βουνό. Και θα έχει και πολύ σπλατεριά.

Περίληψη:
Δεμένοι με αίμα.
Παρασυρμένοι από τον πόθο.
Ελεύθεροι από το πεπρωμένο.

Η Μπράις Κουίνλαν ήταν η ψυχή της Κρέσεντ Σίτι, διασκέδαζε όλη νύχτα στα κλαμπ μαζί με ένα πλήθος από ξωτικά, φαύνους και μεταλλαγμένους. (ευχαριστώ που φεύγεις λίγο από την πεπατημένη!)
Και ξαφνικά ένας δαίμονας σκότωσε τους καλύτερους φίλους της, αφήνοντάς τη μόνη σε έναν κόσμο εχθρικό. (τώρα εγώ πριν προχωρήσω παρακάτω θα κάνω μαντεψιά ότι αυτό τον δαίμονα θα τον ερωτευθεί. Ή θα την ερωτευτεί αυτός, κάτι τέτοιο θα παίξει, αλλά χαίρομαι που έχει φύγει από αυτό που είχε στο άκοταρ που είχε μόνο ένα είδος, οι άνθρωποι και τα ξωτικά και τίποτ' άλλο)

Δύο χρόνια αργότερα, ο καταδικασμένος δολοφόνος είναι πίσω από τα σίδερα (α, τον πιάσαν τον δαίμονα), αλλά οι φόνοι ξεκινούν πάλι (α, δεν τον πιάσαν τον δαίμονα!).
Οι αρχηγοί της πόλης διατάζουν την Μπράις να βοηθήσει στην έρευνα. (μου κάνει λίγο NY όλο αυτό)
Στέλνουν έναν έκπτωτο άγγελο (χαώθηκα.. πόσα πλάσματα έχει;), τον Χαντ Αθαλάρ (άντε τώρα μάθε αυτό το όνομα!), να βεβαιωθεί ότι θα το κάνει.
Καθώς η Μπράις προσπαθεί να ανακαλύψει την αλήθεια –και να αντισταθεί στην έλξη που νιώθει για τον βλοσυρό άγγελο που έχει γίνει η σκιά της–, καταλήγει να ακολουθήσει ένα μονοπάτι που θα την οδηγήσει στο δικό της σκοτεινό παρελθόν. 

Δεν ξέρω παιδιά... δεν ξέρω, καλά προφανώς και κάποια στιγμή θα το διαβάσω γιατί είναι Μάας... πολλά καινούργια πλάσματα, πολύ καινούργιος κόσμος, θα πρέπει να μάθουμε από την αρχή καινούργιο κόσμο, εντάξει. Είναι 744 σελίδες, εντάξει, Μάας είσαι, δεν είναι πραγματικός ο όγκος αυτός, στην πραγματικότητα είναι σα να είναι 300 τα βιβλία της, είναι εύκολα στο διάβασμα, ενδιαφέρον. Ίσως να περιμένω να βγουν περισσότερα, μη μας αφήσει στα κρύα του λουτρού. Δεν είναι όχι, προφανώς, όχι τώρα είναι.

Η νευρολογία του έρωτα
της Ali Hazelwood

Τα βιβλία της έχουν υπέροχα εξώφυλλα, πολύ χαρακτηριστικά ότι είναι δικά της, δε χρειάζεται ούτε το όνομά της και δίνει την εντύπωση ότι είναι κόμικ, είναι και σαν κόμικ οι ιστορίες, δηλαδή είναι εύκολες και γρήγορες και πάρα πολύ ευχάριστες και σαχλοϊστορίες. Στο εξώφυλλο βλέπουμε έναν γοητευτικό νεαρό άντρα που μάλλον είναι γιατρός και κρατάει στα χέρια του μια ημιλιπόθυμη κοπελίτσα με μωβ-φουξ μαλλί. Τώρα τι στόρι μπορεί να 'χει; Γύρω γύρω στο πίσω μέρος έχει κάτι πλανήτες κάτι τέτοια, αλλά μιλάει και για νευρολογία, αυτός ίσως είναι νευρολόγος αυτή έχει νευρολογικά θέματα; ή έχω πέσει εντελώς τελείως έξω; μάλλον είναι κάτι "δε σε θέλω δε με θέλεις και στο τέλος θελόμαστε" δε νομίζω ότι είναι κάτι το δύσκολο, είναι 472 σελίδες.

Περίληψη: Η νεαρή νευροεπιστήμονας Μπι Χουνιγκσβάσερ ζει με γνώμονα την απάντηση σε ένα απλό ερώτημα-κλειδί: Τι θα έκανε η Μαρί Κιουρί σε μια ανάλογη περίσταση;
Είναι απόλυτα βέβαιη ότι αν η NASA αναγνώριζε την ακαδημαϊκή της έρευνα ως καινοτόμα και την όριζε επικεφαλής ενός πρότζεκτ, η Μαρί θα έλεγε «ναι» χωρίς δεύτερη σκέψη.
Προφανώς. Πρόκειται για το απόλυτο «όνειρο που γίνεται πραγματικότητα» κάθε επιστήμονα.
Όμως η μητέρα της σύγχρονης φυσικής δεν χρειάστηκε ποτέ να συνεργαστεί με τον Λίβαϊ Γουάρντ.

Ναι, ο Λίβαϊ είναι θεωρητικά γοητευτικός τύπος. (αλίμονο! Σε ένα τέτοιο βιβλίο να μην είναι γοητευτικός ο κεντρικός πρωταγωνιστής!)
Όμως έχει δείξει ξεκάθαρα τα συναισθήματά του για την Μπι στο πανεπιστήμιο – για κάποιο (ανεξήγητο) λόγο τη σιχαίνεται. (ναι, εντάξει. Μας έπεισες!)
Και όπως έχει αποδείξει πολλάκις η ζωή, οι άσπονδοι εχθροί εργάζονται καλύτερα όταν απέχουν… έτη φωτός μεταξύ τους.

Όμως όταν ο εξοπλισμός που περιμένει δεν έρχεται ποτέ και το υπόλοιπο προσωπικό στα εργαστήρια της ΝΑSA την αγνοεί, η Μπι βλέπει τον Λίβαϊ να γίνεται σχεδόν σύμμαχός της, να υποστηρίζει την έρευνά της, να είναι ακόμα και ευγενικός μαζί της…

Ξαφνικά οι νευρώνες της Μπι παίρνουν φωτιά, (ωστόσο ελπίζω αυτό σαν φράση να μην υπάρχει μέσα στο βιβλίο, δε θέλω να μου μιλάτε για νευρώνες σε λόβ στόρις!) αλλά καμία λογική σκέψη δεν μπορεί να αιτιολογήσει αυτή τη συμπεριφορά!
Αργά ή γρήγορα θα καταλάβει ότι η λογική δεν λειτουργεί στον έρωτα, και τότε μένει να απαντηθεί ένα μόνο ερώτημα:
Τι θα κάνει η Μπι Χουνιγκσβάσερ; 

Γιατί τι λένε έτσι; Γιατί μου το κάνει αυτό; Λοιπόν! Έχει να κάνει με αστροφυσικό αν κατάλαβα καλά; έχει να κάνει με τη NASA; Παιδιά γιατί δεν το πήρα αυτό το βιβλίο προχθές που ήμουν στα Public; Χριστέ μου ναι! Από μένα είναι πάρα πολύ μεγάλο ΝΑΙ απλά επειδή έχει μέσα τη NASA μου φτάνει αυτό. Στα αγγλικά είναι "Love on the brain". Νομίζω ότι στα αγγλικά μου ήταν πιο γνώριμο κι επίσης μεταφράστηκε "Η νευρολογία του έρωτα"; Δε ξέρω αν μου ταιριάζει... Πολύ καλό. Πολύ καλό! Τώρα αυτό το ότι αυτός δεν τη γουστάρει, προφανώς και τη γουστάρει και γι' αυτό κάνει έτσι, ανασφάλεια είναι, αδιάφορο λοβ στόρι μου κάνει που εκτυλίσσεται στη NASA μέσα και θέλω γι' αυτό το λόγο να το διαβάσω.

Άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία
της Emily Henry

Κοίταξε να δεις τι συμβαίνει τώρα με το συγκεκριμένο βιβλίο. Εγώ το πήρα. Το πήρα πάρα πολύ πρόσφατα χωρίς να ξέρω την περίληψη. Ξέρω ότι αυτή έγραψε το "Άνθρωποι που διαβάζουν βιβλία" και θεώρησα ότι κι εκείνο θα μου αρέσει, ωστόσο δεν πήρα εκείνο, πήρα αυτό. Γιατί λέω καλοκαίρι είναι, άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία, είναι λίγο παραπάνω κίτρινο το εξώφυλλο απ' ότι θα ήθελα, αλλά είναι άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία κι εγώ είμαι άνθρωπος που διαβάζει στην παραλία, οπότε θεώρησα ότι με αφορά και το πήρα. 

Τώρα αυτοί είναι άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία, αυτός διαβάζει λογικά άλλο βιβλίο απ' ότι διαβάζει αυτή, αυτή ίσως διαβάζει λοβ στόρις και είναι ρομαντικιά, αυτός διαβάζει true crime, και θα γνωριστούν και θα είναι ο ένας πολύ σνομπ αναγνώστης κι άλλη καθόλου ή το ανάποδο, αλλά θα πέφτουν συνέχεια ο ένας πάνω στον άλλο σε αυτό το νησί που κάνουν διακοπές και στο τέλος για κάποιο λόγο θα τα φτιάξουν. Μπορεί και να έχω πέσει τελείως έξω; Δε νομίζω...

Περίληψη: Ένα καλοκαίρι, δύο συγγραφείς χωρίς έμπνευση και ένα στοίχημα που θα τους κάνει να αναθεωρήσουν όλα όσα θεωρούσαν δεδομένα.

Μια συγγραφέας ρομαντικών βιβλίων που δεν πιστεύει πια στην αγάπη και ένας βραβευμένος συγγραφέας υψηλής λογοτεχνίας θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον χειρότερό τους εφιάλτη: την έλλειψη έμπνευσης! (μέχρι στιγμής μου αρέσει πάρα πολύ το βιβλίο που αγόρασα χωρίς να ξέρω για τι πράγμα μιλάει!)

Ο Ογκάστους Έβερετ (Ογκάστους δεν είναι ωραίο όνομα, μην το βάζετε στα βιβλία σας!) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της γενιάς του.
Τα βιβλία της Τζένιουαρι Άντριους βρίσκονται στην κορυφή των best sellers.
Όσο εκείνη γράφει με δεξιοτεχνία για ευτυχισμένους έρωτες, εκείνος σκοτώνει όλους τους κεντρικούς χαρακτήρες σε μια σκηνή!
Είναι αντικειμενικά τα άκρως αντίθετα! (έχω πέσει πολύ μέσα, αν εξαιρέσεις το ότι είναι συγγραφείς)

Για την ακρίβεια, το μόνο κοινό τους είναι ότι θα μένουν σε γειτονικά παραλιακά σπίτια για τους επόμενους τρεις μήνες: άφραγκοι, χωρίς να μπορούν να βρουν έμπνευση για το επόμενό τους βιβλίο, με τις προθε­σμίες των εκδοτών να πλησιάζουν…

Ένα μουντό απόγευμα, πάνω στην απελπισία της στιγμής, θα βάλουν ένα αρκετά ριψοκίνδυνο στοίχημα: Ο Ογκάστους θα περάσει το υπόλοιπο καλοκαίρι του γράφοντας ένα βιβλίο με χαρούμενο τέλος και η Τζένιουαρι θα γράψει ένα βιβλίο που θα αποθεωθεί από τους κριτικούς λογοτεχνίας.

Η Τζένιουαρι θα μυήσει τον Ογκάστους στη ρομαντική λογοτεχνία και θα τον βοηθήσει να βρει έμπνευση μέσα από εκδρομές σε κινηματογραφικά τοπία. (αα, πού να είναι άραγε σε ποιο νησί;)
Αντίστοιχα, υπό την καθοδήγηση του Ογκάστους, θα πάρει συνεντεύξεις από τα επιζώντα μέλη μιας αίρεσης. (αχ είναι εκπληκτικό το βιβλίο που διάλεξα να πάρω! Πολύ χαίρομαι!!)

Οι κανόνες είναι απλοί: όποιος πουλήσει πρώτος το βιβλίο του, κερδίζει.
Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια ακόμα ιστορία αγάπης… Ή μήπως είναι τελικά; 

Έχω ενθουσιαστεί, δεν ξέρω αν το κατάλαβες, "Beach Read" λέγεται στα αγγλικά. Νομίζω πως θα περάσω πολύ καλά με αυτό το βιβλίο. Βέβαια κάτι διάβασα ότι το άλλο το βιβλίο της είναι παρόμοιο με αυτό κι οτι αυτό δεν είναι πολύ ξεχωριστό, αλλά επειδή εγώ δεν έχω διαβάσει το άλλο βιβλίο της μπορεί να ξεχωρίσει μέσα μου.

Από την Ισπανία με απάτη
της Elena Armas

Η κοπελίτσα στο εξώφυλλο είναι... όλες εμείς, από την άλλη ο νεαρός φοράει κοστούμι στο κατακαλόκαιρο. Είναι μια ιστορία με μια κοπέλα που πήγε στην Ισπανία για διακοπές, ίσως κάποιος από τους δύο είναι ψεύτης, λόγω τίτλου, "με απάτη", το παίζει σημαντικός βραβευμένος, κάτι, αλλά δεν είναι, η κοπελίτσα που πάει διακοπές στην Ισπανία και βλέπει αυτό τον Ισπανό που το παίζει σημαντικός δεν πέφτει στην παγίδα γιατί είναι πολύ έξυπνη και αυτός είναι σε φάση "μα γιατί δε με ερωτεύεσαι αφού εγώ είμαι πάρα πολύ σπουδαίος και φοράω και κοστούμι μέσα στο κατακαλόκαιρο" κι αυτή είναι σε φάση "άσε μας μωρέ δε σε πιστεύω, εγώ είμαι από... την Αμερική" και στο τέλος θα ερωτευτούν πραγματικά. Αυτός ενώ θα θέλει να την κοροϊδέψει στην αρχή, θα την ερωτευτεί, κι αυτή ενώ δε θα πέφτει στο τέλος θα πέσει. Αυτό θα είναι το στόρι.

Περίληψη: Ακόμα και το πιο μικρό ψέμα μπορεί να πάρει την πιο περίεργη τροπή…

Η Καταλίνα Μαρτίν χρειάζεται απεγνωσμένα έναν σύντροφο για τον γάμο της αδερφής της. (Α! Το χω δει στο Netflix!)
Το μικρό αθώο ψέμα της για τον υποτιθέμενο Αμερικανό φίλο της έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Και όλος της ο κύκλος ανυπομονεί να τον γνωρίσει…

Εκείνη έχει μόλις τέσσερις εβδομάδες για να βρει έναν πρόθυμο συνεργό στην πλεκτάνη της και να διασχίσουν μαζί τον Ατλαντικό: Νέα Υόρκη-Ισπανία δεν είναι μια σύντομη πτήση...

Σαν από μηχανής θεός ο Άαρον Μπλάκφορντ –ο ψηλός, όμορφος, επικριτικός συνάδελφός της– παραδόξως προσφέρεται να βοηθήσει. (ξέρεις γιατί. Γιατί κρυφά είναι ερωτευμένος μαζί της, αλλιώς σιγά μη βοηθούσε!)
Καθώς όμως είναι ο πιο ενοχλητικός και ανυπόφορος άνθρωπος στον κόσμο, θα προτιμούσε να μπορούσε να αρνηθεί την πρότασή του.

Ο γάμος πλησιάζει. Η Καταλίνα είναι απελπισμένη και ο Άαρον φαίνεται η καλύτερη επιλογή.
Και αυτό αρχίζει να επιβεβαιώνεται, όταν εκείνη συνειδητοποιεί πως μπορεί να μην είναι τόσο αποκρουστικός εκτός γραφείου…

Μάλιστα. Κοίτα γενικά, νομίζω ότι το δικό μου στόρι που είχα πει στην αρχή μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. 632 σελίδες! Τι μπορεί να λέει μέσα σε 632 σελίδες, αυτό έπρεπε να είναι 350 μαξ! Άμα δεν ήταν τόσο μεγάλο... σας παρακαλώ, μην φλυαρείτε. Νιώθω ότι φλυαρούν. Δε μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς, δε θα το δεχτώ. Ενώ να σου πω ειλικρινά αρχικά είχα πει από μένα είναι ναι, σαν ταινία του Netflix, σαχλοβιβλίο, που λέει κι η κουμπάρα Ιφιγένεια, εεε πάρα πολύ μεγάλο, σας παρακαλώ, σοβαρευτείτε. Ευχαριστώ!

Η γυναίκα στη βιβλιοθήκη
της Sulari Gentill

Μου άρεσε και το κράτησα για να το βάλω σε αυτή τη λίστα, γιατί μου άρεσε ο τίτλος, είναι αστυνομικό, μου αρέσει να γίνει φόνος μέσα σε βιβλιοθήκη, σε μια ήσυχη βιβλιοθήκη, τώρα πώς θα γίνει ένας φόνος ήσυχα δεν ξέρω, τέλειο μέρος για έναν φόνο δε θα έλεγα ότι είναι μια βιβλιοθήκη, εκτός αν είναι εκεί στα Φιλαράκια, εκεί που ήταν το βιβλίο του Ρος και δεν πήγαινε κανείς; Άνετα θα μπορούσαν να σκοτώσουν κάποιον εκεί και να μην τον βρουν κι εύκολα! Φαντάζομαι πως η γυναίκα είναι το θύμα, το πτώμα στη βιβλιοθήκη, κάπως έτσι, και οι τέσσερις ξένοι να συνδέονται με κάποιον τρόπο; Να μη συνδέονται με κανέναν τρόπο και να έχουν βρεθεί στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή;

Περίληψη: Το περίτεχνο αναγνωστήριο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Βοστόνης είναι ήσυχο, μέχρι που η ηρεμία διαλύεται από μία γυναικεία κραυγή τρόμου.
Οι φύλακες αναλαμβάνουν αμέσως δράση λέγοντας σε όλους να παραμείνουν στη θέση τους μέχρι να αναγνωριστεί και να περιοριστεί ο κίνδυνος.
Όσο περιμένουν, τέσσερις άγνωστοι που έτυχε να καθίσουν ο ένας δίπλα στον άλλο στο ίδιο τραπέζι περνούν την ώρα της αναμονής συζητώντας κι έτσι γεννιέται μια ωραία φιλία ανάμεσά τους.
Καθένας έχει τους δικούς του λόγους να βρίσκεται στο αναγνωστήριο εκείνο το πρωινό – απλώς τυχαίνει ένας απ’ όλους να είναι δολοφόνος (αν είναι ένας από τους τέσσερις το έχεις περιορίσει πάρα πολύ, δηλαδή θα μαθευτεί εύκολα ποιος είναι ο δολοφόνος. Συνήθως έχεις, ένα τσούρμο έχεις σε αυτά τα βιβλία.. για να μπορείς να πηγαίνεις από τον ένα στον άλλο μέχρι να βρεις ποιος μπορεί να το 'κανε).
Η παραπάνω αφήγηση είναι η αρχή ενός αστυνομικού έργου, σε μια ιστορία-μέσα-στην-ιστορία, ένα αιχμηρό και συναρπαστικό ανάγνωσμα, μία λογοτεχνική περιπέτεια με απροσδόκητες ανατροπές, που μας δείχνει πως οι λέξεις μπορούν να γίνουν τα πιο επικίνδυνα όπλα.

Μπερδεύτηκα! Αλλά μου άρεσε πάρα πολύ το μπέρδεμά μου... Ενδιαφέρον μου φαίνεται. Δε θα πω όχι. Θα πω όχι τώρα. Ίσως αργότερα..

Πάμε στο Μεταίχμιο!

Μια τελευταία στάση
της Casey McQuinston

Σελίδες: 560

Σελίδες: 344

Περίληψη: Η Σίλβια Κώτσου έχει επιστρέψει στη Χαλάστρα (είναι πολύ περίεργο που διαβάζω ελληνικά πράγματα!), όπου μεγάλωσε, μαζί με τις δύο ανήλικες κόρες της. Εργάζεται ως δύτρια (το βρήκα!) στις τοπικές μυδοκαλλιέργειες στο Δέλτα Αξιού. Η Σίλβια και οι κόρες της έχουν επιζήσει μιας εγκληματικής επίθεσης στην Αθήνα, κατά την οποία δολοφονήθηκαν ο πατέρας της και ο άντρας της. Το παρελθόν εμφανίζεται και πάλι μπροστά της, όταν ο δικηγόρος της οικογένειάς της ανασύρεται νεκρός από τη θάλασσα των μυδιών (το βρήκα!). Το πρόσωπό του είναι βαμμένο με γυναικείο μακιγιάζ. (!) Την υπόθεση αναλαμβάνει ο αστυνόμος Λάζος. (Λάζος είναι επίθετο;) Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτα δεν μπορεί να αποκαλυφθεί, καθώς η Σίλβια Κώτσου κρύβει το κλειδί της υπόθεσης, τους Νυχτοβάτες.

Ένα ψυχολογικό θρίλερ με πρωταγωνίστρια τη Σίλβια Κώτσου και τον αστυνόμο Λάζο. (Δεν καταλαβαίνω αν είναι κάποιοι που πρέπει να γνωρίζω, ίσως είναι από προηγούμενο βιβλίο του ξερωγω) 

Έπεσα πολύ κοντά νομίζω στην υπόθεση. Ίσως το διάβαζα.. δεν έχω διαβάσει Δημήτρη Σίμο, έχω ακούσει καλά πράγματα. Δεν είμαι σε μουντ για αστυνομικά να πάρει η ευχή...

Πάω στον Κλειδάριθμο, με τα δύο τελευταία βιβλία αυτού του άρθρου!

Κάθε χρόνο στο Μανχάταν
του Γκιγιόμ Μυσσό

Το οποίο είναι μάλλον αστυνομικό γιατί κάτι τέτοια γράφει αυτός, επίσης θα πω ότι τα βιβλία του είναι ψιλοσαχλοβιβλία, δεν τα λες και σοβαρά. Σοβαρά μεν είναι αλλά δεν είναι "βαθιά" (!) λογοτεχνία, είναι εύκολα βιβλία, άρα τώρα εδώ κάποιο μυστήριο θα ενώνει έναν άντρα και μια γυναίκα όπως νομίζω σε όλα τα βιβλία του, μου αρέσει που τοποθετείται στο Μανχάταν και όχι στο Παρίσι. Κάθε χρόνο στο Μανχάταν κάτι γίνεται, βρίσκονται όπως στο "Μια ημέρα" μια φορά το χρόνο στο Μανχάταν; Είναι Γάλλοι, ή ένας από τους δύο είναι Γάλλος, 100% και συναντιούνται εκεί και μπορεί τη μέρα που συναντιούνται τη μια φορά το χρόνο να γίνει ένα έγκλημα και να τρέχουν να φύγουν μετά να γλυτώσουν. Το εξώφυλλο δε βοηθάει καθόλου... δε μου αρέσει και τόσο ως art, είναι πολύ γραμμικό, δε μας δίνει καμία άλλη πληροφορία για να μπορέσω να μαντέψω. 

Περίληψη: «Μην ξεχνάς πως έχουμε δύο ζωές. Η δεύτερη αρχίζει τη μέρα που συνειδητοποιείς πως έχεις μόνο μία». (πάρα πολύ κακό κλισέ!)

Η Λίζα ονειρεύεται να γίνει ηθοποιός (αυτή δεν είναι Γαλλίδα). Δουλεύει σ’ ένα μπαρ στο Μανχάταν, για να καλύψει τα έξοδα των σπουδών της στη δραματική σχολή. Εκεί γνωρίζει τον Άρθουρ (κανένας δεν είναι Γάλλος), έναν νεαρό γιατρό, και κάνει τα πάντα για να τον κατακτήσει.

Ο Άρθουρ δεν είναι σαν τους άλλους (ποτέ δεν είναι σαν τους άλλους!). Πριν από δύο χρόνια κληρονόμησε από τον παππού του έναν παλιό φάρο μ’ ένα σφραγισμένο δωμάτιο (αυτό είναι Μυσσό!). Παρά την υπόσχεσή του, ο Άρθουρ άνοιξε την απαγορευμένη πόρτα και τότε ανακάλυψε ένα μυστικό που δεν του επέτρεψε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. (λογικά ανακάλυψε πως εκεί υπήρχε κλειδωμένος ένας άνθρωπος και πως είχε πεθάνει εκεί μέσα!)

Η γνωριμία του με τη Λίζα θα αλλάξει τα πάντα. (δε ξέρω γιατί...)

Στην απρόβλεπτη Νέα Υόρκη, η Λίζα και ο Άρθουρ συνδέουν τις ζωές τους, για να αποφύγουν τις παγίδες που τους στήνει ο πιο αδυσώπητος εχθρός: ο χρόνος.

Μάλιστα. Δεν έχω εξτασιαστεί με αυτό που διάβασα. Μου αρέσει που έχει Νέα Υόρκη και κάπως μου κάνει το Μανχάταν για καλοκαίρι έτσι λίγο Sex and the City, επεισόδια καλοκαιρινά, ναι, το ακούω, μου αρέσει, βέβαια το πιο πιθανό βρίσκω να ξαναδώ τώρα SATC ή τώρα την καινούργια σεζόν από το spinoff παρά να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο, το φετινό καλοκαίρι τουλάχιστον. Αλλά μπορεί εσένα να σου αρέσει.. Τι να κρύβεται μέσα στο δωμάτιο του φάρου; Δεν είναι όχι από εμένα, είναι όχι τώρα!

Συνέβη ένα καλοκαίρι
της Tessa Bailey

Ένα βιβλίο που νομίζω πως το θέλω, με αυτό θα κλείσω αυτό το ατέλειωτο άρθρο. Το εξώφυλλο έχει λίγο γαλλικές αποχρώσεις, μπλε λευκό και κόκκινο, με έναν νεαρό πολύ χειμερινό και μια κοπελίτσα στην άλλη άκρη του εξώφυλλου που είναι μια Serena van der Woodsen, είναι σα να 'ναι αυτός χειμώνας και αυτή καλοκαίρι. Υποθέτω είναι δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι, αυτή φαίνεται πλούσια, αυτός φαίνεται... ίσως να δουλεύει σε ένα φάρο (γιατί φαίνεται κι ένας φάρος πίσω) και τώρα για κάποιο λόγο αυτή που είναι παραπολυπλούσια θα έχει πάρε δώσε με αυτόν, μάλλον θα τον σνομπάρει και στο τέλος θα τον ερωτευτεί. Κι αυτός είναι σίγουρα πολύ δυναμικός, μπορεί κι αυτός να είναι άνετος οικονομικά, δεν το αποκλείω.

Περίληψη:
Δύο άνθρωποι διαφορετικοί.
Μια έλξη έντονη και ξαφνική.
Και η αναζήτηση της ευτυχίας.

H Πάιπερ Μπέλινγκερ είναι ένα κορίτσι που τα έχει όλα. Όταν µετά από ένα ξέφρενο πάρτι καταλήγει στη φυλακή, ο πατριός της την στέλνει στο Γουέστπορτ της Ουάσιγκτον μαζί με την αδελφή της, για να αναλάβουν τη διαχείριση του κακόφημου µπαρ του αείµνηστου πατέρα τους (δεν περίμενα κάτι τέτοιο). Εκεί, στην μικρή πόλη δίπλα στη θάλασσα, η Πάιπερ γνωρίζει τον Μπρένταν Τάγκαρτ, έναν όμορφο καπετάνιο (πόσο Πειθώ!) που θεωρεί ότι η ίδια δεν θα αντέξει ούτε µια εβδοµάδα µακριά από το Μπέβερλι Χιλς (κι εγώ αυτό περίμενα από αυτόν). Τι κι αν η Πάιπερ δεν ξέρει τίποτα για τη ζωή στην επαρχία και ανατριχιάζει στην ιδέα να κοιµηθεί σε ένα άθλιο διαµέρισµα µε κουκέτες; Είναι αποφασισµένη να δείξει στον πατριό της –αλλά και στον Μπρένταν–ότι δεν είναι απλώς ένα όμορφο κορίτσι.

Τι συμβαίνει λοιπόν όταν ερωτεύεσαι κάποιον που μοιάζει εντελώς λάθος; (αυτό υποθέτω πάει και για τους δύο)

Το πρώτο μυθιστόρημα της διλογίας (γιατί;;;) της #1 συγγραφέα των best seller των New York Times Tessa Bailey.

Είναι 432 σελίδες, τίμιο. Νομίζω πως δε με πειράζει που είναι διλογία. Διλογία ακούγεται καλύτερο από τριλογία, έχω χρόνο για διλογίες. Για επταλογίες και πάνω δεν έχω χρόνο.. αλλά ντάξει, θα γίνει κι αυτό. Πάρα πολύ ενδιαφέρον εξακολουθεί να είναι, νομίζω πως το θέλω, υποθέτω θα μου άρεσε να το διαβάσω προς τέλος καλοκαιριού, γιατί σκέφτομαι ότι μπορεί το αμέσως επόμενο να εκτυλίσσεται χειμώνα ή φθινόπωρο και να το πάω σειρά (αν και δεν έχει μεταφραστεί, ε; βιάζομαι!)

Αυτά ήταν τα βιβλία που κρίνω από τα εξώφυλλά τους και από τους τίτλους τους και κάνω μαντεψιές και θέλω να διαβάσω κάποια από αυτά και δεν θέλω να διαβάσω κάποια από όλα αυτά, πες μου, εσύ ποιο από αυτά έχεις διαβάσει; Ποιο από αυτά δεν ήξερες και γνώρισες τώρα και θέλεις πάρα πολύ να το διαβάσεις; Σ' ευχαριστώ που έφτασες ως το τέλος σε αυτό το τεράστιο άρθρο!